|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 637/2011)
11 Ιανουαρίου, 2013
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Α. Καριτζής, για τον Αιτητή.
Αλ. Καλησπέρα (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή του ο αιτητής ζητά:
«1. Δήλωση και/ή απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου με την οποία να κηρύσσεται άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε αποτελέσματος η απόφαση και/ή πράξη των Καθ' ων η Αίτηση, Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία γνωστοποιήθηκε στον Αιτητή με την επιστολή της Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ημερομηνίας 3/03/2011, με την οποία απορρίφθηκε η ιεραρχική προσφυγή του Αιτητή που υπόβαλε με την επιστολή του ημερομηνίας 27/10/2010 κατά της απόφασης του Διευθυντή Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων για απόρριψη της αίτησης του για παροχή σύνταξης ανικανότητας από το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
2.Οποιαδήποτε άλλη θεραπεία το Σεβαστό Δικαστήριο κρίνει δίκαιη κάτω από τις περιστάσεις.
3. Εξοδα και Φ.Π.Α.»
Ο αιτητής, υπέβαλε αίτηση για σύνταξη ανικανότητας στις 27.5.2010, η οποία συνοδευόταν από ιατρική έκθεση από τον θεράποντα ιατρό του.
Στις 8.9.2010, o αιτητής εξετάστηκε από Ορθοπεδικό-Χειρουργικό Ιατρικό Συμβούλιο των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων το οποίο γνωμάτευσε ότι, παρόλο που ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να εξασκεί το επάγγελμα του οικοδόμου, εντούτοις μπορούσε να ασκεί τα καθήκοντα του ως διευθυντής της εταιρείας του.
Οι Υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων στη συνέχεια υιοθετώντας τη γνωμάτευση του Ιατρικού Συμβουλίου απέρριψαν την αίτηση του αιτητή για σύνταξη ανικανότητας.
Απέστειλαν επιστολή στον αιτητή ημερομηνίας 13.10.2010, το περιεχόμενο της οποίας παρατίθεται πιο κάτω:
«Στη δική σας περίπτωση, το αρμόδιο Ιατρικό Συμβούλιο που σας εξέτασε στις 08/09/2010, γνωμάτευσε, λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία και τις ιατρικές μαρτυρίες που βρίσκονται στο φάκελο σας, ότι δεν έχετε μόνιμα απωλέσει την ικανότατα προς εξάσκηση του επαγγέλματος σας σε βαθμό που να αιτιολογεί έγκριση της αίτησης σας.
Συγκεκριμένα το Ιατρικό Συμβούλιο που σας εξέτασε λαμβάνοντας υπόψη την κλινική εξέταση και τις παρακλινικές εξετάσεις γνωμάτευσε ότι παρά το άλγος γονάτων που αναφέρετε, η δυσκαμψία που παρατηρείται στα γόνατα είναι ήπια όπως και η επώδυνη κινητικότητα. Ως εκ τούτου και σε συνδυασμό με τη φύση της εργασίας σας δεν θεωρείστε ανίκαvoς για άσκηση του επαγγέλματος σας.
Με βάση τα πιο πάνω η αίτηση σας για σύνταξη ανικανότητας δεν μπορεί να εγκριθεί γιατί τυχόν έγκριση θα ήταν ενάντια στις ρητές πρόνοιες της νομοθεσίας.
Σε περίπτωση που δεν σας ικανοποιεί η απόφαση του Διευθυντή των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων έχετε δικαίωμα, σύμφωνα με τις πρόνοιες της νoμoθεσίας όπως εvτός δεκαπέντε ημερών από την ημέρα Koινoποίησης της απόφασης, να αποταθείτε γραπτώς στην Υπουργό Εργασίας Και Κοινωνικών Aσφαλίσεων με Ιεραρχική Προσφυγή ή να προσφύγετε στο Ανώτατο Δικαστήριο εντός εβδομήντα πέντε ημερών».
Ο αιτητής υπέβαλε ιεραρχική προσφυγή (στην Υπουργό) κατά της πιο πάνω απόφασης των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων και ζήτησε επανεξέταση του αιτήματός του.
Συγκεκριμένα ο αιτητής ανέφερε τα εξής στις 27.10.2010:
«Αναφέρoμαι στην απάντηση σας, ημερομηνίας 13/10/10, και σας καλώ όπως επανεξετάσετε την αίτησή μου για σύνταξη ανικανότητας διότι oπως φαίνεται δεν λάβατε υπόψη τις εκθέσεις των ιατρών που με παρακολουθούσαν, καθώς και την ιατρική γνωμάτευση των ακτινολογικών ευρημάτων.
Όσους ιατρούς έxω επισκεφθεί για το πρόβλημα μου, μου συνιστούν ανάπαυση διότι το πρόβλημα που έχω όχι μόνο δεν θεραπεύεται αλλά επιδεινώνεται με τη χρήση βαρών, το περπάτημα, το ανεβοκατέβασμα σκαλών , το γονάτισμα καθώς και το χαμήλωμα του σώματος στα γόνατα. Αν όλα αυτά είναι απαγoρευτικά τότε σαν οικοδόμος τι θα πρέπει να κάνω ;
Σας παρακαλώ να δείτε το πρόβλημα μου σοβαρότατα και σας αποστέλλω και νέες ιατρικές εκθέσεις.»
Στις 19.1.2011, ο αιτητής κλήθηκε για εξέταση από το Δευτεροβάθμιο Ιατρικό Συμβούλιο το οποίο γνωμάτευσε ότι, με βάση την κλινική εξέταση και τα εργαστηριακά ευρήματα, είναι ικανός για άσκηση τόσο του επαγγέλματος του οικοδόμου όσο και εκείνου του διευθυντή εργοληπτικής εταιρείας.
Η Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων υιοθέτησε την γνωμάτευση του Δευτεροβάθμιου Ιατρικού Συμβουλίου και με επιστολή της ημερομηνίας 3.3.2011 ενημέρωσε τον αιτητή με τα ακόλουθα σχετικά:
«Αναφέρομαι στην ιεραρχική προσφυγή που υποβάλατε με την επιστολή σας με ημερομηνία 27/10/2010 κατά της απόφασης του Διευθυντή Υπηρεσιών κοινωνικών Ασφαλίσεων για απόρριψη της αίτησης σας για σύνταξη ανικανότητας από το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, και επιθυμώ να σας πληροφορήσω τα ακόλουθα:
Μετά από εξέταση της υπόθεσης και αφού έχω λάβει υπόψη το στοιχεία και τις ιατρικές μαρτυρίες που βρίσκονται στο φάκελό σας καθώς και την έκθεση του Δευτεροβάθμιου ιατρικού Συμβουλίου που σας εξέτασε στις 19.1.2011, κρίνω ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις για υιοθέτηση της γνωμάτευσης του Δευτεροβάθμιου Ιατρικού Συμβουλίου το οποίο με βάση την κλινική εξέταση και τα εργαστηριακά ευρήματα, σας έχει κρίνει ικανό για εκτέλεση της εργασίας σας, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 40 του Περί κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου.
Συνεπώς, η απόφαση των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων να απορρίψουν την αίτησή σας για σύνταξη ανικανότητας ημερ, 13/10/2010 κρίνεται ορθή, και ως εκ τούτου απορρίπτω την ιεραρχική προσφυγή.
Σημειώνω ότι η απόφασή μου αυτή αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη την οποία, αν επιθυμείτε, μπορείτε να προσβάλετε με προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο εντός 75 ημερών, όπως προβλέπεται στο άρθρο 146 του Συντάγματος.»
Αντιδρώντας ο αιτητής καταχώρισε την προσφυγή αυτή.
Με στόχο την ακύρωση της επίδικης απόφασης, ο αιτητής προβάλλει αριθμό λόγων, οι οποίοι ουσιαστικά έχουν κοινό παρονομαστή, την έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας.
Επισημαίνει ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή, ότι στο φάκελο της υπόθεσης βρίσκεται η ιατρική έκθεση του πρωτοβάθμιου Ιατρικού Συμβουλίου (Ιατροσυμβουλίου) ημερομηνίας 8/9/2010, που ρητά γνωμοδοτεί ότι ο αιτητής είναι ανίκανος να εκτελεί τα καθήκοντα του επαγγέλματος που επί χρόνια ασκεί, δηλαδή εκείνα του οικοδόμου και είναι ικανός, υπό περιορισμούς, να εκτελεί καθήκοντα Διευθυντού της εταιρείας. Βρίσκονται επίσης και οι εκθέσεις των θεραπόντων ιατρών του, που αποφαίνονται ότι ο αιτητής είναι ανίκανος να εκτελεί το επάγγελμα του οικοδόμου.
Σύμφωνα με τη θέση του ευπαιδεύτου συνηγόρου του αιτητή, η απλή αναφορά της Διοίκησης στο περιεχόμενο του φακέλου του αιτητή, χωρίς να καταγράφονται οι λόγοι που οι πιο πάνω ιατρικές γνωματεύσεις δεν λήφθηκαν υπόψη στη διαμόρφωση της απορριπτικής απόφασης της Υπουργού, σε συνδυασμό με την έλλειψη οιασδήποτε αναφοράς στο κατά πόσον η περίπτωση του αιτητή ικανοποιεί τις προϋπόθεσεις που τίθενται στο Νόμο για παροχή σύνταξης ανικανότητας, καθιστούν τους λόγους απόρριψης της ιεραρχικής προσφυγής ανεπαρκείς, ασαφείς και αόριστους.
Ισχυρίζεται επίσης ο ευπαίδευτος συνήγορος, ότι η έκθεση/γνωμάτευση του δευτεροβάθμιου Ιατρικού Συμβουλίου την οποία η Υπουργός υιοθέτησε και στην οποία στηρίχθηκε και αποφάσισε την απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής του αιτητή, είναι αναιτιολόγητη με σημαντικά κενά και παραλείψεις. Υποβάλλει συναφώς ότι είναι συμπληρωμένη κατά τρόπο δυσανάγνωστο και ελλιπή. Τα περισσότερα μέρη του σχετικού εντύπου παρέμειναν ασυμπλήρωτα συμπεριλαμβανομένου και του μέρους V που αφορά στο "Πόρισμα Εξέτασης του Ιατρικού Συμβουλίου".
Καταρχήν τονίζεται ότι το Ανώτατο Δικαστήριο, στα πλαίσια άσκησης της αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας, γενικά δεν ελέγχει θέματα τεχνικής φύσεως τα οποία λήφθηκαν υπόψιν από τη διοίκηση, εκτός εαν διαπιστώνεται πρόδηλο λάθος στην όλη εξέταση του θέματος. Η κρίση της διοίκησης επί θεμάτων τεχνικής φύσης παραμένει, στην ουσία, ανέλεγκτη.
Ο αιτητής στην προκείμενη περίπτωση κλήθηκε στις 19.1.2011 για κλινική εξέταση από το Δευτεροβάθμιο Ιατρικό Συμβούλιο (στο εξής «Δ.Ι.Σ»). Στη συνέχεια συμπληρώθηκε από το Δ.Ι.Σ το σχετικό έντυπο Ε213 « Ιατρική Έκθεση » με βάση τα ιατρικά στοιχεία και δεδομένα της ιατρικής εξέτασης.
Στο σημείο 4. «Μετρήσεις των Κινήσεων των αρθρώσεων με τη μέθοδο (ουδέτερο-Ο). Να σημειώνονται μόνον τα παθολογικά ευρήματα και από τα φυσιολογικά αυτά που είναι απαραίτητα» σημειώθηκαν οι σχετικές στροφές καθώς η έκταση/κάμψη της άρθρωσης γονάτου του αιτητή. Επίσης συμπληρώθηκαν και άλλα σχετικά σημεία του εντύπου όπως κίνηση (δύναμη και ένσταση), πορεία της ασθένειας, κάτω άκρα.
Η έκθεση του Ιατροσυμβουλίου δεν μπορεί κατά την κρίση μου να θεωρηθεί ανεπαρκής ένεκα του ότι δεν απαντήθηκαν όλες οι τυπωμένες ερωτήσεις του σχετικού εντύπου. Κάποιες, προφανώς, ήταν άσχετες για την περίπτωση του αιτητή. Με βάση λοιπόν την κλινική εξέταση, το Δ.Ι.Σ. αποφάσισε ότι ο αιτητής δεν έχασε την ικανότητά του για εργασία πέραν του 1/3, όπως προβλέπεται από το εδάφιο (5) του άρθρου 40 των περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμων του 2010 μέχρι (Αρ. 4) του 2012 (Ν 59(Ι)/2010 όπως εκάστοτε τροποποιείται ή αντικαθίσταται) και, ως εκ τούτου, κρίθηκε ικανός για την άσκηση του επαγγέλματος του οικοδόμου και του διευθυντή εργοληπτικής εταιρείας.
Η θέση, επομένως, ότι η γνωμοδότηση του Δευτεροβάθμιου Ιατρικού Συμβουλίου είναι προϊόν πλάνης περί τα πράγματα λόγω ανεπαρκούς έρευνας, δεν ευσταθεί . Σημειώνω συναφώς ότι το ΔΙΣ δεν δεσμεύεται από τα ευρήματα και συμπεράσματα του Πρωτοβάθμιου Ιατρικού Συμβουλίου.
Είναι πάγια νομολογημένο ότι σκοπός της ιεραρχικής προσφυγής δεν είναι ο έλεγχος της ορθότητας της απόφασης του ιεραρχικά κατώτερου οργάνου, αλλά η υπόθεση εξετάζεται εξ΄ υπαρχής, χωρίς το ιεραρχικά ανώτερο όργανο να δεσμεύεται με οποιοδήποτε τρόπο από την απόφαση του κατώτερου οργάνου. Το Δ.Ι.Σ., κατόπιν διεξαγωγής κλινικών εξετάσεων, κατέληξε στα δικά του ευρήματα και συμπεράσματα, επί των οποίων βάσισε τη γνωμοδότησή του.
Το δικαστήριο, δεν έχει εξουσία να επανεκτιμήσει τα γεγονότα και να υποκαταστήσει την κρίση του με εκείνη του δευτεροβάθμιου οργάνου. Ούτε και ελέγχει θέματα τεχνικής φύσεως που λήφθηκαν υπόψιν από τη διοίκηση κατά τη λήψη της απόφασής της.
Εφόσον η προσβαλλόμενη απόφαση ρητά παραπέμπει στη γνωμοδότηση του Δευτεροβάθμιου Ιατρικού Συμβουλίου που είχε συσταθεί ειδικά με σκοπό την επανεξέταση της κατάστασης της υγείας του αιτητή, και εφόσον βασίστηκε σε αυτή , κρίνω ότι ήταν εύλογα επιτρεπτή και επομένως δεν παρέχεται περιθώριο για επέμβαση του Δικαστηρίου.
Δεν έχει στοιχειοθετηθεί οποιοσδήποτε λόγος ακυρότητας. Η προσφυγή απορρίπτεται με €1.000.- έξοδα εις βάρος του αιτητή. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.