ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
ODYSSEAS GEORGHIOU ν. REPUBLIC (PUBLIC SERVICE COMMISSION) (1976) 3 CLR 74
ZENIOS ν. REPUBLIC (1983) 3 CLR 1181
REPUBLIC ν. ROUSSOS (1987) 3 CLR 1217
Moδίτης Ιωάννης ν. Kυπριακής Δημοκρατίας (2002) 3 ΑΑΔ 695
Πατσαλίδης Σωφρόνης και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2011) 3 ΑΑΔ 738
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 880/2010)
11 Σεπτεμβρίου, 2012
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΥΣΩ ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Ρ. Καλλιγέρου (κα), για την Αιτήτρια.
Ζ. Κυριακίδου (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Με την προσφυγή της η Αιτήτρια αρχικά ζητούσε ακύρωση των αποφάσεων των Καθ' ων η αίτηση ημερ. 21.5.2010 και 27.4.2010 με τις οποίες προήγαγαν αντίστοιχα τα Ενδιαφερόμενα Μέρη Φρόσω Δημητρίου (ΕΜ 1) και Καλούδα Κρεμμού (ΕΜ 2), στη μόνιμη θέση Λειτουργού Τύπου και Πληροφοριών Α΄, από 15.6.2010. Όμως μετά από σχετική προδικαστική ένσταση, η Αιτήτρια απέσυρε την προσφυγή της εναντίον του ΕΜ 2, αφού η προαγωγή της έγινε με άλλη διοικητική πράξη. Έτσι η παρούσα προσφυγή παρέμεινε, μόνο εναντίον της Φρόσως Δημητρίου (ΕΜ 1).
Τα γεγονότα της υπόθεσης
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, στις 24.2.2010 συνεδρίασε για την πλήρωση της πιο πάνω θέσης και αποφάσισε, επειδή επρόκειτο για θέση προαγωγής, να επιληφθεί της πρότασης σε επόμενη συνεδρία της, ώστε να παραστεί και η Διευθύντρια του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών. Έτσι σε συνεδρία της στις 21.5.2010, η ΕΔΥ αφού άκουσε τη σύσταση της Διευθύντριας, η οποία σύστησε για προαγωγή το ΕΜ και αφού έλαβε υπόψη όλα τα υπόλοιπα στοιχεία που ήταν ενώπιον της, έκρινε ότι καταλληλότερη υποψήφια για προαγωγή, ήταν το ΕΜ 1, το οποίο και προήγαγε από 15.6.2010. Το σχετικό μέρος της απόφασης της ΕΔΥ έχει ως ακολούθως (η Αιτήτρια αναφέρεται ως υποψήφια αρ. 3, ενώ το ΕΜ 1 ως υποψήφια αρ. 2):-
«Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη τα τρία κριτήρια - αξία, προσόντα, αρχαιότητα-, σταθμίζοντας και συνεκτιμώντας αυτά στο σύνολο τους και αποδίδοντας σε αυτά και σε καθένα από αυτά την ανάλογη βαρύτητα, και αφού έλαβε υπόψη και τη σύσταση της Διευθύντριας, έκρινε ότι η Δημητρίου Φρόσω (α/α: 2) υπερέχει των άλλων υποψηφίων, την επέλεξε ως την πιο κατάλληλη και αποφάσισε να προσφέρει σε αυτήν προαγωγή στη μόνιμη θέση Λειτουργού Τύπου και Πληροφοριών Α', Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών, από 15.6.10.
Επιλέγοντας τη Δημητρίου Φρόσω, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι είναι ίση ή και υπερέχει σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση σε αυτές των τελευταίων δέκα ετών, στις οποίες αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, έχοντας αξιολογηθεί ως καθόλα Εξαίρετη.
Η Επιτροπή συνυπολόγισε, ακόμα, ότι η επιλεγείσα υπερέχει σε αρχαιότητα, είτε με βάση την ημερομηνία γέννησης (α/α: 3 μέχρι α/α: 8), είτε στην παρούσα θέση, κατά 4,5 και πλέον έτη (α/α: 9 μέχρι α/α: 34), πλην της υποψήφιας Χριστοδούλου Γαλάτειας (α/α: 1), η οποία προηγείται σε αρχαιότητα που ανάγεται στην παρούσα θέση, αλλά υστερεί σε αξία. Επίσης, η επιλεγείσα διαθέτει υπέρ της τη σύσταση της Διευθύντριας. ......................»
Η Αιτήτρια εναντίον της απόφασης της ΕΔΥ προβάλλει 4 λόγους ακύρωσης:- (1) Καταχρηστική απόδοση βαρύτητας στη βαθμολογημένη αξία των δέκα τελευταίων χρόνων και πεπλανημένη απόδοση υπεροχής σε αξία στο ΕΜ 1, (2) πεπλανημένη και αναιτιολόγητη σύσταση της Διευθύντριας, (3) πεπλανημένη και αναιτιολόγητη απόφαση της ΕΔΥ, και (4) αποτυχία της ΕΔΥ να επιλέξει την Αιτήτρια ως την καταλληλότερη υποψήφια.
Ως προς τους πρώτους δύο λόγους ακύρωσης, η Αιτήτρια προβάλλει ότι καταχρηστικά, τόσο η Διευθύντρια, όσο και η ΕΔΥ, κατά την αξιολόγηση της αξίας των υποψηφίων έλαβαν υπόψη τις ετήσιες βαθμολογίες των τελευταίων 10 ετών, στις οποίες το ΕΜ 1 εμφανίζεται να έχει 3Ε περισσότερα της Αιτήτριας, ενώ σ' αυτές των τελευταίων 5 χρόνων, η διαφορά τους είναι μόνο 1Ε υπέρ του ΕΜ 1, προσδίδοντας έτσι πλασματική και πεπλανημένη υπεροχή στο ΕΜ 1. Όπως εισηγήθηκε η δικηγόρος της Αιτήτριας, η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, επιτάσσει κατά την αξιολόγηση της αξίας των υποψηφίων να δίνεται βαρύτητα στις πιο πρόσφατες αξιολογήσεις, εκτός και αν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος για να ληφθεί υπόψη κάποια άλλη περίοδος.
Οι Καθ' ων η αίτηση αντιτείνουν ότι θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ολόκληρη η σταδιοδρομία των υπαλλήλων. Προς στήριξη δε της θέσης αυτής, παραπέμπουν στην απόφαση της Ολομέλειας στη Georghiou v. Republic (1976) 3 CLR 74, Republic v. Roussos (1987) 3(Β) CLR 1217 και στις πρωτόδικες αποφάσεις Σολωμή ν. ΕΔΥ, Υπόθ. Αρ. 313/06, ημερ. 21.8.2007, Ταβλαντά κ.α. ν. ΕΔΥ, Υπόθ. Αρ. 1651/05 κ.α., ημερ. 11.1.2008, Ασιήκκας ν. ΕΔΥ, Υπόθ. Αρ. 809/07, ημερ. 24.6.2008 και Ναούμ ν. ΕΔΥ, Υπόθ. Αρ. 314/06, ημερ. 7.10.2008.
Σύμφωνα με την πάγια πρακτική και νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου θα πρέπει, για σκοπούς σύγκρισης των υπαλλήλων, να λαμβάνονται υπόψη οι πιο πρόσφατες αξιολογήσεις τους, εκτός και αν υπάρχει αποχρών λόγος για να επεκταθεί η περίοδος. Αυτό επιβάλλεται από την ανάγκη να διαπιστώνεται η πρόσφατη υπηρεσιακή εικόνα ενός υπαλλήλου η οποία είναι πιο έγκυρη και πιο χρήσιμη στην προσπάθεια επιλογής του καταλληλότερου υπαλλήλου για προαγωγή (βλ. Κώστας Σοφιανός κ.α. ν. ΕΔΥ, Συνεκδ. Υποθ. Αρ. 153/06 κ.α, ημερ. 31.1.2008). Αυτό δεν αναιρεί τη γενική αρχή ότι θα πρέπει να λαμβάνεται η «συνολική σταδιοδρομία» ενός υπαλλήλου. Στην προκειμένη περίπτωση, δεν έχει δοθεί οποιαδήποτε εξήγηση για την επιλογή της συγκεκριμένης περιόδου αντί των πιο πρόσφατων αξιολογήσεων που είναι και πιο χρήσιμες.
Η Αιτήτρια προβάλλει, στα πλαίσια του δεύτερου λόγου ακύρωσης, ότι η σύσταση της Διευθύντριας είναι αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων, πεπλανημένη και αναιτιολόγητη. Κατ' αρχάς η νομιμότητα της σύστασης της Διευθύντριας, εξετάζεται πάντοτε σε συνάρτηση με το περιεχόμενο των φακέλων των υποψηφίων, οι οποίοι αντικατοπτρίζουν την πραγματική υπηρεσιακή εικόνα των υποψηφίων στα τρία θεσμοθετημένα κριτήρια. Νομολογιακά τίθεται υπό το πρίσμα της απόφασης της Πλήρους Ολομέλειας στην υπόθεση Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 ΑΑΔ 695. Στη σύσταση της η Διευθύντρια αναφέρει τα ακόλουθα:-
«Αφού έλαβα υπόψη μου όλα τα νομολογημένα κριτήρια στο σύνολο τους, συστήνω για προαγωγή τη Δημητρίου Φρόσω (α/α: 2). Αυτή είναι ίση και υπερέχει σε αξία, έχοντας καθόλα εξαίρετες υπηρεσιακές εκθέσεις τα τελευταία δέκα χρόνια. Όσον αφορά στην αρχαιότητα η συστηνόμενη υπερέχει στην παρούσα θέση, πλην της υποψήφιας με α/α:1, η οποία προηγείται στην παρούσα θέση κατά δύο χρόνια, αλλά υστερεί σημαντικά έναντι αυτής σε αξία.
Όσον αφορά τα προσόντα κατά τη σύσταση μου, έλαβα υπόψη ότι κάποιοι διαθέτουν πρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, ενώ η συστηνόμενη δεν διαθέτει. Τα προσόντα αυτά, όμως, δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας και δεν αποτελούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν και, αφού απέδωσα σε αυτά τη δέουσα βαρύτητα, θεωρώ ότι δεν μπορούν να ανατρέψουν την υπεροχή της Δημητρίου, η οποία είναι ίση ή και υπερέχει σε αξία και υπερέχει σε αρχαιότητα στην παρούσα θέση, πλην της υποψήφιας με α/α: 1, η οποία προηγείται σε αρχαιότητα, αλλά, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, υστερεί σημαντικά σε αξία.
Πρόσθετα δεν παραλείπω να λάβω υπόψη ότι υπάρχουν υποψήφιοι που κατέχουν το πλεονέκτημα που προνοεί το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, ενώ η συστηνόμενη δεν το διαθέτει. Αυτοί όμως, δεν υπερέχουν ή και υστερούν σε αξία και, πρόσθετα, υστερούν καταφανώς σε αρχαιότητα έναντι της συστηνόμενης, που ανάγεται στην παρούσα θέση, κατά 11 και πλέον χρόνια.»
Κατά την άποψή μου, η σύσταση πάσχει γιατί η Διευθύντρια αιτιολόγησε και στήριξε την επιλογή της υπέρ του ΕΜ 1, λαμβάνοντας λανθασμένα υπόψη τις υπηρεσιακές εκθέσεις 10 ετών και όχι των πρόσφατων πέντε ετών, καθώς και στην πεπλανημένη αντίληψη ότι το ΕΜ 1 υπερέχει σημαντικά σε αξία. Αλλά ακόμη και στην περίπτωση που λαμβάνονταν υπόψη οι Εκθέσεις των 10 τελευταίων ετών και πάλι δεν προκύπτει με 3Ε υπέρ της, σαφής ή σημαντική, όπως αναφέρει, υπεροχή του ΕΜ έναντι της Αιτήτριας, όπως έλαβε υπόψη τόσο η Διευθύντρια, όσο και η ΕΔΥ (βλ. πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στη Σοφρώνης Πατσαλίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 183/08, ημερ. 2.11.2011).
Περαιτέρω η Διευθύντρια, βάσισε τη σύστασή της υπέρ του ΕΜ, στην πεπλανημένη αντίληψη ότι το ΕΜ 1 υπερέχει σε αρχαιότητα στην αμέσως προηγούμενη με την επίδικη θέση, ενώ στην πραγματικότητα διορίστηκαν με την Αιτήτρια, κατά την ίδια ημερομηνία. Πέραν τούτου, η σύσταση της Διευθύντριας πάσχει και για τον λόγο ότι, αγνόησε παντελώς την κατοχή από μέρους της Αιτήτριας, πτυχίου Bachelor of Science in Social Science του West Bank University οf London, το οποίο η Διευθύντρια παραλείπει να σχολιάσει αν είναι σχετικό ή όχι με τα καθήκοντα της θέσης, ενώ το ΕΜ 1 κατέχει μόνο τα απαιτούμενα προσόντα. Κατά την άποψή μου, η Διευθύντρια με τη σύστασή της, ουσιαστικά αλλοιώνει την υπηρεσιακή εικόνα των υποψηφίων, όπως αυτή αναδύεται από τους υπηρεσιακούς φακέλους.
Για τους ίδιους λόγους πάσχει και η προσβαλλόμενη απόφαση της ΕΔΥ, η οποία χωρίς η ίδια να ερευνήσει τα στοιχεία που παράθεσε η Διευθύντρια, τα δέχθηκε χωρίς κανένα προβληματισμό, με αποτέλεσμα τα τρωτά σημεία της σύστασης να παρεισφρήσουν και στην απόφαση της ΕΔΥ και να τη μολύνουν (βλ. Ζένιος ν. Δημοκρατίας (1983) 3(Β) ΑΑΔ 1181). Ειδικά ως προς την αξία, η ΕΔΥ παρέλειψε να προβληματιστεί κατά πόσον η υιοθέτηση από τη Διευθύντρια της βαθμολογίας των 10 τελευταίων χρόνων, ήταν εύλογη και αναγκαία ή κατά πόσον τα 5 τελευταία χρόνια, ως πιο πρόσφατα, θα ήταν πιο ενδεικτική της αξίας των υποψηφίων. Πέραν τούτου, παρέλειψε να προβληματιστεί και να αξιολογήσει τη μικρή διαφορά που προέκυπτε μεταξύ των δύο υποψηφίων, είτε με 3Ε στα 10 χρόνια, είτε με 1Ε στα 5 χρόνια βαθμολογημένης αξίας.
Ως προς το ζήτημα της κατοχής πρόσθετου προσόντος, η ΕΔΥ επαναλαμβάνει το σφάλμα της Διευθύντριας, παραλείποντας όχι μόνο να κάνει οποιαδήποτε αναφορά στο πρόσθετο πανεπιστημιακού επιπέδου προσόν της Αιτήτριας, αλλά και να προβεί σε οποιαδήποτε σύγκριση μεταξύ της Αιτήτριας (υποψήφια με αρ. 3) και του ΕΜ 1 (υποψήφια με αρ. 2). Στο απόσπασμα που ακολουθεί από την απόφαση της ΕΔΥ, φαίνεται ότι καμία αναφορά δεν γίνεται στην Αιτήτρια και στο πρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν που διέθετε:
«Πέραν αυτών, η Επιτροπή σημείωσε ότι, όπως και η μη επιλεγείσα Χριστοδούλου Γαλάτεια 9 α/α:1), έτσι και οι υποψήφιοι με α/α: 9, 14, 19, 21, 25, 26 και 27 του καταλόγου αρχαιότητας διαθέτουν επιπρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα, τα οποία είναι σχετικά με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της υπό πλήρωση θέσης, αλλά δεν απαιτούνται από το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν και, επομένως, αποδόθηκε σε αυτά η ανάλογη βαρύτητα, ενώ η επιλεγείσα δεν διαθέτει. Συγκρινόμενη με αυτούς η επιλεγείσα, όμως, υπερέχει ή και δεν υστερεί σε αξία, υπερέχει όλων σημαντικά σε αρχαιότητα κατά 4,5 και πλέον έτη στην παρούσα θέση και, πρόσθετα, διαθέτει την υπέρ της σύσταση της Διευθύντριας, η οποία αποτελεί ένα ανεξάρτητο στοιχείο κρίσης.»
Κατά την άποψή μου, όλοι οι λόγοι ακύρωσης ευσταθούν, αφού η απόφαση της ΕΔΥ, είναι αποτέλεσμα έλλειψης δέουσας έρευνας, πλάνης και δέουσας αιτιολογίας, στοιχεία που συνέβαλαν στο να τρωθεί η διαδικασία επιλογής του καταλληλότερου υποψηφίου.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.400 έξοδα, πλέον ΦΠΑ, υπέρ της Αιτήτριας. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠς