ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 732/2011)
21 Νοεμβρίου 2012
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΝΙΚΟΣ ΤΑΝΤΕΛΕΣ
Αιτητής
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
Καθ΄Ης η Αίτηση.
_________
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Κ. Στιβαρού (κα) για Ιωαννίδης Δημητρίου Δ.Ε.Π.Ε., για την Καθ΄Ης η Αίτηση.
_________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Ο Αιτητής και το Ε.Μ. ήσαν μεταξύ των 12 υποψηφίων που υπέβαλαν αίτηση για την πλήρωση μίας θέσης Ανώτερου Τεχνικού Σταθμού - Τεχνικού Μηχανικού Σταθμού Βάρδιας στην ΑΗΚ, ανταποκρινόμενοι σε σχετική γνωστοποίηση που κοινοποιήθηκε στο προσωπικό της ΑΗΚ το οποίο αφορούσε (τους Χειριστές Μηχανών). Η Μεικτή Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής για Προαγωγές του Γραφειακού και Τεχνικού προσωπικού (ΜΣΕΕ) η οποία επελήφθη του θέματος κατά πρώτον, επέλεξε και σύστησε τρεις υποψηφίους - τον Αιτητή, το ΕΜ και ένα άλλο. Ακολούθως επελήφθη του θέματος η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή για Θέματα Προσωπικού (ΣΥ). Η ενώπιον της σύσταση του Γενικού Διευθυντή της ΑΗΚ ήταν για τον Αιτητή με το ακόλουθο σκεπτικό:
«Καταλήγοντας στη σύσταση μου υπέρ του Νίκου Ταντελέ έλαβα υπόψη μου το γεγονός ότι ο Νίκος Ταντελές υπερέχει έναντι όλων των υποψηφίων σε αρχαιότητα αφού προσλήφθηκε στην Αρχή την 1 Σεπτεμβρίου 1990 ενώ όλοι οι υπόλοιποι υποψήφιοι προσλήφθηκαν μεταγενέστερα, ήτοι την 1 Δεκεμβρίου 1991 οι εννέα υποψήφιοι που ακολουθούν και την 3 Φεβρουαρίου 1992 και 1 Φεβρουαρίου 1996, οι άλλοι δύο που ακολουθούν.
Η υπεροχή επομένως του Νίκου Ταντελέ έναντι των εν λόγω υποψηφίων, συνεπάγεται και κατά τεκμήριο και υπεροχή του έναντι τους σε πείρα.
Συγκρίνοντας το Νίκο Τεντελέ με τους άλλους υποψηφίους, ως προς τη γενική αξία όπως παρουσιάζεται στους υπηρεσιακούς τους φακέλους, παρατηρώ ότι κατά τα τελευταία πέντε χρόνια 2005-2009, ο Νίκος Ταντελές συγκεντρώνει την ίδια βαθμολογία με τον Χριστόφορο Χριστοφόρου δηλαδή 30Α και 15Β+, υστερεί οριακά κατά 1Α μόνο συγκρινόμενος με τους Στέλιο Αγαθαγγέλου και Χριστόφορο Στυλιανίδη, οι οποίοι συγκέντρωσαν συνολική βαθμολογία κατά τα εν λόγω έτη 31Α και 14Β+. Όσον αφορά τους υπόλοιπους υποψηφίους, παρατηρώ ότι ο Νίκος Ταντελές υπερέχει έναντι τους σε βαθμολογημένη αξία είτε οριακά είτε αισθητά, κατά την περίοδο 2005-2009.
Ως προς τα προσόντα παρατηρώ ότι όλοι οι υποψήφιοι πληρούν τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας Προσόντα. Έλαβα επίσης υπόψη μου όλα τα πρόσθετα προσόντα που διαθέτουν οι υπό κρίσιν υποψήφιοι.»
Ο Γενικός Διευθυντής προχώρησε και παράθεσε τα πρόσθετα προσόντα εκάστου υποψηφίου, παρατηρώντας ότι το ΕΜ είχε το πτυχίο ΚΑΤΕΕ (ακαδημαϊκό) και τόσο το ΕΜ όσο και ο Αιτητής είχαν το City and Guilds of London Institute Certificate (επαγγελματικό).
Η ΣΥ απεφάσισε να συστήσει το ΕΜ και να παρεκκλίνει έτσι από τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή με το ακόλουθο σκεπτικό:
«Καταλήγοντας στη σύσταση τους υπέρ της προαγωγής του Χριστόφορου Στυλιανίδη, τα Μέλη κκ Ενωτιάδης και Χατζηχαραλάμπους, έλαβαν υπόψη τους το γεγονός ότι ως προς τη γενική αξία όπως παρουσιάζεται στους υπηρεσιακούς τους φακέλους τα τελευταία πέντε χρόνια 2005-2009, ο Χριστόφορος Στυλιανίδης συγκέντρωσε συνολικά καλύτερη βαθμολογία. Συγκεκριμένα συγκέντρωσε συνολικά 31Α και 14Β+, έναντι του Νίκου Ταντελέ που συγκέντρωσε συνολικά 30Α και 15Β+. Τα Μέλη κ.κ. Ενωτιάδης και Χατζηχαραλάμπους, παρατήρησαν επίσης ότι ο Χριστόφορος Στυλιανίδης υπερέχει και σε προσόντα, ειδικότερα το Πτυχίο ΚΑΤΕΕ σε κλάδο Τεχνολόγοι Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί.»
Η ΣΕ ανεφέρθη και στα πρόσθετα προσόντα όπως τα παρέθεσε ο Γενικός Διευθυντής.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΑΗΚ (ΔΣ) επελήφθη τελικώς του θέματος. Και ενώπιον του ΔΣ ο Γενικός Διευθυντής σύστησε τον Αιτητή με τους ίδιους όρους που είχε κάνει ενώπιον της ΣΕ. Το ΔΣ όμως, με σκεπτικό πανομοιότυπο προς εκείνο της ΣΥ και επίσης παρεκκλίνοντας από τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή, επέλεξε το ΕΜ.
Ο Αιτητής βάλλει κατά της απόφασης της ΑΗΚ θέτοντας ως ουσιαστικό υπόβαθρο την υπεροχή του σε αρχαιότητα και επόμενη πείρα. Εισηγούμενος ότι η υπεροχή του ΕΜ σε βαθμολογημένη αξία (31Α και 14Β+ έναντι 30Α και 15Β+ τα πέντε τελευταία έτη) είναι οριακή και άνευ ουσιαστικής σημασίας, εισηγείται περαιτέρω ότι ο ίδιος υπερέχει προδήλως και καταφανώς του ΕΜ εφ΄όσον υπερέχει σε αρχαιότητα και επόμενη πείρα και έχει τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή η οποία προσθέτει στην αξία του, ενώ ως προς τα προσόντα οι δύο είναι ίσοι.
Επ΄αυτού να παρατηρήσω ότι δεν καταδεικνύεται πρόδηλη υπεροχή του Αιτητή που αφ΄εαυτής να συνιστά λόγο ακύρωσης. Η υπεροχή του ΕΜ σε βαθμολογημένη αξία είναι όντως οριακή, όπως και ο Γενικός Διευθυντής τη χαρακτήρισε. Σε αυτή τη βάση όμως, η υπεροχή του Αιτητή σε αρχαιότητα και επόμενη πείρα κατά 17 μήνες σαφώς δεν του προσέδιδε έκδηλη υπεροχή. Και μάλιστα αφού, όπως η ΣΥ και το ΔΣ παρετήρησαν, το ΕΜ υπερείχε και σε ακαδημαϊκά προσόντα, έχοντας το πτυχίο ΚΑΤΕΕ το οποίο ο Αιτητής δεν είχε και το οποίο και ο ίδιος ο Γενικός Διευθυντής θεώρησε σχετικό.
Η επόμενη εισήγηση του Αιτητή είναι ότι η σύσταση του Γενικού Διευθυντή παραμερίσθη από τη ΣΥ χωρίς ειδική αιτιολογία. Η αιτιολογία όμως, εμπεριεχόμενη στη σύσταση της ΣΥ η οποία αναφέρει ότι η απόφαση της είναι κατά παρέκκλιση από τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή, είναι ειδική και επαρκής αφού στηρίζεται τόσο στην έστω οριακή υπεροχή του ΕΜ σε βαθμολογημένη αξία όσο και στην υπεροχή του σε πρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα. Λαμβανομένου υπ΄όψη ότι και η υπεροχή του Αιτητή σε αρχαιότητα και επόμενη πείρα ήταν μόνο 17 μηνών, η απόκλιση της ΣΥ από τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή θεωρείται ως δεόντως αιτιολογημένη. Τα ίδια βεβαίως ισχύουν και ως προς την απόφαση του ΔΣ.
Η τελευταία εισήγηση του Αιτητή είναι ότι η απόφαση του ΔΣ πάσχει από έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας. Κατά την εισήγηση, το ΔΣ απεδέχθη κατά δέσμιο τρόπο τη σύσταση της ΣΥ χωρίς το ίδιο να προβεί σε δική του έρευνα και χωρίς να αιτιολογήσει την απόφασή του. Δεν υπάρχει έρεισμα στην εισήγηση. Το γεγονός ότι το σκεπτικό του ΔΣ είναι πανομοιότυπο με εκείνο της ΣΥ δεν σημαίνει ότι το ΔΣ δεν άσκησε την αρμοδιότητα του ορθώς. Το ΔΣ είχε ενώπιον του όλα τα στοιχεία και απεφάσισε για τους ίδιους λόγους να συμφωνήσει με τη ΣΥ ότι καταλληλότερος υποψήφιος ήταν το ΕΜ. Την απόφασή του την αιτιολόγησε πλήρως με αναφορά στην έστω οριακή υπεροχή του ΕΜ σε βαθμολογημένη αξία και την υπεροχή του σε πρόσθετα προσόντα, έναντι της υπεροχής του Αιτητή σε αρχαιότητα και επόμενη πείρα κατά 17 μήνες. Η απόφαση του συνιστούσε και επαρκή αιτιολογία για απόκλιση από τη σύσταση του Διευθυντή και ορθή άσκηση της διακριτικής εξουσίας του, όντως ευλόγως επιτρεπτή. Το ΔΣ εδικαιούτο να προσδώσει περισσότερη βαρύτητα στην υπεροχή του ΕΜ σε πρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα, σε συνδυασμό κατά δεύτερο λόγο με την έστω οριακή υπεροχή του σε βαθμολογημένη αξία, αντί στην υπεροχή του Αιτητή σε αρχαιότητα και επόμενη πείρα κατά 17 μήνες. Δεν μπορούσε η αρχαιότητα του Αιτητή, εφ΄όσον οι δύο δεν ήσαν ίσοι κατά τα λοιπά, να είχε βαρύνουσα και αποφασιστική σημασία. Βεβαίως, ευλόγως επιτρεπτή μπορούσε να ήταν και απόφαση του ΔΣ για επιλογή του Αιτητή στη βάση της υπέρτερης αρχαιότητας και πείρας του. Αυτό όμως σημαίνει ακριβώς ότι η αρμοδιότητα κρίσης ανήκει πρωτογενώς στο διορίζον όργανο και όχι στο δικαστήριο, η αρμοδιότητα του οποίου ασκείται μόνο προς έλεγχο της νομιμότητας της διοικητικής απόφασης. Την ίδια προσέγγιση σε ανάλογη περίπτωση είχε και ο αδελφός μου Δικαστής Φωτίου στην υπόθεση 777/2010, Γεωργίου ν. ΑΗΚ, 12.4.2012, στην οποία και έχω παραπεμφθεί.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Ο Αιτητής θα καταβάλει €1000 έξοδα πλέον ΦΠΑ στην ΑΗΚ.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
/ΚΧ"Π