|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1413/2011)
8 Ιανουαρίου 2013
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
Αναφορικά με το αρθρο 146 του Συντάγματος
ΚΥΠΡIΑΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
Αιτητή
ν.
ΔΗΜΟΥ ΣΤΡΟΒΟΛΟΥ
ΚΑΙ/Ή ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΣΤΡΟΒΟΛΟΥ
ΚΑΙ/Ή ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΣΤΡΟΒΟΛΟΥ
Καθ΄Ων η Αίτηση.
_________
Προδικαστικές Ενστάσεις
_______________
Μ. Δαμιανού (κα) για Σ. Σαμψών, για τον Αιτητή.
Γ. Λεοντίου με Δ. Γεωργιάδου (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
_________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
(EX TEMPORE)
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Στις 7.11.2011 ο Δήμος Στροβόλου απηύθυνε επιστολή προς τον ΚΟΑ καλώντας τον να καταβάλει την οφειλή του σε ότι αφορά το υπόλοιπο του φόρου θεάματος για ποδοσφαιρικές συναντήσεις που πραγματοποιήθησαν στο στάδιο Γ.Σ.Π. για την περίοδο από 25.10.2010 μέχρι 16.5.2011, συνολικού ύψους €231.983,57. Η αντίδραση του ΚΟΑ ήταν η καταχώρηση προσφυγής με την οποία ζητά να κηρυχθεί άκυρη η απόφαση, όπως την αναφέρει, που περιέχεται στην εν λόγω επιστολή με την οποία του επιβάλλεται δημοτικό τέλος θεάματος. Ο Δήμος ήγειρε εξ αρχής προδικαστικές ενστάσεις, στο επίκεντρο των οποίων είναι η φύση της προσβαλλόμενης απόφασης και το έννομο συμφέρον του ΚΟΑ να προσβάλει την, όπως τη θεωρεί, διοικητική απόφαση αυτή. Εδόθησαν οδηγίες από το Δικαστήριο όπως καταχωρηθούν αγορεύσεις επί των προδικαστικών ενστάσεων ούτως ώστε το θέμα να εξετασθεί όπως αρμόζει σε αυτό το στάδιο πριν το Δικαστήριο υπεισέλθει στην ουσία.
Το πράγμα φαίνεται να είναι πολύ καθαρό και να διέπεται από νομολογία του επιπέδου της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου και συγκεκριμένα την απόφαση στις υποθέσεις Α.Ο.Μ.Μ. Γαλαξίας Παραγωγές Λτδ ν. Δήμου Στροβόλου (2008) 3 ΑΑΔ 291, όπου ετέθη από το ίδιο το Δικαστήριο θέμα δυνατότητας του αιτητή, ο οποίος ασχολείτο με τη διοργάνωση καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, να προσβάλει απόφαση του Δήμου που αφορούσε την επιβολή φόρου θεάματος. Εκρίθη ότι στο φόρο θεάματος δεν υπόκειται ο διοργανωτής της εκδήλωσης αλλά ο ίδιος ο θεατής και επομένως δεν υπάρχει έννομο συμφέρον στο διοργανωτή να προσβάλει τον επιβαλλόμενο φόρο θεάματος. Για το λόγο αυτό δεν επρόκειτο και για εκτελεστή διοικητική πράξη παρά μόνο για απαίτηση η οποία αφορούσε ποσά ήδη οφειλόμενα.
Όπως προκύπτει από τον περί Δήμων Νόμο, άρθρο 85, ο Δήμος έχει εξουσία να επιβάλει τέλη θεάματος, οι δε κανονισμοί οι οποίοι έχουν γίνει (415/2000), προνοούν για τον τρόπο με τον οποίο ρυθμίζεται η είσπραξη του φόρου θεάματος που μπορεί να επιβάλλεται.
Η απόφαση Γαλαξίας στην οποία έχω αναφερθεί, καλύπτει ασφαλώς και την προκειμένη περίπτωση εις τρόπον ώστε να μην είναι δυνατό για τον ΚΟΑ να ασκεί προσφυγή επικαλούμενος έννομο συμφέρον εφ΄όσον ο ίδιος δεν είναι το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο. Υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο είναι ο θεατής και, εάν ο ΚΟΑ έχει οποιοδήποτε ρόλο στην όλη υπόθεση, ο ρόλος αυτός θα είναι απλώς εκείνος του εισπράκτορα του φόρου. Ως προς τούτο όμως φαίνεται να προκύπτει διαφωνία μεταξύ των μερών εφ΄όσον, ο μεν Δήμος θεωρεί τον ΚΟΑ ως τον οφείλοντα να εισπράττει και να καταβάλλει στο Δήμο το φόρο, ο δε ΚΟΑ θεωρεί ότι δεν είναι ο ίδιος που έχει αυτή την υποχρέωση αλλά το σωματείο το οποίο διαχειρίζεται το χώρο του θεάματος, δηλαδή της ποδοσφαιρικής συνάντησης.
Αυτό το θέμα δεν απασχολεί το Ανώτατο Δικαστήριο στα πλαίσια της παρούσας προσφυγής, είναι όμως το ουσιαστικά επίδικο θέμα μεταξύ των μερών και μόνο στα πλαίσια αγωγής στο Επαρχιακό Δικαστήριο μπορεί να επιλυθεί. Ασφαλώς η απόφαση θα περιορισθεί στη διαπίστωση ότι δεν είναι δυνατό να ασκείται προσφυγή από τον ΚΟΑ, όμως το ποιος ορίζεται από το νόμο και τους κανονισμούς ως το πρόσωπο που έχει την υποχρέωση να καταβάλει στο Δήμο, αφού εισπράξει το φόρο με τον τρόπο που προνοείται προς τούτο, δηλαδή ο ΚΟΑ ή το σωματείο, είναι θέμα το οποίο πρέπει να αντιμετωπισθεί ανάλογα με τις ορθές νομικές διαδικασίες σε αγωγή. Μετά από την κατάληξη αυτή βεβαίως, η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί και απορρίπτεται.
Θέμα εξόδων υπάρχει;
κ. Λεοντίου: Θα ζητήσουμε τα έξοδα μας.
Δικαστήριο: Με €800 έξοδα πλέον ΦΠΑ.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
/ΚΧ"Π