|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδ. Υποθ. Αρ. 1315/2009 και 14/2010)
23 Ιανουαρίου, 2013
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(Υπόθεση Αρ. 1315/2009)
HERMES AIRPORTS LTD,
Αιτητές,
ν.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΥΔΑΤΟΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 14/2010)
HERMES AIRPORTS LTD,
Αιτητές,
ν.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΥΔΑΤΟΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Α. Χρίστου (κα) για Ιωαννίδη, Δημητρίου και για τους δύο Αιτητές και στις δύο προσφυγές.
Μ. Κυριακίδης, για τους Καθ΄ων η Αίτηση και στις δύο προσφυγές.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Με τη συνεκδικαζόμενη προσφυγή 1315/2009, ζητείται η ακύρωση της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση που κοινοποιήθηκε στους Αιτητές στις 10.7.2009, σύμφωνα με την οποία απαίτησαν από τους Αιτητές να καταβάλουν δικαιώματα στο Συμβούλιο, συνολικού ύψους €4.755.249.00, προκειμένου να τους χορηγηθεί δικαίωμα προμήθειας πόσιμου νερού στον νέο υπό ανέγερση Διεθνή Αερολιμένα Λάρνακας. Με τη δεύτερη συνεκδικαζόμενη προσφυγή με αρ. 14/2010 ζητείται ακύρωση της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση ημερ. 28.9.2009, η οποία κοινοποιήθηκε στους δικηγόρους των Αιτητών, με επιστολή ημερ. 27.10.2009, σύμφωνα με την οποία οι Καθ' ων η αίτηση αποφάσισαν εκ νέου ότι οι Αιτητές όφειλαν την καταβολή των πιο πάνω δικαιωμάτων στο Συμβούλιο, προκειμένου να χορηγηθεί στους Αιτητές το δικαίωμα προμήθειας πόσιμου νερού.
Τα γεγονότα των δύο υποθέσεων
Στις 5.6.2006 οι Αιτητές υπέβαλαν αίτηση για εγκατάσταση παροχής πόσιμου νερού στο νέο υπό ανέγερση αερολιμένα Λάρνακας. Ακολούθως οι Καθ' ων η αίτηση, προέβησαν στην εγκατάσταση προσωρινού υδρομετρητή για σκοπούς εξυπηρέτησης του εργοταξίου ανέγερσης και ζήτησαν από τους Αιτητές πλήρη σειρά σχεδίων σε σχέση με την πιο πάνω ανάπτυξη, καθώς και συναφή στοιχεία για να προωθήσουν περαιτέρω την αίτηση τους. Στις 7.4.2009 οι Αιτητές υπέβαλαν τα σχετικά στοιχεία.
Με επιστολή τους ημερ. 10.7.2009, οι Καθ' ων η Αίτηση κοινοποίησαν στους Αιτητές την προσβαλλόμενη απόφαση σε σχέση με το ύψος των καταβλητέων δικαιωμάτων. Οι Αιτητές στις 23.9.2009 καταχώρησαν την προσφυγή 1315/09, προσβάλλοντας την πιο πάνω απόφαση.
Παράλληλα, μέσω των δικηγόρων τους, στις 25.8.2009, υποβάλλοντας σχετικά επιχειρήματα, ζήτησαν όπως οι Καθ' ων η αίτηση επανεξετάσουν το ύψος των καταβλητέων δικαιωμάτων.
Στις 28.9.2009, οι Καθ' ων η αίτηση σε συνεδρία τους, αφού έλαβαν υπόψη τα ενώπιον τους στοιχεία, περιλαμβανομένων και των πρόσθετων θέσεων των Αιτητών, όπως αυτές εκφράστηκαν με την πιο πάνω επιστολή των δικηγόρων τους, αποφάσισαν να απορρίψουν τις θέσεις τους και να εμμείνουν στην αρχική τους απόφαση. Η νέα απόφασή τους κοινοποιήθηκε προς τους δικηγόρους των Αιτητών, με επιστολή ημερ. 27.10.2009. Οι Αιτητές προσβάλλουν και αυτή την απόφαση με την προσφυγή τους 14/2010.
Η προδικαστική ένσταση
Οι Καθ' ων η αίτηση προς απόρριψη της προσφυγής 1315/09, προβάλλουν προδικαστική ένσταση ότι αυτή στρέφεται κατά μη εκτελεστής διοικητικής πράξης, αφού η προσβαλλόμενη απόφαση ενσωματώθηκε στην απόφασή των Καθ' ων η αίτηση ημερ. 28.9.2009.
Η προδικαστική ένσταση δεν ευσταθεί. Η δεύτερη πράξη ήταν απλώς επιβεβαιωτική της πρώτης. Η διοίκηση προέβη σε επανεξέταση μετά από αίτημα των Αιτητών που περιλαμβανόταν στην επιστολή των δικηγόρων τους ημερ. 25.8.2009. Όμως στην επιστολή αυτή δεν τέθηκαν ενώπιον της διοίκησης νέα στοιχεία. Οι Αιτητές στηρίζονται στα ίδια στοιχεία και αρχιτεκτονικά σχέδια και απλώς τονίζουν ορισμένες πτυχές που κατά τους δικηγόρους των Αιτητών θα έπρεπε να ληφθούν ιδιαίτερα υπόψη. Πέραν τούτου, η επιστολή περιλαμβάνει πολλά επιχειρήματα που κατά τους Αιτητές συνηγορούν υπέρ των θέσεων τους. Όλα αυτά όμως δεν συνιστούν νέα στοιχεία ώστε να έθετε υποχρέωση στη διοίκηση να προβεί σε νέα έρευνα, κάτι που θα προσέδιδε στη νέα πράξη εκτελεστό χαρακτήρα (βλ. Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, σελ. 240, , Razis and Another v. Republic (1983) 3 CLR 1017, Θεοδοσίου ν. Δημοκρατίας (1999) 3 ΑΑΔ 689Μυλωνά ν. Αρχής Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού Κύπρου, Υπόθ. Αρ. 196/09, ημερ. 23.2.2011).
Στην προκειμένη περίπτωση, η δεύτερη πράξη (28.9.2009) δεν παρέχει οποιαδήποτε νέα ρύθμιση ή έννομο αποτέλεσμα, αλλά επιβεβαιώνει την ερμηνεία του διοικητικού οργάνου στην προηγούμενη απόφασή του, ημερ. 10.7.2009 (βλ. Ζίττης ν. Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 394). Ως εκ τούτου η προσφυγή 14/2010 η οποία προσβάλλει τη δεύτερη πράξη, η οποία εκ των πραγμάτων κατέστη μη εκτελεστή, θα πρέπει να απορριφθεί ως μη παραδεκτή.
Ως προς την προσφυγή Αρ. 1315/09, οι Αιτητές προβάλλουν ουσιαστικά 2 λόγους ακύρωσης:- (1) Μη δέουσα έρευνα και συνακόλουθη πλάνη περί τα πράγματα και το Νόμο, και (2) έλλειψη δέουσας αιτιολογίας. Θα εξετάσω και τους δύο λόγους μαζί, εφόσον συνδέονται.
Ως προς τον πρώτο λόγο ακύρωσης, οι Αιτητές συγκεκριμένα προβάλλουν ότι οι Καθ' ων η αίτηση λόγω μη δέουσας έρευνας έλαβαν πεπλανημένα υπόψη κατά τον υπολογισμό των επίδικων τελών ύδρευσης, το εμβαδόν χώρων οι οποίοι αφορούσαν το παλαιό αεροδρόμιο Λάρνακας και για τους οποίους είχαν καταβληθεί τα δικαιώματα υδροδότησης, ενώ η επίδικη αίτηση αφορούσε την υδροδότηση του νέου τερματικού. Περαιτέρω ότι υπήρξε πλάνη περί το νόμο, αφού σύμφωνα με τον Καν.8(3)(α) των περί Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λάρνακας Κανονισμών του 2001 (ΚΔΠ 505/2001), στο εξής, «οι Κανονισμοί», τα τέλη υπολογίζονται κατ' αναλογία με βάση το αξιοποιούμενο εμβαδόν, ενώ οι ίδιοι δεν αξιοποιούν όλους τους χώρους. Επίσης με βάση τη Σύμβαση Παραχώρησης για την Ανάπτυξη και Λειτουργία των Διεθνών Αερολιμένων Λάρνακας και Πάφου, πρόκειται για κυβερνητικά κτίρια για τα οποία σύμφωνα με τους Καν. 8(3)(α)(vi) και 8(3)(γ)(i) των Κανονισμών, δικαιούνται 15% έκπτωση στα κανονικά τέλη, η οποία δεν παραχωρήθηκε στους Αιτητές.
Τα επίδικα τέλη θα έπρεπε να καθοριστούν σύμφωνα με τους περί Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λάρνακας Κανονισμούς του 2001, ΚΔΠ 505/2001. Σχετικός είναι ο Καν. 8(3), ο οποίος προβλέπει ότι:-
«8.-(3) Κάθε πρόσωπο στο οποίο χορηγείται δικαίωμα προμήθειας οικιακού νερού από την υδατοπρομήθεια του Συμβουλίου, για να χρησιμοποιηθεί μέσα στην περιοχή υδατοπρομήθειας ως πηγή υδατοπρομήθειας της γης του για σκοπούς αξιοποίησης ή διαχωρισμού της σε οικόπεδα ή για να μεταφερθεί σε οικοδομή που ανεγείρεται, οφείλει να πληρώνει προς το Συμβούλιο πριν ή μετά την έκδοση άδειας διαχωρισμού ή άδειας οικοδομής, επιπρόσθετα από οποιοδήποτε ποσό που πληρώνεται δυνάμει οποιουδήποτε άλλου κανονισμού τα ακόλουθα δικαιώματα:
(α) Τα δικαιώματα αυτά υπολογίζονται με βάση το συνολικό εμβαδόν της γης που θα αξιοποιηθεί ως ακολούθως:
(i) Αξιοποιούμενη γη μέχρι 1.500 τ.μ. 15 σεντ ανά τ.μ.·
(ii) αξιοποιούμενη γη μέχρι 3.000 τ.μ. 40 σεντ ανά τ.μ.·
(iii) αξιοποιούμενη γη μέχρι 7.500 τ.μ. 70 σεντ ανά τ.μ.·
(iv) αξιοποιούμενη γη πέραν των 7.500 τ.μ. 80 σεντ ανά τ.μ.:
Νοείται ότι σε περίπτωση αξιοποίησης μέρους του εμβαδού τεμαχίου γης, τα πληρωτέα δικαιώματα υπολογίζονται επί ολόκληρου του εμβαδού του τεμαχίου, αλλά καταβάλλονται δικαιώματα κατά αναλογία με βάση το αξιοποιούμενο εμβαδόν.
(v) σε περίπτωση διαχωρισμού γης στην οποία υπάρχουν υφιστάμενοι καταναλωτές, τότε θα εξαιρούνται από την καταβολή των δικαιωμάτων που προνοούνται στον Κανονισμό 8(3)(α) τα οικόπεδα τα οποία θα προκύψουν από το διαχωρισμό και στα οποία υπάρχουν υφιστάμενοι καταναλωτές. Για σκοπούς καθορισμού της κατηγορίας των δικαιωμάτων (Κανονισμός 8(3)(α)) θα υπολογίζεται ο συνολικός αριθμός των οικοπέδων που θα προκύψουν από το διαχωρισμό ολόκληρου του τεμαχίου·
(vi) σε περίπτωση ανάπτυξης γης που ανήκει στην Κυβέρνηση, σε Οργανισμό Δημοσίου Δικαίου, σε Αρχή Τοπικής Αυτοδιοίκησης, σε Εκκλησίες και Κοιμητήρια με σκοπό την ανέγερση κτιρίων ή εγκαταστάσεων για εξυπηρέτηση των πολιτών τότε τα καταβαλλόμενα δικαιώματα θα είναι 15% των κανονικών δικαιωμάτων·
(vii) σε περίπτωση υδροδότησης τουρκοκυπριακού οικοπέδου που παραχωρείται για οικιστικούς σκοπούς σε πρόσωπο με προσφυγική ιδιότητα, θα καταβάλλεται ονομαστικό δικαίωμα ύψους £10 για κάθε οικόπεδο, νοουμένου ότι θα εφαρμόζονται οι πρόνοιες της επιφύλαξης (v) του παρόντος Κανονισμού.
(β) Καταναλωτής που με βάση την εξασφαλισθείσα άδεια οικοδομής υποβάλλει αίτηση υδροδότησης υποστατικού του οποίου ο όγκος είναι πέραν των 1.400 κ.μ. καταβάλλει στο Συμβούλιο δικαιώματα κτιριακού όγκου τα οποία ορίζονται σε 35 σ/κ.μ. και υπολογίζονται επί ολόκληρου του όγκου του υποστατικού που θα ανεγερθεί αφαιρουμένων των πρώτων 1.400 κ.μ.
Σε περίπτωση κατά την οποία η ιδιοκτησία στην οποία αναφέρεται η άδεια οικοδομής ανήκει σε πέραν του ενός προσώπου, ο όγκος των 1.400 κ.μ. ο οποίος εκπίπτει της πληρωμής δικαιωμάτων όγκου επιμερίζεται αναλογικά στους ιδιοκτήτες:
Νοείται ότι στις περιπτώσεις κατεδάφισης υφιστάμενου και ήδη υδροδοτούμενου υποστατικού για ανέγερση νέου, η παροχή νερού που εγκαταστάθηκε για υδροδότηση του κατεδαφισθέντος υποστατικού με βάση την ισχύουσα τότε άδεια οικοδομής ακυρώνεται και θεωρείται νέα εγκατάσταση με βάση τη νέα άδεια οικοδομής που θα εξασφαλισθεί στο μεταξύ και ο καταναλωτής είναι υπόχρεος να καταβάλει στο Συμβούλιο, όλα τα έξοδα και δικαιώματα, που προκύπτουν από τον παρόντα Κανονισμό ως να πρόκειται περί νέας εγκατάστασης.
Στις περιπτώσεις προσθηκών σε υφιστάμενα υποστατικά τα οποία υδροδοτούνταν πριν από τις 30 Νοεμβρίου 1984 τα δικαιώματα πάνω στον κτιριακό όγκο θα επιβάλλονται πάνω στις προσθήκες μόνο εφόσον η υφιστάμενη οικοδομή έχει όγκο περισσότερο από 1.400 κ.μ.
Αν η υφιστάμενη οικοδομή έχει όγκο λιγότερο από 1.400 κ.μ. το δικαίωμα θα επιβάλλεται πάνω στη διαφορά που προκύπτει μετά την αφαίρεση 1.400 κ.μ. από τον ολικό όγκο των υφιστάμενων οικοδομών και των προσθηκών που εγκρίθηκαν για να ανεγερθούν πάνω σ' αυτές.
(γ) Στις κατωτέρω περιπτώσεις θα καταβάλλεται μειωμένο δικαίωμα:
(i) Εργοστάσια, αποθήκες ή άλλα υποστατικά μέσα ή έξω από βιομηχανικές περιοχές που δε χρησιμοποιούν νερό για βιομηχανικούς σκοπούς: 15% των κανονικών δικαιωμάτων ύδρευσης με βάση τον όγκο της οικοδομής.
(ii) Εργοστάσια, Εργαστήρια και Αποθήκες που δε χρησιμοποιούν νερό για βιομηχανικούς σκοπούς και των οποίων το 70% τουλάχιστο του εμβαδού του υποστατικού χρησιμοποιείται απόλυτα για σκοπούς που το υποστατικό θα ανεγερθεί ενώ το υπόλοιπο 30% θα χρησιμοποιηθεί για βοηθητικούς και συμπληρωματικούς χώρους, πληρώνουν στο Συμβούλιο μόνο το 30% των κανονικών δικαιωμάτων κτιριακού όγκου:
Νοείται ότι σε περίπτωση αλλαγής χρήσης του υποστατικού ή αναδιαρρύθμισης έτσι που οι αναλογίες 70% και 30% χρήσης του χώρου αλλοιωθούν ή και εγκατασταθεί άλλη βιομηχανία έχουσα σαν μία από τις κύριες ύλες το νερό, τότε το Συμβούλιο διατηρεί το δικαίωμα απαίτησης και είσπραξης του υπόλοιπου 70% των κανονικών δικαιωμάτων κτιριακού όγκου.
(iii) Κυβερνητικά, κοινοτικά κτίρια, χώροι λατρείας, εξαιρουμένων των βοηθητικών χώρων και υποστατικά δημόσιας ωφέλειας, ευαγή ιδρύματα και υποστατικά που σύμφωνα με την κρίση του Συμβουλίου έχουν αντικείμενο την εξυπηρέτηση του κοινωνικού συνόλου, μη αποβλέποντα σε πραγματοποίηση κέρδους ή εμπορική εκμετάλλευση:
(α) 15% των κανονικών δικαιωμάτων αξιοποιούμενης γης,
(β) 15% των κανονικών δικαιωμάτων κτιριακού όγκου.»
Το Συμβούλιο λόγω του εμβαδού και του όγκου της ανάπτυξης, είχε ενώπιον του μια σχετικά δύσκολη περίπτωση να εξετάσει. Οι σχετικοί Κανονισμοί προέβλεπαν για καταβολή 15% των κανονικών τελών σε περίπτωση ανάπτυξης γης που ανήκει στην κυβέρνηση ή άλλο δημόσιο οργανισμό με σκοπό την ανέγερση κτιρίων για εξυπηρέτηση των πολιτών [Καν. 8(3)(α)(vi)] ενώ ο Καν. 8(3)(γ)(iii) για καταβολή μειωμένων δικαιωμάτων στην περίπτωση κυβερνητικών κτιρίων και άλλων υποστατικών δημόσιας ωφέλειας, τα οποία έχουν αντικείμενο την εξυπηρέτηση του κοινωνικού συνόλου και δεν αποβλέπουν στην πραγματοποίηση κέρδους ή για εμπορική εκμετάλλευση.
Είναι γεγονός ότι οι Καθ' ων η αίτηση προβληματίστηκαν και πολύ ορθά έπραξαν, εφόσον τα κανονικά δικαιώματα ανέρχονταν σε σχέση με το εμβαδόν της γης σε €4.217.336 και σε σχέση με τον όγκο των οικοδομών σε €537.913, ήτοι σε συνολικό ποσό €4.755.249, ενώ τα μειωμένα δικαιώματα σε €632.600 (εμβαδόν γης) και €88.187 (όγκο οικοδομής), ήτοι σε συνολικό ποσό €720.787,40. Υπήρχε δηλαδή μεταξύ των δύο μια ουσιαστική διαφορά της τάξης των €4.034.462. Οι Καθ' ων η αίτηση ζήτησαν τη βοήθεια των νομικών τους συμβούλων, οι οποίοι γνωμάτευσαν ότι οι Αιτητές δεν εδικαιούνταν σε οποιαδήποτε μείωση. Οι Καθ' ων η αίτηση ακολούθησαν τη γνώμη των νομικών τους συμβούλων.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ημερ. 10.7.2009, αναφέρει τα εξής:-
«Αναφέρομαι στην επιστολή σας με αρ. αναφ. HOR11.19.2/4023/ 020409/DJ και ημερομηνία 7 Απριλίου 2009 σχετικά με το πιο πάνω θέμα και έχω οδηγίες να σας πληροφορήσω ότι για να σας χορηγηθεί δικαίωμα προμήθειας νερού από την υδατοπρομήθεια του Συμβουλίου για την υπό αναφορά ανάπτυξη, θα πρέπει να καταβάλετε στο Συμβούλιο τα δικαιώματα που προβλέπονται στους περί Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λάρνακας Κανονισμούς του 2001, Κ.Δ.Π. 505/2001 και τη σχετική γνωστοποίηση αναθεώρησης των δικαιωμάτων και επιβαρύνσεων που καθορίζονται στους εν λόγω Κανονισμούς, Κ.Δ.Π. 133/2009, ως ακολούθως:
(α) Δικαιώματα βάσει του εμβαδού της αξιοποιούμενης
γης €4.217.336,00
(β) Δικαιώματα βάσει του όγκου της οικοδομής €537.913,00
Σύνολο €4.755.249,00»
Κατά την άποψή μου, τόσο από το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης απόφασης, όσο και από τα πρακτικά της επίδικης συνεδρίας, προκύπτει ότι οι Καθ' ων η αίτηση δεν εξέτασαν αλλά και ούτε ερεύνησαν δεόντως, όπως είχαν υποχρέωση, τα διάφορα θέματα που αφορούσαν στον ακριβή υπολογισμό του αξιοποιούμενου εμβαδού, κατά πόσον ετύγχανε εφαρμογής ο Καν. 8(3)(α)(vi) (ενόψει του ότι δυνάμει της Σύμβασης Παραχώρησης για την Ανάπτυξη και Λειτουργία των Διεθνών Αερολιμένων Λάρνακας και Πάφου, τα κτίρια εξακολουθούσαν να ανήκουν ιδιοκτησιακά στο Κράτος) ή κατά πόσον ετύγχανε εφαρμογής ο Καν. 8(3)(γ)(i) ο οποίος αφορούσε σε αποθήκες και άλλους χώρους που δεν χρησιμοποιούν νερό για βιομηχανικούς σκοπούς. Οι Καθ' ων η αίτηση είχαν υποχρέωση να προβούν σε έρευνα όλων των στοιχείων που είχαν ενώπιον τους. Η έκταση της έρευνας τους εξαρτάτο από τα περιστατικά της υπόθεσης, τα οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν περίπλοκα. Από την απόφαση και το φάκελο δεν φαίνεται κατά πόσον οι Καθ' ων η αίτηση έστρεψαν την προσοχή τους στα πιο πάνω θέματα που επίσης εγείρονταν για απόφανση. Η έρευνα τους ήταν αρκετά περιορισμένη και ως εκ τούτου δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο πλάνης.
Πέραν τούτου, η προσβαλλόμενη απόφαση κατά την κρίση μου πάσχει και λόγω έλλειψης επαρκούς αιτιολογίας. Πρόκειται για μια απόφαση που περιέχει γενικούς χαρακτηρισμούς οι οποίοι μπορούν να εφαρμοστούν και σε κάθε άλλη περίπτωση που δεν είχε τις ιδιαιτερότητες της ανάπτυξης που επιχειρούσαν οι Αιτητές. Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν έχει την απαιτούμενη σαφήνεια που απαιτείτο υπό τις περιστάσεις, με αποτέλεσμα να υπάρχουν αμφιβολίες ως προς τους πραγματικούς λόγους που οδήγησαν τους Καθ' ων η αίτηση στη λήψη της απόφασης. Περαιτέρω στην απόφαση όπως αυτή κοινοποιήθηκε στους Αιτητές, δεν προσδιορίζεται το νομικό πλαίσιο επί του οποίου στηρίχθηκε η διοίκηση για να καταλήξει στην απόφασή της.
Βέβαια η αιτιολογία θα μπορούσε να συμπληρωθεί από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου όπως και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας. Για το σκοπό αυτό, ανέτρεξα στο διοικητικό φάκελο. Μελέτησα το απόσπασμα από τη Συνεδρία αρ. 6/2009, ημερ. 8.7.2009 των Καθ' ων η αίτηση. Δεν εντόπισα εκεί οτιδήποτε που να προσδίδει περισσότερη σαφήνεια στο θέμα. Η έκθεση του Διευθυντή των Καθ' ων η αίτηση παραπέμπει απλά στη γνωμάτευση των νομικών συμβούλων των Καθ' ων η αίτηση οι οποίοι υιοθέτησαν την άποψη ότι δεν τίθεται θέμα καταβολής μειωμένων τελών, εφόσον η συγκεκριμένη ανάπτυξη αποσκοπεί στο κέρδος. Όμως το Συμβούλιο των Καθ' ων η αίτηση ανέφερε γενικά και αόριστα ότι έλαβε υπόψη την Έκθεση του Διευθυντή, χωρίς να προσδιορίζει ποια ακριβώς θέση έλαβε υπόψη, εφόσον ο διευθυντής δεν προέβη σε οποιαδήποτε εισήγηση, αλλά έθεσε τα γεγονότα στο Συμβούλιο το οποίο κάλεσε να λάβει απόφαση. Με την έλλειψη σαφήνειας στην απόφαση του Συμβουλίου, αλλά και στο διοικητικό φάκελο, το Δικαστήριο αδυνατεί να αντιληφθεί ποιοι ήταν οι πραγματικοί λόγοι που οδήγησαν το Συμβούλιο στη λήψη της συγκεκριμένης απόφασης. Μπορούν να γίνουν εικασίες, αλλά κάτι τέτοιο θα ήταν παρακινδυνευμένο, εφόσον δεν είναι σαφές ότι το Συμβούλιο υιοθέτησε την άποψη του Νομικού Συμβούλου των Καθ' ων η αίτηση. Το γεγονός ότι την έλαβε υπόψη, με κανένα τρόπο δεν μπορεί να εκληφθεί ότι την υιοθέτησε ολόκληρη ή μόνο ένα μέρος της. Εν πάση περιπτώσει, η έκταση της αιτιολογίας στην κάθε περίπτωση εξαρτάται από τις περιστάσεις της κάθε υπόθεσης. Εδώ επρόκειτο για περίπλοκη ανάπτυξη και απαιτείτο όπως η αιτιολογία διευκρινίζει όλες τις πτυχές της απόφασης. Η παράλειψη εξειδίκευσης των διαφόρων θεμάτων, τόσο των πραγματικών, όσο και των νομικών, αφήνει ερωτήματα ως προς το τι τελικά προσμέτρησε ώστε να καθοριστούν τα πληρωτέα δικαιώματα. Μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν για το πώς οι Καθ' ων η αίτηση κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι Αιτητές αξιοποιούν το συγκεκριμένο εμβαδόν όγκου γης ή κτιρίων, ώστε να καταλήξουν βάσει τούτου στα επίδικα τέλη. Επίσης στο φάκελο της υπόθεσης δεν έχω εντοπίσει οποιοδήποτε έγγραφο που να επεξηγεί τους υπολογισμούς που χρησιμοποιήθηκαν για να καταλήξουν στο συγκεκριμένο αξιοποιούμενο εμβαδόν που οι Καθ' ων η αίτηση έλαβαν υπόψη, ώστε να καθορίσουν το ύψος των συγκεκριμένων τελών. Υπάρχει αβεβαιότητα αν στους αξιοποιούμενους χώρους λήφθηκαν υπόψη και χώροι όπως το παλιό αεροδρόμιο Λάρνακας, χέρσα γη, χώροι του Εβκάφ, χώροι στάθμευσης, δίαυλοι, τροχοδρόμοι, αποθήκες και άλλοι χώροι οι οποίοι αν και εντός του περιφραγμένου χώρου, προορίζονταν για μελλοντική αξιοποίηση. Κατά την κρίση μου, ο δικαστικός έλεγχος υπό τις περιστάσεις, είναι ανέφικτος όχι μόνο λόγω της έλλειψης επαρκούς αιτιολογίας, αλλά και της προηγηθείσης έλλειψης δέουσας έρευνας και ενδεχόμενης πλάνης, τόσο ως προς τα πιο πάνω πραγματικά γεγονότα, όσο και ως προς την ενδεχόμενη εφαρμογή των εξαιρέσεων που προβλέπονται από τους Κανονισμούς και ιδιαίτερα τον Καν. 8(3)(α).
Ενόψει των πιο πάνω, η προσφυγή 14/10 κρίνεται μη παραδεχτή και απορρίπτεται.
Η προσφυγή 1315/09 επιτυγχάνει. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Υπό τις περιστάσεις, δεν εκδίδω καμιά διαταγή για τα έξοδα, εφόσον η επιτυχία των Αιτητών στη μια προσφυγή, εξουδετερώνεται από την αποτυχία τους στην άλλη.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠς