|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 442/2011)
19 Οκτωβρίου, 2012
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 19Α ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 6(1) 2000-2007 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. AKBAR REZVANIKENARSARI,
2. SARA ZAMANI,
Αιτητές,
ν.
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
Καθ' ης η Αίτηση.
________________________
Ελένη Μηλιδώνη (κα), για Λεύκο Κληρίδη, για τους Αιτητές.
Δήμητρα Παπαμιλτιάδου-Νεοκλέους (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Καθ' ης η Αίτηση.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Διοικητική προσφυγή των αιτητών, ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, (η «Αναθεωρητική Αρχή»), για ακύρωση της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, με την οποία απορρίφθηκε αίτημά τους για αναγνώριση σ' αυτούς του καθεστώτος του πολιτικού πρόσφυγα, απορρίφθηκε, με απόφαση ημερομηνίας 17/12/2010. Κρίθηκε, όμως, ότι οι αιτητές πληρούσαν τις προϋποθέσεις για παραχώρηση σ' αυτούς του καθεστώτος προσωρινής διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους - (βλ. ΄Αρθρο 19Α του περί Προσφύγων Νόμου του 2000, (Ν. 6(Ι)/2000), (όπως τροποποιήθηκε), (ο «Νόμος») - για περίοδο έξι μηνών, επειδή τα δύο παιδιά τους φοιτούσαν το ένα στο δημοτικό σχολείο και το άλλο στο γυμνάσιο.
Οι αιτητές, με την προσφυγή τους, αμφισβητούν όχι τη νομιμότητα της απόφασης για απόρριψη του αιτήματός τους για αναγνώριση σ' αυτούς του καθεστώτος του πολιτικού πρόσφυγα αλλά τη νομιμότητα της απόφασης να τους παραχωρηθεί το καθεστώς της προσωρινής διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους μόνο για περίοδο έξι μηνών. Ισχυρίζονται ότι εσφαλμένα η Αναθεωρητική Αρχή περιόρισε το χρονικό πλαίσιο μέχρι 30/6/2011. Η προσωρινή άδεια διαμονής τους, υπέβαλαν, πρέπει να επεκταθεί, τουλάχιστον, μέχρι την ενηλικίωση του τέκνου τους, το οποίο, κατά το σχολικό έτος 2010-2011, φοιτούσε στην πέμπτη τάξη του Β΄ Δημοτικού Σχολείου Λεμεσού.
Η καθ' ης η αίτηση, με την ένστασή της, εγείρει προδικαστικά ζήτημα εκπρόθεσμου της προσφυγής. Ισχυρίζεται ότι οι αιτητές, ενώ έλαβαν γνώση της προσβαλλόμενης απόφασης στις 19/1/2011, όταν παρέλαβαν σχετική επιστολή της Αναθεωρητικής Αρχής, όπως βεβαιώνεται από την απόδειξη παραλαβής της - (Παράτημα 14 στην ένσταση) - καταχώρισαν την προσφυγή τους στις 5/4/2011, δηλαδή μετά την παρέλευση των 75 ημερών που προβλέπεται από το Σύνταγμα.
Οι αιτητές δεν αρνούνται ότι παρέλαβαν την επιστολή με την οποία τους γνωστοποιήθηκε η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής, ισχυρίζονται, όμως, ότι την παρέλαβαν στις 20/1/2011 και, συνεπώς, η προσφυγή τους δεν είναι εκπρόθεσμη.
Στη Γεωργίου ν. Δήμου Λάρνακας (Αρ. 1) (1998) 3 Α.Α.Δ. 197, σε σχέση με το ζήτημα της προθεσμίας, αναφέρονται τα εξής:- (σελ. 202)
«Οι αρχές που διέπουν το θέμα έχουν διατυπωθεί από πολλού χρόνου και δεν αμφισβητούνται. Η προθεσμία που τίθεται από το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος είναι ανατρεπτική και αναμφίβολα αρχίζει με την πλήρη γνώση της προσβαλλόμενης απόφασης από το διοικούμενο. Το θέμα απασχόλησε επανειλημμένα τόσο την ελληνική θεωρία και νομολογία, όσο και την κυπριακή.
Στο σύγγραμμα του Θ. Τσάτσου Η Αίτησις Ακυρώσεως Ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, Τρίτη ΄Εκδοση, παραγρ. 30, αναφέρεται ότι πλήρης είναι η γνώση που επιτρέπει στον ενδιαφερόμενο να διαγνώσει με βεβαιότητα και ακρίβεια την υλική ή ηθική ζημιά που υφίσταται από τη δημοσιευόμενη ή κοινοποιούμενη πράξη. Για να είναι πλήρης η γνώση δεν απαιτείται η δημοσίευση ή κοινοποίηση του συνόλου των στοιχείων από τα οποία προκύπτει η τήρηση των προδιαγεγραμμένων τύπων και όλων των στοιχείων που η διοίκηση έλαβε υπ' όψη για να αιτιολογήσει την πράξη της.
..............................................................................................................
Η γνώση τεκμαίρεται ότι υπάρχει όταν ο διοικούμενος έχει γνώση όλων των στοιχείων που επηρεάζουν τη θέση του (Papaioannou v. Republic (1982) 3 C.L.R. 103, 108 και Κωνσταντίνου και άλλοι ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1989) 3 Α.Α.Δ. 487). Σε περίπτωση αμφιβολίας κατά πόσο ο αιτητής έλαβε γνώση ή ως προς την επάρκεια της ειδοποίησης, η αμφιβολία ενεργεί υπέρ του διοικούμενου (βλέπε μεταξύ άλλων Costas Neophytou v. Republic (1964) C.L.R. 280).»
Με βάση τις πιο πάνω αρχές και όσα τέθηκαν ενώπιόν μου, καταλήγω ότι η προδικαστική ένσταση της καθ' ης η αίτηση ευσταθεί. Προκύπτει από το φάκελο ότι οι αιτητές παρέλαβαν την επιστολή της Αναθεωρητικής Αρχής, με την οποία τους γνωστοποιείτο η προσβαλλόμενη απόφαση, στις 19/1/2011 και όχι στις 20/1/2011, όπως οι ίδιοι, κατά τρόπο γενικό, ισχυρίζονται, χωρίς την παρουσίαση, προς αυτήν την κατεύθυνση, οποιουδήποτε στοιχείου. Συνεπώς, η καταχώριση της προσφυγής στις 5/4/2011, έστω και μία ημέρα μετά τη συμπλήρωση της προβλεπόμενης προθεσμίας των 75 ημερών, την καθιστά εκπρόθεσμη.
Ανεξάρτητα από το εκπρόθεσμο της προσφυγής, οι αιτητές ούτε ως προς την ουσία βρίσκω να έχουν δίκαιο. Παρόμοιους ισχυρισμούς με αυτούς που εδώ εγείρονται είχα την ευκαιρία να εξετάσω στη Mehmet Emin Sahin κ.ά. v. Δημοκρατίας της Κύπρου, Υπόθεση Αρ. 1134/10, 16/11/11, από την οποία παραθέτω το πιο κάτω απόσπασμα:-
«Στην Gargik Arevshatyan κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 1614/07, 7/9/09, ο Κωνσταντινίδης, Δ., απορρίπτοντας ανάλογο ισχυρισμό, ανέφερε τα εξής, με τα οποία και συμφωνώ:-
'Το καθεστώς του άρθρου 19Α αφορά σε προσωρινή και όχι σε μόνιμη διαμονή για την οποία, όπως προβλέπει το άρθρο 19Α(3), εκδίδεται άδεια προσωρινής διαμονής 'η οποία ανανεώνεται για όσο χρονικό διάστημα υφίστανται οι λόγοι για τους οποίους του παραχωρήθηκε το καθεστώς διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους' εξ ου, θα έλεγα και η συμβουλή της Υπηρεσίας Ασύλου, να αποταθούν οι αιτητές στη Λειτουργό Μετανάστευσης για άδεια παραμονής. Οι ανθρωπιστικοί λόγοι που αναγνωρίστηκαν αφορούν στη διασφάλιση της μη διακοπής της φοίτησης κατά την τρέχουσα, εκάστοτε, σχολική χρονιά.
Οι αιτητές επιχειρούν απομάκρυνση από αυτό το σκεπτικό και συζητούν το θέμα πάνω σε διαφορετική βάση. Ως εάν να προσφερόταν το άρθρο 19Α ως μέθοδος χορήγησης αδειών παραμονής γενικώς, μάλιστα μόνιμων, ώστε με αυτό τον τρόπο να διασφαλίζεται η ανέλιξη και η σταδιοδρομία των παιδιών. Η απόφασή μου στην Teimurazyan Viacheslav κ.α. ν. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, Προσφυγή Αρ. 1410/07, ημερομηνίας 25.5.09, στην οποία, μεταξύ άλλων, έκρινα πως η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων δεν είναι όργανο χορήγησης αδειών παραμονής για το μέλλον είναι σχετική. Δεν νομίζω πως το άρθρο 19Α παρέχει εξουσία τέτοιας εμβέλειας, η συνάρτηση του καθεστώτος που αναγνωρίστηκε στη βάση των δεδομένων κατά το χρόνο της παραχώρησής του ήταν εύλογα επιτρεπτή και δεν διαπιστώνω λόγο ακυρότητας.'
Η Αναθεωρητική Αρχή δεν είναι το κατά νόμο αρμόδιο όργανο για να παραχωρεί άδεια διαμονής για το μέλλον, ανάλογα με τις οικογενειακές συνθήκες των εκάστοτε αιτούντων. Το ΄Αρθρο 19Α του Νόμου δεν παρέχει εξουσία παραχώρησης διαμονής. Το καθεστώς προσωρινής διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους που παραχωρήθηκε στον αιτητή και την οικογένειά του συναρτήθηκε με τα δεδομένα του χρόνου της παραχώρησής του. Η Αναθεωρητική Αρχή, όταν, στις 9/6/2010, παραχωρούσε τέτοιο καθεστώς, είχε υπόψη της ότι ο Ferhat θα υποβαλλόταν σε εγχείρηση για το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει την 1/11/2010, γι' αυτό και παραχώρησε το εν λόγω καθεστώς για περίοδο ενός χρόνου μετά την εγχείρηση, στα πλαίσια διευκόλυνσης των αιτητών. Η απόφασή της είναι, καθ' όλα, εύλογη.»
Η προσφυγή απορρίπτεται ως εκπρόθεσμη, με €1.000,00 έξοδα υπέρ της καθ' ης η αίτηση.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΜΠ