ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
KARRAM ν. REPUBLIC (1983) 3 CLR 199
ASADOLLAH PANAHIMEHR ν. ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Υπόθεση Αρ. 528/2006, 5 Ιουλίου 2006
TARIQ HUSSAIN ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Υπόθεση Αρ. 896/2012, 17/7/2012
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 869/2012)
1 Νοεμβρίου, 2012
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
WILKY FONJI FONJUNGO,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Ενδιάμεση Αίτηση ημερ. 14.9.2012 για αναστολή διαταγμάτων κράτησης και απέλασης
Γ. Μιλτιάδου (κα), για τον Αιτητή.
Γ. Χατζηχάννα (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Ε Ν Δ Ι Α Μ Ε Σ Η Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Ο Αιτητής, ο οποίος κατάγεται από το Καμερούν, με την προσφυγή του προσβάλλει την απόφαση των Καθ' ων η αίτηση, ημερ. 20.3.2012, να μην του παραχωρήσουν περαιτέρω άδεια παραμονής.
Μετά την καταχώρηση της προσφυγής, αιτήθηκε την έκδοση τεσσάρων προσωρινών διαταγμάτων. Μετά την επίδοση της αίτησης, η δικηγόρος του δήλωσε ότι θα προωθούσε μόνο τα δύο αιτήματα, με τα οποία ο Αιτητής ζητούσε την αναστολή της σύλληψης, κράτησης, καθώς και της απέλασής του.
Σύμφωνα με την ένορκη δήλωση του που συνοδεύει την Αίτηση, ήρθε στην Κύπρο τον Οκτώβριο του 2007 και αιτήθηκε πολιτικό άσυλο. Γνωρίστηκε με την Christina-Laura Toth, από τη Ρουμανία και μετά από κάποιο χρόνο συμβίωσης, τέλεσαν πολιτικό γάμο στις 16.1.2009. Ως αποτέλεσμα του γάμου του, άλλαξε το καθεστώς παραμονής του στην Κύπρο, από αιτητής πολιτικού ασύλου, σε καθεστώς συζύγου ευρωπαίας υπηκόου. Δεν εξηγεί στην ένορκη δήλωση του πώς έγινε η αλλαγή. Απλώς αναφέρει ότι στις 19.5.1009 υπέβαλε αίτηση δυνάμει του Νόμου 7(Ι)/2007, για να του απαντήσει η Διευθύντρια Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, με επιστολή της ημερ. 20.3.2012, ότι το αίτημά του απορρίφθηκε. Δεν αντιλήφθηκε το λόγο απόρριψης της αίτησής του, καθότι, όπως ισχυρίζεται, μέχρι το Μάρτιο του 2012 διέμενε μαζί με τη σύζυγό του στη Λευκωσία. Το Μάιο η σύζυγος του αναγκάστηκε να μεταβεί προσωρινά στη Ρουμανία για να φροντίζει τη μητέρα της, η οποία είχε προσβληθεί από καρκίνο.
Ως αποτέλεσμα της διαφωνίας του με την απόφαση της Διευθύντριας, καταχώρησε την 1.6.2012 την παρούσα προσφυγή. Μετά την επίδοσή της στους Καθ' ων η αίτηση, έτυχε να επισκεφθεί στις 2.8.2012 τον Αστυνομικό Σταθμό Ομορφίτας για να διαλευκάνει κάποιο πρόβλημα σχετικά με το αυτοκίνητό του και συνελήφθηκε. Όπως ισχυρίζεται, δεν του παρουσίασαν οποιοδήποτε ένταλμα, ούτε και τον πληροφόρησαν τους λόγους της σύλληψής του. Αργότερα, η δικηγόρος του πληροφορήθηκε ότι εναντίον του εκδόθηκαν διατάγματα κράτησης και απέλασης, γι' αυτό και με την παρούσα ενδιάμεση αίτηση, επιδιώκει την αναστολή τους. Ισχυρίζεται ότι αν δεν εκδοθούν οι αιτούμενες προσωρινές θεραπείες:- (α) θα υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά καθότι θα απελαθεί και δεν θα μπορέσει να υποστηρίξει τα δικαιώματά του στην προσφυγή του και (β) ότι υπάρχει έκδηλη παρανομία, καθότι τα διατάγματα εκδόθηκαν κατά παράβαση του Κεφ. 105 και του άρθρου 26(2)(α) του Νόμου 7(Ι)/2007.
Οι Καθ' ων η αίτηση συμπληρώνουν τα γεγονότα, προσθέτοντας ότι ο Αιτητής, σύμφωνα με Πιστοποιητικό του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, είναι θετικός της ασθένειας Ηπατίτιδα Β. Ο φάκελος της αίτησης του έκλεισε από την Υπηρεσία Ασύλου, επειδή ο Αιτητής δεν προσήλθε στην καθορισμένη συνέντευξη. Στις 6.8.2008, λόγω του κλεισίματος του φακέλου της αίτησης του για πολιτικό άσυλο, καταχώρησε διοικητική προσφυγή την οποία όμως απέσυρε την επόμενη μέρα, για να αιτηθεί την έκδοση Δελτίου Διαμονής ως μέλος οικογένειας ευρωπαίας πολίτη. Η Υπηρεσία Αλλοδαπών από το 2009 ξεκίνησε έρευνα κατά πόσον ο γάμος του ζεύγους ήταν ή όχι εικονικός. Μεταξύ των στοιχείων που περιήλθαν σε γνώση των αρχών, ήταν ότι η σύζυγος του Αιτητή, από τον Ιανουάριο του 2012 επέστρεψε στην πατρίδα της. Στις 20.3.2012 ο Αιτητής ενημερώθηκε από τους Καθ' ων η αίτηση ότι η αίτησή του για έκδοση Δελτίου Διαμονής απορρίπτεται επειδή δεν συμβιώνει με τη σύζυγό του. Ο Αιτητής κλήθηκε να αναχωρήσει από την Κύπρο, αλλά παρέμεινε στη Δημοκρατία μέχρι τη σύλληψή του και την έκδοση στις 2.8.2012, των ενταλμάτων σύλληψης και κράτησης για σκοπούς απέλασης. Όπως έχει ήδη αναφερθεί, ο Αιτητής αρνήθηκε να υπογράψει τη σχετική επιστολή με την οποία έγινε προσπάθεια να του κοινοποιηθούν και παραδοθούν τα εντάλματα κράτησης και απέλασης.
Οι Καθ' ων η αίτηση εγείρουν προδικαστική ένσταση ότι η ενδιάμεση αίτηση στερείται αντικειμένου, καθότι τα διατάγματα κράτησης και απέλασης των οποίων ζητείται η αναστολή, δεν προσβάλλονται με την προσφυγή. Επί της ουσίας, κύριος άξονας της ένστασης είναι ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε παρανομία, πόσο μάλλον έκδηλη και ούτε πιθανότητα να υποστεί ο Αιτητής οποιαδήποτε ζημιά.
Θα εξετάσω πρώτα την προδικαστική ένσταση. Σύμφωνα με τη νομολογία, για να διαταχθεί η αναστολή μιας πράξης, θα πρέπει να έχει προηγηθεί η προσβολή της με προσφυγή. Όπως αναφέρεται στο Σύγγραμμα «Δράση και ο Έλεγχος της Δημόσιας Διοίκησης» του Νίκου Χαραλάμπους, Έκδοση 2004, σελ. 50-51, «η αίτηση για έκδοση προσωρινού διατάγματος με το οποίο να αναστέλλεται η εκτέλεση μιας πράξης, έχει παρακολουθητικό χαρακτήρα και μόνο σε συνάρτηση με την προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η πράξη μπορεί να εξεταστεί» (βλ. επίσης Panahimehr ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 528/2006, ημερ. 5.7.2006).
Είναι φανερό ότι η προδικαστική ένσταση ευσταθεί. Παρόμοιο ζήτημα εξέτασα στην Kahil κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1253/2011, ημερ. 2.12.2011 και πιο πρόσφατα στη Hussain v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 896/2012, ημερ. 17.7.2012, στην οποία ανέφερα:-
«Η αίτηση δεν μπορεί να επιτύχει, για θεμελιακό λόγο. Σύμφωνα με τις αρχές του διοικητικού δικαίου, η καταχώρηση προσφυγής προς ακύρωση διοικητικής πράξης δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα, με αποτέλεσμα η διοικητική πράξη να μπορεί να εκτελεστεί από τη διοίκηση, εκτός και αν ο επηρεαζόμενος ζητήσει προσωρινή αναστολή της (βλ. Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο του Π. Δ. Δαγτόγλου, 2η Έκδοση, 1994, σελ. 365, παρ. 502). Αυτό προϋποθέτει την έγερση προσφυγής κατά της διοικητικής πράξης (βλ. Karram v. Republic (1983) 3 CLR 199, Χριστούδιας ν. Δημοκρατίας (1989) 3(B) ΑΑΔ 650, 653, Προσωρινή Προστασία στις Ακυρωτικές Διαφορές του Β. Σκουρή, Έκδοση 1979, σελ. 28 και Εγχειρίδιο Κυπριακού Διοικητικού Δικαίου του Ν. Χαραλάμπους, Έκδοση 2006, σελ. 203).»
Ακόμη και αν δεν ευσταθούσε η προδικαστική ένσταση, η ενδιάμεση αίτηση, και πάλιν θα κατέρρεε, καθότι δεν έχει αποδειχθεί ούτε έκδηλη παρανομία, ούτε ανεπανόρθωτη ζημιά.
Η αίτηση απορρίπτεται. Τα έξοδα επιφυλάσσονται.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ