|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Ζωδιάτης Γιώργος ν. Kυπριακής Δημοκρατίας (2008) 3 ΑΑΔ 406
Κυπριακή Δημοκρατία ν. Χαράλαμπου Ταλιώτη (2010) 3 ΑΑΔ 391
Παναγή Λοΐζος και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2011) 3 ΑΑΔ 163
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1069/2010)
14 Νοεμβρίου, 2012
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΛΑΥΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Μ. Καλλιγέρου (κα), για τον Αιτητή.
Μ. Κυπριανού Τρυφωνοπούλου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή προσβάλλεται η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής «η Επιτροπή»), ημερ. 6.5.2010, με την οποία προάχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη μόνιμη θέση Δασικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, Τμήμα Δασών, αντί του αιτητή. Η θέση είναι θέση προαγωγής.
Ο Διευθυντής του Τμήματος Δασών παρέστη στη συνεδρία της Επιτροπής και αφού προέβη στη σύσταση των ενδιαφερομένων μερών, αποχώρησε. Η Επιτροπή προχώρησε στην αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης, καθώς και τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων και αφού έλαβε υπ΄ όψιν και τις συστάσεις του Διευθυντή, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι συστηθέντες υποψήφιοι υπερείχαν των λοιπών και τους επέλεξε ως τους καταλληλότερους για τη θέση.
Ο αιτητής υποστηρίζει ότι τόσο ο Διευθυντής στη σύστασή του, όσο και η Επιτροπή, παραγνώρισαν το πλεονέκτημά του, χωρίς ειδική αιτιολογία.
Θεωρώ χρήσιμη την παράθεση της σύστασης:
«Γνωρίζω προσωπικά τους υποψηφίους για πολλά χρόνια. Προκειμένου όμως να προβώ στη σύσταση μου, έχω μελετήσει τους Προσωπικούς Φακέλους, καθώς και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων όλων των υποψηφίων, δίδοντας βαρύτητα στην αξιολόγηση των υποψηφίων στα τελευταία δέκα χρόνια.
Προκειμένου να προβώ στη σύσταση μου, έλαβα υπόψη ότι οι υποψήφιοι Μαρκίδης Αδάμος, Ηροδότου Ανδρέας, Χαραλάμπους Φειδίας, Αριστοκλέους Γεώργιος, Γεωργίου Γεώργιος, Σωτηρίου Σωτήρης, Λιασίδης Κύπρος, Κυριάκου Ανδρέας, Θεοδώρου Θεόδωρος, Κυριάκου Γλαύκος, Χάγιαννης Αντώνης, Χριστοδούλου Χαράλαμπος, Γεωργίου Μιχάλης, Καμμάς Μιχάλης, Χριστοδούλου Χριστόδουλος, Διόλας Ιωσήφ, Λογγίνος Κωστάκης, Παναγή Γεώργιος, Θεμιστοκλέους Κωνσταντίνος, Μιχαήλ Αχιλλέας, Χριστοδούλου Χριστόδουλος, Κάσινος Νίκος, Ανδρέου Νίκος, Καϊλής Κωνσταντίνος, Τουμασής Ιωάννης, Κωνσταντίνου Γεώργιος, Αποστολίδης Χριστόδουλος, Αντωνίου Αντώνιος, Κυριάκου Θωμάς, Λουκά Παναγιώτης, Νικολάου Χαράλαμπος, Χριστοδούλου Χριστόδουλος, Ευστρατίου Ευστράτιος, Αρίσταρχου Αρίσταρχος, Αδάμου Αδάμος, Σαντζιάκης Πανίκος και Λαζαρίδης Δημήτρης κατέχουν το πλεονέκτημα.
Έχοντας υπόψη τα αντικειμενικά στοιχεία κρίσης, που απορρέουν από τη μελέτη των Υπηρεσιακών Φακέλων των υποψηφίων, τις ικανότητες τους και γενικά την προσφορά τους στο Τμήμα και αφού έλαβα υπόψη μου τα νομολογημένα κριτήρια - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - στο σύνολο τους, τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης και την καταλληλότητα των υποψηφίων, κρίνω ως καταλληλότερους για τις υπό πλήρωση θέσεις τους Χαραλάμπους Χριστάκη, Παπαδόπουλο Ιωάννη, Γιαννή Περικλή, Χαραλάμπους Χαρίλαο, Κουτσονικόλα Χρύσανθο, Ιγνατίου Ιωάννη Α., Ιωάννου Χαράλαμπο, Σολωμού Πέτρο, Κογκορόζη Χαράλαμπο, Ιγνατίου Γιαννάκη, Πάρπα Χριστάκη, Κυριάκου Στέλιο και Ελευθερίου Κυριάκο.
Η σύσταση μου για τους πιο πάνω βασίζεται στα ακόλουθα:
1. Σ΄ ότι αφορά την αξία, οι συστηνόμενοι υπερέχουν ή δεν υστερούν ή υστερούν οριακά σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση σ΄ αυτές των τελευταίων δέκα χρόνων στις οποίες αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα. Παρόλον ότι οι συστηνόμενοι δεν διαθέτουν το πλεονέκτημα έναντι αυτών που ανέφερα πιο πάνω, υπερτερούν των πλείστων σημαντικά σε αρχαιότητα και επομένως πλεονεκτούν σε πείρα.
2. Σ΄ ότι αφορά τα προσόντα, όλοι οι συστηνόμενοι είναι απόφοιτοι του Δασικού Κολλεγίου ή άλλων ισότιμων σχολών και υπηρετούν στη θέση του Δασικού Λειτουργού για χρονικό διάστημα πέραν των τριών ετών και επομένως όλοι πληρούν τα προσόντα που απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης.
3. Σ΄ ότι αφορά την αρχαιότητα, οι συστηνόμενοι υστερούν σε αρχαιότητα έναντι ορισμένων άλλων υποψηφίων, υπερέχουν όμως αυτών καταφανώς σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις των υποψηφίων, με έμφαση σ΄ αυτές των τελευταίων δέκα χρόνων στις οποίες αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα.
Συμπερασματικά, αφού προέβηκα σε μια συλλογική σύγκριση όλων των υποψηφίων και συνεκτίμησα όλα τα στοιχεία κρίσης - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - όπως τα έχω αναλύσει πιο πάνω, αλλά και λαμβάνοντας υπόψη ποιοι από τους υποψηφίους θα ανταποκριθούν καλύτερα στα καθήκοντα των υπό πλήρωση θέσεων, θεωρώ τους Χαραλάμπους Χριστάκη, Παπαδόπουλο Ιωάννη, Γιαννή Περικλή, Χαραλάμπους Χαρίλαο, Κουτσονικόλα Χρύσανθο, Ιγνατίου Ιωάννη Α., Ιωάννου Χαράλαμπο, Σολωμού Πέτρο, Κογκορόζη Χαράλαμπο, Ιγνατίου Γιαννάκη, Πάρπα Χριστάκη, Κυριάκου Στέλιο και Ελευθερίου Κυριάκο ως τους πιο κατάλληλους για να αναλάβουν τα καθήκοντα των υπό πλήρωση θέσεων.»
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης προέβλεπε, μεταξύ άλλων, πως μετεκπαίδευση ή ειδική εκπαίδευση συνεχούς διάρκειας έξι τουλάχιστον μηνών, σε θέματα σχετικά με τις αρμοδιότητες του Τμήματος Δασών, θα αποτελεί πλεονέκτημα.
Ο αιτητής υποστηρίζει ότι ο Διευθυντής υπό ουσιώδη πλάνη ανέφερε πως ο αιτητής μπορεί μεν να έχει το πλεονέκτημα, αλλά υστερεί σημαντικά σε αρχαιότητα έναντι των ενδιαφερομένων μερών. Σχετικά ο αιτητής παρατηρεί πως ενώ τα ενδιαφερόμενα μέρη 1, 2 και 3 πράγματι υπερέχουν έναντί του σε αρχαιότητα στην παρούσα θέση, αφού προάχθηκαν στη θέση Βοηθού Δασικού Λειτουργού στις 16.7.1994, τα ενδιαφερόμενα μέρη 4 - 13 προάχθηκαν όπως και ο αιτητής την 1.1.1995. Σημειώνει ακόμα ότι η κατά τρία χρόνια υπεροχή των ενδιαφερομένων μερών 4 - 13 σε αρχαιότητα έναντί του ανάγεται στον πρώτο διορισμό τους ως Δασονόμοι. Συνεπώς, υπό ουσιώδη πλάνη, σύμφωνα πάντα με τον αιτητή, παραγνωρίστηκε το πλεονέκτημά του κατ΄ επίκληση της απομακρυσμένης και ασήμαντης αρχαιότητας των ενδιαφερομένων μερών.
Οι καθ΄ων η αίτηση με αναφορά στην υπόθεση Παναγή ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 156/2008, ημερ. 29.9.2011, υποστηρίζουν ότι η κατοχή του πλεονεκτήματος δεν φέρει μαζί του και αυτόματη υπεροχή κατά τρόπο που να προεξοφλά την καταλληλότητα για τη θέση. Εκείνο που αποκτά σημασία είναι η εξέταση του πλεονεκτήματος, υπό το φως και των υπολοίπων στοιχείων.
Συμφωνώ με τον αιτητή ότι κάτω από τα δεδομένα της υπόθεσης, η αιτιολογία που δόθηκε από το Διευθυντή για παραγνώριση του πλεονεκτήματός του δεν ήταν εν προκειμένω επαρκής, γιατί μια αιτιολογία μπορεί να είναι ειδική γιατί αναφέρεται στους λόγους παραγνώρισης του πλεονεκτήματος, αλλά να μην είναι επαρκής (Δημοκρατία ν. Ταλιώτη (2010) 3 Α.Α.Δ. 391).
Ο κάτοχος πλεονεκτήματος αποκτά προβάδισμα έναντι ανθυποψήφιου που δεν κατέχει το πλεονέκτημα (Παναγή κ.α. ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 189/08 κ.α., ημερ. 4.3.2011). ΄Εχει επίσης νομολογηθεί ότι για να παρακαμφθεί το πλεονέκτημα υποψήφιου θα πρέπει να δίδονται ειδικοί λόγοι (βλέπε μεταξύ άλλων Ζωδιάτης ν. Δημοκρατίας (2008) 3 Α.Α.Δ. 406).
Πράγματι η νομολογία (Δημοκρατία ν. Ταλιώτη, ανωτέρω) αναγνώρισε την καταφανή υπεροχή σε αρχαιότητα (15 σχεδόν χρόνια) ως επαρκή ειδική αιτιολόγηση για την παραγνώριση του πλεονεκτήματος, των άλλων κριτηρίων όντων ίσων (βλέπε συναφώς και Παναγή ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 156/2008, ανωτέρω).
Στην παρούσα υπόθεση έχουμε από τη μια το πλεονέκτημα του αιτητή και από την άλλη, ως προς τα ενδιαφερόμενα μέρη 1, 2 και 3 την κατά μόλις πέντε μήνες υπεροχή τους σε αρχαιότητα έναντι του αιτητή. Ως προς δε τα ενδιαφερόμενα μέρη 4 - 13 έχουμε εν προκειμένω την ισοδυναμία τους με τον αιτητή σε αρχαιότητα στην αμέσως προηγούμενη θέση και υπεροχή τους κατά τρία χρόνια στον αρχικό διορισμό.
΄Εχοντας υπ΄ όψιν την οριακή υπεροχή των ενδιαφερομένων μερών έναντι του αιτητή σε αρχαιότητα, είναι φανερό ότι δεν θα μπορούσε να γίνει δεκτή η θέση των καθ΄ ων η αίτηση ότι η αρχαιότητα αυτή είναι δυνατό να αποτελέσει την απαιτούμενη από τη νομολογία αιτιολόγηση για την παράκαμψη του πλεονεκτήματος.
Η σύσταση του Διευθυντή πάσχει από την έλλειψη επαρκούς αιτιολόγησης και ως εκ τούτου η Επιτροπή όφειλε να την παραγνωρίσει. Κατά συνέπεια, αφού η Επιτροπή υιοθέτησε την πάσχουσα σύσταση του Διευθυντή, η προσβαλλόμενη απόφαση καθίσταται παράνομη.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται, με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο, πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ