|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1578/2011)
8 Φεβρουαρίου 2013
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ
Αιτητή
ν.
ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΧΛΩΡΑΚΑΣ
Καθ΄Ου η Αίτηση.
_________
Μ. Εύζωνα (κα), για τον Αιτητή.
Γ. Μαυρέσης, για το Καθ΄Ου η Αίτηση.
_________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Η προσφυγή αφορά επτά φορολογίες για κοινοτικές υπηρεσίες του 2011 τις οποίες το Κοινοτικό Συμβούλιο Χλώρακας επέβαλε στον Αιτητή για έξι διαμερίσματα και μία κατοικία. Είναι η θέση του Αιτητή ότι ο ίδιος δεν είναι ιδιοκτήτης ή κάτοχος των εν λόγω ακινήτων για να υπόκειται στις φορολογίες, και περαιτέρω ότι αυτές είναι εν πάση περιπτώσει παράνομες ως μη συνάδουσες με τα κριτήρια της νομοθεσίας αλλά και διότι δεν προηγήθηκε η προνοούμενη ετοιμασία καταλόγου γνωστοποιούμενου δημοσίως.
Το Κοινοτικό Συμβούλιο δέχεται ότι ο Αιτητής δεν είναι ιδιοκτήτης αφού ιδιοκτήτες είναι η σύζυγος του και ο υιός του, δικαιολογεί όμως την επιβολή φορολογίας στον ίδιο αφού εκείνος ζήτησε το 2004 την τοποθέτηση υδρομετρητών στο όνομά του και καταβάλλει έκτοτε τις φορολογίες. Το Κοινοτικό Συμβούλιο θεωρεί λοιπόν τον Αιτητή ως «κάτοχο» των ακινήτων για σκοπούς του νόμου, που είναι το υποκείμενο στη φορολογία πρόσωπο. Μάλιστα για την κατοικία ο Αιτητής έχει ήδη καταβάλει και τη φορολογία για το 2011. Κατά τα λοιπά, η θέση του Κοινοτικού Συμβουλίου είναι ότι νομίμως καθορίσθησαν οι φορολογίες.
Φρονώ ότι ο Αιτητής έχει δίκαιο. Βάσει του άρθρου 83(ιζ) του περί Κοινοτήτων Νόμου του 1999 (Ν. 86(Ι)/1999), υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο είναι ο κάτοχος της περιουσίας, που ορίζεται στο άρθρο 2 ως:
«.κάθε πρόσωπο που έχει πραγματική κατοχή οποιασδήποτε ακίνητης ιδιοκτησίας μέσα στην κοινότητα, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο τίτλος δυνάμει του οποίου κατέχει την ιδιοκτησία αυτή, ή σε περίπτωση μη κατεχόμενης ιδιοκτησίας το πρόσωπο που δικαιούται να την κατέχει και περιλαμβάνει τον ιδιοκτήτη κάθε κινητής ιδιοκτησίας.»
Τα στοιχεία στα οποία το Κοινοτικό Συμβούλιο εβασίσθη για να θεωρήσει ότι ο Αιτητής ήταν «κάτοχος» δεν δικαιολογούν τη θέση τους. Το ότι ο Αιτητής κατέβαλλε τις φορολογίες τα προηγούμενα έτη δεν εξυπακούει ότι αυτός είναι κάτοχος. Το Κοινοτικό Συμβούλιο όφειλε να ερευνήσει ποίος είχε πραγματική κατοχή για να επιβάλει σε αυτόν νομίμως τη φορολογία, εξετάζοντας κατά πρώτον, σύμφωνα με το άρθρο 2, αν αυτός δεν ήταν ο ιδιοκτήτης. Ο Αιτητής παραπέμπει μάλιστα και στο ότι τα διαμερίσματα ήσαν πάντα ενοικιασμένα, ώστε κάτοχοι να ήσαν ουσιαστικά οι ενοικιαστές.
Ως εκ της κατάληξης μου αυτής, δεν θα πρέπει να με απασχολήσουν οι υπόλοιπες εισηγήσεις του Αιτητή. Έχω όμως υπ΄όψη μου την απόφαση του αδελφού μου Δικαστή Πασχαλίδη στην υπόθεση Εύζωνα ν. Κοινοτικού Συμβουλίου Χλώρακας, 1686/2010, 21.9.2012, και συμμερίζομαι τις απόψεις του επί της ουσίας. Να παρατηρήσω μόνο ότι, αν η εφαρμογή του νόμου ως προς τα κριτήρια δημιουργεί σοβαρές πρακτικές δυσκολίες στη διοίκηση, η λύση δεν είναι ο συμβιβασμός τους αλλά ενδεχόμενη τροποποίηση του νόμου που να τα απλοποιεί.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, μόνο όμως ως προς τα έξι διαμερίσματα αφού η φορολογία για την κατοικία έχει ήδη καταβληθεί ανεπιφυλάκτως. Επιδικάζονται €1200 έξοδα πλέον ΦΠΑ στον Αιτητή και εναντίον του Κοινοτικού Συμβουλίου.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
/ΚΧ"Π