|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1092/2011)
21 Νοεμβρίου 2012
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΟΥ
Αιτήτριας
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ΄Ης η Αίτηση.
_________
Α. Ευσταθίου-Νικολετοπούλου (κα), για την Αιτήτρια.
Λ. Λάμπρου-Ουστά (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Καθ΄Ης η Αίτηση.
_________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Το 2005 η Αιτήτρια, αποφοιτήσασα από το Πανεπιστήμιο Κύπρου με πτυχίο Ιστορίας και Αρχαιολογίας, υπέβαλε αίτηση για εγγραφή στον πίνακα διοριστέων στη Μέση Εκπαίδευση ως Φιλόλογος. Το 2009 ζήτησε από την ΕΕΥ όπως ενταχθεί στον ειδικό Κατάλογο Διοριστέων Εκπαιδευτικών με Αναπηρίες (στην ειδικότητα της Φιλολογίας), στη βάση χρόνιου προβλήματος μετά από τραυματισμό ο οποίος κατέληξε στην απώλεια της όρασης του αριστερού οφθαλμού της. Τα ιατρικά πιστοποιητικά της Αιτήτριας εστάλησαν από την ΕΕΥ στην Ειδική Πολυθεματική Επιτροπή για να γνωμοδοτήσει κατά πόσον η Αιτήτρια ήταν άτομο με αναπηρία καθώς και κατάλληλη για άσκηση των καθηκόντων του εκπαιδευτικού. Η Επιτροπή γνωμοδότησε ότι η Αιτήτρια δεν εμπίπτει στον ορισμό «άτομο με αναπηρίες» στο άρθρο 2 του περί Πρόσληψης Ατόμων με Αναπηρίες στον Ευρύτερο Δημόσιο Τομέα (Ειδικές Διατάξεις) Νόμου του 2009 (Ν. 146(Ι)/2009). Τη γνωμοδότηση αυτή υιοθέτησε η ΕΕΥ και απέρριψε το αίτημα της Αιτήτριας. Κατά της απόρριψης του αιτήματος της η Αιτήτρια υπέβαλε ένσταση η οποία εξετάσθηκε από Ειδική Πολυθεματική Επιτροπή στην οποία παρεπέμφθη από την ΕΕΥ. Η γνωμοδότηση ήταν και πάλι ότι η Αιτήτρια δεν εμπίπτει στον εν λόγω ορισμό, οπότε η ΕΕΥ απέρριψε την ένσταση της.
Προσβάλλοντας την απόφαση της ΕΕΥ, η Αιτήτρια εισηγείται ότι έπασχε η συγκρότηση της Ειδικής Πολυθεματικής Επιτροπής η οποία εξέτασε την ένσταση της κατά το ότι, ενώ το άρθρο 5(2) του Νόμου προνοεί ότι η Επιτροπή αποτελείται από ένα εκπρόσωπο του ενδιαφερομένου Τμήματος (εδώ του Τμήματος Κοινωνικής Ενσωμάτωσης Ατόμων με Αναπηρίες) και δύο επαγγελματίες του τομέα υγείας «με ειδικότητα σχετική με τη συγκεκριμένη αναπηρία του ατόμου που θα αξιολογηθεί», στην περίπτωση της Αιτήτριας μετείχε στην Επιτροπή, πλην του εκπροσώπου του Τμήματος, μόνο μία οφθαλμίατρος και μία φυσιοθεραπεύτρια. Η ειδικότητα της φυσιοθεραπείας όμως, εισηγείται η Αιτήτρια, δεν είναι σχετική με την αναπηρία της.
Η Δημοκρατία απαντά ως εξής:
«Είναι η θέση μας ότι, η συγκρότηση της Ειδικής Πολυθεματικής Επιτροπής είναι νόμιμη και όχι πάσχουσα. Συγκροτήθηκε όπως ακριβώς επιτάσσεται στο άρθρο 5(2) του Νόμου 146(Ι)/2009, αφού επιλέχθηκαν από τους ετήσιους καταλόγους ειδικών επαγγελματιών στον τομέα της υγείας που εγκρίνει ο Υπουργός όλα τα μέλη που έλαβαν μέρος.»
Πρόδηλο είναι ότι η απάντηση της Δημοκρατίας δεν συνιστά απάντηση. Θα παρατηρούσα όμως ότι, αν ελλείπει λογικό επιχείρημα στο οποίο η απάντηση θα μπορούσε να εβασίζετο, όπως ελλείπει στην προκειμένη περίπτωση, καλό είναι η Δημοκρατία, από στοιχειώδη σεβασμό προς το Ανώτατο Δικαστήριο προς το οποίο απευθύνεται, να το ομολογεί αντί να προσφεύγει σε αοριστολογίες που αποκαλύπτουν μάλλον παρά καλύπτουν το τρωτό της θέσης της.
Δεν χρειάζεται να επεκταθώ για να συμφωνήσω με την εισήγηση της Αιτήτριας. Προδήλως η ειδικότητα της φυσιοθεραπείας δεν είναι σχετική με την αναπηρία της Αιτήτριας. Υπάρχει παράβαση του άρθρου 5(2) η οποία πλήττει τη νομιμότητα της σύνθεσης της Επιτροπής, στη γνωμοδότηση της οποίας εβασίσθη η απόφαση της ΕΕΥ. Και βεβαίως δεν αρμόζει να εξετάσω τους άλλους λόγους ακύρωσης που εισηγείται η Αιτήτρια.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Η Δημοκρατία θα καταβάλει στην Αιτήτρια €1200 έξοδα πλέον ΦΠΑ.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
/ΚΧ"Π