ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 880/2011)

 

29 Μαρτίου, 2013

 

[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ  ΜΕ  ΤΑ  ΑΡΘΡΑ  28,  35  ΚΑΙ  146  ΤΟΥ  ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

ΕΙΡΗΝΗ  ΧΑΡΗ,

 

Αιτήτρια,

ν.

 

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,  ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ  ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

 

Καθ' ων η Αίτηση.

________________________

 

Ανδρέας Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια.

Λαμπρινή Λάμπρου-Ουστά (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους τους Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.

________________________

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.:  Η αιτήτρια, με την παρούσα προσφυγή, αμφισβητεί τη νομιμότητα της απόφασης της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, (η «Επιτροπή»), η οποία της κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερομηνίας 6/6/2011 και με την οποία απορρίφθηκε αίτησή της για εγγραφή στον Πίνακα Διοριστέων Καθηγητών Ιταλικής Γλώσσας, (ο «Πίνακας»). 

 

Η αιτήτρια, με αίτησή της, που λήφθηκε από την Επιτροπή στις 16/5/2002, ζήτησε όπως εγγραφεί στον Πίνακα, με βάση τον τίτλο σπουδών της "Diploma di Traduttore ed Interprete e Corrispondente di Lingue Estere" του ιταλικού πανεπιστημίου "Universita Degli Studi di Trieste".  Παρουσίασε στην Επιτροπή, όπως της ζητήθηκε, αντίγραφα συνοπτικής περιγραφής των μαθημάτων του τίτλου της και πιστοποιητικό αναγνώρισης της ισοτιμίας και αντιστοιχίας του από το Κυπριακό Συμβούλιο Αναγνώρισης Τίτλων Σπουδών, (το «ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ.»).  Η Επιτροπή, στις 8/6/2004, αφού εξέτασε την αίτησή της, την απέρριψε, για το λόγο ότι ο πιο πάνω τίτλος της, σύμφωνα με το ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ., αναγνωρίστηκε ως τίτλος ισότιμος και αντίστοιχος με πτυχίο πανεπιστημιακού επιπέδου στον κλάδο/ειδίκευση «Μεταφραστή και Διερμηνέα και Αλληλογράφου Ξένων Γλωσσών».

 

Στις 22/6/2005, η αιτήτρια υπέβαλε νέα αίτηση για εγγραφή στον Πίνακα, περιλαμβάνοντας στα ακαδημαϊκά προσόντα της, εκτός από τον πιο πάνω τίτλο της, και τον τίτλο Bachelor of Arts (B.A.) in Modern Languages (Italian) του Πανεπιστημίου Hull του Ηνωμένου Βασιλείου.  Η αίτησή της εγκρίθηκε στις 6/2/2006 και, με βάση τον τίτλο του πανεπιστημίου του Hull, συμπεριλήφθηκε στον Πίνακα Φεβρουαρίου 2006, αργότερα δε διορίστηκε, σε έκτακτη βάση, ως Καθηγήτρια Ιταλικών σε διάφορα σχολεία Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης.

 

Η αιτήτρια, τον Οκτώβριο του 2007, με επιστολή του δικηγόρου της, έθεσε στην Επιτροπή ζήτημα άνισης μεταχείρισης αναφορικά με τον τίτλο της από το ιταλικό πανεπιστήμιο και ζήτησε επανεξέταση της υπόθεσής της, ώστε να γίνει αποδεκτή η αίτησή της του 2002.  Το παράπονό της εξετάστηκε στις 28/1/2008, μετά την αποστολή δεύτερης επιστολής προς την Επιτροπή, η οποία αποφάσισε ότι η αίτησή της του 2002 δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτή, για τους λόγους που αυτή είχε και προηγουμένως απορριφθεί.

 

Η αιτήτρια εναντίον της πιο πάνω απόφασης καταχώρισε προσφυγή, η οποία είχε επιτυχή κατάληξη, αφού, όπως κρίθηκε, η Επιτροπή δεν ασχολήθηκε με την ουσία του αιτήματος και δεν τοποθετήθηκε επί του θέματος της άνισης μεταχείρισης της αιτήτριας, με αποτέλεσμα να υπάρχει έλλειψη αιτιολογίας.  Υποδείχθηκε, στην ακυρωτική απόφαση, ότι το αίτημά της για επανεξέταση της αίτησής της ημερομηνίας 16/5/2002 στη βάση άνισης μεταχείρισης θα έπρεπε να παραπεμφθεί στο αρμόδιο όργανο για εξέταση και κρίση επί της ουσίας του - (βλ. Ειρήνη Χαρή ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 898/08, 13/4/10). 

 

Στις 7/6/2010, η Επιτροπή επανεξέτασε, υπό το φως της ακυρωτικής απόφασης, το ζήτημα.  Προέβη σε σύγκριση του περιεχομένου του προγράμματος σπουδών του τίτλου της αιτήτριας από το ιταλικό πανεπιστήμιο με το περιεχόμενο του προγράμματος σπουδών του τίτλου "Licence Langues Etrangeres Appliquees, Mention: Anglais - Italien" μιας άλλης Καθηγήτριας Ιταλικών, την περίπτωση της οποίας είχε επικαλεστεί η αιτήτρια για στήριξη του ισχυρισμού της για άνιση μεταχείριση, καθώς και με το περιεχόμενο του προγράμματος σπουδών του Πτυχίου Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, το οποίο έκρινε ότι κάλυπτε την απαίτηση του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης του Καθηγητή (πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στην ειδικότητα που ο αιτητής προορίζεται να διδάξει) και ότι θα αποτελούσε το πρότυπο για την αξιολόγηση άλλων πτυχίων, και κατέγραψε τις διαπιστώσεις της.  Απέρριψε την αίτηση, για το λόγο ότι ο τίτλος της αιτήτριας από το ιταλικό πανεπιστήμιο υστερούσε σε βασικά θέματα, που απαιτούνταν για τη διδασκαλία του μαθήματος των Ιταλικών στο επίπεδο της Δημόσιας Μέσης Εκπαίδευσης.  Σε επιστολή του Προέδρου της προς το δικηγόρο της αιτήτριας, ημερομηνίας 29/7/2010, αναφέρονται τα εξής:-

 

«΄Εχω οδηγίες να αναφερθώ στην επιστολή σας με αρ. φακ. 9667/08 και ημερ. 14.4.2010, σχετικά με το πιο πάνω θέμα, και να σας πληροφορήσω τα ακόλουθα:

 

2.  Η Επιτροπή, αφού μελέτησε την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερομηνίας 13.4.2010, προχώρησε σε επανεξέταση της αίτησης της Ειρήνης Χαρή ημερομηνίας 16/5/2002, για εγγραφή στον πίνακα διοριστέων καθηγητών Ιταλικών, με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς του ουσιώδους χρόνου.

 

3.  Στο πλαίσιο της επανεξέτασης, η Επιτροπή προέβη σε σύγκριση του περιεχομένου του προγράμματος σπουδών του τίτλου της αιτήτριας 'Diploma di Traduttore ed Interprete e Corrispondente di Lingue Estere' με το περιεχόμενο του προγράμματος σπουδών του τίτλου 'Licence Langues Etrangeres Appliquees, Mention: Anglais - Italien' της καθηγήτριας Ιταλικών Αθηνάς Καραβαλή, την περίπτωση της οποίας είχε επικαλεστεί η αιτήτρια στην επιστολή της ημερομηνίας 23/10/2007, καθώς και με το περιεχόμενο του προγράμματος σπουδών του Πτυχίου Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών της Ελλάδας.

 

4.  Σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης καθηγητή, για εγγραφή σε πίνακα διοριστέων καθηγητών απαιτείται 'πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στην ειδικότητα που ο αιτητής προορίζεται να διδάξει'.  Η Επιτροπή θεωρεί ότι το Πτυχίο Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών καλύπτει την πιο πάνω απαίτηση του Σχεδίου Υπηρεσίας για εγγραφή στον πίνακα διοριστέων καθηγητών Ιταλικών και αποτελεί το πρότυπο για την αξιολόγηση άλλων πτυχίων.

 

5.  Από τη σύγκριση του περιεχομένου του προγράμματος σπουδών του τίτλου 'Diploma di Traduttore ed Interprete e Corrispondente di Lingue Estere' της Χαρή με το περιεχόμενο του προγράμματος σπουδών του Πτυχίου Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιαστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, η Επιτροπή παρατήρησε ότι η Χαρή, για απόκτηση του εν λόγω τίτλου, έχει καλύψει τα θέματα Ιταλικής Γλώσσας (Ιταλική Γλώσσα με Πρακτικές Ασκήσεις 1 και 2), Ιταλικού Πολιτισμού (Γλώσσα, Πολιτισμός και Θεσμοί της Ιταλίας 1 και 2) και Γλωσσολογίας (Γενική και Εφαρμοσμένη Γλωσσολογία), αλλά δεν έχει παρακολουθήσει καθόλου μαθήματα Ιταλικής Ιστορίας, Ιταλικής Λογοτεχνίας, Ιστορίας της Ιταλικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας, Πεζογραφίας, Φωνητικής - Φωνολογίας της Ιταλικής Γλώσσας, Λατινικής Λογοτεχνίας, Μορφολογίας και Σύνταξης της Ιταλικής Γλώσσας, Λεξικολογίας και Μεθοδολογίας Διδασκαλίας της Ιταλικής Γλώσσας.  Οκτώ από τα δώδεκα συνολικά μαθήματα του προγράμματος σπουδών του εν λόγω τίτλου της αφορούν θέματα μετάφρασης.

 

6.  Περαιτέρω, η Επιτροπή μελέτησε το περιεχόμενο σπουδών της Καραβαλή, για την απόκτηση του τίτλου 'Licence Langues Etrangeres Appliquees, Mention: Anglais - Italien' από το University de la Sorbonne Nouvelle Paris III της Γαλλίας, και διαπίστωσε ότι αυτή έχει καλύψει τα θέματα Ιταλικής Γλώσσας, Ιταλικού Πολιτισμού και Γλωσσολογίας, όπως η Χαρή, και, επιπλέον, έχει παρακολουθήσει μαθήματα Φωνητικής - Φωνολογίας (Perfectionnement de l 'Italien ecrit et oral), Μορφολογίας και Σύνταξης της Ιταλικής Γλώσσας (Acquisition de l'expression ecrite et orale), Λεξικολογίας (Version et Lexicologie) και Ιστορίας της Ιταλίας (Histoire de l'Italie de 1870 - 1945).

 

7.  Παρόλο που κανένας από τους προαναφερόμενους τίτλους των Χαρή και Καραβαλή δεν καλύπτει όλα τα θέματα που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα σπουδών του Πτυχίου Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ο τίτλος της Χαρή 'Diploma di Traduttore ed Interprete e Corrispondente di Lingue Estere' είναι σε θέματα μετάφρασης/διερμηνείας, ενώ ο τίτλος της Καραβαλή 'Licence Langues Etrangeres Appliquees, Mention: Anglais - Italien' είναι σε θέματα εφαρμοσμένων ξένων γλωσσών.  Επιπλέον, ο τίτλος της Χαρή υστερεί σε σχέση με τον τίτλο της Καραβαλή στα θέματα Φωνητικής - Φωνολογίας της Ιταλικής Γλώσσας και Μορφολογίας και Σύνταξης της Ιταλικής Γλώσσας, που θεωρούνται βασικά για τη διδασκαλία του μαθήματος των Ιταλικών στα δημόσια σχολεία μέσης εκπαίδευσης.

 

8.  Υπό το φως των πιο πάνω, η Επιτροπή αποφάσισε ότι ορθά ο εν λόγω τίτλος της Χαρή θεωρήθηκε μη επαρκής για εγγραφή της στον πίνακα διοριστέων καθηγητών Ιταλικών και ορθά απορρίφθηκε η αίτησή της ημερομηνίας 16/5/2002.»

 

 

 

Η αιτήτρια αμφισβήτησε τη νομιμότητα της πιο πάνω απόφασης με προσφυγή, η οποία απορρίφθηκε - (βλ. Ειρήνη Χαρή ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 1359/10, 10/2/12).  ΄Οπως διαπίστωσε το Δικαστήριο:-

 

«Η αιτήτρια συμπλέκει διάφορες εισηγήσεις σε συνάρτηση με την αρχή της καλής πίστης και της συνέπειας της διοίκησης οι οποίες είναι χωρίς έρεισμα αφού στην ουσία ανάγονται σε απαίτηση για αποδοχή του αιτήματός της.  Η ακυρωτική απόφαση αφορούσε την έλλειψη κρίσης.  Η ΕΔΥ τώρα προέβη σε πληρεστάτη έρευνα των δεδομένων και διατύπωσε κρίση.  Δεν μπορεί να γίνεται λόγος για κακοπιστία και ασυνέπεια, ούτε για έλλειψη δέουσας έρευνας και παράβαση δεδικασμένου, όπως περαιτέρω εισηγείται συναφώς η Αιτήτρια.

 

Τα ίδια ισχύουν ως προς την άλλη εισήγηση για άνιση μεταχείριση.  Η ΕΔΥ, εξετάζοντας ακριβώς αυτό το παράπονο της Αιτήτριας, μελέτησε τα στοιχεία που το αφορούσαν και κατέληξε στην απόφαση της την οποία αιτιολόγησε πλήρως και η οποία ήταν ευλόγως επιτρεπτή.  Η Αιτήτρια ουσιαστικά καλεί το Δικαστήριο και να ασκήσει πρωτογενή κρίση και να δεχθεί τις δικές της απόψεις.»

 

 

 

Στο μεταξύ, μετά την καταχώριση της πιο πάνω προσφυγής και πριν από την έκδοση της απόφασης του Δικαστηρίου, η αιτήτρια, με νέα επιστολή προς την Επιτροπή, ημερομηνίας 13/1/2011, με θέμα, όπως η ίδια το προσδιόρισε στον τίτλο, «Απάντηση με τεκμήρια στην επιστολή της ΕΕΥ με η ημερ. 29.07.2010», επανέφερε το ζήτημα της απόρριψης της αίτησής της για εγγραφή στον Πίνακα του 2002, επικαλούμενη την ακυρωτική απόφαση στην Προσφυγή της Αρ. 898/08 και αμφισβητώντας τα πορίσματα της Επιτροπής, όπως αυτά διατυπώθηκαν στην επιστολή της ημερομηνίας 29/7/2010 και, ειδικότερα, τα ευρήματά της σε σχέση με το περιεχόμενο του προγράμματος σπουδών του τίτλου της από το ιταλικό πανεπιστήμιο.

 

Η επιστολή εξετάστηκε από την Επιτροπή, η οποία αποφάσισε να ζητήσει την άποψη του αρμόδιου Επιθεωρητή Ιταλικών αναφορικά με την επάρκεια του τίτλου της αιτήτριας από το ιταλικό πανεπιστήμιο και, περαιτέρω, να επικοινωνήσει με τις αρμόδιες εκπαιδευτικές αρχές της Ιταλίας, για να διαπιστωθεί κατά πόσο η αιτήτρια, με βάση το συγκεκριμένο τίτλο, είχε δικαίωμα να εξασκεί το επάγγελμα του Καθηγητή Ιταλικών σε δημόσια σχολεία της Ιταλίας.  Η απάντηση του αρμόδιου Επιθεωρητή Ιταλικών ήταν ότι αυτή δεν είχε καλύψει τα θέματα διδακτέας ύλης των Ιταλικών στα δημόσια σχολεία Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης και των αρμόδιων εκπαιδευτικών αρχών της Ιταλίας ότι ο εν λόγω τίτλος της δεν την καθιστούσε προσοντούχα για τη διδασκαλία των Ιταλικών στα δημόσια σχολεία της Ιταλίας, δεν πληρούσε τις πρόνοιες της Ευρωπαϊκής Οδηγίας EU 2005/36 και ότι, για να μπορεί να θεωρηθεί ως πλήρως προσοντούχα Καθηγήτρια Ιταλικής γλώσσας, υπολείπονταν άλλα δύο χρόνια εκπαίδευσης.   Η Επιτροπή, ενόψει των πιο πάνω, αποφάσισε, στις 27/5/2011, ότι δεν υπήρχε οποιοδήποτε στοιχείο που αιτιολογούσε αναθεώρηση της απόφασής της ημερομηνίας 7/6/2010.  Επιστολή της προς την αιτήτρια, ημερομηνίας 6/6/2011, αντικείμενο της παρούσας προσφυγής, αναφέρει τα εξής:-

 

«΄Εχω οδηγίες να αναφερθώ στην επιστολή σας ημερομηνίας 13.1.2011, σχετικά με το πιο πάνω θέμα και να σας πληροφορήσω τα ακόλουθα:

 

2.  Η Επιτροπή μελέτησε ξανά το περιεχόμενο του προγράμματος σπουδών του τίτλου σας 'Diploma di Traduttore ed Interprete e Corrispondente di Lingue Estere' και διαπίστωσε ότι αυτό δεν καλύπτει τα θέματα της διδακτέας ύλης του μαθήματος των Ιταλικών σε δημόσια σχολεία Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης.

 

3.  Επιπλέον, η Επιτροπή επικοινώνησε με τις αρμόδιες εκπαιδευτικές αρχές της Ιταλίας (Ministero dell' Istruzione, dell'Universita e della Ricerca) και ζήτησε πληροφορίες σχετικά με την επάρκεια του πιο πάνω τίτλου για σκοπούς διδασκαλίας του μαθήματος της Ιταλικής γλώσσας σε δημόσια σχολεία της Ιταλίας.  Σύμφωνα με την επίσημη πληροφόρηση που λήφθηκε, ο εν λόγω τίτλος δεν σας καθιστά πλήρως προσοντούχα για τη διδασκαλία των Ιταλικών στα δημόσια σχολεία της Ιταλίας και δεν πληροί τις πρόνοιες της Ευρωπαϊκής Οδηγίας EU 2005/36.

 

4.  Υπό το φως των πιο πάνω, η Επιτροπή αποφάσισε ότι δεν υπάρχει οποιοδήποτε στοιχείο που να αιτιολογεί αναθεώρηση της προηγούμενης απόφασής της, που σας κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερομηνίας 29.7.2010.»

 

 

 

Οι καθ' ων η αίτηση εγείρουν προδικαστικά ζητήματα εκτελεστότητας της προσβαλλόμενης απόφασης και έλλειψης εννόμου συμφέροντος της αιτήτριας.  Υποστηρίζουν ότι αυτή είναι βεβαιωτική.  Εκτελεστή ήταν η απόφαση της Επιτροπής αντικείμενο της Προσφυγής Αρ. 1359/10, η οποία λήφθηκε ως αποτέλεσμα επανεξέτασης μετά την ακυρωτική απόφαση στην Προσφυγή Αρ. 898/08.  Η επαναφορά του ζητήματος από την αιτήτρια και η αξίωσή της για νέα επανεξέταση δεν οδήγησε σε εκτελεστή απόφαση.  Η αναζήτηση πρόσθετης πληροφόρησης από την Επιτροπή δεν προσέθεσε οποιοδήποτε νέο ουσιώδες στοιχείο σε σχέση με το περιεχόμενο και την επάρκεια του τίτλου της από το ιταλικό πανεπιστήμιο, με αποτέλεσμα η απόφαση της 6/6/2011 να είναι βεβαιωτική της προγενέστερης απόφασης της 7/6/2010.

 

Η αιτήτρια, αντίθετα, εισηγείται ότι η αναζήτηση και η εξασφάλιση των απόψεων του αρμόδιου Επιθεωρητή Ιταλικών και των εκπαιδευτικών αρχών της Ιταλίας συνιστούσαν νέα ουσιώδη δεδομένα και νέα έρευνα, έτσι ώστε η απόφαση της Επιτροπής ημερομηνίας 27/5/2011 να αποτελεί εκτελεστή απόφαση. 

 

Στη Ζίττης ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 394, αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα εξής:- (σελ. 402 - 404)

 

«Πράξη η οποία περιέχει επιβεβαίωση προηγούμενης δεν είναι εκτελεστή, εκτός αν λήφθηκε ύστερα από νέα έρευνα και λήφθηκαν υπόψη νέα στοιχεία που, έστω και αν προϋπήρχαν, ήταν άγνωστα ή/και δεν λήφθηκαν υπόψη ενωρίτερα (Βλ. Σιακαλλής ν. Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 519, 523, Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 474.)

 

Το τι αποτελεί νέα έρευνα το πραγματεύεται ο Μιχ. Δ. Στασινόπουλος ως πιο κάτω στο σύγγραμμα του 'Δίκαιον των Διοικητικών Διαφορών', ΄Εκδοση Τέταρτη, σελ. 176:

 

'Πότε υπάρχει νέα έρευνα - Πότε υπάρχει νέα έρευνα, είναι ζήτημα πραγματικόν.  Θεωρείται όμως γενικώς νέα έρευνα η λήψις υπ' όψιν νέων ουσιωδών νομικών ή πραγματικών στοιχείων, κρίνεται δε αυστηρώς το χρησιμοποιηθέν νέον υλικόν, διότι δεν πρέπει ο απωλέσας την προθεσμίαν διά την προσβολήν μιας εκτελεστής πράξεως, να δύναται να καταστρατηγή την προθεσμίαν ταύτην διά της δημιουργίας νέας πράξεως, η οποία εξεδόθη κατ' επίφασιν μεν κατόπιν νέας ερεύνης, κατ' ουσίαν όμως επί τη βάσει των αυτών στοιχείων.  Ούτω, δεν θεωρείται νέα έρευνα η παραπομπή της υποθέσεως εκ νέου εις συμβούλιον, προς εξέτασιν από νομικής αποκλειστικώς πλευράς ή η παραπομπή προς γνωμάτευσιν εις το νομικόν συμβούλιον ή η επίκλησις άλλης νομικής διατάξεως εκτός εκείνης εφ' ης είχε στηριχθή η αρχική πράξις, εφ' όσον δεν γίνεται επίκλησις και νέων πραγματικών στοιχείων.

 

.........................................................................................................'

 

...........................................................................................................

 

Στο πιο πάνω σύγγραμμα του Θ. Τσάτσου[1] το θέμα της νέας έρευνας τίθεται ως πιο κάτω στις σελ. 136-138:

 

'Η εν τη πράξει βεβαίωσις, ότι εγένετο νέα έρευνα δεν αρκεί.  Η τοιαύτη κρίσις της διοικήσεως δεν δεσμεύει το Συμβούλιον της Επικρατείας, το οποίον είναι μόνον αρμόδιον ν' αποφασίση κατά πόσον η αίτησις ακυρώσεως είναι τύποις παραδεκτή.  Το Συμβούλιον της Επικρατείας δηλαδή οφείλει να εξετάση κατά πόσον διεξήχθη νέα έρευνα της υποθέσεως, δικαιολογούσα τον χαρακτηρισμόν της μετά ταύτην εκδοθείσης πράξεως, ως πράξεως νέας και ως εκ τούτου εκτελεστής, περί την ταυτότητα του περιεχομένου της προς την επιβεβαιουμένην πράξιν.

 

..............................................................................................................

 

Δεν αποτελεί όμως νέαν έρευναν ικανήν να καταστήση την βεβαιωτικήν πράξιν προσβλητήν οιαδήποτε μεταγενεστέρα της βεβαιουμένης πράξεως έρευνα, απολήξασα εις συμπλήρωσιν της αρχικής αιτιολογίας, εφ' όσον α) δεν ανατρέπεται εκ ταύτης η προηγούμενη εν όλω και β) παρά πάσαν προσθήκην ή μερικήν μεταβολήν προκύπτει, ότι η διοίκησις εξακολουθεί πράγματι να κρίνη ότι η αρχική αιτιολογία ήτο επαρκής.  Εν τη περιπτώσει όμως ταύτη η κρίσις της διοικήσεως, ότι η αρχική της βεβαιουμένης πράξεως αιτιολογία ήτο επαρκής, απαιτείται να είναι ειλικρινής.  Απλή βεβαίωσις, ότι εξακολουθεί να κρίνη την αρχικήν αιτιολογίαν ως επαρκή παρ' ότι αποδεικνύεται, ότι αύτη ήτο προφανώς ανεπαρκής, δεν εμποδίζει την προσβολήν της κατά τα λοιπά στοιχεία βεβαιωτικής πράξεως, της οποίας η αιτιολογία κατόπιν νέας ερεύνης συνεπληρώθη.'

 

(Βλ. και Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-1959, σελ. 241:  'Νέα έρευνα υπάρχει εάν, προ της εκδόσεως της νεωτέρας πράξεως, λαμβάνη χώραν εξέτασις νεωστί προκυπτόντων, ή προϋπαρχόντων μεν αλλά τέως αγνώστων κυρίων στοιχείων κρίσεως, άτινα νυν λαμβάνονται προσθέτως υπ' όψιν').»

 

 

 

Από το περιεχόμενο της επιστολής της Επιτροπής ημερομηνίας 29/7/2010, που έχω παραθέσει, προκύπτουν με σαφήνεια οι λόγοι για τους οποίους το αίτημα της αιτήτριας απορρίφθηκε και οι οποίοι δεν έχουν ανατραπεί με την προσβαλλόμενη απόφαση.  Από το περιεχόμενο των επιστολών της Επιτροπής προς την αιτήτρια - (29/7/2010 και 6/6/2011) - προκύπτει ότι η θέση της δεν έχει μεταβληθεί.  Το γεγονός ότι, κατόπιν του νέου διαβήματος της αιτήτριας ημερομηνίας 13/1/2011, αναζητήθηκαν οι απόψεις του αρμόδιου Επιθεωρητή Ιταλικών και των εκπαιδευτικών αρχών της Ιταλίας, δε σημαίνει ότι η Επιτροπή έπαυσε να θεωρεί ότι η αιτιολογία που καταγράφηκε στην επιστολή της ημερομηνίας 29/7/2010 δεν ήταν επαρκής.  Οι μεταγενέστερες απόψεις των αρμοδίων, ουσιαστικά, συμπλήρωσαν την αρχική αιτιολογία και η έρευνα που έγινε δεν ήταν τέτοια, ώστε να καταστήσει την προσβαλλόμενη απόφαση εκτελεστή.  Πρόκειται για βεβαιωτική της προηγούμενης απόφασης ημερομηνίας 29/7/2010, στην οποία ρητώς παραπέμπει - (βλ. Ελένη Λουκά ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 1612/00, 7/2/02).

 

Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.

 

 

 

 

 

 

 

                                                                            Ε. Παπαδοπούλου,

                                                                                         Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΜΠ