ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 821/2010)
26 Νοεμβρίου, 2012
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΛΟΪΖΟΣ ΠΑΝΑΓΗ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Μ. Καλλιγέρου (κα) και Χρ. Μ. Τριανταφυλλίδης, για τον Αιτητή.
Λ. Λάμπρου Ουστά (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
______________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής αξιώνει ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής «η Επιτροπή»), με την οποία τέθηκε σε διαθεσιμότητα μέχρι την ολοκλήρωση της εναντίον του ποινικής υπόθεσης υπ΄ αρ. 35013/07, καθώς και η μεταγενέστερη απόφαση της Επιτροπής που του κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερ. 31.5.2010. Ο Υπουργός Υγείας με επιστολή του ημερ. 14.5.2010 αναφέρθηκε στο θέμα της διαθεσιμότητας του αιτητή ο οποίος είναι Πρώτος Φαρμακοποιός, Φαρμακευτικές Υπηρεσίες, λόγω άσκησης ποινικής δίωξης εναντίον του και υπέβαλε πρόταση να τεθεί ο υπάλληλος εκ νέου σε διαθεσιμότητα. Η διαθεσιμότητά του είχε ακυρωθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο στην προσφυγή υπ΄ αρ. 127/08.
Η Επιτροπή στη συνεδρία της ημερ. 17.5.2010 έκρινε ότι το δημόσιο συμφέρον απαιτούσε να τεθεί ο αιτητής σε διαθεσιμότητα και αποφάσισε να τον θέσει σε διαθεσιμότητα από την ίδια ημέρα μέχρι την ολοκλήρωση της εναντίον του ποινικής υπόθεσης. Η Επιτροπή τον ενημέρωσε ότι εδικαιούτο να υποβάλει γραπτή ένσταση μέχρι τις 21.5.2010.
Στις 21.5.2010 αφού διαπιστώθηκε ότι δεν υποβλήθηκαν παραστάσεις εκ μέρους του αιτητή, η Επιτροπή αποφάσισε όπως παραμείνει σε διαθεσιμότητα με τους ίδιους όρους. Οι δικηγόροι του με επιστολή τους ημερ. 25.5.2010 αναφέρθηκαν στο θέμα της διαθεσιμότητάς του και ισχυρίστηκαν ότι δεν συντρέχουν οι σχετικές προϋποθέσεις. Η Επιτροπή στη συνεδρία της ημερ. 31.5.2010, αφού μελέτησε το περιεχόμενο της επιστολής των πιο πάνω δικηγόρων, έκρινε ότι δεν συντρέχουν οποιοιδήποτε λόγοι δημοσίου συμφέροντος για αναθεώρηση της απόφασής της ημερ. 17.5.2010.
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι υπήρξε παράβαση του άρθρου 85(2) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν.1/90, όπως τροποποιήθηκε, του άρθρου 43(1) του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, Ν.158(Ι)/1999, αλλά και της αρχής της φυσικής δικαιοσύνης που επιβάλλει το δικαίωμα ακρόασης πριν τη θέση υπαλλήλου σε διαθεσιμότητα.
Οι καθ΄ ων η αίτηση υποστηρίζουν ότι δεν παραβιάστηκε η σχετική νομοθεσία, αφού στο άρθρο 85 (1Β) (α) προβλέπεται ότι παρά τις διατάξεις του άρθρου 43 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, παρέχεται η δυνατότητα να τεθεί υπάλληλος αμέσως σε διαθεσιμότητα και να του παρασχεθεί το δικαίωμα ακρόασης εκ των υστέρων, όπως έγινε και στην περίπτωση του αιτητή, ο οποίος όμως δεν ανταποκρίθηκε.
Σύμφωνα πάντα με τους καθ΄ ων η αίτηση, παρ΄ όλον ότι ο αιτητής υπέβαλε τις παραστάσεις του εκπροθέσμως, η Επιτροπή αποφάσισε και εξέτασε εκ νέου το θέμα, υπό το φως των παραστάσεων του αιτητή, αλλά αφού έλαβε υπ΄ όψιν τα ενώπιόν της στοιχεία θεώρησε ότι οι ισχυρισμοί που έθετε η συνήγορος του αιτητή δεν διαφοροποιούσαν την ουσία και το σκεπτικό της απόφασης ημερ. 17.5.2010.
Το άρθρο 85 του Ν.1/90, όπως τροποποιήθηκε, προνοεί τα ακόλουθα:
«85.-(1) Αν διαταχθεί έρευνα πειθαρχικού παραπτώματος, δυνάμει των διατάξεων της παραγράφου (β) του άρθρου 81, εναντίον κάποιου υπαλλήλου ή με την έναρξη αστυνομικής έρευνας με σκοπό την ποινική δίωξη εναντίον του, η Επιτροπή μπορεί, αν το δημόσιο συμφέρον το απαιτεί, να θέσει σε διαθεσιμότητα τον υπάλληλο κατά τη διάρκεια της έρευνας και σε τέτοια περίπτωση ενεργεί δυνάμει του εδαφίου (1Α), εκτός σε εξαιρετικές περιπτώσεις που ενεργεί δυνάμει του εδαφίου (1Β):
Νοείται ότι η διάρκεια της διαθεσιμότητας στην οποία τίθεται ο υπάλληλος κατά τη διάρκεια της έρευνας δεν μπορεί να υπερβεί τους τρεις μήνες, μπορεί όμως να παραταθεί, αν συντρέχει σοβαρός λόγος, για άλλους τρεις μήνες.
(1Α) Αν η Επιτροπή προτίθεται να θέσει τον υπάλληλο σε διαθεσιμότητα τον ενημερώνει για την πρόθεση της αυτή και ταυτόχρονα τον καλεί, αν επιθυμεί, να υποβάλει, εντός τεσσάρων εργάσιμων ημερών, γραπτές παραστάσεις και αφού τις μελετήσει, αν υποβληθούν, αποφασίζει ευθύς αμέσως κατά πόσο θα θέσει ή μη τον υπάλληλο σε διαθεσιμότητα.
(1Β) (α) Παρά τις διατάξεις του άρθρου 43 του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, η Επιτροπή δύναται, σε εξαιρετικές περιπτώσεις προκειμένου να διασφαλιστεί ότι δε θα επηρεαστεί με οποιονδήποτε τρόπο η ομαλή διεξαγωγή της έρευνας, να θέσει αμέσως τον υπάλληλο σε διαθεσιμότητα δυνάμει του εδαφίου (1), χωρίς να προβεί στις ενέργειες που αναφέρονται στο εδάφιο (1Α), παρέχοντας ταυτόχρονα στον υπάλληλο αυτό το δικαίωμα να υποβάλει, αν το επιθυμεί, το αργότερον εντός τεσσάρων εργάσιμων ημερών από την ημέρα της επίδοσης της απόφασής της, γραπτή ένσταση για την απόφαση της να τον θέσει σε διαθεσιμότητα.
(β)Σε περίπτωση που υποβληθεί ένσταση δυνάμει της παραγράφου (α), η Επιτροπή, αφού μελετήσει τους λόγους που περιέχονται σ΄ αυτήν αποφασίζει ευθύς αμέσως κατά πόσο θα διατάξει τη συνέχιση ή τον τερματισμό της διαθεσιμότητας και αν η Επιτροπή τερματίσει τη διαθεσιμότητα του υπαλλήλου αυτός επανακτά, από την ημέρα έναρξης της διαθεσιμότητας, όλες τις εξουσίες και τα ωφελήματα που αναστάληκαν δυνάμει του εδαφίου (3) του παρόντος άρθρου.
(2) Αν μετά το τέλος της έρευνας αποφασιστεί η ποινική ή η πειθαρχική δίωξη του υπαλλήλου, η Επιτροπή μπορεί, αν το δημόσιο συμφέρον το απαιτεί, να θέσει σε διαθεσιμότητα τον υπάλληλο μέχρι την τελική συμπλήρωση της υπόθεσης εφαρμόζοντας τις διατάξεις του εδαφίου (1Α)..
(2Α) Σε περίπτωση που η Επιτροπή προτίθεται να παρατείνει τη διαθεσιμότητα υπαλλήλου, τέσσερις ημέρες πριν τη λήξη της, ενεργεί εφαρμόζοντας κατ΄ αναλογία τις διατάξεις του εδαφίου (1Α).».
Το επιχείρημα του αιτητή ευσταθεί. Στο άρθρο 85(1) προβλέπεται η θέση σε διαθεσιμότητα υπαλλήλου αν το δημόσιο συμφέρον το απαιτεί αν διαταχτεί έρευνα πειθαρχικού παραπτώματος δυνάμει των διατάξεων της παραγράφου (β) του άρθρου 81 ή με την έναρξη αστυνομικής έρευνας με σκοπό την ποινική του δίωξη. Αν η Επιτροπή προτίθεται να θέσει τον υπάλληλο σε διαθεσιμότητα, τον ενημερώνει για την πρόθεσή της και ταυτόχρονα τον καλεί αν επιθυμεί να υποβάλει εντός τεσσάρων εργασίμων ημερών γραπτές παραστάσεις, πριν αποφασίσει σχετικά (άρθρο 85(1Α)).
Το άρθρο (1Β) (α) παρέχει στην Επιτροπή τη δυνατότητα θέσης υπαλλήλου σε διαθεσιμότητα αμέσως σε εξαιρετικές περιπτώσεις προκειμένου να διασφαλιστεί ότι δεν θα επηρεαστεί καθ΄ οιονδήποτε τρόπο η ομαλή διεξαγωγή της έρευνας, παρέχοντας ταυτόχρονα στον υπάλληλο να υποβάλει αν το επιθυμεί, το αργότερο εντός τεσσάρων εργασίμων ημερών από της επίδοσης της απόφασης, γραπτή ένσταση. Σε περίπτωση που υποβληθεί ένσταση δυνάμει της παραγράφου (α) η Επιτροπή αποφασίζει, αφού μελετήσει τους λόγους που περιέχονται στην ένσταση κατά πόσο θα διατάξει τη συνέχιση ή τον τερματισμό της διαθεσιμότητας.
Το άρθρο 85(2) προνοεί ότι αν μετά το τέλος της έρευνας αποφασιστεί η ποινική ή η πειθαρχική δίωξη του υπάλληλου η Επιτροπή μπορεί, αν το δημόσιο συμφέρον το απαιτεί, να θέσει τον υπάλληλο σε διαθεσιμότητα μέχρι την τελική συμπλήρωση της υπόθεσης εφαρμόζοντας τις διατάξεις του εδαφίου (1Α).
Στην παρούσα υπόθεση ο αιτητής τέθηκε σε διαθεσιμότητα κατά τη διάρκεια της εκδίκασης ποινικής υπόθεσης εναντίον του και συνεπώς εφαρμογής στην περίπτωσή του τυγχάνει το άρθρο 85(2) το οποίο προνοεί ότι στις περιπτώσεις ποινικής ή πειθαρχικής δίωξης εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 85 (1Α), δηλαδή ο υπάλληλος θα πρέπει να κληθεί να υποβάλει, πριν τη θέση σε διαθεσιμότητα, εντός τεσσάρων εργάσιμων ημερών, γραπτές παραστάσεις τις οποίες η Επιτροπή, αφού μελετήσει, αποφασίζει κατά πόσο ο υπάλληλος θα τεθεί σε διαθεσιμότητα.
Είναι φανερό ότι οι εξαιρετικές περιπτώσεις που επιτρέπουν στην Επιτροπή την άμεση θέση υπαλλήλου σε διαθεσιμότητα χωρίς προηγουμένως να ακούσει τον υπάλληλο (άρθρο 85 (1Β)), εφαρμόζονται μόνο κατά τη διάρκεια διεξαγωγής της έρευνας, για σκοπούς διασφάλισης μη επηρεασμού της με οποιονδήποτε τρόπο.
Θα έπρεπε συνεπώς η Επιτροπή πριν θέσει τον αιτητή σε διαθεσιμότητα λόγω της εκκρεμούσης ποινικής υπόθεσης εναντίον του, να του δώσει το δικαίωμα ακρόασης κάτι το οποίο παρέλειψε να πράξει. ΄Εχουμε συνεπώς πλάνη περί το νόμο και η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται, με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο, πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ