|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα. Νικολαΐδης ν. Δημοκρατίας (1996) 4 ΑΑΔ 615
Ιωάννου Χαράλαμπος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2009) 4 ΑΑΔ 802
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1936/12)
8 Ιανουαρίου, 2013
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.]
ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
Αιτητής,
και
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ,
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Μονομερής Αίτηση ημερ. 4.12.2012.
Β. Μπίσσας για Μ. Γεωργίου, για τον Αιτητή.
Αιτητής παρών.
___________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
(Ex-tempore)
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την παρούσα μονομερή αίτηση ο αιτητής ζητά διάταγμα του δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται η αναστολή της εκτέλεσης της απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση, ημερ. 19.9.12, με την οποία παρατάθηκε η διαθεσιμότητα του μέχρι την εκδίκαση της εναντίον του Πειθαρχικής Υπόθεσης Λάρνακας αρ. 5/12 και της Ποινικής Υπόθεσης ΥΚΑΝ Λάρνακας Σ/70/2012, μέχρι την εκδίκαση της Προσφυγής 1936/12 στα πλαίσια της οποίας καταχωρήθηκε η παρούσα αίτηση.
Το δικαστήριο έδωσε οδηγίες να επιδοθεί η μονομερής αίτησης στην άλλη πλευρά και στη συνέχεια έδωσε οδηγίες για καταχώριση ένστασης. Οι καθ΄ ων η αίτηση μέχρι σήμερα δεν καταχώρησαν ένσταση και το δικαστήριο άκουσε, υπό τις περιστάσεις, μόνον την επιχειρηματολογία του ευπαίδευτου συνήγορου του αιτητή. Θα θεωρήσω ότι, υπό τις περιστάσεις, η αίτηση αυτή ακούστηκε ως μονομερής αίτηση εφόσον οι καθ΄ ων η αίτηση δεν καταχώρησαν ένσταση και δεν επιχειρηματολόγησαν προς αντίκρουση της αίτησης.
Με βάση τα στοιχεία που ο αιτητής έθεσε ενώπιον μου, και αυτά είναι η ένορκη δήλωση του που υποστηρίζει την αίτηση, ημερ. 4.12.2012, και τα έγγραφα που επισυνάφθηκαν ως τεκμήρια, φαίνεται ότι ο αιτητής τέθηκε σε διαθεσιμότητα από τις 13.5.2012 αρχικά για περίοδο που δεν θα υπερέβαινε τους 3 μήνες, αναφορικά με την πιθανή διάπραξη, εκ μέρους του, συγκεκριμένων ποινικών αδικημάτων. Κατά τη διάρκεια της διαθεσιμότητας του θα λάμβανε ως χορήγημα διαθεσιμότητας το ένα δεύτερο του μισθού του. Στη συνέχεια, στις 25.7.2012, αποφασίστηκε από τον Αρχηγό Αστυνομίας, σύμφωνα με τον Κανονισμό 30(α) των περί Αστυνομίας (Πειθαρχικών) Κανονισμών, ΚΔΠ 53/89, η παράταση της περιόδου διαθεσιμότητας του για περίοδο ακόμα 3 μηνών, μέχρι την ολοκλήρωση της εναντίον του Πειθαρχικής Υπόθεσης Λάρνακας αρ. 5/12 και της Ποινικής ΥΚΑΝ Λάρνακας Σ/70/2012 που διερευνούντο τότε εναντίον του. Ανάλογη πρόνοια για το χορήγημα διαθεσιμότητας έγινε και με την απόφαση της 25.7.2012. Στις 19.9.2012 αποφασίστηκε, και πάλι από τον Αρχηγό Αστυνομίας, δυνάμει του προαναφερόμενου Κανονισμού, η παράταση της διαθεσιμότητας του αιτητή, αυτή τη φορά μέχρι την εκδίκαση της εναντίον του Πειθαρχικής Υπόθεσης Λάρνακας αρ. 5/12 και της Ποινικής ΥΚΑΝ Λάρνακας Σ/70/2012. Έγινε πρόνοια, στην απόφαση της 19.9.2012, ότι από τις 14.11.2012 ο αιτητής θα λάμβανε ως χορήγημα διαθεσιμότητας το ένα δεύτερο των απολαβών του. Αυτή την απόφαση, της 19.9.212, προσβάλλει με την προσφυγή του, ημερ. 30.11.2012, ο αιτητής. Είναι αναφορικά με αυτή την απόφαση που ο αιτητής καταχώρισε και την παρούσα αίτηση.
Στην απόφαση της 19.9.2012 αναγράφεται ότι ο Αρχηγός της Αστυνομίας άσκησε τις εξουσίες του, δυνάμει του προαναφερόμενου Κανονισμού 30(α), όπως τροποποιήθηκε, με τη σύμφωνη γνώμη του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας. Δεν γίνεται, όμως, οποιαδήποτε αναφορά, στην απόφαση αυτή, σε οποιουσδήποτε ειδικούς λόγους, που συντρέχουν, για να παραταθεί η διαθεσιμότητα του αιτητή μέχρι την εκδίκαση των προαναφερόμενων δύο υποθέσεων ενταντίον του. Είναι στη βάση αυτή που ο αιτητής ισχυρίζεται ότι υπάρχει έκδηλη παρανομία κατά την άσκηση της εξουσίας του Αρχηγού της Αστυνομίας κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, της 19.9.2012. Στον Κανονισμό 31(α) των προαναφερόμενων κανονισμών προνοείται, μεταξύ άλλων, ότι εάν μετά το τέλος μιας έρευνας, αποφασιστεί η ποινική ή πειθαρχική δίωξη μέλους της Αστυνομίας, και συντρέχουν ειδικοί λόγοι, ο Αρχηγός, με τη σύμφωνη γνώμη του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, παρατείνει τη διαθεσιμότητα του μέλους, μέχρι τη συμπλήρωση της υπόθεσης.
Είναι θεμελιωμένο ότι παρεμπίπτοντα διατάγματα σε προσφυγές, εκδίδονται όταν προκύπτει έκδηλη παρανομία ή όταν διαφαίνεται η πρόκληση ανεπανόρθωτης ζημιάς, στη δεύτερη περίπτωση υπό την προϋπόθεση ότι δεν δημιουργούνται, ταυτόχρονα, ανυπέρβλητα εμπόδια στη Διοίκηση. Σχετικές είναι και οι αποφάσεις Ιωάννου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 1147/09, ημερ. 4.9.2009 και Νικολαίδης ν. Δημοκρατίας (1996) 4 ΑΑΔ 615. Τι συνιστά έκδηλη παρανομία, για σκοπούς έγκρισης ενδιάμεσης αίτησης για παρεμπίπτον διάταγμα, εξετάστηκε και στις υποθέσεις 600/12, Προκοπίου ν. Δημοκρατίας κ.α., απόφαση ημερ. 9.4.2012 και 737/12, Σπάταλος ν. Δημοκρατίας, απόφαση ημερ. 15.5.2012. Εκείνο που χρειάζεται να διαφανεί είναι η, εκ πρώτης όψεως, ουσιώδης και σοβαρή παρανομία. Παρανομία δηλαδή που φαίνεται εξόφθαλμα και χωρίς να χρειάζεται εις βάθος μελέτη και ανάλυση της υπόθεσης.
Στην παρούσα υπόθεση, και με βάση τα στοιχεία που ο αιτητής έθεσε ενώπιον μου, έχω ικανοποιηθεί ότι, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται να υπάρχει έκδηλη παρανομία των καθ΄ ων η αίτηση κατά τη λήψη της απόφασης της 19.9.2012 και τούτο επειδή, στην απόφαση εκείνη, δεν γίνεται οποιαδήποτε μνεία ειδικών λόγων που συντρέχουν για την παράταση της διαθεσιμότητας του αιτητή μέχρι τη συμπλήρωση, δηλαδή την εκδίκαση, των δύο προαναφερόμενων υποθέσεων, πειθαρχικής και ποινικής, που εκκρεμούν εναντίον του.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω θεωρώ ότι είναι ορθό και δίκαιο να εγκρίνω την αίτηση και την εγκρίνω, ως η παράγραφος Α. Εκδίδεται δηλαδή παρεμπίπτον διάταγμα ως η παράγραφος Α το οποίο, όμως, θεωρώ ορθό και δίκαιο να ορίσω επιστρεπτέο ώστε οι καθ΄ ων η αίτηση να έχουν την ευκαιρία να ενστούν σ΄ αυτό, εάν επιθυμούν, δεδομένου ότι, παρόλον που, επιδόθηκε η αίτηση σ΄ αυτούς, με οδηγίες του δικαστηρίου, οι καθ΄ ων η αίτηση έχασαν την ευκαιρία να καταχωρίσουν ένσταση και κατά συνέπεια έχασαν και την ευκαιρία να ακουστούν ενώπιον του δικαστηρίου προς προώθηση οποιασδήποτε τυχόν ενστάσεως.
Κατά συνέπεια το παρεμπίπτον διάταγμα που εκδίδεται ορίζεται επιστρεπτέο στις 30.1.2013, στις 9.00 π.μ.. Εάν οι καθ΄ ων η αίτηση επιθυμούν να καταχωρίσουν ένσταση μπορούν να το πράξουν μέχρι τις 25.1.2013.
Έξοδα στην πορεία της αίτησης.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.