ΒΡΙΣΗΙΔΑ ΘΕΟΔΟΥΛΟΥ ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Υπόθεση Αρ. 654/2010, 22/3/2013

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Η αιτήτρια, με την παρούσα προσφυγή, ισχυρίζεται ότι η απόφαση του Τμήματος Οδικών Μεταφορών, ημερομηνίας 6/5/2010, με την οποία της επιβλήθηκαν τα ποσά: €2.535,00 ως φόρος εγγραφής και €324,00 ως τέλη κυκλοφορίας μεταχειρισμένου οχήματος, το οποίο αυτή είχε εισαγάγει από το Ηνωμένο Βασίλειο, είναι παράνομη.

Σύμφωνα με τα γεγονότα, στις 21/4/2010, το όχημα TALBOT EXPRESS 1500 D MOTOR CARAVAN εκτελωνίστηκε από το Τμήμα Τελωνείων, αφού καταβλήθηκαν οι νενομισμένοι τελωνειακοί δασμοί και φόροι κατανάλωσης. Μετά την εκτελώνισή του, η αιτήτρια αποτάθηκε στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών για εγγραφή του, καταβάλλοντας, υπό διαμαρτυρία, τα πιο πάνω ποσά και ισχυριζόμενη, σε γραπτή δήλωσή της, ότι ο τρόπος υπολογισμού του φόρου εγγραφής και των τελών κυκλοφορίας ήταν παράνομος και αντίθετος με τη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ως και με τη νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

Ο Αναπληρωτής ΄Εφορος Μηχανοκινήτων Οχημάτων, (ο «Αναπληρωτής ΄Εφορος»), σε επιστολή του προς την αιτήτρια, ημερομηνίας 7/5/2010, ανέφερε ότι:-

«1. Ο φόρος εγγραφής μηχανοκίνητου οχήματος προσδιορίζεται με βάση την παράγραφο 1 του Μέρους Ι, του Παραρτήματος του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου του 1972, όπως τροποποιήθηκε μέχρι σήμερα[1].

2. Ο εν λόγω φόρος καταβάλλεται στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών, κατά την εγγραφή του οχήματος στο Μητρώο του Εφόρου Μηχανοκινήτων Οχημάτων.

Συνεπώς, το Τμήμα Οδικών Μεταφορών ενεργώντας μέσα στα πλαίσια της ισχύουσας Νομοθεσίας δεν έχει περιθώριο διαφορετικού χειρισμού του θέματος και ως εκ τούτου, λυπούμαι να σας πληροφορήσω ότι το αίτημα σας για επιστροφή του φόρου εγγραφής του υπό αναφορά οχήματος δεν μπορεί να ικανοποιηθεί.»

Η αιτήτρια, προς υποστήριξη της θέσης της για το παράνομο της πιο πάνω απόφασης, επικαλείται το ΄Αρθρο 90 της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, (΄Αρθρο 90 Ε.Κ.), σύμφωνα με το οποίο κανένα κράτος μέλος επιβάλλει, άμεσα ή έμμεσα, στα προϊόντα άλλων κρατών μελών εσωτερικούς φόρους οποιασδήποτε φύσεως ψηλότερους από εκείνους που επιβαρύνουν άμεσα ή έμμεσα τα ομοειδή εθνικά προϊόντα και κανένα κράτος μέλος επιβάλλει στα προϊόντα των άλλων κρατών μελών εσωτερικούς φόρους, η φύση των οποίων οδηγεί έμμεσα στην προστασία άλλων προϊόντων.

Είναι η θέση της αιτήτριας ότι οι καθ' ων η αίτηση, κατά τον υπολογισμό των πιο πάνω φόρου εγγραφής και τελών κυκλοφορίας, δεν έλαβαν υπόψη τους την πραγματική απόσβεση της αξίας του οχήματος, με αποτέλεσμα να μην τεκμηριώσουν το ουσιώδες κριτήριο που επιβάλλει η νομολογία σε σχέση με την εφαρμογή του ΄Αρθρου 90 Ε.Κ. για τα εισαγόμενα μεταχειρισμένα οχήματα, ότι, δηλαδή, το ποσό που επιβάλλεται δεν υπερβαίνει, σε οποιαδήποτε περίπτωση, το ποσό του κατάλοιπου του φόρου που παραμένει ενσωματωμένο στην αξία των ομοειδών μεταχειρισμένων οχημάτων, που είναι, ήδη, εγγεγραμμένα στο οικείο κράτος. Ισχυρίζεται ότι οι καθ' ων η αίτηση, κατά παράβαση του πιο πάνω ΄Αρθρου και της νομολογίας, δεν προχώρησαν στην απαιτούμενη εξατομίκευση και αξιολόγηση της γενικότερης κατάστασης του οχήματος συνεκτιμώντας και άλλους παράγοντες απόσβεσης της αξίας του, όπως αυτοί υποδεικνύονται από το ίδιο το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Απέτυχαν, δηλαδή, να προβούν σε δέουσα έρευνα, παραβιάζοντας, ταυτόχρονα, τις αρχές της καλής πίστης και της χρηστής διοίκησης. Ο τρόπος φορολόγησης που χρησιμοποιήθηκε, με αποκλειστικό κριτήριο τον κυβισμό του οχήματος, καταστρατηγεί την αρχή της αναλογικότητας και δημιουργεί δυσμενή και χωρίς ειδική αιτιολογία διάκριση σε βάρος μεταχειρισμένων οχημάτων που εισάγονται.

Εισηγείται, περαιτέρω, η αιτήτρια ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση αντίκειται στη Γνωμάτευση της Νομικής Υπηρεσίας προς το Διευθυντή του Τμήματος Οδικών Μεταφορών, ημερομηνίας 5/2/2009, (η «Γνωμάτευση»), σύμφωνα με την οποία η επιβολή φόρου εγγραφής σε μεταχειρισμένο μηχανοκίνητο όχημα που εισάγεται στη Δημοκρατία από άλλο κράτος μέλος, χωρίς οποιαδήποτε έκπτωση με βάση την ηλικία, τον τύπο, τη γενική κατάσταση και τα άλλα χαρακτηριστικά του, αντίκειται στην Κοινοτική νομοθεσία και νομολογία.

Η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση εισηγήθηκε ότι δεν υπήρξε οποιαδήποτε δυσμενής διάκριση εναντίον της αιτήτριας, ούτε υπήρξε παραβίαση του ΄Αρθρου 90 Ε.Κ., κατά την εφαρμογή της παραγράφου 1 του Μέρους Ι του Παραρτήματος Ι (΄Αρθρον 5) του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου του 1972, (Ν. 86/72), (όπως τροποποιήθηκε μέχρι τον ουσιώδη χρόνο), (ο «Νόμος»), αφού η αιτήτρια δεν παρουσίασε, όπως είχε υποχρέωση, στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών τα πιστοποιητικά που θα δικαιολογούσαν ανάλογες εκπτώσεις. Αναφερόμενη δε στη Γνωμάτευση, υπέβαλε ότι αυτή δεν τυγχάνει εφαρμογής, εφόσον η αιτήτρια δεν έθεσε, καθ' οιονδήποτε στάδιο, ενώπιον των καθ' ων η αίτηση οποιαδήποτε στοιχεία, που να οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο φόρος που της επιβλήθηκε για το συγκεκριμένο όχημα ήταν ψηλότερος από το φόρο της εναπομείνασας αξίας ομοειδούς μεταχειρισμένου οχήματος, εγγεγραμμένου στη Δημοκρατία. Επικαλούμενη σειρά αποφάσεων[2] εισηγήθηκε ότι η αιτήτρια είχε το βάρος να αποδείξει τα πιο πάνω.

Οι ισχυρισμοί της αιτήτριας ευσταθούν.

Το Ανώτατο Δικαστήριο είχε την ευκαιρία να εξετάσει το θέμα το οποίο εγείρεται κατ' επανάληψη - (βλ. Χαράλαμπος Ασπρομάλλης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 462/10, 8/9/11· Γιαννάκης Χρυσάνθου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 194/10, 19/12/11· Αθηνά Κωνσταντίνου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 1748/09, 10/2/12· Κρις Χριστοδούλου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 368/10, 10/2/12· Κυριάκος Ιωαννίδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 228/10, 31/5/12· Αθηνά Κωνσταντίνου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 219/11, 25/6/12· Δήμος Δημοσθένους ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 698/10, 29/8/12· O. Onisiforou Motors Ltd ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 1254/10, 4/10/12 και Ch. Kolokotronis Automotives Limited ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 1255/10, 15/1/13).

Στη Χαράλαμπος Ασπρομάλλης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, (πιο πάνω), επισημάνθηκε ότι, με το τότε υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο που αφορούσε στο φόρο εγγραφής για μεταχειρισμένα οχήματα, δε διασφαλιζόταν μείωση του φόρου ανάλογα με την πραγματική μείωση της αξίας του εισαγόμενου μεταχειρισμένου οχήματος και, συνεπώς, η επίδικη φορολογία εγγραφής ήταν αντίθετη με το ΄Αρθρο 90 Ε.Κ.

Τη Χαράλαμπος Ασπρομάλλης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ακολούθησε η Γιαννάκης Χρυσάνθου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, (πιο πάνω), στην οποία έγινε αναφορά στη Γνωμάτευση και απορρίφθηκε επιχείρημα των καθ' ων η αίτηση ότι είχε γίνει η δέουσα έρευνα και ότι ο αιτητής δεν είχε θέσει ενώπιον των καθ' ων η αίτηση οποιαδήποτε στοιχεία για τεκμηρίωση του ισχυρισμού του ότι ο φόρος που του είχε επιβληθεί ήταν ψηλότερος από το φόρο της εναπομείνασας αξίας ομοειδούς μεταχειρισμένου οχήματος εγγεγραμμένου στη Δημοκρατία. ΄Οπως υποδείχθηκε, το ποσό του φόρου καθορίστηκε όχι με αναφορά στη μη προσαγωγή από τον αιτητή οποιωνδήποτε στοιχείων αλλά με βάση τις δεσμευτικές για τον ΄Εφορο Μηχανοκινήτων Οχημάτων πρόνοιες του Νόμου. Σε επιστολή προς τον αιτητή, σημειώθηκε, όπως και στην παρούσα, ότι δεν υπήρχαν περιθώρια άλλου χειρισμού.

Στη Γιαννάκης Χρυσάνθου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα εξής:-

«Δεν καθορίστηκε το ποσό του φόρου με αναφορά στη μη προσαγωγή, από τον αιτητή, οποιωνδήποτε στοιχείων. Καθορίστηκε με βάση τις δεσμευτικές για τον ΄Εφορο πρόνοιες του Νόμου όπως και ο ίδιος εξήγησε απαντώντας στον αιτητή. Δεν είχε, του είπε, περιθώριο άλλου χειρισμού. Δεν ήταν και δυνατό να τίθεται θέμα άλλων κριτηρίων. Ο Νόμος, στην πτυχή του που εδώ ενδιαφέρει, καθορίζει ένα κριτήριο, τον κυβισμό. Οτιδήποτε άλλο προσκόμιζε ή έλεγε ο αιτητής θα ήταν εκτός του Νόμου τον οποίο ο ΄Εφορος όφειλε να εφαρμόσει. Η αποδοχή, ορθή βεβαίως, ότι δεν είναι επιτρεπτό να υπολογίζεται ο φόρος μόνο στη βάση του κυβισμού, τέμνει το θέμα. Αυτός είναι ο Νόμος και αφού εκ του Νόμου δημιουργείται η ανισότητα, όπως εξηγήθηκε από το ΔΕΚ, δεν παρεχόταν δυνατότητα συζήτησης άλλων κριτηρίων, ώστε να τίθεται ζήτημα βάρους απόδειξης του αιτητή, ως προς τέτοια. ...»

Τα πιο πάνω ισχύουν και στην παρούσα. Στην αίτηση για εγγραφή του οχήματος υπήρχαν όλα τα στοιχεία και στη βάση αυτών έγινε ο υπολογισμός του καταβλητέου φόρου εγγραφής και των τελών κυκλοφορίας. Στην επιστολή του Αναπληρωτή Εφόρου, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα για επιστροφή του ποσού που η αιτήτρια κατέβαλε υπό διαμαρτυρία, δε γίνεται οποιαδήποτε αναφορά για μη παρουσίαση πρόσθετων στοιχείων, με αποτέλεσμα ο ισχυρισμός της δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση, ο οποίος προβλήθηκε με τη γραπτή αγόρευσή της, να μην αποτελεί μέρος της αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης και, συνεπώς, να μην μπορεί να ληφθεί υπόψη - (βλ. JMC Polytrade v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 294 και Αχιλλέως ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 565). Ως λόγος απόρριψης του αιτήματος επιστροφής του φόρου αναφέρεται η νομοθετική πρόνοια της παραγράφου 1 του Μέρους Ι του Παραρτήματος Ι (΄Αρθρον 5) του Νόμου, η οποία, ως μόνο κριτήριο για την επιβολή φόρου εγγραφής και τελών κυκλοφορίας βενζινοκίνητων και πετρελαιοκίνητων μηχανοκινήτων οχημάτων, καθορίζει τον κυβισμό. Οτιδήποτε άλλο παρουσίαζε η αιτήτρια ήταν εκτός του Νόμου, τον οποίο ο ΄Εφορος όφειλε να εφαρμόσει. Το κριτήριο, όμως, του κυβισμού, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη οτιδήποτε άλλο, έρχεται σε αντίθεση με το ΄Αρθρο 90 Ε.Κ. και τη νομολογία του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων - (βλ. Americo Joao Nunes Tadeu, C-345/93, 9/3/95, Συλλογή της Νομολογίας του Δικαστηρίου και του Πρωτοδικείου, Μέρος Ι, 1995 - 3/4, σελ. Ι - 479 και Antonio Gomes Valente, C-393/98, 22/2/2001, Συλλογή της Νομολογίας του Δικαστηρίου και του Πρωτοδικείου, Μέρος Ι, 2001 - 2, σελ. Ι - 1327).

Η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα υπέρ της αιτήτριας, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.

Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, με βάση το ΄Αρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.

Ε. Παπαδοπούλου,

Δ.

/ΜΠ

[1] Ουσιαστικά, προέβλεπε ότι ο φόρος εγγραφής και τα τέλη κυκλοφορίας των βενζινοκίνητων και των πετρελαιοκίνητων μηχανοκινήτων οχημάτων προσδιορίζονταν με βάση τον κυβισμό του οχήματος.

[2] Αντώνης Χ. Πέτρου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 1477/09, 13/4/11· Pavlos Ph. Varellas Trading Co Limited v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 703/05, 29/5/06 και Κύπρος Ανδρέου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 1318/08, 22/3/10

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία