|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 484/2010)
22 Μαρτίου 2013
[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΡΧΙΑΣΤΥΦΥΛΑΚΑΣ 720 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ,
Αιτητής
- ΚΑΙ -
1. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση
------------------------------------
Γ. Μιχαηλίδου (κα) για Νεοφύτου & Νεοφύτου ΔΕΠΕ,
για τον Αιτητή.
Ε. Καρακάννα (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄
για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
-------------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Ο αιτητής παραπονείται για την μη προαγωγή του στο βαθμό του Λοχία και επιδιώκει προς τούτο την ακύρωση της απόφασης του Αρχηγού Αστυνομίας που δημοσιεύθηκε στις Εβδομαδιαίες Διαταγές της Αστυνομίας με ημερ. 1.2.2010, προσβάλλοντας ταυτόχρονα την προαγωγή των δέκα ενδιαφερομένων μερών, αντ΄ αυτού.
Στην πραγματικότητα ο αιτητής δεν συμπεριελήφθηκε στον κατάλογο των υποψηφίων μετά την αξιολόγηση των αστυνομικών που ήσαν υποψήφιοι για προαγωγή στη θέση του Λοχία, από την Επιτροπή Αξιολόγησης. Επομένως ουδέποτε το όνομα του αιτητή τέθηκε προς περαιτέρω συζήτηση από την Επιτροπή Κρίσεως που είναι και το τελικό στάδιο αξιολόγησης μετά το οποίο καταρτίζεται κατάλογος των προς προαγωγή υποψηφίων μελών της αστυνομίας, ο οποίος αποστέλλεται από τον Αρχηγό Αστυνομίας στον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης, για τα περαιτέρω.
Γενικά, η διαδικασία προαγωγής στην αστυνομία διέπεται από τους περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμούς του 2004, Κ.Δ.Π. 214/04. Το Μέρος ΙΙ καθορίζει την όλη διαδικασία προαγωγών μέχρι το βαθμό Ανώτερου Υπαστυνόμου. Πενταμελής Επιτροπή Αξιολόγησης που καθιδρύεται δυνάμει του Καν. 6, συνέρχεται τον Φεβρουάριο κάθε χρόνου δυνάμει του Καν. 7(1) και αξιολογεί δυνάμει του Καν. 7(2) τους υποψηφίους στη βάση των κριτηρίων που καθορίζονται στις υποπαραγράφους (α)-(γ). Αυτά όσον αφορά το κριτήριο της αξίας, αφού μελετηθούν και οι προσωπικοί φάκελοι, τα ατομικά δελτία και οι ετήσιες εκθέσεις αξιολόγησης των τεσσάρων τελευταίων ετών. Οι Καν. 7(3) και 7(4), αφορούν την αξιολόγηση των ακαδημαϊκών προσόντων και την αρχαιότητα των υποψηφίων, ενώ λαμβάνεται και η συμβουλή του υπευθύνου του εκάστου υποψηφίου κατά τη συμπλήρωση του εντύπου αξιολόγησης. Δυνάμει του Καν. 7(5), η Επιτροπή Αξιολόγησης συμπληρώνει το για προαγωγή έντυπο αξιολόγησης με αιτιολογημένη απόφαση σύμφωνα με το έντυπο που προβλέπεται στο Παράρτημα Α, της βαθμολογίας εκάστου αξιολογούμενου να ισούται με τον μέσο όρο της βαθμολογίας των πέντε μελών της Επιτροπής.
Ο κατάλογος αναρτάται από την Επιτροπή Αξιολόγησης και κάθε υποψήφιος δικαιούται εντός δέκα εργασίμων ημερών να υποβάλει ένσταση σε θέματα που αναφέρονται σε προφανή αντικειμενικά σφάλματα σε σχέση με τα στοιχεία που λήφθηκαν υπόψη από την Επιτροπή Αξιολόγησης. Μετά το πέρας και των εργασιών της Επιτροπής Εξέτασης Ενστάσεων, τα ονόματα των υποψηφίων υποβάλλονται στο Συμβούλιο Κρίσεως το οποίο καθιδρύεται δυνάμει του Καν. 8 και το οποίο εξετάζει περαιτέρω τους υποψηφίους κατά τα λαμβανόμενα από τον Καν. 9. Δεν χρειάζεται εδώ να απασχολήσει περαιτέρω η διαδικασία ενώπιον της Επιτροπής Κρίσεως, εφόσον ο αιτητής δεν συμπεριελήφθη στον ενώπιον της Επιτροπής αυτής, κατάλογο υποψηφίων, που απεστάλη από την Επιτροπή Εξέτασης Ενστάσεων με τετραπλάσιο αριθμό υποψηφίων από τον αριθμό των κενών θέσεων, (δέστε Παράρτημα «Η» στην ένσταση).
Ο αιτητής παραπονείται κατά πρώτο λόγο για την αυθαίρετη μείωση των ετήσιων αξιολογήσεων του κατά τα έτη 2006 και 2007. Όπως παρατηρείται από το βοηθητικό έντυπο της Επιτροπής Αξιολόγησης αναφορικά με τον αιτητή (Παράρτημα Στ στην ένσταση), το έτος 2005 είχε λάβει 32/36, τα έτη 2006 και 2007, 27/36 και το 2008, 34/36. Εισηγείται ο αιτητής ότι ο αξιολογητής αυθαίρετα μείωσε τη βαθμολογία του το 2006, ενώ αντέγραψε απλώς τη βαθμολογία του 2006 και για το 2007. Αυτό κατά παράβαση και του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης. Οι καθ΄ ων απαντούν στο σημείο αυτό, ότι ο αιτητής κωλύεται από του να προβάλλει αυτούς τους ισχυρισμούς διότι μετά την ανάρτηση των καταλόγων με τις βαθμολογίες για τα έτη 2006 και 2007, μπορούσε να υποβάλει ένσταση εντός δέκα ημερών στην Επιτροπή Εξέτασης Ενστάσεων, πράγμα που δεν έπραξε.
Η θέση αυτή είναι ορθή διότι, όπως έχει ήδη αναφερθεί, με την ανάρτηση του καταλόγου κατ΄ έτος της Επιτροπής Αξιολόγησης παρέχεται η δυνατότητα γραπτής ενστάσεως εντός δεκαημέρου σε όλα εκείνα τα θέματα που αναφέρονται σε προφανή αντικειμενικά σφάλματα στα στοιχεία που λήφθηκαν υπόψη από την Επιτροπή Αξιολόγησης στις διάφορες παραγράφους του εντύπου αξιολόγησης. Μεταξύ αυτών είναι και η παρ. III του Μέρους II του εντύπου αξιολόγησης, που αναφέρεται στον προσωπικό φάκελο και το ατομικό δελτίο κάθε υποψηφίου.
Από τα στοιχεία τα οποία ο ίδιος ο αιτητής έχει παραθέσει στην προσφυγή του, δεν φαίνεται να είχε υποβάλει ποτέ ένσταση για την όποια μείωση των βαθμολογιών του κατά τα έτη 2006 και 2007. Το θέμα μάλιστα τέθηκε από τον ίδιο με επιστολή του ημερ. 17.12.2009, παραπονούμενος για τη σχετική αυτή αξιολόγηση προς τον Αρχηγό Αστυνομίας (Παράρτημα 8 στην αίτηση ακυρώσεως), για να απαντηθεί στις 31.12.2009 από τον Βοηθό Αρχηγό (Δ), για Αρχηγό Αστυνομίας, (Τεκμήριο 9 στην προσφυγή), ότι μετά την ανάρτηση των καταλόγων για τα εν λόγω έτη, ο αιτητής είχε δικαίωμα να υποβάλει γραπτή ένσταση δυνάμει του Καν. 7(6) της Κ.Δ.Π. 214/04, ενώ είχε δικαίωμα υπό το φως των προαγωγών που έγιναν κατά τα έτη 2006 και 2007, να καταχωρούσε προσφυγή με αναφορά βέβαια στα τότε χρονικά και πραγματικά δεδομένα.
Είναι φανερό από τα πιο πάνω, ότι δεν μπορεί σήμερα ο αιτητής και ενώ έχει παγιωθεί η κατάσταση για τα έτη 2006 και 2007, να επαναφέρει προς εξέταση την ορθότητα των τότε αξιολογήσεων με αφορμή προσφυγή που καταχωρείται για τις προαγωγές που έγιναν το 2009. Ορθά επίσης οι καθ΄ ων στη βάση των δεδομένων αυτών εισηγούνται ότι ο αιτητής δεν μπορεί να επιδοκιμάζει και να αποδοκιμάζει ταυτόχρονα την όλη διαδικασία προαγωγής το 2009, που απέληξε με την προσβαλλόμενη πράξη ημερ. 1.2.2010. Έχει αναγνωριστεί από τη νομολογία ότι ένας αιτητής εφόσον λαμβάνει μέρος στη διαδικασία δεν μπορεί να την αποδοκιμάζει ταυτόχρονα προς προσπορισμό μεγαλύτερου οφέλους, (Ηλία ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 884, Ζωή Χριστοφόρου ν. Δημοκρατίας (2000) 4 Α.Α.Δ. 254 και Ηλίκκος Χαβάτζιας κ.ά. ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 245/09, ημερ. 26.10.2010). Έπεται ότι στερείται ερείσματος και η θέση ότι αποστερήθηκε από τον αιτητή η δυνατότητα προηγούμενης ακρόασης.
Στη συνέχεια, ο αιτητής παραπονείται για μη απόδοση σ΄ αυτόν 1 πρόσθετης μονάδας για το μεταπτυχιακό δίπλωμα επιπέδου Master από το Μεσογειακό Ινστιτούτο Διεύθυνσης με αποτέλεσμα να του έχει δοθεί μόνο 1 αντί 2 μονάδες στα ακαδημαϊκά προσόντα και στην αναγνωρισμένη ανώτερη και ανώτατη εκπαίδευση σε προγράμματα συναφή με τα αστυνομικά καθήκοντα και ότι εξ αυτού δεν του πιστωνόταν η σχετική πρόσθετη μονάδα κατ΄ έτος. Περαιτέρω, παραπονείται ότι δεν του δόθηκαν πρόσθετες 0.20 μονάδες για το πιστοποιητικό βασικής γνώσης Φωτογραφικής Τέχνης. Επίσης παραπονείται ότι δεν του δόθηκαν άλλες 0.20 μονάδες για την εκπαίδευση του στο χειρισμό συσκευών μέτρησης ταχύτητας μηχανοκινήτων οχημάτων μονάδες που θα έπρεπε να δοθούν για την ευρύτητα εμπειριών/εκπαιδεύσεις, στο σημείο ΙΙ του Μέρους ΙΙ.
Είναι αναγκαίο σ΄ αυτό το στάδιο και χωρίς να χρειαστεί περαιτέρω εξέταση των επί μέρους αιτιάσεων που προβάλλει ο αιτητής, ως ανωτέρω, να καταγραφούν τα εξής:
Ο αιτητής έλαβε συνολικά από την Επιτροπή Αξιολόγησης 49.20 μονάδες και κατατάχθηκε 480ος. Συγκριτικά με αυτόν, τα ενδιαφερόμενα μέρη (ακολουθώντας τη σειρά που τοποθετήθηκαν στην προσφυγή), έλαβαν από την Επιτροπή Αξιολόγησης, τις ακόλουθες συνολικές μονάδες:
1. Σαββάκης Ηλία Σιαμμούτης Α/Λοχίας αρ. 936: 52.90. Κατατάχθηκε 103ος.
2. Όλγα Συρίμη Γ/Α 27: 52.50. Κατατάχθηκε 138η.
3. Μάριος Χριστοφή Α/Α 524: 52.90. Κατατάχθηκε 105ος.
4. Χριστόδουλος Δημητρίου Α/Α 1332: 53.40. Κατατάχθηκε 61ος.
5. Στέλλα Χριστοδούλου Γ/Α 1979: 54.40. Κατατάχθηκε 32η.
6. Αναστάσης Αντωνίου Αστ.2279: 53.45. Κατατάχθηκε 57ος.
7. Νεόφυτος Μελανίδης Α/Α 878:54.40. Κατατάχθηκε 31ος.
8. Δημήτριος Γερολέμου Α/Α 674: 53.40. Κατατάχθηκε 59ος.
9. Κυριάκος Βασιλείου Α/Α 1435: 52.90. Κατατάχθηκε 94ος.
10. Πέτρος Τοφαρίδης Α/Α 4649: 51.95. Κατατάχθηκε 200ος.
Προκύπτει από την πιο πάνω ανάλυση και συγκριτικά στοιχεία ότι, όπως ορθά υπέδειξε η κα Καρακάννα κατά τις διευκρινίσεις, ο αιτητής εν πάση περιπτώσει ακόμη και να του πιστώνονταν οι επιδιωκόμενες μονάδες, δεν θα προσέγγιζε καν τη βαθμολογία των ενδιαφερομένων μερών. Με ακόμη 1.40 μονάδες, όπως ζητούνται πρόσθετα και κατ΄ ανώτατο όριο να του πιστωθούν, η βαθμολογία του από την Επιτροπή Αξιολόγησης θα έφθανε στις 50.60, υπολοιπόμενος 1.35 μονάδες του χαμηλότερου στη βαθμολογία ενδιαφερομένου μέρους Πέτρου Τοφαρίδη. Αυτό το δεδομένο το αναγνωρίζει και ο ίδιος ο αιτητής εφόσον στη σελ. 16 της απαντητικής του αγόρευσης, αναφέρει στην παρ. 6, ότι αν του πιστωνόταν η επιπλέον 1 μονάδα που του αποκόπηκε για το πτυχίο του Μ.Ι.Μ., θα είχε σύνολο 50.2, πλέον 0.20 μονάδες για το πιστοποιητικό Φωτογραφικής Τέχνης, άρα 50.40, απέχοντας «... 1.55 μονάδες από το ενδιαφερόμενο μέρος με τη λιγότερη βαθμολογία, ήτοι, τον κ. Πέτρο Τοφαρίδη ο οποίος συγκεντρώνει 51.95 βαθμούς.», (δεν γίνεται αναφορά και στις άλλες 0.2 μονάδες για το πιστοποιητικό εκπαίδευσης συσκευών μέτρησης ταχύτητας οχημάτων).
Οι αιτιάσεις λοιπόν του αιτητή ως προς τις μονάδες που του στερήθηκαν είναι αλυσιτελείς καθότι εν τέλει δεν θα συγκρινόταν ευνοϊκά με οποιοδήποτε των ενδιαφερομένων μερών ώστε να είχε έρεισμα η γενικότερη του θέση ότι κακώς δεν προωθήθηκε η υποψηφιότητα του προς το Συμβούλιο Κρίσεως. Έτσι, παρά την παραδοχή που γίνεται από τους καθ΄ ων στην αγόρευση τους (σελ. 3, σημείο 4.3), ότι ευλόγως προκύπτει ότι λανθασμένα παραχωρήθηκε στον αιτητή 1 αντί 2 μονάδες για τον τίτλο σπουδών που κατέχει, το ουσιώδες παραμένει ότι δεν θα άλλαζε η σειρά κατάταξης του ως προς τα ενδιαφερόμενα μέρη. Το ίδιο ισχύει και για την παραχώρηση των 0.20 μονάδων για το πιστοποιητικό εκπαίδευσης χειρισμού συσκευών μέτρησης ταχύτητας (παρ. 6 της αγόρευσης των καθ΄ ων), αλλά και για το πιστοποιητικό Φωτογραφικής Τέχνης για το οποίο οι καθ΄ ων λέγουν ότι καλώς δεν δόθηκαν οι 0.20 μονάδες, αλλά και αν ακόμη ο αιτητής τις δικαιούτο, η κατάταξη δεν θα διαφοροποιείτο προς όφελος του.
Τα πιο πάνω εξουδετερώνουν και το γενικότερο ισχυρισμό του αιτητή, ότι η ένσταση που κατεχωρήθη από τους καθ΄ ων ήταν γενική και η επακολουθήσασα αγόρευση δεν υποστηρίζεται από τους λόγους που προβλήθηκαν στην ένσταση. Πέραν του ότι ο αιτητής, ως υπεδείχθη, αλυσιτελώς προβάλλει τελικώς τους ισχυρισμούς του, παρατηρείται ότι η ένσταση υποστηρίζει τη νομιμότητα της πράξης και εν πάση περιπτώσει το αναθεωρητικό Δικαστήριο εξετάζει τα όλα ενώπιον του δεδομένα υπό το φως των γεγονότων που περιέχονται στην προσφυγή.
Επομένως, ακόμη και αν ο αιτητής πιστωνόταν με το μέγιστο των επιδιωκόμενων μονάδων, δεν θα περνούσε εν πάση περιπτώσει στον τελικό κατάλογο ενώπιον του Συμβουλίου Κρίσεως. Παρόμοια περίπτωση ανεφύη και στην υπόθεση Ηλίκκος Χαβάτζιας κ.ά. ν. Δημοκρατίας - πιο πάνω -.
Η προσφυγή συνεπώς απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτητή και υπέρ των καθ΄ ων, ως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Στ. Ναθαναήλ,
Δ.
/ΕΘ