|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεοδοτίδης Κώστας ν. Firmworth Securities Ltd και άλλων (2012) 1 ΑΑΔ 2525
Eπιτροπή Kεφαλαιαγοράς Kύπρου ν. Marfin Popular BankPublic Co Ltd (2007) 3 ΑΑΔ 32
ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΝΤΗΣ κ.α ν. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΖΕΝΙΟΥ κ.α, Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 49/2009, 2 Απριλίου 2012
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 135/2013)
6 Φεβρουαρίου 2013
[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΝΤΗΣ,
Αιτητής
- ΚΑΙ -
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΦΥΣΙΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ ων η αίτηση
-----------------------------------
Μονομερής Αίτηση ημερ. 25 Ιανουαρίου 2013
Αχ. Αιμιλιανίδης, για τον Αιτητή.
Καμιά εμφάνιση για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
------------------------------------
ΑΠΟΦΑΣΗ (Ex-tempore)
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Έχει καταχωρηθεί η παρούσα προσφυγή με την οποία ο αιτητής παραπονείται για τη διαγραφή του από το Μητρώο Φυσιοθεραπευτών Κύπρου που του κοινοποιήθηκε με απόφαση των καθ΄ ων ημερ. 8.1.2013 και την οποία επιδιώκει όπως κηρύξει άκυρη και στερούμενη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος. Ταυτόχρονα καταχωρήθηκε και η υπό κρίση μονομερής αίτηση προς αναστολή της εκτέλεσης της απόφασης των καθ΄ ων, με έρεισμα την έκδηλη παρανομία από πλευράς τους και ή την ανεπανόρθωτη ζημιά που η απόφαση έχει προξενήσει στον αιτητή.
Η αίτηση έχει δεόντως επιδοθεί στους καθ΄ ων η αίτηση στις 28.1.2013, πλην όμως οι καθ΄ ων δεν εμφανίσθησαν. Το Δικαστήριο όρισε για σήμερα την εξέταση της αιτήσεως και προς τούτο ο κ. Αιμιλιανίδης έχει καταθέσει γραπτή αγόρευση προς υποστήριξη του αιτήματος του.
Σε συντομία τα γεγονότα, όπως παρουσιάζονται από την ένορκη δήλωση του αιτητή που υποστηρίζει τη μονομερή αίτηση, έχουν ως εξής: Ο αιτητής είναι διπλωματούχος στο Human Kinesiology-Specialization of Rehabilitation που του απονεμήθηκε από το ίδρυμα Semmelweis University Faculty of Physical Education & Sport Sciences της Ουγγαρίας. Ο τίτλος αυτός έχει αναγνωριστεί από το ΚΥΣΑΤΣ, ως ισότιμος με πτυχίο πανεπιστημιακού επιπέδου στον κλάδο ή ειδίκευση της Κινησιολογίας/Φυσιοθεραπείας. Έχει επίσης αναγνωριστεί από το Ινστιτούτο Τεχνολογικής Εκπαίδευσης της Ελλάδας, ως τίτλος ισότιμος και αντίστοιχος με πτυχία που απονέμονται από τα αντίστοιχα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Ελλάδας στην ειδικότητα Φυσιοθεραπείας.
Στις 7.7.2002, ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για εγγραφή ως Φυσιοθεραπευτής στο Μητρώο Εγγραφής των καθ΄ ων η αίτηση, οι οποίοι όμως απέρριψαν, καθυστερημένα, με απόφαση τους ημερ. 23.11.2004, την αίτηση εφόσον έκριναν ότι ο αιτητής δεν κατείχε πτυχίο Φυσιοθεραπείας στην Ουγγαρία και δεν είχε επαγγελματικά δικαιώματα στη χώρα εκείνη. Καταχωρήθηκε στη συνέχεια η προσφυγή υπ΄ αρ. 120/2005, η οποία όμως απεσύρθη εφόσον οι καθ΄ ων η αίτηση έλαβαν τελικώς απόφαση εγγραφής του αιτητή υπό το όρο παρακολούθησης εννεάμηνης πρακτικής άσκησης συνολικού χρόνου 1.368 ωρών από τις οποίες 988 σε κρατικό νοσοκομείο της Κύπρου. Επίσης ο αιτητής θα έπρεπε να περάσει 380 ώρες σε φυσιοθεραπευτήριο στον ιδιωτικό τομέα. Αμφότερα, το νοσοκομείο και το φυσιοθεραπευτήριο, έπρεπε να τύχουν της έγκρισης των καθ΄ων.
Ο αιτητής αποδέχθηκε τους σχετικούς όρους, συμπλήρωσε τις πρακτικές που του έθεσαν οι καθ΄ων, και ενεγράφη τελικώς στο Μητρώο Φυσιοθεραπευτών με πιστοποιητικό που εκδόθηκε στις 18.7.2007. Με αυτό το πιστοποιητικό δικαιούτο να ασκήσει το επάγγελμα του φυσιοθεραπευτή. Εναντίον αυτής της απόφασης προσέφυγαν όμως άλλα άτομα που καταχώρησαν την προσφυγή υπ΄ αρ. 676/06, με τον ισχυρισμό ότι ο αιτητής δεν κατείχε πτυχίο Φυσιοθεραπείας και δεν είχε επαγγελματικά δικαιώματα στην Ουγγαρία. Η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου πρωτοδίκως με ημερ. 20.2.2009, ήταν υπέρ της προσφυγής με αποτέλεσμα την ακύρωση της εγγραφής του αιτητή και άλλων προσώπων. Διεγράφη, επομένως, από τον κατάλογο που βρισκόταν στο Μητρώο Εγγραφής.
Ο αιτητής καταχώρησε Αναθεωρητική Έφεση και με σχετική απόφαση της, η Ολομέλεια ανέτρεψε την πρωτόδικη κρίση και απέρριψε την προσφυγή αποδεχόμενη προδικαστική ένσταση ότι δεν προσβαλλόταν, για τους λόγους που εκεί εξηγήθηκαν, εκτελεστή διοικητική πράξη. Η σχετική απόφαση είναι η Γιώργος Ζαντή κ.ά. ν. Νικολάου Ζένιου ν. Συμβουλίου Εγγραφής Φυσιοθεραπευτών Κύπρου, Α.Ε. αρ. 49/09, ημερ. 2.4.2012. Ως αποτέλεσμα της απόφασης της Ολομέλειας, οι καθ΄ ων ενεργώντας προς συμμόρφωση με αυτή, ανακοίνωσαν στον αιτητή στις 19.6.2012 ότι το όνομα του επαναφερόταν στο Μητρώο Φυσιοθεραπευτών ως να μην είχε ποτέ διαγραφεί.
Εν τούτοις, στις 8.1.2013 με νέα πράξη τους, που αποτέλεσε και την αφορμή για την καταχώρηση της προσφυγής και της επίδικης αίτησης για προσωρινό διάταγμα, οι καθ΄ ων η αίτηση επανεξέτασαν αυτοβούλως το όλο θέμα και αποφάσισαν να διαγράψουν εκ νέου τον αιτητή από το Μητρώο, θεωρώντας ότι πληροφορίες που λήφθηκαν μέσω του συστήματος πληροφόρησης της εσωτερικής αγοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έδειχναν ότι ο αιτητής δεν κατείχε πτυχίο Φυσιοθεραπείας στην Ουγγαρία και επομένως δεν μπορούσε να εργαστεί ως τέτοιος.
Όλα τα πιο πάνω υποστηρίζονται επαρκώς από τα συνημμένα τεκμήρια στην ένορκη δήλωση του αιτητή, τα οποία και πιστοποιούν τα όσα αυτός διατείνεται.
Με βάση τα ανωτέρω, ο αιτητής εισηγείται ότι υπάρχει έκδηλη παρανομία προφανής επί του πρακτικού που τηρήθηκε από τους καθ΄ ων, καθώς και στην απόφαση που προσβάλλεται με αποτέλεσμα να δικαιούται στην έκδοση προσωρινού διατάγματος, ενώ επιπρόσθετα του προκαλείται και ανεπανόρθωτη ζημία ενόψει του ότι ασκεί το επάγγελμα του Φυσιοθεραπευτή κατ΄ αποκλειστικότητα ως το μόνο του βιοποριστικό επάγγελμα και στην περίπτωση που η πράξη δεν ανασταλεί θα απωλέσει την πελατεία που έχει δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια που είναι εγγεγραμμένος και θα υποστεί μεγάλη οικονομική επιβάρυνση ενόψει των προσωπικών και οικογενειακών του συνθηκών και δεδομένων, περιλαμβανομένων και των δανείων που έχει, μεταξύ άλλων, συνάψει και για την εργασία του.
Οι πρϋποθέσεις έκδοσης προσωρινού διατάγματος στα πλαίσια προσφυγών δυνάμει του Κανονισμού 13 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, καθορίζουν ότι τέτοιο διάταγμα δύναται να εκδοθεί συνεπεία επείγουσας ανάγκης ή άλλων ειδικών περιστάσεων, χωρίς κλήση στον αντίδικο και εν πάση περιπτώσει χωρίς να διαγιγνώσκει την ουσία της υπόθεσης. Μέσα από τη νομολογία έχει καθορισθεί ότι προσωρινά διατάγματα εκδίδονται όπου προκύπτει έκδηλη παρανομία ή όπου διαφαίνεται η έλευση ανεπανόρθωτης ζημιάς, με την προϋπόθεση ότι δεν δημιουργούνται ταυτόχρονα ανυπέρβλητα εμπόδια στη διοίκηση, (Σταύρος Λοϊζίδης ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 234). Με υιοθέτηση προηγούμενης σχετικής νομολογίας, έκδηλη παρανομία διαπιστώνεται όταν υπάρχει καθαρή παραβίαση της διαδικασίας που προβλέπεται από νόμο ή εμφανής παραγνώριση των ουσιαστικών αρχών του διοικητικού δικαίου. Θα πρέπει επίσης η έκδηλη παρανομία να αναδύεται από μόνη της από αναντίλεκτα και αντικειμενικά δεδομένα, (Πολύβιος Νικολάου ν. Ε.Δ.Υ. (1992) 4 Α.Α.Δ. 3959). Περαιτέρω, το προσωρινό διάταγμα δεν έχει σκοπό, ούτε δύναται να ελέγξει την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας ενός διοικητικού οργάνου. (Frangos v. Republic (1982) 3 C.L.R. 52).
Στην υπόθεση Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς Κύπρου ν. Marfin Popular Bank Public Co Ltd (2007) 3 Α.Α.Δ. 32, απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας, λέχθηκε ότι:
«Η εξαιρετική δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου για την έκδοση προσωρινού διατάγματος, όπως είναι πάγια νομολογημένο, αναλαμβάνεται μόνο εφόσον διαπιστώνεται πως η προσβαλλόμενη διοικητική απόφαση είναι έκδηλα παράνομη ή εφόσον, στο πλαίσιο του συνόλου των δεδομένων, δικαιολογείται να εκδοθεί ενόψει επαπειλούμενης, εξαιτίας της, ανεπανόρθωτης βλάβης.»
Τέλος, είναι σαφές ότι τα δύο καθορισθέντα από τη νομολογία κριτήρια δεν είναι σωρευτικά, αλλά διαζευκτικά, στη διαπίστωση δε της έκδηλης παρανομίας, το στοιχείο της δημιουργίας ανυπέρβλητων εμποδίων στη διοίκηση δεν υπεισέρχεται στην εικόνα και ούτε βέβαια έχει σχέση πλέον η επαπειλούμενη ανεπανόρθωτη ζημιά στον ίδιο τον προσφεύγοντα.
Στην παρούσα περίπτωση, η αίτηση παρόλο που είχε καταχωρηθεί σε μονομερή βάση, είχε επιδοθεί στους καθ΄ ων κατόπιν οδηγιών του Δικαστηρίου, οι οποίοι όμως επέλεξαν να μην εμφανισθούν. Τα όσα επομένως αναφέρονται στην ένορκη δήλωση του αιτητή και τα οποία υποστηρίζονται από τα τεκμήρια που συνοδεύουν την αίτηση, έχουν παραμείνει αναντίλεκτα. Η προσβαλλόμενη πράξη παρουσιάζεται ως Τεκμ. Θ στην ένορκη δήλωση του αιτητή και εξ αυτής εμφαίνεται και αναδύεται ως έκδηλη η παρανομία στην παραγωγή της, ενόψει του γεγονότος ότι οι καθ΄ ων η αίτηση άνευ αποχρώντος λόγου αποφάσισαν τη διαγραφή εκ νέου του αιτητή από το Μητρώο Φυσιοθεραπευτών, χωρίς μάλιστα να του δώσουν την ευκαιρία να ακουστεί, σε καταφανή αντίθεση με τη δική τους προηγούμενη απόφαση ημερ. 19.6.2012, με την οποία είχαν επαναφέρει ομόφωνα το όνομα του αιτητή στο Μητρώο Φυσιοθεραπευτών, ως να μην είχε ποτέ διαγραφεί.
Ως αποτέλεσμα της απόφασης στην προαναφερθείσα Αναθεωρητική Έφεση, θα ήταν χρήσιμο να αναφερθεί και το εξής πρόσθετο. Όπως αναφέρεται από την ένορκη δήλωση του αιτητή, η εγγραφή του στο Μητρώο είχε γίνει μετά από συμμόρφωση του με βάση τους όρους που οι ίδιοι οι καθ΄ ων είχαν θέσει προηγουμένως ώστε να συμπληρωθεί το δίπλωμα που είχε από το Πανεπιστήμιο της Ουγγαρίας, με την αναγκαία πρακτική εξάσκηση. Επομένως, οι ίδιοι οι καθ΄ ων, με δικές τους ενέργειες έθεσαν το στίγμα βάζοντας τους όρους και τις προϋποθέσεις για εγγραφή του αιτητή στο Μητρώο, ο οποίος, αφού συμμορφώθηκε, ενεγράφη. Δεν θα ήταν δυνατό επομένως μετά από αυτή την εξέλιξη, οι καθ΄ ων να υπαναχωρήσουν και να ανακαλέσουν ουσιαστικά τη δική τους πράξη, χωρίς καμιά απολύτως εξήγηση.
Όπως έχει αποφασιστεί και στην πλέον πρόσφατη και σχετική απόφαση της Ολομέλειας Νικόλαος Ζένιος κ.ά. ν. Συμβουλίου Εγγραφής Φυσιοθεραπευτών Κύπρου, Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 177/08, ημερ. 22.11.2012, η πλήρωση εκ μέρους του αιτητή των όρων της απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση, η οποία λήφθηκε υπό αναβλητική αίρεση για την εγγραφή του, σήμαινε ότι η εγγραφή του αιτητή στο Μητρώο ήταν καθόλα νόμιμη ως εκτελεστή, πλέον, διοικητική πράξη, με ευνοϊκά για τον αιτητή αποτελέσματα. Η εκ των υστέρων αναθεώρηση από τους καθ΄ ων της απόφασης αυτής και η διαγραφή του αιτητή από το Μητρώο είναι κατά συνέπεια αντιφατική και εκδήλως παράνομη. Ανάκληση νομίμου πράξεως που έχει επιφέρει ευμενή αποτελέσματα στο διοικούμενο δεν νοείται λόγω διαφορετικής εκτίμησης των δεδομένων που υπήρχαν και στα οποία η πράξη στηρίχθηκε, (Ε.Π. Σπηλιωτοπούλου: «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου» 12η έκδ., Τόμος Ι, σελ. 192-193, παρ. 175). Εδώ, η παραγωγή της ευμενούς για τον αιτητή διοικητικής πράξης ήταν και αποτέλεσμα δικαστικής τελεσίδικης απόφασης.
Πέραν τούτων είναι εμφανές από τα όσα έχει αναφέρει και στην αγόρευση του ο κ. Αιμιλιανίδης σχετικά με τα προσωπικά δεδομένα του αιτητή, ότι έχει προκληθεί και ανεπανόρθωτη βλάβη σ΄ αυτόν με την υπό αναθεώρηση απόφαση.
Ως εκ τούτου εκδίδεται διάταγμα αναστολής της απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση με την οποία διέγραψαν τον αιτητή από το Μητρώο Φυσιοθεραπευτών Κύπρου και η οποία απόφαση κοινοποιήθηκε σ΄ αυτόν κατά ή περί τις 8.1.2013.
Τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ του αιτητή και εναντίον των καθ΄ ων, ως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Στ. Ναθαναήλ,
Δ.
/ΕΘ