|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 40/2012
15 Οκτωβρίου, 2012
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΛΕΝΙΤΣΑ ΑΔΑΜΟΥ
Αιτήτρια
- ΚΑΙ -
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
..........
Η αιτήτρια παρουσιάζεται προσωπικά
Ε. Καρακάννα (κα) Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους καθ'ων η αίτηση
.........
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζητά την ακόλουθη θεραπεία, όπως αυτή διατυπώνεται στην προσφυγή:
«Έντιμε πρόεδρε ζητώ έγκριση του αιτήματος μου για σύνταξη ανικανότητος
Πιστεύω ότι το ιατροσυμβούλιο καθ' υπέρβαση εξουσίας δεν έλαβε υπόψη τα πιστοποιητικά του γιατρού μου και απέρριψε το αίτημα μου.
Ζητώ έγκριση της προσφυγής μου.»
Αναφορικά με τα γεγονότα στα οποία βασίζεται η προσφυγή, η αιτήτρια αναφέρει τα ακόλουθα:
«Έντιμε πρόεδρε έχω σοβαρά προβλήματα υγείας εδώ και 15 χρόνια.
Δυστυχώς το ιατροσυμβούλιο απέρριψε το αίτημα μου χωρίς να λάβει υπόψη τα πιστοποιητικά του γιατρού μου.
Παράκληση μου όπως παρουσιαστεί ο φάκελλος μου στο Σεβαστό σας δικαστήριο. Μπορώ πιστεύω να αποδείξω την υπέρβαση εξουσίας του ιατροσυμβουλίου.»
Η υπόθεση ορίστηκε για πρώτη φορά στις 5/3/2012 οπότε υπήρξε έμφαση από την αιτήτρια που δήλωσε ότι θα χειρίζεται προσωπικά την υπόθεση της όσο και από πλευράς των καθ' ων η αίτηση και ζητήθηκε χρόνος 6 εβδομάδων για καταχώρηση ένστασης. Ορίστηκε η υπόθεση για οδηγίες στις 26/4/2012 με οδηγίες όπως η ένσταση καταχωρηθεί μέχρι τότε. Στις 26/4/2012 ζητήθηκε από πλευράς καθ' ων η αίτηση παράταση χρόνου για 4 εβδομάδες για καταχώρηση ένστασης, αίτημα που έγινε δεκτό εφόσον και η αιτήτρια δεν έφερε ένσταση. Ορίστηκε η υπόθεση για οδηγίες στις 28/5/2012 με οδηγίες όπως η ένσταση καταχωρηθεί μέχρι τότε και με προειδοποίηση ότι δεν θα δοθεί άλλη αναβoλή για το σκοπό αυτό.
Στις 28/5/2012 και πάλιν ζητήθηκε παράταση χρόνου για καταχώρηση ένστασης με την αιτιολογία ότι δεν είχαν πάρει από το αρμόδιο τμήμα τα σχετικά γεγονότα. Ενόψει του ότι η αιτήτρια δεν είχε ένσταση, με δισταγμό αλλά και προειδοποίηση ότι δε θα δοθεί άλλη αναβολή, το δικαστήριο όρισε την υπόθεση για οδηγίες στις 2/7/2012 και όπως μέχρι τότε καταχωρηθεί η ένσταση των καθ' ων η αίτηση.
Στις 2/7/2012 φάνηκε ότι και πάλιν δεν είχε καταχωρηθεί η ένσταση. Ζητήθηκε ξανά αναβολή και η αιτήτρια δήλωσε, δικαιολογημένα όπως έκρινε το δικαστήριο, ότι ταλαιπωρείται, αλλά για τελευταία φορά δεν είχε ένσταση να δοθεί η ευκαιρία στους καθ' ων η αίτηση να καταχωρήσουν την ένσταση τους. Με τις παρατηρήσεις που φαίνονται στο πρακτικό της 2/7/2012, το δικαστήριο έδωσε ακόμα μια ευκαιρία στους καθ'ων η αίτηση για καταχώρηση ένστασης. Ορίστηκε η υπόθεση για οδηγίες στις 19/9/2012 και όπως η ένσταση καταχωρηθεί μέχρι τότε, διαφορετικά το δικαστήριο θα άκουε μόνο την αιτήτρια.
Στις 19/9/2012 και πάλιν δεν υπήρξε καταχώρηση ένστασης και ζητήθηκε νέα αναβολή, με την αιτήτρια να επαναλαμβάνει ότι ταλαιπωρείται με τις συνεχιζόμενες αναβολές. Έτσι το δικαστήριο απέρριψε το αίτημα για καταχώρηση ένστασης και έδωσε την ευκαιρία στην αιτήτρια να καταχωρήσει γραπτή αγόρευση, ορίζοντας την υπόθεση για διευκρινίσεις (ακρόαση) στις 8/10/2012. Στις 8/10/12 αφού παρουσιάστηκε και ο σχετικός φάκελος της διοίκησης (τεκμ. 1) επιφύλαξα την απόφαση.
Μελέτησα την αγόρευση της αιτήτριας. Ενόψει του τεκμηρίου κανονικότητας των διοικητικών πράξεων (presumption of regularity of administrative acts) είμαι της άποψης ότι η παράλειψη της Δημοκρατίας (και γενικά ενός καθ' ου η αίτηση) να καταχωρήσει ένσταση και να υπερασπίσει την υπόθεση, δεν οδηγεί αυτόματα σε απόφαση υπέρ του αιτητή, σε ακύρωση δηλαδή της προσβαλλόμενης απόφασης. Ενόψει της φύσης της δικαιοδοσίας με βάση το Άρθρο 146 του Συντάγματος, το Δικαστήριο έχει υποχρέωση να αναθεωρήσει την νομιμότητα της απόφασης. Βέβαια η παράλειψη καταχώρησης ένστασης, μπορεί να ληφθεί σοβαρά υπόψη υπέρ του αιτητή, ιδιαίτερα εκεί, που λόγω απουσίας ένστασης, τα γεγονότα μένουν αναντίλεκτα όπως τα ισχυρίζεται ο αιτητής και αυτά δικαιολογούν την υπέρ του απόφαση. Αυτό άλλωστε υποστηρίζεται και από τη νομολογία. (βλ. μεταξύ άλλων Andreas Lambrou v. The Republic (1970) 3 C.L.R. 75, (Τριανταφυλλίδης, Δ., όπως ήταν τότε) και Gelmaco Trading Ltd. v. Δημοτικού Συμβουλίου Πάφου, υποθ. Αρ. 688/02 ημερ. 30/5/03 (Κωνσταντινίδης Δ.).
Στην υπόθεση Gelmako Trading Ltd. v. Δημοτικού Συμβουλίου Πάφου, (πιο πάνω), σελ. 2, αφού πρώτα σχολιάζεται το γεγονός ότι παρά τις ευκαιρίες που τους δόθηκαν, οι καθ' ων η αίτηση έδειξαν αδιαφορία στο να υπερασπίσουν την υπόθεση, λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Εντυπωσιάζει το γεγονός ότι από ένα σημείο και μετά οι καθών η αίτηση, φορέας δημόσιας εξουσίας προς το δημόσιο συμφέρον, επέδειξαν αδιαφορία για τη δικαστική διαδικασία. Η παράλειψη της διοίκησης να εμφανιστεί, να καταθέσει ένσταση, ή να προσκομίσει το φάκελο, επανειλημμένα οδήγησαν στην ακύρωση προσβαλλόμενης απόφασης. Εδώ η προσφυγή αφορά σε παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας, τα δεδομένα όπως τα παραθέτουν οι αιτητές προκύπτει ότι είναι παραδεκτά, οι καθών η αίτηση αναγνώρισαν πως δεν εκπλήρωσαν οφειλόμενο καθήκον τους και δε νομίζω πως χρειάζεται να επεκταθώ σε οτιδήποτε άλλο. Σημειώνω μόνο την απόφαση μου στην Εταιρεία Ακίνητα Ιωάννης Κυριακίδης Λτδ. ν. Δήμου Λευκωσίας, προσφ. Αρ. 76/95, ημερ. 8/9/97, η οποία αφορά σε παρόμοιο θέμα.»
Ενόψει των πιο πάνω, προχωρώ να εξετάσω την υπόθεση με βάση τα όσα έθεσε ενώπιον μου η αιτήτρια. Βέβαια εδώ δεν είναι περίπτωση που οι καθ' ων η αίτηση δεν εμφανίστηκαν καθόλου στο δικαστήριο, όπως η περίπτωση στην προαναφερθείσα υπόθεση Gelmako Trading Ltd. Απλώς δεν καταχώρησαν ένσταση. Με τα όσα, σε συντομία ανάφερε, παρόλο που μιλά για υπέρβαση εξουσίας ταυτόχρονα προκύπτει και ισχυρισμός για μη δέουσα έρευνα εφόσον, σύμφωνα με την αιτήτρια, οι καθ' ων η αίτηση δεν έλαβαν υπόψη τα πιστοποιητικά του γιατρού της, μεταξύ των οποίων και μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου.
Με το αιτητικό της προσφυγής θα θεωρήσω ότι ουσιαστικά προσβάλλεται η απόφαση ημερ. 11/11/2011 με την οποία απορρίφθηκε η ιεραρχική της προσφυγή. Η απόφαση βασίστηκε στην έκθεση του Δευτεροβάθμιου Ιατρικού Συμβουλίου ημερ. 7/10/2011, το οποίο όμως η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι δεν έλαβε υπόψη σχετικά ιατρικά πιστοποιητικά.
Στην απόφαση της Υπουργού ημερ. 11/11/2011 με την οποία απορρίφθηκε η ιεραρχική προσφυγή της αιτήτριας γίνεται αναφορά σε έκθεση του Δευτεροβάθμιου Ιατρικού Συμβουλίου σχετικά με εξέταση της αιτήτριας ημερ. 7/10/2011, τη γνησιότητα του οποίου και υιοθέτησε.
Η εν λόγω γνωμάτευση φαίνεται να είναι το Ερυθρό 4 στο διοικητικό φάκελο που κατατέθηκε ως τεκμ. 1, και φέρει ημερ. 7/10/2011, όπου στο μέρος IV ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟΥ Ι.Σ. αναφέρονται τα εξής:
«Εκ της κλινικής εξέτασης και των εργαστηριακών ευρημάτων η αιτήτρια κρίνεται ικανή για το επάγγελμα της».
Το επάγγελμα φαίνεται να είναι «ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΣΕ ΥΠΕΡΑΓΟΡΑ». Στο ΜΕΡΟΣ ΙΙ ΑΚΡΟΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΡΑΠΟΝΑ ΙΑΤΡΟ (σε περίπτωση που παρουσιάζεται στο ΔΙΣ), δεν υπάρχει οτιδήποτε. Για παράδειγμα το πιστοποιητικό του Δρα Κυριάκου Βερεσιέ είναι ημερ. 3/10/2011 δηλαδή, πριν την έκθεση του Δευτεροβάθμιου Ιατρικού Συμβουλίου ημερ. 7/10/2011, ότι λόγω «κατάθλιψης και επιπλοκών αλκολικής πολυνευροπάθειας παραμένει ανίκανη για εργασία», δεν φαίνεται να σχολιάζεται. Βέβαια αυτό δεν ήταν δεσμευτικό για το Δευτεροβάθμιο Ιατρικό Συμβούλιο αλλά θα έπρεπε να φαίνεται αν λήφθηκε ή όχι υπόψη. Το ίδιο ισχύει και για το πιστοποιητικό ημερ. 4/1/2011( ερυθρό 31 στο φάκελο, τεκμ. 1).
Με τα όσα έχουν τεθεί ενώπιον μου, για τα οποία δεν υπάρχει αντίλογος από πλευράς των καθ' ων η αίτηση, κρίνω ότι δεν έχει γίνει η δέουσα έρευνα στην όλη υπόθεση.
Αναφορικά με το πιστοποιητικό για Μαγνητική Τομογραφία Εγκεφάλου ημερ. 2/5/2012 και πιστοποιητικό του Νοσοκομείου Λάρνακας ημερ. 13/9/2012, αυτά δεν μπορούν, για σκοπούς της παρούσας διαδικασίας να ληφθούν υπόψη, αφού δεν ήταν ενώπιον του Δευτεροβάθμιου Ιατρικού Συμβουλίου. Όμως, σε περίπτωση επανεξέτασης της υπόθεσης δυνατόν να παίξουν το δικό τους ρόλο στην όλη υπόθεση.
Ενόψει των πιο πάνω η προσφυγή επιτυγχάνει με €100 έξοδα εναντίον των καθ' ων η αίτηση και υπέρ της αιτήτριας.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς