|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ.1226/2011)
20 Μαρτίου 2013
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
Αναφορικά με το αρθρο 146, 8, 11, 13, 15, 25, 28 του Συντάγματος
ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΡΙΜΙΘΙΩΤΗ
Αιτητή
ν.
ΑΡΧΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ
Καθ΄Ης η Αίτηση.
_________
Μ. Κυπριανού, για τον Αιτητή.
Μ. Σπανου (κα), για την Καθ΄Ης η Αίτηση.
_________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Τρεις ήσαν οι λειτουργοί τους οποίους το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού (η «Αρχή») έκρινε ότι μπορούσαν να είναι υποψήφιοι για τη θέση προαγωγής του Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού - το Ε.Μ., ο Αιτητής και άλλη μία. Αποφασίζοντας ότι δεν ήταν αναγκαία η προφορική εξέταση, το Συμβούλιο της Αρχής εξέτασε τα στοιχεία των τριών υποψηφίων και έλαβε τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή η οποία ήταν για το Ε.Μ., το οποίο και επελέγη από το Συμβούλιο.
Συγκρίνοντας τον Αιτητή και το Ε.Μ., το Συμβούλιο παρατήρησε ότι:
1. Το Ε.Μ. υπερέχει του Αιτητή σε αρχαιότητα κατά τέσσερα έτη,
2. Το Ε.Μ. υστερεί του Αιτητή σε πρόσθετα προσόντα, αφού αυτός διαθέτει B.Sc. το οποίο είναι συναφές με τα καθήκοντα της θέσης και στο οποίο δίδεται βαρύτητα πέραν της οριακής, ενώ άλλα πρόσθετα προσόντα του δεν είναι συναφή με τα καθήκοντα της θέσης και δεν τους δίδεται βαρύτητα.
3. Το Ε.Μ. είναι «ουσιαστικά ίση» σε βαθμολογημένη αξία τα έτη 2000-2010, την οποία και παρέθεσε (ο Αιτητής είχε μόνο ένα «Εξαίρετος» περισσότερο το 2003, διαφορά που το Συμβούλιο θεώρησε οριακή και ως μη καθιστώσα τον Αιτητή υπέρτερο σε αξία).
Το Συμβούλιο, καταλήγοντας για το Ε.Μ., είπε:
«Συνεκτιμώντας όλα τα πιο πάνω δεδομένα, η πλειοψηφία του Συμβουλίου έκρινε ότι η σημαντική υπεροχή της ΧΡΙΣΤΟΥ-ΠΑΝΑΓΗ σε αρχαιότητα κατά τέσσερα έτη και δύο μήνες, η οποία επαυξάνει και την αξία της σε συνδυασμό με την υπέρ της σύσταση του Γενικού Διευθυντή την καθιστούν καταλληλότερη για προαγωγή έναντι του ΤΡΙΜΙΘΙΩΤΗ, παρά την υπεροχή του τελευταίου σε προσόντα.»
Παραθέτω και το αιτιολογητικό της σύστασης του Γενικού Διευθυντή, ο οποίος έκρινε ότι το Ε.Μ. υπερείχε έναντι του Αιτητή καθ΄ότι:
«Η ΧΡΙΣΤΟΥ-ΠΑΝΑΓΙΔΗ Μαρία υπερέχει σε αρχαιότητα κατά 4 χρόνια και 2 μήνες. Οι δύο υποψήφιοι είναι ουσιαστικά ίσοι σε βαθμολογημένη αξία. Ο ΤΡΙΜΙΘΙΩΤΗΣ Δημήτρης, λόγω γης κατοχής αναγνωρισμένου πτυχίου BSc in Business Administration, το οποίο σημειωτέον δεν απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης και δεν του προσδίδει πλεονέκτημα, αλλά το οποίο έχει κατά την κρίση μου συνάφεια με τα καθήκοντα της θέσης, κρίνω ότι έχει ελαφρύ προβάδισμα σε προσόντα. Θεωρώ όμως ότι το προβάδισμα αυτό σε προσόντα δεν είναι αρκετό για να υπερακοντίσει τη σημαντική υπεροχή της ΧΡΙΣΤΟΥ-ΠΑΝΑΓΙΔΗ Μαρίας σε αρχαιότητα. Σημειώνω ότι έχω λάβει υπόψη και τα υπόλοιπα πρόσθετα προσόντα του υποψήφιου ΤΡΙΜΙΘΙΩΤΗ και κρίνω ότι αυτά που αφορούν τη Διοίκηση Επιχειρήσεων και που προηγήθηκαν του BSc συμπεριλαμβάνονται σ΄αυτό, ενώ τα υπόλοιπα πρόσθετα προσόντα του είναι επαγγελματικά και μη συναφή με τα καθήκοντα της θέσης.»
Οι εισηγήσεις του Αιτητή βασίζονται πρωτίστως στην υπεροχή του σε προσόντα. Δεν εδόθη, λέγει, η δέουσα βαρύτητα παρά μόνο λεκτικά στο B.Sc. του, ενώ αναιτιολόγητα εκρίθη ότι τα άλλα πρόσθετα προσόντα του δεν ήσαν συναφή με τα καθήκοντα της θέσης ώστε να τους προσεδίδετο βαρύτητα. Γίνεται και εισήγηση ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι πεπλανημένη κατά το ότι θεωρεί ότι το B.Sc. του Αιτητή του προσδίδει μόνο ελαφρύ προβάδισμα σε προσόντα και κατά το ότι τα άλλα του προσόντα δεν είναι συναφή με τα καθήκοντα της θέσης.
Δεν διαπιστώνω έρεισμα στις εισηγήσεις του Αιτητή.
Κατά πρώτον, ήταν εύλογα επιτρεπτή η κρίση του Συμβουλίου όσο και του Γενικού Διευθυντή ότι τα άλλα πρόσθετα επαγγελματικά προσόντα του Αιτητή δεν ήσαν συναφή με τα καθήκοντα της θέσης. Όπως παρατηρεί και το Συμβούλιο στην αγόρευσή του, τα προσόντα αυτά, αφορώντα σε Δημόσιες Σχέσεις, ευλόγως μπορούσαν να κριθούν από το Συμβούλιο ως μη συναφή. Ο συσχετισμός τους που κάνει ο Αιτητής με διοικητικές και οργανωτικές ικανότητες είναι τέτοιος που θα μπορούσε να εγίνετο ως προς οποιαδήποτε προσόντα. Η συνάφεια όμως απαιτεί περισσότερη σχετικότητα που εδώ δεν υπήρχε.
Για την εισήγηση που αφορά την αναφορά του Γενικού Διευθυντή σε «ελαφρύ προβάδισμα» του Αιτητή ως εκ του B.Sc. του λίγα χρειάζεται να λεχθούν. Σημασία δεν έχουν οι λέξεις αλλά η ουσία. Η υπεροχή του Αιτητή σε προσόντα ήταν δεδομένη και ο Γενικός Διευθυντής την ανεγνώρισε και την εξήγησε. Και η ουσία είναι ότι ο Γενικός Διευθυντής σύστησε το ΕΜ ως εκ της σημαντικής υπεροχής της σε αρχαιότητα την οποία, όπως είπε, η υπεροχή του Αιτητή σε προσόντα δεν υπερακόντιζε στην κρίση του. Σύσταση ουδόλως πεπλανημένη αλλά πλήρως αιτιολογημένη.
Απομένουν οι γενικότερες εισηγήσεις του Αιτητή. Ως προς αυτές όμως, ο Αιτητής ουσιαστικά θέλει, όπως παρατηρεί και το Συμβούλιο, να επιλέγετο ο ίδιος επειδή είχε πρόσθετο προσόν. Τούτο όμως θα ήταν αντίθετο με κάθε σχετική αρχή, αφού το πρόσθετο προσόν που δεν συνιστά πλεονέκτημα ούτε έκδηλη υπεροχή αποκαλύπτει ούτε αποφασιστική βαρύτητα δικαιούται, σύμφωνα και με την πάγια νομολογία. Το Συμβούλιο πολύ ορθά θεώρησε ότι η βαρύτητα του ήταν πέραν της οριακής αλλά και πολύ σωστά εξήγησε γιατί, κατά την κρίση του - και είναι η δική του κρίση ως αρμοδίου οργάνου ασκούντα διακριτική εξουσία που μετρά και όχι η κρίση οποιουδήποτε άλλου στη θέση του - το Ε.Μ. συνολικά υπερείχε για τους καλούς λόγους που εξήγησε. Οι λόγοι εκείνοι αφορούσαν τη δεδομένη και σημαντική υπεροχή του Ε.Μ. σε αρχαιότητα, που όντως επαύξανε και την αξία και πείρα της, και την υπέρ της σύσταση του Γενικού Διευθυντή. Ήταν ευλόγως επιτρεπτό στο Συμβούλιο να επιλέξει το Ε.Μ. σε αυτή τη βάση, έστω και αν ο Αιτητής υπερείχε σε πρόσθετα προσόντα, και το αναθεωρητικό δικαστήριο δεν παρεμβαίνει στην άσκηση της διακριτικής εξουσίας της διοίκησης ακόμα και όταν το ίδιο μπορούσε να έκρινε άλλως. Η προτίμηση του αρμοδίου οργάνου για την αρχαιότητα αντί των πρόσθετων προσόντων, όταν μάλιστα αυτή είναι σημαντική και πρόκειται για θέση προαγωγής, είναι πλήρως ευλόγως επιτρεπτή, αφού μάλιστα οι δύο υποψήφιοι ήσαν, όπως ορθώς διεπίστωσε το Συμβούλιο, ουσιαστικά ίσοι σε βαθμολογημένη αξία - το 1 «Εξαίρετος» που ο Αιτητής είχε περισσότερο από το Ε.Μ. σε όλη τη δεκαετία σαφώς δεν επηρέαζε την εικόνα ουσιαστικής ισοδυναμίας (και ο Αιτητής, αν και αναφέρεται στο 1 επί πλέον του Ε.Μ. «Εξαίρετος» του, ορθώς δεν κάνει εισηγήσεις που να συναρτώνται προς αυτό).
Η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβληθείσα απόφαση επικυρώνεται. Επιδικάζονται €1000 έξοδα πλέον ΦΠΑ υπέρ της Αρχής και εναντίον του Αιτητή.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
/ΚΧ"Π