|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1644/2010
24 Σεπτεμβρίου, 2012
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΟJTABA E.G. MEIDAN
Αιτητής
- ΚΑΙ -
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
2. ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Καθ' ων η αίτηση
.............................
Αίτηση ημερ. 20/6/12 για να αχθεί η υπόθεση στην Πλήρη Ολομέλεια
Χρ. Θ. Χριστάκη, για τον αιτητή
Γ. Χατζηχάννα (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση
...................................
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Στις 14/12/2010 ο αιτητής καταχώρησε την υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο προσφυγή με την οποία ζητά την ακύρωση της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, όπως αυτή του κοινοποιήθηκε με την επιστολή ημερ. 18/11/2010 (τεκμ. Α στην προσφυγή), με την οποία απορρίφθηκε αίτημα του για απόκτηση της Κυπριακής υπηκοότητας με εγγραφή.
Το κείμενο της εν λόγω επιστολής, που είναι πολύ σύντομο, έχει ως εξης:
«Έχω οδηγίες να αναφερθώ στην αίτηση σας για απόκτηση της Κυπριακής υπηκοότητας με εγγραφή και να σας πληροφορήσω ότι το αίτημα σας εξετάστηκε με τη δέουσα προσοχή αλλά απορρίφθηκε δυνάμει της 2ης επιφύλαξης του Άρθρου 110(2) του Ν. 141(Ι)/2002 λόγω παράνομης εισόδου στην Κύπρο.»
Οι γραπτές αγορεύσεις στην κυρίως προσφυγή συμπληρώθηκαν από τις 30/5/2012 με την καταχώρηση της απαντητικής αγόρευσης του ευπαιδεύτου δικηγόρου του αιτητή και η υπόθεση ήταν έτοιμη για να οριστεί για διευκρινίσεις. Παρά το γεγονός αυτό, ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή στις 6/6/2012 που ήταν η υπόθεση ορισμένη για οδηγίες, δήλωσε ότι, παρόλο που θα μπορούσε να οριστεί για διευκρινίσεις, ήθελε να μείνει η υπόθεση σε 15 περίπου ημέρες για οδηγίες διότι θα εξέταζε το ενδεχόμενο καταχώρησης αίτησης για να παραπεμφθεί η υπόθεση για εκδίκαση από την Πλήρη Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Έτσι η υπόθεση ορίστηκε για τις 28/6/2012 και στις 20/6/2012 καταχωρίστηκε η παρούσα αίτηση με αίτημα όπως εκδοθούν οδηγίες και/ή διάταγμα «ώστε να αχθεί προς εκδίκαση η παρούσα υπόθεση ενώπιον της Πλήρους Ολομέλειας του Δικαστηρίου».
Καταχωρήθηκε ένσταση και στις 18/9/2012 οι ευπαίδευτοι συνήγοροι ανέπτυξαν προφορικά τους λόγους που υποστηρίζουν τις αντίστοιχες θέσεις τους.
Αναφορικά με τη διακριτική εξουσία του δικαστηρίου τούτου για να παραπέμψει την υπόθεση στην Πλήρη Ολομέλεια οι συνήγοροι των διαδίκων δεν είχαν διαφορά. Περιορίστηκαν να αγορεύσουν στο κατά πόσο είναι κατάλληλη περίπτωση για την εκδίκαση της ή όχι.
Βασικός ισχυρισμός του κ. Χριστάκη ήταν ότι η απόφαση της Ολομέλειας στην Α.Ε. 59/2007 Yousife Mohamad v. Δημοκρατίας ημερ. 1/2/2010 (τώρα δημοσιευμένη στο (2010) 3 Α.Α.Δ. 18) είναι εσφαλμένη και ότι συγκρούεται με τα όσα αποφασίστηκαν σε άλλη απόφαση Ολομέλειας την Α.Ε. 193/2007 Κυπριακή Δημοκρατία ν. ΖΜ ημερ. 21/1/2011.
Από πλευράς της ευπαιδεύτου δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση λέχθηκε ότι δεν υπάρχουν συγκρουόμενες αποφάσεις Ολομέλειας. Υποστήριξε επίσης ότι η θέση του κ. Χριστάκη ότι η απόφαση στην Α.Ε. 59/2007 είναι εσφαλμένη γιατί παραβίασε την αρχή της διάκρισης των εξουσιών, δεν πρέπει να ληφθεί υπόψη αφού δεν υπάρχει τέτοιος λόγος ακύρωσης στην κυρίως προσφυγή όπως απαιτείται από τον Καν. 7 των περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου Διαδικαστικών Κανονισμών του 1962.
Εξέτασα τις αντίστοιχες θέσεις και το κείμενο των αποφάσεων της Ολομέλειας τις οποίες θεωρεί ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή ως συγκρουόμενες αλλά δεν βρίσκω να υπάρχει σύγκρουση. Αναφορικά με το κατά πόσο ο ισχυρισμός περί παράβασης της αρχής της διάκρισης των εξουσιών δικογραφείται όπως απαιτεί ο Καν. 7, στο παρόν στάδιο και για σκοπούς της παρούσας αίτησης προτιμώ να μην δώσω τελική απάντηση, παρόλο που εκ πρώτης όψεως η θέση της ευπαιδεύτου δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση φαίνεται ορθή. Αυτό θα εξετασθεί κατά την ουσία της προσφυγής.
Αναφορικά με το κατά πόσο η υπάρχουσα νομολογία που επικαλέστηκε η πλευρά του αιτητή δημιουργεί τέτοιες συνθήκες που να το καθιστά επιβεβλημένο όπως η παρούσα εκδικαστεί από την Πλήρη Ολομέλεια, με όσα τέθηκαν ενώπιον μου, έχω καταλήξει ότι δεν τίθεται τέτοια αναγκαιότητα. Μπορεί ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή να προωθήσει τις θέσεις του και ενώπιον μονομελούς δικαστηρίου και αν λόγω του αποτελέσματος της προσφυγής οποιοσδήποτε από τους διαδίκους χρειασθεί να εφεσιβάλει αυτή, μπορεί να γίνει τότε αίτημα για διεύρυνση.
Με βάση τα πιο πάνω η αίτηση απορρίπτεται.
Τα έξοδα να είναι έξοδα στην πορεία της κυρίως προσφυγής αλλά σε καμιά περίπτωση εναντίον των καθ' ων η αίτηση.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ