|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 430/2010)
5 Οκτωβρίου, 2012
[K. ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
MATTHEOS IOANNOU MOTOR AGENCY LIMITED,
Αιτήτρια,
-ν-
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΦΟΡΟΥ ΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ,
Καθ΄ου η Aίτηση.
- - - - - -
Τ. Παντελή για Α. Σοφοκλέους & Σία, για την Αιτήτρια.
Γ. Λαζάρου, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Καθ΄ου η Αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια είναι εταιρεία δεόντως εγγεγραμμένη στο μητρώο ΦΠΑ και η επιχειρηματική δραστηριότητά της εκτείνεται στον τομέα της εμπορίας μεταχειρισμένων αυτοκινήτων στη Λεμεσό.
Κατόπιν διενέργειας φορολογικού ελέγχου και έρευνας στα υποστατικά της αιτήτριας από Λειτουργούς του Επαρχιακού Γραφείου ΦΠΑ, η οποία έγινε στις 26.4.2007, παραλήφθηκαν αρχεία και στοιχεία, η μελέτη των οποίων οδήγησε στην έκδοση και αποστολή στην αιτήτρια Βεβαίωσης ΦΠΑ, ημερομηνίας 20.1.2010. Με αυτή βεβαιώθηκε από τον καθ΄ου η αίτηση το συνολικό ποσό των €65.106,11 ως φόρος οφειλόμενος, δυνάμει του άρθρου 49 των περί Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 2000.
Όπως εξηγείτο στην επιστολή του καθ΄ου η αίτηση, είχαν εντοπισθεί λάθη στη φορολογική μεταχείριση κατά την πώληση αριθμού αυτοκινήτων, με βάση πληροφορίες που ζητήθηκαν και λήφθηκαν από τις φορολογικές Αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου μέσω του Τομέα Πληροφοριών Ενδοκοινοτικού Εμπορίου και ενώ έπρεπε να αποδοθεί φόρος εκροών £37.894,70, αποδόθηκε φόρος £2.452,30 (διαφορά £35.442,20 = €60.556,57). Περαιτέρω, ενώ ο φόρος εκροών που έπρεπε να αποδοθεί σε σχέση με συγκεκριμένο μεταχειρισμένο αυτοκίνητο, το οποίο η αιτήτρια είχε αγοράσει από Κυπριακή εταιρεία που το εισήγαγε από το Ηνωμένο Βασίλειο, ήταν £2.803,43, για την πώλησή του αποδόθηκε φόρος εκ £140,70 και επομένως εβεβαιούτο φόρος για τη διαφορά (€4.549,54 = £2.662,73).
Σε σχέση με τις εντοπισθείσες αυτές περιπτώσεις, στη σχετική Βεβαίωση φόρου δίδονταν οι ακόλουθες λεπτομερείς επεξηγήσεις:
"Α. Με βάση πληροφορίες οι οποίες λήφθηκαν από τις φορολογικές Αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου η εταιρεία σας εφάρμοσε λανθασμένη φορολογική μεταχείριση κατά την πώληση μεταχειρισμένων επιβατικών αυτοκινήτων που αγοράστηκαν από το Ηνωμένο Βασίλειο. Δηλαδή εφάρμοσε λανθασμένα το Σχέδιο Περιθωρίου Κέρδους κατά την πώληση μη δικαιούχων μεταχειρισμένων επιβατικών αυτοκινήτων που αγοράστηκαν από το Ηνωμένο Βασίλειο, τα οποία:
α) Ο Άγγλος μεταπωλητής (H.R.S. Motor Ltd) δεν χρησιμοποίησε το Σχέδιο Περιθωρίου Κέρδους, αλλά διενήργησε ενδοκοινοτική παράδοση προς την εταιρεία σας εφαρμόζοντας τον μηδενικό συντελεστή. Όμως, υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο στη Δημοκρατία που πραγματοποιεί απόκτηση αγαθών από άλλο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε άλλο Κράτος μέλος, δηλαδή ο πωλητής στο άλλο Κράτος μέλος δεν εφάρμοσε το Σχέδιο Περιθωρίου Κέρδους, δεν έχει το δικαίωμα να εφαρμόσει Σχέδιο Περιθωρίου για την μεταγενέστερη παράδοση των εν λόγω αγαθών στη Δημοκρατία, έστω και αν τα αγαθά είναι δικαιούχα αγαθά, σύμφωνα με τους κανονισμούς 8 και 18 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Ειδικών Διατάξεων) Κανονισμών του 2001 μέχρι 2007 (Κ.Δ.Π. 316/2001). Σε τέτοια περίπτωση το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο στη Δημοκρατία έχει υποχρέωση:
Να αποδώσει λογαριασμό για την απόκτηση των αγαθών, σύμφωνα με τις κανονικές διατάξεις της περί Φ.Π.Α. Νομοθεσίας για τις αποκτήσεις αγαθών (διπλή καταχώρηση), καθότι ο τόπος φορολόγησης αποκτήσεων είναι το Κράτος μέλος του προσώπου που πραγματοποιεί την απόκτηση (σύμφωνα με τα άρθρα 12(Α), 12(Δ), 20 και 21 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 2000 μέχρι 2009 (Ν.95(Ι)/2000) και τον κανονισμό 20 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Γενικών) Κανονισμών του 2001 μέχρι 2008 (Κ.Δ.Π. 314/2001).
Να επιβάλει και να αποδώσει Φ.Π.Α. επί της αξίας της παράδοσης, όταν θα παραδώσει τα αγαθά στη Δημοκρατία.
Λόγω λαθών στην φορολογική μεταχείριση κατά την πώληση αυτοκινήτων με βάση πληροφορίες που ζητήθηκαν και λήφθηκαν από τις φορολογικές Αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου μέσω του Τομέα Πληροφοριών Ενδοκοινοτικού Εμπορίου, έπρεπε να αποδοθεί φόρος εκροών £37.894,70, αποδόθηκε £2.452,50, άρα προκύπτει οφειλόμενος φόρος εκροών €60.556,57 (£35.442,20)(Πίνακας Ι).
Β. Λανθασμένα χρησιμοποιήσατε το Σχέδιο Περιθωρίου Κέρδους στην πώληση μη δικαιούχου μεταχειρισμένου αυτοκινήτου το οποίο αγοράσατε από την κυπριακή εταιρεία "Gregoris Gregoriou Car Enterprises Ltd", σύμφωνα με τους κανονισμούς 8 και 18 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Ειδικών Διατάξεων) Κανονισμών του 2001 μέχρι 2007 (Κ.Δ.Π. 316/2001). Η κυπριακή εταιρεία "Gregoris Gregoriou Car Enterprises Limited" αγόρασε το αυτοκίνητο από την αγγλική εταιρεία "Twinstar Ltd". Με βάση πληροφορίες που είχαμε για τον Άγγλο προμηθευτή "Twinstar Ltd" από τις φορολογικές Αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου το συγκεκριμένο αυτοκίνητο δεν είναι δικαιούχο για το Σχέδιο Περιθωρίου Κέρδους, γιατί η αγγλική εταιρεία πώλησε το συγκεκριμένο αυτοκίνητο στην εταιρεία "Gregoris Gregoriou Car Enterprises Limited", βάσει των συνήθων διατάξεων ΦΠΑ για τις ενδοκοινοτικές παραδόσεις.
Υπολογίστηκε ο φόρος εκροών που έπρεπε να αποδώσετε ποσού £2.803,43 για την πώληση του πιο πάνω αυτοκινήτου. Αποδόθηκε φόρος εκροών ποσού £140,70 για την πώληση του πιο πάνω αυτοκινήτου. Προκύπτει οφειλόμενος φόρος εκροών ποσού €4.549,54 (£2.662,73) για την πώληση του πιο πάνω μεταχειρισμένου επιβατικού αυτοκινήτου (Πίνακας ΙΙ)."
Τη νομιμότητα της προαναφερθείσας Βεβαίωσης φορολογίας προσβάλλει με την παρούσα προσφυγή της η αιτήτρια, επιζητώντας την ακύρωσή της. Με την αγόρευσή της η αιτήτρια εταιρεία, αφού προβαίνει σε μια εμπεριστατωμένη παράθεση και ανάλυση του Νόμου, των Κανονισμών και των γεγονότων που περιβάλλουν την υπόθεση, προβάλλει στη συνέχεια τους ακόλουθους λόγους ακύρωσης:
Η κατ΄ ισχυρισμό πλάνη περί τα πράγματα και/ή έλλειψη διεξαγωγής δέουσας έρευνας.
Όπως ορθά αναφέρει η αιτήτρια, ο καθ΄ου η αίτηση για τη λήψη της απόφασής του στηρίχτηκε σε δύο διαπιστώσεις:
(α) Ότι η H.R.S. Motor Ltd δε χρησιμοποίησε το Σχέδιο Περιθωρίου Κέρδους όταν πώλησε στην αιτήτρια τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα, αλλά διενήργησε ενδοκοινοτική παράδοση εφαρμόζοντας μηδενικό συντελεστή ΦΠΑ.
(β) Ότι η Executive Motors Ltd, η Benzline Auto (UK) Ltd και η Gregoris Gregoriou Car Enterprises Ltd δεν είχαν δικαίωμα να πωλήσουν στην αιτήτρια τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα βάσει του Σχεδίου Περιθωρίου Κέρδους, επειδή τα εν λόγω αυτοκίνητα δεν ήταν δικαιούχα για πώληση βάσει του Σχεδίου τούτου.
Όπως αναφέρει η αιτήτρια στην αγόρευσή της, διαφωνεί με τις πιο πάνω διαπιστώσεις του καθ΄ου η αίτηση επειδή αυτές είναι αβάσιμες και ατεκμηρίωτες, ενώ κανένα από τα έγγραφα που επισυνάπτονται στην Ένσταση δεν τις αποδεικνύει. Επικαλείται επομένως η αιτήτρια την ύπαρξη πλάνης περί τα πράγματα στη βάση της οποίας ενήργησε ο καθ΄ου η αίτηση.
Αντικρούοντας αυτές τις θέσεις, ο συνήγορος του καθ΄ου η αίτηση αναφέρει στην αγόρευσή του ότι στήριξη στις θέσεις του, πέραν των διατεθέντων στοιχείων, παρέχεται και από τα στοιχεία τα οποία παραθέτει σε Πίνακα και επισυνάπτει περαιτέρω στοιχεία στην αγόρευσή του, όπως είναι τα αντίγραφα των τιμολογίων αγοράς των αυτοκινήτων από μέρους των προμηθευτών των αιτητών. Όπως δε προσθέτει, επεξηγώντας τα πρόσθετα στοιχεία που παρέσχε, από τις πληροφορίες που περιέχει ο Πίνακας, καθίσταται πρόδηλο ότι τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα δεν ήταν δικαιούχα να ενταχθούν στο Σχέδιο Περιθωρίου Κέρδους. Τα προαναφερόμενα έγγραφα διαβιβάστηκαν στην Υπηρεσία ΦΠΑ από τις φορολογικές Αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου. Τα συνημμένα της στήλης Σ7 με αρ. 1 και 2 είναι αντίγραφα τιμολογίων αγοράς με ΦΠΑ που καθιστούν τα οχήματα μη δικαιούχα. Τα συνημμένα της Σ7 με αρ. 3, 4, 5 είναι αντίγραφα από το λογαριασμό στα βιβλία του προμηθευτή HRS Motors Ltd από τα οποία αποδεικνύεται ότι τα οχήματα πωλήθηκαν ως ενδοκοινοτική παράδοση, δηλαδή «qualifying cars» και όχι ως «margin cars», δηλαδή αυτοκίνητα που είναι δικαιούχα στο Σχέδιο Περιθωρίου Κέρδους. Το συνημμένο με αρ. 6 είναι αντίγραφο από το βιβλίο του προμηθευτή στο οποίο το όχημα του τιμολογίου 1140 της Executive Motors Ltd χαρακτηρίζεται ως «qualifying car».
Υπό το φως των ανωτέρω, συμφωνώ πως δε φαίνεται να ευσταθεί η θέση της αιτήτριας σύμφωνα με την οποία η πώληση των υπό αναφορά οχημάτων από τις εταιρείες H.R.S. Motor Ltd, Executive Motors Ltd και Benzine Auto (UK) Ltd έγινε με βάση το Σχέδιο Περιθωρίου Κέρδους. Επομένως, ο καθ΄ου η αίτηση εδικαιολογείτο να αποφασίσει ότι τα οχήματα εκείνα θα έπρεπε να φορολογηθούν επί ολόκληρης της αξίας πώλησής τους στην Κύπρο. Το ίδιο δε ισχύει και για την πώληση του επιβατικού αυτοκινήτου η οποία έγινε από την εταιρεία Twinstar Ltd προς την Gregoris Gregoriou Car Enterprises Ltd, χωρίς να καταδεικνύεται ότι αυτή έγινε με βάση τις πρόνοιες του Σχεδίου Περιθωρίου Κέρδους. Όπως άλλωστε προκύπτει και από την έκθεση της Λειτουργού η οποία διενήργησε τον έλεγχο, η Κυπριακή εκείνη εταιρεία αγόρασε το όχημα από την Αγγλική, η οποία πραγματοποίησε ενδοκοινοτικές παραδόσεις σε όλες τις Κυπριακές εταιρείες.
Ούτε και ο ισχυρισμός της αιτήτριας ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δε λήφθηκε κατόπιν διενέργειας δέουσας έρευνας φαίνεται να ευσταθεί. Όπως ορθά παρατήρησε και ο συνήγορος του καθ΄ου η αίτηση, η αρμόδια Υπηρεσία αφού συνέλεξε όλες τις αναγκαίες πληροφορίες και τα απαιτούμενα στοιχεία, ενήργησε με πλήρη κατοχή και αντίληψη των πραγματικών γεγονότων, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο του ογκώδους υλικού που είχε εξασφαλίσει και αξιολογήσει. Το γεγονός ότι η αιτήτρια ενδεχόμενα να μην είχε γνώση των τιμολογίων αγοράς των Άγγλων προμηθευτών τους και των αντίστοιχων εγγράφων στα τηρούμενα από τους προμηθευτές βιβλία, δεν την απαλλάσσει από το γεγονός της αδυναμίας εφαρμογής του συγκεκριμένου Σχεδίου στις υπό κρίση περιπτώσεις και, συνακόλουθα, από την ορθή εφαρμογή και υποχρέωση καταβολής της αναλογούσας φορολογίας. Επρόκειτο για μια εθελοντική εφαρμογή ενός Σχεδίου αντί άλλου, οπότε και η διασφάλισή του ότι συνυπήρχαν σε κάθε μια περίπτωση ξεχωριστά οι αναγκαίες προϋποθέσεις που να έδιδαν τη δυνατότητα νόμιμης εφαρμογής του Σχεδίου, ήταν μια υποχρέωση που βάρυνε την αιτήτρια. Υπ΄ αυτές δε τις συνθήκες, η ανάληψη του κινδύνου από την αιτήτρια συνεπάγετο και την ανάληψη της ευθύνης απόδοσης στο κράτος των ποσών της φορολογίας ένεκα της άνομης εφαρμογής και χρήσης του Σχεδίου.
Η κατ΄ ισχυρισμό παράβαση της αρχής της καλής πίστης.
Επαναλαμβάνοντας τις ίδιες θέσεις, όπως και σε σχέση με τους προηγούμενους λόγους ακύρωσης, η αιτήτρια υποβάλλει ότι ο καθ΄ου η αίτηση κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης ενήργησε κατά παράβαση της αρχής της καλής πίστης. [άρθρο 51 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Νόμος αρ. 158(Ι)/1999)]. Πιο συγκεκριμένα, η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι η ληφθείσα από τον καθ΄ου η αίτηση απόφαση είναι ασυνεπής και αντιφατική σε σχέση με το περιεχόμενο:
(α) της Ερμηνευτικής Εγκυκλίου 87,
(β) της Διαδικαστικής Εγκυκλίου 21.
Σημειώνεται ότι η Ερμηνευτική Εγκύκλιος 87 του καθ΄ου η αίτηση ημερομηνίας 2.7.2004 απευθύνεται προς "Όλους τους Λειτουργούς" της Υπηρεσίας ΦΠΑ, με κοινοποίηση και προς άλλους φορείς, όπως το Κ.Ε.Β.Ε., η Ο.Ε.Β., Σύνδεσμος Λογιστών κλπ. Με την Εγκύκλιο επεξηγείται ο τρόπος λειτουργίας και εφαρμογής του Σχεδίου Περιθωρίου Κέρδους που προβλέπεται στο άρθρο 40 της περί ΦΠΑ νομοθεσίας και ρυθμίζεται από τους περί Προστιθέμενης Αξίας (Ειδικές Διατάξεις) Κανονισμούς. Αναφέρεται στην Εγκύκλιο ποια πρόσωπα έχουν το δικαίωμα να εφαρμόσουν Σχέδιο Περιθωρίου κατά την παράδοση αγαθών στη Δημοκρατία, ποιοι περιορισμοί και προϋποθέσεις τίθενται από τη σχετική νομοθετική πρόνοια, ποιες είναι οι υποχρεώσεις εκάστου εμπορευομένου ο οποίος επιλέγει να εφαρμόσει το Σχέδιο κλπ.
Στο σημείο τούτο σημειώνεται ότι η αιτήτρια στη γραπτή αγόρευσή της δεν επεξηγεί γιατί η απόφαση του καθ΄ου η αίτηση έρχεται σε αντίθεση ή είναι ασυνεπής με το περιεχόμενο της Εγκυκλίου εκείνης, αν και σε προηγούμενες παραγράφους γίνεται αναφορά στο ότι τα τιμολόγια που αγοράστηκαν από την αιτήτρια δεν ήσαν τιμολόγια ΦΠΑ, δεν παρουσίαζαν το ΦΠΑ ξεχωριστά, και ότι το τιμολόγιο αγοράς από τη Gregoris Gregoriou Car Enterprises Ltd περιείχε τη δήλωση που προβλέπεται στους Κανονισμούς, ενώ τα τιμολόγια αγοράς από την H.R.S. Motor Ltd, Executive Motor Ltd και Benzline Auto (UK) Ltd περιείχαν αντίστοιχη δήλωση στην Αγγλική. Αφήνεται έτσι να νοηθεί από την αιτήτρια ότι στα σημεία στα οποία επέσυρε την προσοχή των Λειτουργών η Εγκύκλιος 87, υπήρχε συμμόρφωση κατά τις επίδικες αγορές οχημάτων από την ίδια και, επομένως, η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν αντιφατική και ασυνεπής προς την Εγκύκλιο.
Αντικρούοντας αυτή τη θέση, η πλευρά του καθ΄ου η αίτηση αντιτείνει ότι η παρεχόμενη από το Σχέδιο απαλλαγή καταβολής φόρου επί της αξίας πώλησης αυτοκινήτου, προϋποθέτει πιστή εφαρμογή των προνοιών της νομοθεσίας. Όπως δε αναφέρεται ρητά στην παρα. 16(1)(α) της ΚΔΠ36/2002, σε περίπτωση που υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο αγοράζει αγαθά τα οποία προτίθεται να περιλάβει στο Σχέδιο, θα πρέπει να ελέγξει ότι τα αγαθά είναι δικαιούχα για το Σχέδιο, ενώ στην παρα. 18(1)(α) αναφέρεται ότι σε περίπτωση που υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο πωλεί δικαιούχα αγαθά, πρέπει να ελέγξει ότι έχει ακολουθήσει τις διατάξεις της παραγράφου 16, διαφορετικά δε μπορεί να χρησιμοποιήσει το Σχέδιο. Περαιτέρω, στην παρα. 58 της ίδιας Γνωστοποίησης, αναφέρεται ότι σε περίπτωση που υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο πωλεί μεταχειρισμένο αυτοκίνητο για το οποίο έχει διεκδικήσει ή δικαιούται να διεκδικήσει έκπτωση του φόρου εισροών, τότε δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το Σχέδιο και πρέπει να αποδώσει το φόρο επί ολόκληρης της αξίας των αγαθών. Όπως δε υποβάλλει συνακόλουθα ο συνήγορος του καθ΄ου η αίτηση, η αιτήτρια δεν έπρεπε να βασιστεί αποκλειστικά και μόνο στις πληροφορίες που είχαν τα τιμολόγια των προμηθευτών της, αλλ΄ όφειλε να διερευνήσει το πραγματικό φορολογικό καθεστώς των επίδικων αυτοκινήτων.
Θα πρέπει να συμφωνήσω με τη θέση του καθ΄ου η αίτηση, η οποία παρουσιάζεται να είναι ορθή, ενώ τυχόν αποδοχή διαφορετικής θέσης θα οδηγούσε το σκοπό και τις επιδιώξεις του επίμαχου Σχεδίου, σε εύκολη λεία για καταστρατήγηση, κατάχρηση και συνακόλουθη αποστέρηση σημαντικών εσόδων του Κράτους. Το γεγονός ότι τόσο στην Εγκύκλιο 87, όσο και την Εγκύκλιο 21 που επικαλείται η αιτήτρια, γίνεται αναφορά στα τιμολόγια του προμηθευτή, αυτό συνιστά μια ένδειξη του φορολογικού καθεστώτος από μέρους συμβαλλομένου ιδιώτη και δεν απαλλάσσει τον αγοραστή-εισαγωγέα από τη διερεύνηση του κατά πόσο τηρούνται πράγματι οι νόμιμες προϋποθέσεις.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον της αιτήτριας, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
K. Κληρίδης,
Δ.
/ΧΤΘ