|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1253/2011)
13 Φεβρουαρίου, 2013
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. IMAD KAHIL,
2. KAUTHAR JAZAHRA,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Α. Καρεκλάς, για τους Αιτητές.
Μ. Λοΐζου (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Οι δύο Αιτητές ζητούν ακύρωση της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση ημερ. 30.8.2011 με την οποία απορρίφθηκε αίτημα τους για εξασφάλιση άδειας για να μπορέσουν να τελέσουν πολιτικό γάμο στο Δημαρχείο Λευκωσίας και/ή για αναγνώριση του Μουσουλμανικού γάμου που τέλεσαν στις 10.2.2010 σε Τζαμί στη Λάρνακα.
Τα γεγονότα της υπόθεσης
Η Αιτήτρια 2 είναι συριακής καταγωγής. Παντρεύτηκε Ιορδανό υπήκοο με τον οποίο απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Έζησαν στην Κύπρο μόνιμα για 5 χρόνια με αποτέλεσμα να αποκτήσουν και οι δύο την κυπριακή υπηκοότητα. Μετά το χωρισμό της με τον Ιορδανό υπήκοο, γνωρίστηκε με τον Αιτητή 1, ο οποίος κατάγεται από το Λίβανο. Στη Δημοκρατία αφίχθηκε στις 6.10.2005 με τουριστική θεώρηση, διάρκειας 15 ημερών. Μετά από παράνομη παραμονή 6 μηνών στην Κυπριακή Δημοκρατία, στις 7.4.2006 υπέβαλε αίτηση για άσυλο, το οποίο απορρίφθηκε όπως απορρίφθηκε στη συνέχεια (17.9.10) και η διοικητική προσφυγή που καταχώρησε στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, καθότι δεν έγιναν δεχτοί οι ισχυρισμοί του ότι διώκετο στη χώρα του.
Μετά την απόρριψη της αίτησης του για άσυλο, ο Αιτητής 1 διατάχθηκε να αναχωρήσει από τη Δημοκρατία. Δεν αναχώρησε όμως αφού στο μεταξύ δημιούργησε δεσμό με την Αιτήτρια 2. Μετά από 5 χρόνια δεσμό, οι Αιτητές στις 10.2.2010 τέλεσαν Μουσουλμανικό γάμο και έκτοτε διέμεναν μαζί.
Στις 25.6.2010 ο Αιτητής αρ. 1 υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση «Βεβαίωσης Μη Τέλεσης Γάμου» ή άδεια για τέλεση πολιτικού γάμου με σκοπό να παντρευτεί την κυπριοποιηθείσα Αιτήτρια 2. Παραδόξως επεσύναψε μάλιστα και Πιστοποιητικό Ελευθερίας το οποίο εκδόθηκε από τις αρχές της χώρας του, οι οποίες τον εδίωκαν, όπως ισχυρίστηκε τόσο ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου όσο και ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων.
Στις 10.7.2011 ο Αιτητής 1 μετέβη στον αστυνομικό σταθμό Ομορφίτας για να καταγγείλει ενόχληση μέσω τηλεφώνου και εκεί διαπιστώθηκε ότι παρέμενε παράνομα στη Δημοκρατία και συνελήφθη. Στις 11.7.2011, εκδόθηκαν εναντίον του διατάγματα κράτησης και απέλασης, τα οποία του γνωστοποιήθηκαν αυθημερόν.
Στις 30.8.2011 ο Αιτητής 1 ενημερώθηκε με επιστολή προς το δικηγόρο του, ότι η αίτηση του για παραχώρηση «Βεβαίωσης Μη Τέλεσης Γάμου» δεν μπορούσε να προωθηθεί, καθότι το αίτημα του για πολιτικό άσυλο είχε απορριφθεί οριστικά από την Αναθεωρητική Αρχή και δεν είχε πλέον δικαίωμα παραμονής στη Δημοκρατία.
Οι Αιτητές ζητούν ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης, προβάλλοντας 9 λόγους ακύρωσης, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση:- (1) Εκδόθηκε από αναρμόδιο όργανο, (2) προσβάλλει τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης και της χρηστής διοίκησης, (3) είναι αποτέλεσμα νομικής και/ή πραγματικής πλάνης και αποτέλεσμα μη δέουσας έρευνας, (4) είναι αποτέλεσμα κατάχρησης και/ή υπέρβασης εξουσίας, (5) δεν είναι δεόντως αιτιολογημένη, (6) παραβιάζει την αρχή της ισότητας, (7) εκδόθηκε καθυστερημένα και όχι εντός εύλογου χρόνου, (8) βασίστηκε σε παράνομη προπαρασκευαστική πράξη και (9) παραβιάζει τις αρχές της καλής πίστης και προστατευόμενης εμπιστοσύνης.
Οι Καθ' ων η αίτηση προβάλλουν ότι η θεραπεία που ζητούν οι Αιτητές είναι αλυσιτελής, αφού δεν απέρριψαν την αίτηση για παραχώρηση άδειας τέλεσης πολιτικού γάμου, αλλά αρνήθηκαν να την εξετάσουν, λόγω του παράνομου της παραμονής του Αιτητή 1. Περαιτέρω, προβάλλουν ότι λόγω της συγκεκριμένης παρανομίας, ακόμη και αν αναγνωριζόταν η νομιμότητα τέλεσης του επίδικου μουσουλμανικού γάμου και αναγνωριζόταν ως σύζυγος Κύπριας πολίτιδας, αυτό από μόνο του δεν θα του έδινε το δικαίωμα παραμονής στην Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά θα έπρεπε να υποβάλει αίτημα για άδεια προσωρινής παραμονής στην Κύπρο, γεγονός το οποίο δεν έπραξε.
Θα εξετάσω πρώτα τους λόγους ακύρωσης που αφορούν στην παραβίαση των αρχών της χρηστής διοίκησης και καλής πίστης, οι οποίοι κατά την κρίση μου ευσταθούν. Οι Αιτητές μετά από δεσμό, τέλεσαν Μουσουλμανικό γάμο, ο οποίος όμως δεν αναγνωρίζεται από τη Δημοκρατία. Γι' αυτό και οι Αιτητές στις 25.6.2010 υπέβαλαν αίτηση για να αναγνωριστεί ο Μουσουλμανικός τους γάμος ή διαζευκτικά να τους παραχωρηθεί άδεια για τέλεση πολιτικού γάμου, αφού η Δημοκρατία δεν αναγνώριζε το «Πιστοποιητικό Μη Τέλεσης Γάμου» που προσκόμισε ο Αιτητής από τη χώρα καταγωγής του.
Κατά την κρίση μου, οι Καθ' ων η αίτηση είχαν υποχρέωση σύμφωνα με το Σύνταγμα, μέσα σε ένα μήνα να απαντήσουν στο αίτημα ημερ. 25.6.2010 για παραχώρηση άδειας για τέλεση πολιτικού γάμου. Αντί αυτού, παρέλειψαν ή απέφυγαν να απαντήσουν για ένα ολόκληρο χρόνο. Απάντησαν στις 30.8.2011, μετά που ο Αιτητής συνελήφθη τυχαία, όταν επισκέφθηκε αστυνομικό σταθμό για να υποβάλει παράπονο για παρενόχληση. Η διοίκηση έσπευσε να εκδώσει αμέσως διατάγματα κράτησης και απέλασης. Στηριζόμενη σ' αυτό, προχώρησε στο να πληροφορήσει τον Αιτητή ότι το αίτημα που υπέβαλε προ έτους δεν μπορεί να προωθηθεί, επειδή απορρίφθηκε το αίτημα του για πολιτικό άσυλο και δεν μπορούσε να νομιμοποιηθεί η παραμονή του στη Δημοκρατία.
Με κάθε σεβασμό, δεν μπορώ να συμφωνήσω με τη συλλογιστική των Καθ' ων η αίτηση, οι οποίοι αντί να ενεργήσουν καλόπιστα, προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν το θέμα με νομικίστικο τρόπο και να αποφύγουν τις ευθύνες τους να απαντήσουν ευθέως στο κατά πόσο εγκρίνεται ή όχι το αίτημα για αναγνώριση του Μουσουλμανικού γάμου ή για παραχώρηση άδειας για τέλεση πολιτικού γάμου, κάτι που ενδεχομένως θα νομιμοποιούσε και την παραμονή του Αιτητή στην Κύπρο, εφόσον θα παντρευόταν κύπρια υπήκοο.
Σύμφωνα με τις αρχές της χρηστής διοίκησης, τα διοικητικά όργανα έχουν υποχρέωση να ενεργούν σύμφωνα με το περί δικαίου αίσθημα και να αποφεύγουν ανεπιεικείς και άδικες λύσεις. Περαιτέρω, με βάση την αρχή της καλής πίστης, δεν επιτρέπεται στη διοίκηση να ενεργεί με τρόπο ασυνεπή ή κακόπιστο ή να ταλαιπωρεί το διοικούμενο χωρίς λόγο. Στην προκειμένη περίπτωση οι Καθ' ων η αίτηση δεν ενήργησαν καλόπιστα. Αντιθέτως, αποφεύγοντας να απαντήσουν έγκαιρα στο αίτημα που υπέβαλαν οι Αιτητές, όχι μόνο τους ταλαιπώρησαν, αλλά τελικά οδηγήθηκαν και σε ανεπιεική και άδικη λύση. Περαιτέρω επικαλέστηκαν τη δική τους παράλειψη (καθυστέρηση ενός έτους στο να απαντήσουν) και εκμεταλλεύτηκαν γεγονότα που μεσολάβησαν, τα οποία κατά την κρίση μου δεν ήταν απόλυτα σχετικά, για να καταλήξουν στην παράλογη απόφαση ότι δεν θα προωθούσαν την αίτηση για παραχώρηση «Βεβαίωσης Μη Τέλεσης Γάμου». Οι Καθ' ων η αίτηση ενεργώντας καλόπιστα όφειλαν κατά την άποψή μου να απαντήσουν έγκαιρα στο αίτημα, είτε θετικά, είτε αρνητικά. Η παράλειψη τους να απαντήσουν για ένα ολόκληρο χρόνο και η μετέπειτα προσπάθεια τους να αποφύγουν να εξετάσουν την αίτηση, όπως είχαν υποχρέωση δυνάμει του Συντάγματος, σαφώς αντιβαίνει τις αρχές της χρηστής διοίκησης. Καλόν θα ήταν η διοίκηση για τέτοιου είδους θέματα που επηρεάζουν τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των διοικουμένων, καθώς και τα δικαιώματα τους που απορρέουν από το ευρωπαϊκό δίκαιο και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, να ενεργεί με περισσότερη ευαισθησία και προσήλωση στους νόμους, ώστε να αποφεύγεται η αχρείαστη προσφυγή των πολιτών στα δικαστήρια.
Ενόψει της πιο πάνω κατάληξης μου, καθίσταται αχρείαστο να εξετάσω τους υπόλοιπους λόγους ακύρωσης.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.300 έξοδα, πλέον ΦΠΑ, αν υπάρχει, υπέρ των Αιτητών. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠς