ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 1007/2010)

 

3 Δεκεμβρίου,  2012

 

[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΣΙΑΚΑΛΛΗΣ,

 

Αιτητής,

 

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

1.    ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ, ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ

ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

2.    ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΛΙΕΙΑΣ ΚΑΙ

ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ,

 

Καθ΄ων η αίτηση.

_______________

 

 

Μ. Παπαντωνίου (κα) για Γεώργιο Παπαντωνίου, για τον Αιτητή.

Ν. Γρηγορίου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.

 

______________

 

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ. : Ο αιτητής ο οποίος κατά τον ουσιώδη χρόνο ήταν ηλικίας  64 χρονών υπέβαλε αίτηση για την έκδοση επαγγελματικής άδειας παράκτιας αλιείας κατηγορίας Γ (περιοδικής απασχόλησης) με τη χρήση σκάφους το οποίο είχε εγγράψει στις 4.9.2008 στο Τμήμα Εμπορικής Ναυτιλίας, σύμφωνα με τους σχετικούς κανονισμούς.

 

Ο Διευθυντής του Τμήματος Αλιείας και Θαλασσίων Ερευνών, με επιστολή του προς τον αιτητή ημερ. 19.5.2010, τον πληροφόρησε ότι η αίτησή του απορρίπτεται γιατί η ηλικία του υπερβαίνει το 63ο έτος, όριο που αποτελεί συντάξιμη ηλικία.  Όπως αναφέρεται στην πιο πάνω επιστολή η απόρριψη της αίτησης βασίστηκε στις πρόνοιες της νομοθεσίας, καθώς και σε σχετική γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα σχετικά με το όριο ηλικίας.

 

Ο αιτητής υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ελήφθη κατά παράβαση της ισχύουσας νομοθεσίας και είναι παράνομη, αφού ελήφθη καθ΄ υπέρβαση ή κατάχρηση της εξουσίας.

 

Ο περί Αλιείας Νόμος, Κεφ. 135, όπως τροποποιήθηκε, καθορίζει στο άρθρο 13 (1) (β)⁽*⁾ ότι σε εκδιδόμενη άδεια αλιείας δύναται να αναγράφονται οποιοιδήποτε όροι υπό τους οποίους αυτή χορηγείται και με τους οποίους ο κάτοχός της και το σκάφος σε σχέση με το οποίο χορηγείται πρέπει να συμμορφώνονται.

 

Οι άδειες παράκτιας αλιείας μικρών σκαφών χορηγούνται κατά προτεραιότητα σε (i) άδειες κατηγορίας Α (πλήρως απασχολούμενοι), (ii) άδειες κατηγορίας Β (μερικώς απασχολούμενοι) και (iii) άδειες κατηγορίας Γ (περιοδικής απασχόλησης).  Ο αιτητής είχε υποβάλει αίτηση για χορήγηση άδειας κατηγορίας Γ.

 

Στην άδεια κατηγορίας Α ο Νόμος προνοεί την υπό προϋποθέσεις έκδοση άδειας σε αιτητές που είναι συνταξιούχοι, αλλά δεν υπερβαίνουν το εβδομηκοστό έτος της ηλικίας τους.

 

Για τις άδειες κατηγορίας Β προνοείται ότι χορηγούνται κατά προτεραιότητα σε σχέση με σκάφη των οποίων οι ιδιοκτήτες αιτητές, μεταξύ άλλων, είναι νεοεισερχόμενοι στο επάγγελμα της αλιείας και δεν υπερβαίνουν το τεσσαρακοστό έτος της ηλικίας τους.  Ακόμα, ο Διευθυντής χορηγεί άδεια κατηγορίας Β σε νεοεισερχόμενο στο επάγγελμα της αλιείας, νοουμένου ότι αυτός πληροί ορισμένες προϋποθέσεις, μεταξύ των οποίων και να είναι ηλικίας τουλάχιστον δεκαοκτώ ετών.  Για την κατηγορία Γ δεν προβλέπεται οποιοδήποτε ηλικιακό όριο, είτε προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω.

 

Στο διοικητικό φάκελο της υπόθεσης υπάρχει έγγραφο (Παράρτημα VI στην ένσταση), με τίτλο «Κριτήρια για ΄Αδειες Επαγγελματικής Αλιείας Κατηγορίας Γ» στο οποίο αναφέρεται ότι η Επιτροπή αποφάσισε συγκεκριμένα κριτήρια για εγγραφές νέων σκαφών στο Μητρώο Αλιευτικών Σκαφών για σκοπούς της κατηγορίας Γ.  Μεταξύ των κριτηρίων αποφασίζεται όπως μη παραχωρείται άδεια σε συνταξιούχους (63 χρόνων).  Το έγγραφο υπογράφει ο Διευθυντής του Τμήματος Αλιείας και Θαλασσίων Ερευνών, ένας Ανώτερος Λειτουργός Αλιείας και Θαλασσίων Ερευνών, ένας Λειτουργός Αλιείας και Θαλασσίων Ερευνών και μία Επιθεωρήτρια Αλιείας και Θαλασσίων Ερευνών.

 

Όπως και η συνήγορος των καθ΄ ων η αίτηση παραδέχτηκε στο στάδιο των διευκρινίσεων δεν υπάρχει ούτε στο Νόμο, αλλά ούτε και στους σχετικούς κανονισμούς οποιαδήποτε ρητή πρόνοια για καθιέρωση κριτηρίων με βάση τα οποία θα χορηγούνται οι άδειες.  Περαιτέρω, έρευνα του φακέλου δεν αποκάλυψε  τη φύση αυτής της «Επιτροπής», ούτε και την εκ του νόμου εξουσιοδότηση σύστασής της.  Η «Επιτροπή» ακόμα και στο Παράρτημα VI παρουσιάζεται απλώς ως «Επιτροπή» χωρίς να δίδεται καν οποιοσδήποτε τίτλος σ΄ αυτή ή να εξηγείται από πού έλκει την εξουσιοδότηση να προβαίνει στον καθορισμό κριτηρίων.

 

Καταλήγω ότι αφού δεν υπάρχει οποιαδήποτε νομοθετική εξουσιοδότηση για τον καθορισμό κριτηρίων η απόφαση καθορισμού κριτηρίων και κατά συνέπεια η προσβαλλόμενη  απόφαση έχουν ληφθεί κατά κατάχρηση εξουσίας.

 

Το κριτήριο της ηλικίας άνω των 63 ετών, όσο λογικό κι΄ αν φαίνεται, εν όψει του ότι δεν προνοείται οτιδήποτε στο Νόμο που να απαγορεύει τη χορήγηση αδειών πέραν της συγκεκριμένης ηλικίας, είναι εξωγενές και συνεπώς η προσβαλλόμενη απόφαση ελήφθη υπό νομική πλάνη.

 

Προς υποστήριξη των θέσεών τους οι καθ΄ ων η αίτηση αναφέρθηκαν στην υπόθεση Στυλιανού ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 1341/2008, ημερ. 5.7.2010.  Με όλο το σεβασμό, η πιο πάνω υπόθεση δεν φαίνεται να τυγχάνει εφαρμογής στην παρούσα υπόθεση, αφού εκεί ως μόνος λόγος ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης ήταν ότι τα κριτήρια που έθεσαν οι καθ΄ ων η αίτηση και ιδιαιτέρως το κριτήριο της ηλικίας παραβιάζει την αρχή της ίσης μεταχείρισης και συνιστά διάκριση.  Δεν τέθηκε και δεν εξετάστηκε θέμα κατάχρησης εξουσίας και ο καθορισμός κριτηρίων παρά την έλλειψη νομοθετικής εξουσιοδότησης.

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται, με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει.

 

 

Φρ. Νικολαΐδης, Δ.

 

 

 

 

 

 

/ΜΔ