|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 929/2012)
18 Φεβρουαρίου, 2013
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΙΩΑΚΕΙΜ - ΛΟΙΖΑΣ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ,
Καθ'ων η αίτηση.
Μ. Σωφρονίου για Λουκαϊδου Θεοφάνους ΔΕΠΕ, για τους Αιτητές.
Θ. Πιπερή (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Έχω ακούσει και τις δύο πλευρές αναφορικά με το κατά πόσο θα πρέπει να επιδικαστούν ή όχι έξοδα στην πλευρά των αιτητών, η οποία έχει εκφράσει πρόθεση να αποσύρει την πιο πάνω προσφυγή. Η πλευρά των καθ'ων η αίτηση, ναι μεν δεν έχει ένσταση στο να αποσυρθεί η προσφυγή, εισηγείται όμως όπως η κάθε πλευρά επωμιστεί τα δικά της έξοδα.
Τα γεγονότα είναι απλά. Η πιο πάνω προσφυγή καταχωρήθηκε στις 5/6/2012 και επιδόθηκε στους καθ'ων η αίτηση στις 20/6/2012. Για πρώτη φορά ορίστηκε στις 27/9/2012, ημερομηνία κατά την οποία αναβλήθηκε για τις 13/12/2012, με σκοπό την καταχώριση ένστασης εκ μέρους των καθ'ων η αίτηση. Με την προσφυγή επιδιώκετο η ακύρωση της απόφασης των καθ'ων η αίτηση με την οποία η προσφορά των αιτητών σε συγκεκριμένο διαγωνισμό, απορρίφθηκε ως απαράδεκτη. Στις 16/10/2012 στάληκε επιστολή από το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως στους αιτητές, με την οποία κοινοποιείτο στους τελευταίους η απόφαση της διοίκησης να ακυρώσουν το διαγωνισμό λόγω της απρόβλεπτης άσχημης δημοσιονομικής κατάστασης στην οποία είχε περιέλθει η οικονομία της Κύπρου, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η μη περίληψη των αναγκαίων για υλοποίηση του έργου πιστώσεων, στους κρατικούς προϋπολογισμούς του 2013. Θα πρέπει να λεχθεί ότι με κοινό αίτημα των δύο πλευρών η προσφυγή αναβλήθηκε ακόμα δύο φορές αποκλειστικά για σκοπούς γεφύρωσης της διαφωνίας τους, που στο μεταξύ είχε προκύψει αναφορικά με τα έξοδα.
Σύμφωνα με τον ευπαίδευτο συνήγορο των αιτητών, οι τελευταίοι δικαιούνται στα έξοδα τους εφόσον ο διαγωνισμός ακυρώθηκε μετά την καταχώριση της προσφυγής «γεγονός το οποίο καθιστά τους καθ'ων η αίτηση υπαίτιους για τα έξοδα που οι αιτητές έχουν μέχρι σήμερα επωμισθεί». Σύμφωνα με τους αιτητές, τα εν λόγω έξοδα τους συνίστανται στα έξοδα που δημιουργήθηκαν με το διορισμό δικηγόρου, τη μελέτη και καταχώριση της προσφυγής και τις εμφανίσεις ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Στην αντίπερα όχθη η κα Πιπερή αντιπαραβάλλει τη θέση ότι ενόψει των λόγων για τους οποίους ακυρώθηκε ο διαγωνισμός, θα ήταν ορθό όπως η κάθε πλευρά επωμιστεί τα έξοδα της, εφόσον δεν πρόκειται για ανάκληση της πράξης.
Η επιδίκαση εξόδων συνιστά θέμα που ανάγεται στη διακριτική εξουσία του δικαστηρίου, η οποία ασκείται δικαστικά. Οι αρχές που διέπουν την άσκηση της διακριτικής εξουσίας του δικαστηρίου σε διαδικασίες αναθεώρησης διοικητικών αποφάσεων/παραλείψεων, δηλαδή σε υποθέσεις που εμπίπτουν εντός της εμβέλειας του άρθρου 146 του Συντάγματος, εξετάστηκαν σε πληθώρα υποθέσεων.
Στην υπόθεση Sub Inspector Michael Frangos and others v. The Minister of Interior and others (1982) 3 C.L.R. 53, 61, λέχθηκαν τα εξής σχετικά με τις αρχές που διέπουν το θέμα:
"In revisional proceedings, costs need not, unlike civil law litigation, follow the outcome of the proceedings for, the litigants are not the only parties with an interest in the outcome of the inquiry. The public retains an unabating interest in the proper scrutiny of administrative action in the interests of legality and the sustainance of the rule of law. Another reason is that administrative law is a relatively new branch of the law introduced in Cyprus after the establishment of the Republic in 1960; hence its principles were relatively fluid and the litigant should not be penalised for coming to court to have his rights defined. As time goes by, these principles become gradually settled; consequently, there is increasingly more room for the application of the rule that costs should follow the event. This is not a proper case for applying this rule; therefore, the recourse will be dismissed with no order as to costs."
Ο πιο πάνω τρόπος προσέγγισης υιοθετήθηκε λίγο αργότερα και στις υποθέσεις Booksellers Association of Cyprus v. The Republic of Cyprus and others (1985) 3 C.L.R. 1171 και Fani Ioannou and another v. The Cyprus Tourism Organisation (1986) 3 C.L.R. 2543, στις οποίες το Ανώτατο Δικαστήριο αναφέρεται με επιδοκιμασία στο πιο πάνω απόσπασμα.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο κανόνας, τα έξοδα να ακολουθούν το αποτέλεσμα της δίκης, που εφαρμόζεται σε αστική διαδικασία, καθιερώθηκε και στη διαδικασία αναθεώρησης διοικητικών πράξεων και συνεπώς το θέμα δεν θα έπρεπε να συνεχίζει να απασχολεί. Οι λόγοι εξηγούνται σε σειρά αποφάσεων της Ολομέλειας (Ανδρόνικος Μ. Κασάπης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 43, Αντ. Αντωνίου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 85, Παύλος Δημητρίου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 102, Χριστόδουλος Χ. Χατζηγεωργίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 23, Τάκης Χ" Γεωργίου κ.ά. ν. ΡΙΚ (1999) 3 Α.Α.Δ. 42, Ανδρέας Σιακά ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 468, Άριστος Αριστείδου κ.ά. ν. ΑΤΗΚ (2000) 3 Α.Α.Δ. 213, Andreas Maouris Estates Ltd. v. Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (2000) 3 Α.Α.Δ. 550 και Tasni Trading Co. Ltd. v. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (2001) 3 Α.Α.Δ. 242).
Επανερχόμενος στην κρινόμενη περίπτωση, αφού έλαβα υπόψη μου όλους τους σχετικούς παράγοντες και ιδιαίτερα τη συμπεριφορά των καθ'ων η αίτηση που οδήγησε τους αιτητές στην καταχώριση της παρούσας προσφυγής (η προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη), όπως και τους λόγους για τους οποίους οι αιτητές επιθυμούν να αποσύρουν την προσφυγή τους (ακύρωση του διαγωνισμού μετά την καταχώριση της προσφυγής από τους καθ'ων η αίτηση), είμαι της άποψης ότι οι αιτητές δικαιούνται στα έξοδα τους μέχρι και τις 27/9/2012, ημερομηνία κατά την οποία εμφανίστηκαν για πρώτη φορά ενώπιον του Δικαστηρίου. Κρίνω ότι το ποσό στο οποίο οι αιτητές δικαιούνται ως έξοδα, είναι αυτό των €300.
Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, η προσφυγή απορρίπτεται με €300 έξοδα υπέρ των αιτητών, πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει.
Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ