|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 638/2011)
13 Φεβρουαρίου, 2013
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Ζ. Νικολαΐδης για Ν. Ε. Νεοκλέους, για τον Αιτητή.
Α. Καλησπέρα (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Ο Αιτητής με την παρούσα προσφυγή ζητά την ακύρωση της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση ημερ. 3.3.2011, με την οποία οι Καθ' ων η αίτηση τερμάτισαν τη σύνταξη ανικανότητας που λάμβανε από το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, μετά που ο Αιτητής κρίθηκε ικανός για εκτέλεση της εργασίας του, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 40 του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου.
Τα γεγονότα της υπόθεσης
Ο Αιτητής, ο οποίος είναι 51 ετών, είναι χειριστής μηχανής. Στις 17.7.2009 υπέβαλε αίτηση για σύνταξη ανικανότητας, η οποία συνοδευόταν από ιατρική έκθεση από τον θεράποντα Ιατρό του. Στις 28.9.2009 εξετάστηκε από ιατροσυμβούλιο, το οποίο γνωμάτευσε ότι ήταν ικανός για ελαφρά εργασία και συνέστησε επανεξέταση μετά από ένα χρόνο.
Οι Υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων υιοθετώντας τη γνωμάτευση του Ιατρικού Συμβουλίου, ενέκριναν την αίτηση του Αιτητή για σύνταξη ανικανότητας από 23.6.2009 σε ποσοστό 75%.
Αφού πέρασε ένας χρόνος, ο Αιτητής, στις 29.9.2010 εξετάστηκε από Ορθοπεδικό-Χειρουργικό Ιατρικό Συμβούλιο, το οποίο αυτή τη φορά γνωμάτευσε ότι ο Αιτητής ήταν ικανός για άσκηση του επαγγέλματος του. Ενόψει τούτου, οι Υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων υιοθετώντας τη γνωμάτευση του Ιατρικού Συμβουλίου τερμάτισαν τη σύνταξη ανικανότητας του Αιτητή από 1.10.2010.
Ο Αιτητής με επιστολή των δικηγόρων του ημερ. 3.11.2010, προσέφυγε στην Υπουργό κατά της απόφασης των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων για τερματισμό της σύνταξης ανικανότητας του και ζήτησε επανεξέταση. Στα πλαίσια εξέτασης της ιεραρχικής προσφυγής του, κλήθηκε για εξέταση από το Δευτεροβάθμιο Ιατρικό Συμβούλιο (ΔΙΣ), το οποίο γνωμάτευσε ότι, με βάση την κλινική εξέταση, τα εργαστηριακά ευρήματα και την περιγραφή που έδωσε ο Αιτητής για τον τρόπο λειτουργίας της «μηχανής πλαστικού» που χειριζόταν, ο Αιτητής είναι ικανός για άσκηση του επαγγέλματος του.
Η Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων βάσει της εξουσίας που της παρέχει το άρθρο 83 των περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμων του 1980 μέχρι 2009, αφού μελέτησε όλα τα δεδομένα που είχε ενώπιον της, υιοθέτησε τη γνωμάτευση του Δευτεροβάθμιου Ιατρικού Συμβουλίου, βάσει της οποίας ο Αιτητής κρινόταν ικανός για άσκηση του επαγγέλματος του. O Αιτητής προβάλλει δύο λόγους για ακύρωση της απόφασης:- (1) Ότι η γνωμάτευση του Δευτεροβάθμιου Ιατρικού Συμβουλίου πάσχει και κατ' επέκταση και η προσβαλλόμενη απόφαση της Υπουργού που την υιοθέτησε και (2) η προσβαλλόμενη απόφαση της Υπουργού είναι αναιτιολόγητη. Θα εξετάσω και τους δύο λόγους μαζί.
Ο συνήγορος του Αιτητή υποστήριξε ότι σε κάποια ερωτήματα, όπως εργαστηριακά και κλινικά ευρήματα-αποτελέσματα, το έντυπο που συμπλήρωσε το ΔΙΣ είναι κενό και ως εκ τούτου το Δικαστήριο θα πρέπει να θεωρήσει ότι δεν ήταν δεόντως συμπληρωμένο. Σε ερώτηση του Δικαστηρίου, ο συνήγορος του Αιτητή διευκρίνισε ότι το έντυπο δεν είναι συμπληρωμένο σε δύο σημεία. Το πρώτο, στη σελίδα 10, επιζητεί στοιχείο ως προς τη «Βλάβη στην υγεία». Στο χώρο που ακολουθεί, δεν σημειώθηκε οτιδήποτε. Το ίδιο συνέβη και στο επόμενο ερώτημα που αφορά σε «Λειτουργικά μειονεκτήματα». Όπως εισηγήθηκε ο δικηγόρος του Αιτητή, υπήρχε και βλάβη στην υγεία και λειτουργικά μειονεκτήματα, τα οποία όμως δεν σημειώθηκαν.
Ως προς το λόγο που αφορά στην αιτιολογία, το παράπονο του Αιτητή είναι ότι η απόφαση του ΔΙΣ όπως και αυτή της Υπουργού που την υιοθέτησε, δεν αιτιολογούν την κατάληξη ότι ο Αιτητής είναι ικανός για τη συγκεκριμένη εργασία. Ο δικηγόρος του Αιτητή στην αγόρευση του καταγράφει τα σημεία τα οποία κατά την άποψή του η αιτιολογία είναι ελλιπής. Περαιτέρω προβάλλει ότι δεν λήφθηκε υπόψη η ιατρική έκθεση του θεράποντος Ιατρού του Αιτητή, ενώ δεν αιτιολογείται γιατί το ΔΙΣ κατέληξε σε διαφορετικό συμπέρασμα ως προς την ανικανότητα του Αιτητή. Τέλος, προβάλλεται περαιτέρω ότι η Υπουργός αποδεχόμενη την απόφαση του ΔΙΣ, θα έπρεπε να είχε δώσει ειδική αιτιολογία.
Η επίδικη γνωμάτευση αρχίζει με την καταγραφή του ιατρικού ιστορικού του Αιτητή, του επαγγέλματός του και του είδους της ανικανότητας του βάσει των ιατρικών πιστοποιητικών/εκθέσεων που τέθηκαν ενώπιον του ΔΙΣ. Στην Έκθεση σημειώνεται επίσης ο τελευταίος θεράπων Ιατρός καθώς επίσης η διάγνωση και οι ενοχλήσεις που ένοιωθε. Για να καταλήξουν στη γνωμάτευση τους, οι τρεις ιατροί που απάρτιζαν το ΔΙΣ, αναφέρουν στην Έκθεσή τους ότι έλαβαν υπόψη την κλινική εξέταση του Αιτητή από τους ίδιους καθώς και τα εργαστηριακά ευρήματα, προτού επικυρώσουν την απόφαση του Ιατρικού Συμβουλίου στην οποία περιέχονται και πρόσθετες πληροφορίες οι οποίες συμπληρώνουν την όλη εικόνα.
Με βάση τα πιο πάνω, ουδέν μεμπτό υπάρχει στη γνωμάτευση του ΔΙΣ, αν ληφθεί υπόψη ότι δεν μπορεί να υποδειχθεί σε ένα διοικητικό όργανο η μέθοδος και η διαδικασία που θα ακολουθήσει και πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για εξειδικευμένες γνώσεις, όπως στην παρούσα περίπτωση, όπου το Δικαστήριο δεν μπορεί να επέμβει. Επίσης δεν μπορεί να αγνοηθεί το γεγονός ότι το ΔΙΣ επικύρωσε ουσιαστικά την απόφαση ενός άλλου εξειδικευμένου διοικητικού οργάνου. Κατά την άποψή μου, ο πρώτος λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.
Όμως ευσταθεί ο δεύτερος λόγος ακύρωσης που αφορά στην αιτιολογία της απόφασης της Υπουργού, την οποία παραθέτω αυτούσια:-
«Αναφέρομαι στην ιεραρχική προσφυγή που υποβάλατε εκ μέρους του πελάτη σας κ. Ευριπίδη Ευριπίδου με την επιστολή σας ημερ. 3/11/2010, κατά της απόφασης του Διευθυντή Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων για τερματισμό της σύνταξης ανικανότητας που λάμβανε από το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, και επιθυμώ να σας πληροφορήσω τα ακόλουθα:
Μετά από εξέταση της υπόθεσης και αφού έχω λάβει υπόψη τα στοιχεία και τις ιατρικές μαρτυρίες που βρίσκονται στο φάκελο του κ. Ευριπίδου καθώς και την έκθεση του Δευτεροβάθμιου Ιατρικού Συμβουλίου που τον εξέτασε στις 19/1/2011, κρίνω ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις για υιοθέτηση της γνωμάτευσης του Δευτεροβάθμιου Ιατρικού Συμβουλίου το οποίο με βάση την κλινική εξέταση και τα εργαστηριακά ευρήματα τον έχει κρίνει ικανό για εκτέλεση της εργασίας του, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 40 του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου.
Συνεπώς, η απόφαση των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων να τερματίσουν την σύνταξη του κ. Ευριπίδου από 1/10/2010 κρίνεται ορθή, και ως εκ τούτου απορρίπτω την ιεραρχική προσφυγή.
Σημειώνω ότι η απόφαση μου αυτή αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη την οποία, αν επιθυμείτε, μπορείτε να προσβάλετε με προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο εντός 75 ημερών, όπως προβλέπεται στο άρθρο 146 του Συντάγματος.»
Μια απόφαση για να είναι δεόντως αιτιολογημένη, θα πρέπει να είναι σαφής ώστε να μην αφήνει αμφιβολίες ως προς το ποιος ήταν ο πραγματικός λόγος που οδήγησε το διοικητικό όργανο στη λήψη της απόφασης. Γενικοί χαρακτηρισμοί που μπορούν να τύχουν εφαρμογής σε κάθε περίπτωση, δεν αποτελούν επαρκή αιτιολογία. Η αιτιολογία δεν είναι ανάγκη να φαίνεται στο σώμα της απόφασης, αλλά αρκεί να προκύπτει από το περιεχόμενο του φακέλου απ' όπου μπορεί να συμπληρωθεί (βλ. Χατζηρούσου ν. Δημοκρατίας (2003) 3 ΑΑΔ 436). Τέλος, η αιτιολογία θεωρείται νόμιμη εφόσον παρέχεται στον ακυρωτικό δικαστή η δυνατότητα να αντιληφθεί πώς και επί ποιών στοιχείων η διοίκηση κατέληξε στο συμπέρασμα που έγινε δεχτό (βλ. Ράφτη ν. Δημοκρατίας κ.α. (2002) 3 ΑΑΔ 345).
Στην προκειμένη περίπτωση, τόσο η κατάληξη του ΔΙΣ όσο και αυτή της Υπουργού, είναι γενικές και αόριστες και εκείνο που στην ουσία επικαλούνται είναι το ζητούμενο, δηλαδή κατά πόσον ο Αιτητής ήταν ανίκανος προς εργασία και κατά πόσο συντρέχουν οι προϋποθέσεις για χορήγηση της σύνταξης ανικανότητας. Το ΔΙΣ στη Γνωμάτευση του αναφέρει τα εξής:-
«Εκ της κλινικής εξέτασης και του εργαστηριακού ευρήματος, και με βάση της περιγραφής από τον ίδιο του τρόπου λειτουργίας της μηχανής πλαστικού, κρίνεται από το ΔΙΣ ως ικανός για το επάγγελμά του.»
Η πιο πάνω αιτιολογία θα μπορούσε να θεωρηθεί επαρκής, αν δεν υπήρχε η αντίθετη γνωμάτευση του θεράποντος Ιατρού του Αιτητή. Κατά την κρίση μου, τόσο το ΔΙΣ όσο και η Υπουργός, όφειλαν υπό τις περιστάσεις, να αιτιολογήσουν τα σημεία στα οποία στηρίζονταν για να διαφοροποιηθούν από τον θεράποντα Ιατρό του Αιτητή, ο οποίος κατέληγε σε εκ διαμέτρου αντίθετο αποτέλεσμα. Επρόκειτο για περίπτωση όπου χρειάζονταν πιο σαφείς και πιο πειστικοί λόγοι για παράκαμψη της αντίθετης γνώμης του ιδιώτη Ιατρού.
Η απλή αναφορά στις κλινικές εξετάσεις και στον τρόπο λειτουργίας της μηχανής που χειριζόταν ο Αιτητής στην εργασία του, δεν μπορούν να ικανοποιούν τις απαιτήσεις της νομολογίας για σαφή και επαρκή αιτιολογία.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.000 έξοδα, πλέον ΦΠΑ, αν υπάρχει. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ