|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. Αρ.1730 /2011)
4 Σεπτεμβρίου, 2012
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]
Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 146 του Συντάγματος
ΓΕΩΡΓΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Αιτήτρια,
-και -
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
(ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΜΕΡΙΜΝΗΣ)
Καθ΄ων η αίτηση.
------------------------
H αιτήτρια αυτοπροσώπως
Μ.Στυλιανού, - δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η αίτηση
-----------------------
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια υπό την ιδιότητα της ως πρόσφυγας, υπέβαλε αίτημα για παροχή οικονομικής βοήθειας για αγορά διαμερίσματος, δυνάμει των ισχυόντων όρων προς δικαιούχους στεγαστικής βοήθειας, μέσω των τότε υφισταμένων στεγαστικών σχεδίων. Η αίτηση της αιτήτριας εγκρίθηκε και στις 19 Μαρτίου 1998 έλαβε το ποσό των £2.950, που αντιστοιχούσε με το 50% της βοήθειας για την αγορά διαμερίσματος με τον τότε σύζυγο της. Για το σκοπό αυτό υπογράφτηκε και σχετική συμφωνία δωρεάς, μεταξύ των Επάρχου Λάρνακας εκ μέρους της Δημοκρατίας και της αιτήτριας.
Την 1η Μαϊου 2010, η αιτήτρια ζήτησε, με επιστολή της προς το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως, την παραχώρηση οικίας ώστε να διαμένει με το νέο της σύζυγο και τα παιδιά της.
Σε σχετική έρευνα που έγινε από το αρμόδιο τμήμα διαπιστώθηκε ότι η αιτήτρια είχε αποξενωθεί της ιδιοκτησίας της κατοικίας που είχε αγοράσει με τον τότε σύζυγο της λόγω οικονομικών διαφορών και του διαζυγίου που ακολούθησε. Η αιτήτρια έλαβε χρηματικό ποσό και παραχώρησε το τότε αγορασθέν διαμέρισμα στον πρώην σύζυγο της. Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω το υποβληθέν αίτημα της απορρίφθηκε.
Η αιτήτρια επανέρχεται με νέα επιστολή τον Απρίλιο του 2011 απευθυνόμενη προς την Υπηρεσία Μερίμνης ζητώντας την αποδέσμευση της από τη χρηματική βοήθεια που έλαβε τότε, δηλαδή το 1998, και ζήτησε να της παραχωρηθεί οικία σε κυβερνητικό οικισμό στη Λεμεσό. Το αίτημα της επαναλήφθηκε προς τον Υπουργό Εσωτερικών τον Αύγουστο του 2011.
Στις 7 Δεκεμβρίου 2011 η Επιτροπή Στεγαστικής Βοήθειας απέρριψε το αίτημα της με το αιτιολογικό:
«η Επιτροπή αφού έλαβε υπόψη ότι σο παρελθόν (19.3.98) εγκριθήκατε για ποσό που αντιστοιχούσε στο 50% της οικονομικής βοήθειας για το διαμέρισμα που αγοράσατε στις 21.2.1997 στη Λάρνακα, αποφάσισε την απόρριψη του αιτήματος σας καθότι δεν δύναται να καλυφθείτε με δεύτερη στεγαστική βοήθεια. Η έγκριση που λάβατε στο παρελθόν ημερ. 19.3.1998 παραμένει σε ισχύ».
Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια υπέβαλε το εξής αίτημα:
«Ζητώ έγκριση της αίτησης μου για οικονομική βοήθεια. Πιστεύω ότι η αρμοδία Επιτροπή έπραξε χωρίς τη δέουσα έρευνα».
Όπως έχω σημειώσει η αιτήτρια εμφανίστηκε και προώθησε την υπόθεση μόνη της. Με τη γραπτή της αγόρευση ουσιαστικώς εξηγεί το λόγο για τον οποίο υπέβαλε το αίτημα για οικονομική βοήθεια προβάλλοντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, αναφέροντας ότι ο αλλοδαπός σύζυγος της έχει εγκαταλείψει την Κύπρο και η ίδια διαμένει με τα δύο ανήλικα τέκνα της. Περαιτέρω, η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι δεν είχε εισπράξει το αναφερόμενο από τους καθ΄ων η αίτηση ποσό των €28,000 από τον πρώτο της σύζυγο, αλλά παρέμεινε με χρέη. Παραδέχεται όμως ότι έχει αποξενωθεί της ιδιοκτησίας του πιο πάνω αναφερόμενου διαμερίσματος.
Δυστυχώς, παρόλο που δόθηκε επαρκής χρόνος στη Δημοκρατία για την καταχώριση γραπτής αγόρευσης, αυτή δεν κατατέθηκε με αποτέλεσμα να μην υπάρχει στο φάκελο και η ανάλυση των θέσεων των καθ΄ων η αίτηση.
Στην προκείμενη περίπτωση εγείρεται ένα σοβαρό θέμα αναφορικά με την ύπαρξη εννόμου συμφέροντος από πλευράς αιτήτριας στην προώθηση της παρούσας διαδικασίας. Παρόλο που τέτοιο θέμα δεν εγείρεται με την ένσταση, επειδή όμως αφορά θέμα δημοσίας τάξεως εξετάζεται από το δικαστήριο και αυτεπαγγέλτως. Βλ. Epsilon Electromechanical Ltd v. AHK (2000) 3 Α.Α.Δ. 379.
Όπως τονίστηκε στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Σίλου (2009) 3 Α.Α.Δ. 615 το έννομο συμφέρον πρέπει να είναι άμεσο και ενεστώς έτσι ώστε να νομιμοποιείται ο αιτητής να αμφισβητήσει την ορθότητα μιας διοικητικής πράξης. Θεωρώ ότι η εξέταση του θέματος αυτού θα πρέπει να τύχει προτεραιότητας.
Με βάση την υποπαράγραφο (α) της παραγράφου (1) του άρθρου 7 του περί Παροχής Στεγαστικής Βοήθειας σε Εκτοπισθέντες, Παθόντες και άλλα Πρόσωπα Νόμο του 2005, Ν.46(Ι)/2005, βοήθεια δικαιούται ο αιτητής εφόσον είναι εκτοπισθείς. Η αιτήτρια καλύπτει αυτή την προϋπόθεση, πλην, όμως, με βάση τις πρόνοιες του Σχεδίου Στέγασης και συγκεκριμένα του Σχεδίου Β., Σχέδιο Αγοράς Διαμερίσματος Κατοικίας, αναφέρεται το εξής:
«Οι ίδιοι οι αιτητές ή οποιοδήποτε άλλο μέλος της οικογενείας τους, δεν πρέπει να είναι ή να ήταν ιδιοκτήτες οικιστικής μονάδας, εκτός και αν αυτή χρησιμοποιείται ως επαγγελματική στέγη».
Ανάλογη πρόνοια παρατηρείται και στο Σχέδιο Δ, Σχέδιο Στέγασης σε Κυβερνητικό Οικισμό, όπου αναφέρεται:
«Οι ίδιοι οι αιτητές ή οποιοδήποτε άλλο μέρος της οικογενείας τους δεν θα πρέπει να είναι ή να ήταν ιδιοκτήτες οικιστικής μονάδας, οικοπέδου ή άλλης ακίνητης περιουσίας σημαντικής αξίας.»
Στην προκείμενη περίπτωση η αιτήτρια, με βάση τα αποδεκτά, από την ίδια, γεγονότα, ως δικαιούχος, εξασφάλισε οικονομική βοήθεια ύψος £2.950. Το ποσό αυτό δόθηκε μεν, στις 19 Μαρτίου 1998, σε μακρινό χρονικό σημείο, πλην, όμως, χρησιμοποιήθηκε, όπως άλλωστε ήταν η δέσμευση της αιτήτριας, για την αγορά διαμερίσματος στη Λάρνακα που ενεγράφη στο όνομα της κατά 50%, το δε υπόλοιπο στον τότε σύζυγο της. Αυτού του συγκεκριμένου περιουσιακού στοιχείου, όπως είναι αποδεκτό, έχει αποξενωθεί της ιδιοκτησίας η αιτήτρια.
Με βάση αυτό το δεδομένο η αιτήτρια δεν ικανοποιούσε το έγκυρο κριτήριο για την υποβολή αίτησης, πόσο μάλλον για την έγκριση του. Υφισταμένων των πιο πάνω θεωρώ ότι η αιτήτρια δεν είχε έννομο συμφέρον να προσβάλει την επίδικη απόφαση αφού δεν είχε δικαίωμα υποβολής αίτησης κατά τον ουσιώδη χρόνο.
Συνακόλουθα, η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των καθ΄ων η αίτηση. Λαμβανομένης υπόψη της φύσης της υπόθεσης και του τρόπου χειρισμού της, το ποσό των εξόδων που επιδικάζεται θα μειωθεί στο 1/3.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.