|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. Αρ.1622 /2011)
27 Δεκεμβρίου, 2012
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]
Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 146 του Συντάγματος
LIUBA FRECATEL
Αιτητή,
-και -
YΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ & KOINΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ
Τμήμα Γραφείου Ευημερίας
Καθ΄ων η αίτηση.
------------------------
Η αιτήτρια παρουσιάζεται προσωπικά.
Ν.Γρηγορίου, (κα.) - δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η αίτηση
-----------------------
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια κατάγεται από τη Μολδαβία και αφήχθηκε στην Κύπρο το 1999, υπό το καθεστώς της επισκέπτριας. Στη συνέχεια, της παραχωρήθηκε άδεια παραμονής, ως εργοδοτούμενη. Στις 24 Ιουλίου 2004 απέκτησε παιδί με το Julaiman Haitam, ο οποίος είναι κάτοχος κυπριακής υπηκοότητας.
Στις 26 Ιουνίου 2006 η αιτήτρια υπέβαλε αίτηση για την παραχώρηση δημοσίου βοηθήματος. Η αίτηση απορρίφθηκε καθότι, η αιτήτρια παρέμεινε στην Κύπρο υπό το καθεστώς της επισκέπτριας. Λόγω, όμως, της κακής της οικοδομικής κατάστασης άρχισε η καταβολή, εκτάκτως, χορηγημάτων. Υπέβαλε εκ νέου, αίτηση για παραχώρηση δημοσίου βοηθήματος στις 13 Νοεμβρίου 2006, η οποία όμως απερρίφθη για τους ίδιους λόγους.
Με βάση νέα εγκύκλιο που κυκλοφόρησε στις 31 Μαρτίου 2008, οι καθ΄ων η αίτηση ενέκριναν τελικώς την παραχώρηση δημοσίου βοηθήματος προς την αιτήτρια, ως μονογονέα, από την 1η Οκτωβρίου 2008. Επανεξετάζοντας το θέμα της αιτήτριας με βάση νεώτερη εγκύκλιο ημερ. 21 Οκτωβρίου 2011, αποφασίστηκε ο τερματισμός του δημοσίου βοηθήματος, καθότι η αιτήτρια λάμβανε διατροφή, για το παιδί της, από τον πατέρα του παιδιού. Η αιτήτρια ενημερώθηκε με σχετική επιστολή ημερ. 14 Νοεμβρίου 2011, σύμφωνα με την οποία το δημόσιο βοήθημα τερματίστηκε καθότι την ευθύνη συντήρησης του παιδιού της την είχε η ιδία με βάση το άρθρο 12(1)(α) του περί Δημοσίων Βοηθημάτων Νόμου του 2006 (Ν.95(Ι)/2006).
Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια προσβάλλει την εν λόγω απόφαση, για τερματισμό του δημοσίου βοηθήματος που λάμβανε.
΄Ηταν ο ισχυρισμός της αιτήτριας ότι με βάση το ΄Αρθρο 28 του Συντάγματος, οι καθ΄ων η αίτηση δεν ενήργησαν ισότιμα στην περίπτωση της και αφετέρου, η απόφαση τους λήφθηκε καθ΄υπέρβαση εξουσίας στερούμενη, ταυτοχρόνως, της αναγκαίας αιτιολογίας.
Η εξέταση της προσφυγής παρουσίασε μια ιδιαίτερη δυσκολία, λόγω της απώλειας του προσωπικού φακέλου και συνεπώς αυτό έγινε με βάση αντίγραφα, στα οποία περιλαμβάνονται οι εκθέσεις που είχαν κατατεθεί, κατά καιρούς, στο ηλεκτρονικό σύστημα της αρμόδιας υπηρεσίας.
Με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 3(5), 3(6) και 3(7) του Ν.95(Ι)/2006 η αιτήτρια, ως υπήκοος τρίτης χώρας, δεν πληρούσε τις απαραίτητες προϋποθέσεις, ούτε κατείχε το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος, ή του αιτητή ασύλου, ή ακόμη του πρόσφυγα. Με βάση το άρθρο 4 του Νόμου, τέτοιο βοήθημα καταβάλλεται λόγω επειγούσης ανάγκης ή λόγω ειδικών προσωπικών περιστατικών. Περαιτέρω, με βάση το άρθρο 9(1)(ζ) του Νόμου, δεν λαμβάνεται υπόψη για την παροχή δημοσίου βοηθήματος ή για τον καθορισμό του ύψους του, ποσό μέχρι £150 εάν ο αιτητής είναι ο μόνος γονέας στην οικογένεια και έχει εξαρτώμενα πρόσωπα.
Είμαι της γνώμης ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει. Στο σώμα της προσφυγής δεν περιλαμβάνονται νομικοί λόγοι ακυρώσεως. Πλην όμως, λαμβάνοντας υπόψη ότι η προσφυγή καταχωρήθηκε προσωπικώς από την αιτήτρια, δεν απαιτείται αυστηρή συμμόρφωση με το Διαδικαστικό Κανονισμό του 1962.
Με την προσφυγή της η αιτήτρια επιδιώκει τον παραμερισμό της απόφασης, σύμφωνα με την οποία τερματίστηκε η καταβολή επιδόματος προς αυτήν. Γίνεται αναφορά από την ίδια ότι το επίδομα αφορούσε το παιδί της. Επικαλείται, όμως, η αιτήτρια της πρόνοιες του Νόμου 95(1)/2006 και στην αγόρευση της αναφέρεται και σε επίδομα που η ίδια λάμβανε, επομένως θεωρώ ότι προσβάλλει την εν λόγω απόφαση και για τον εαυτό της.
Από το διοικητικό φάκελο της υπόθεσης, όπως αυτός έχει διαμορφωθεί, προκύπτει ότι ο λήπτης του δημοσίου βοηθήματος ήταν η αιτήτρια και όχι το ανήλικο τέκνο της. Είναι συναφώς έκδηλο ότι οι καθ΄ων η αίτηση τελούσαν υπό πλάνη, όταν αποφάσισαν τον τερματισμό της καταβολής του επιδόματος, εφόσον αυτό καταβαλλόταν στην αιτήτρια και όχι για το τέκνο της.
Με βάση την προσβαλλόμενη απόφαση, οι λόγοι τερματισμού καταβολής του επιδόματος, έχουν ως βάση το γεγονός ότι η ευθύνη συντήρησης του παιδιού ανήκει στην αιτήτρια, λαμβανομένου υπόψη της αδείας παραμονής και εργασίας, η οποία της παραχωρήθηκε και είχε αυτό το σκοπό και επίσης ότι η ευθύνη φροντίδας του ανήλικου ανήκει και στους δύο γονείς. Οι καθ΄ων η αίτηση βασίζονται στην εγκύκλιο της Διευθύντριας των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας ημερ. 21 Οκτωβρίου 2011, και επίσης γίνεται αναφορά στην υπόθεση αριθ.C-34/09, εισηγούμενοι ότι ο ανήλικος αιτητής δεν έχει δικαίωμα σε παροχή δημοσίου βοηθήματος. Είμαι της γνώμης ότι τα όσα αναφέρονται στην εν λόγω εγκύκλιο δεν τυγχάνουν εφαρμογής στην παρούσα υπόθεση. Η δε υπόθεση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που αναφέρεται πιο πάνω, αφορούσε το δικαίωμα γονέα να παραμείνει σε κράτος μέλος, νοουμένου ότι το ανήλικο τέκνο του είχε την ιθαγένεια του κράτους και δεν αφορούσε το δικαίωμα λήψης δημοσίου βοηθήματος από τον γονέα. Ιδιαιτέρως, έχοντας υπόψη ότι, από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου, λήπτης του βοηθήματος, ήταν η αιτήτρια.
Με την αγόρευση τους οι καθ΄ων η αίτηση, εισηγούνται ότι ο τερματισμός καταβολής του επιδόματος έγινε καθότι, με το ποσό των €203.40, που λάμβανε η αιτήτρια, καλυπτόταν από διατροφή που κατέβαλλε ο πατέρας του ανηλίκου, ανερχόμενη στο ποσό των €300. Μελετώντας το φάκελο της υπόθεσης δεν έχω εντοπίσει πουθενά αναφορά σε καταβολή διατροφής ύψους €300. Το μόνο που έχω εντοπίσει είναι ότι ο πατέρας του παιδιού τους επισκεπτόταν κάθε 1-2 εβδομάδες και κατέβαλλε το ποσό των £20-£30.
Οι καθ΄ων η αίτηση περαιτέρω πρόβαλαν ότι η παραχώρηση αδείας παραμονής προς την αιτήτρια, στόχο είχε τη συντήρηση του παιδιού της. Η εν λόγω άδεια δεν έχει προσκομιστεί έτσι ώστε να διαπιστωθούν οι λόγοι χορήγησης της. Η υποχρέωση προσκόμισης του πρωτοτύπου φακέλου και των στοιχείων που συνθέτουν το όλο φάσμα της υπόθεσης, είναι ευθύνη των καθ΄ων η αίτηση. Βλ. Dome Investements Ltd v. Συμβουλίου Βελτιώσεως Αγίας Νάπας, 1989(3) Α.Α.Δ. 741. ΄Εχοντας υπόψη ότι στο φάκελο της υπόθεσης δεν εντοπίζονται αυτά που αναφέρονται στην αγόρευση των καθ΄ων η αίτηση, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι αυτά δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά, αφού αποτελούν προσπάθεια εισαγωγής μαρτυρίας, μέσω γραπτής αγόρευσης, γεγονός ανεπίτρεπτο. Ως αποτέλεσμα τούτου, τα γεγονότα επί των οποίων βασίζεται η ένσταση και η αγόρευση των καθ΄ων η αίτηση δεν μπορούν να κριθούν ότι αποτελούν επαρκή αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης. Αποτελούν απλώς ισχυρισμούς και επιχειρήματα.
Με γνώμονα τα πιο πάνω η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρούται με €500 έξοδα υπέρ της αιτήτριας και εναντίον των καθ΄ων η αίτηση.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.