|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 160/2010)
10 Σεπτεμβρίου, 2012
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ΑΡΘΡO 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Αιτητής,
ΚΑΙ
1. ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
2. ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ & ΟΙΚΗΣΕΩΣ, ΛΕΥΚΩΣΙΑ,
3. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
4. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
____________________
Σπ. Αρότης και Ε. Αρότη (κα.), για τον Αιτητή.
Ε. Γαβριήλ (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Η υπό εξέταση προσφυγή καταχωρήθηκε αρχικά στις 8.2.10. Κατόπιν αδείας του δικαστηρίου ημερ. 4.11.10 καταχωρήθηκε τροποποιημένη προσφυγή στις 15.11.10.
Με την τροποποιημένη προσφυγή του ο αιτητής ζητά απόφαση του δικαστηρίου ότι η προσθήκη όρων στην αποδοχή της ιεραρχικής του προσφυγής ημερ. 20.6.08, που κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή ημερ. 7.1.10, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη εννόμου αποτελέσματος.
Ο αιτητής συμβλήθηκε με την Μονή Αγίας Νάπας για την ενοικίαση κάποιου τεμαχίου στην Αγία Νάπα. Στις 4.10.06 υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση πολεοδομικής άδειας για την ανέγερση και λειτουργία πρατηρίου πετρελαιοειδών στο προαναφερόμενο τεμάχιο. Αρχικά η αίτηση του εγκρίθηκε στις 18.4.07 αλλά ο αρμόδιος Υπουργός με απόφαση του ημερ. 9.6.08 ανακάλεσε την πολεοδομική άδεια. Ο αιτητής καταχώρησε ιεραρχική προσφυγή, στο Υπουργικό Συμβούλιο, στις 20.6.08, και το Υπουργικό Συμβούλιο με την προσβαλλόμενη απόφαση του αποδέχθηκε την ιεραρχική προσφυγή και ακύρωσε την ανάκληση της άδειας, νοουμένου όμως ότι στην άδεια θα ενσωματωθούν οι όροι που αναφέρονται στην απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερ. 7.1.10.
Είναι η θέση του αιτητή ότι η προσθήκη όρων στην πολεοδομική άδεια έγινε χωρίς εξουσία από το νόμο, ο οποίος επιτρέπει μόνον τροποποίηση του διατάγματος ανάκλησης και όχι εξουσία τροποποίησης της πολεοδομικής άδειας ή των όρων της. Το Υπουργικό Συμβούλιο ενήργησε όπως ενήργησε, ισχυρίζεται ο αιτητής, με σκοπό την αποφυγή καταβολής αποζημίωσης σ´ αυτόν και όχι με σκοπό και γνώμονα την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος.
Στην ένσταση τους οι καθ΄ ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε ορθά και νόμιμα, σύμφωνα με τις σχετικές πρόνοιες του νόμου. Στην αγόρευση τους οι καθ΄ ων η αίτηση προβάλλουν και θέμα έλλειψης εννόμου συμφέροντος εκ μέρους του αιτητή εξαιτίας της συναίνεσης του, στην επιβολή των προαναφερόμενων όρων και στην τροποποίηση και επανέκδοση της πολεοδομικής του άδειας, σύμφωνα με την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερ. 23.12.09, η οποία (συναίνεση) φαίνεται σε αντίγραφο συνημμένης (στην αγόρευση των καθ΄ ων η αίτηση) επιστολής του αιτητή ημερ. 27.5.10 προς τον Επαρχιακό Λειτουργό Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Αμμοχώστου. Στην επιστολή εκείνη, την οποίαν ο αιτητής δεν αρνήθηκε, αναγράφεται ότι οι τροποποιήσεις στην πολεοδομική άδεια και στα σχετικά σχέδια συμφωνήθηκαν στις 12 και 19.5.10 και είναι αυτές που αναφέρονται στην απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου που λήφθηκε στη συνεδρία του ημερ. 23.12.09, δηλαδή αυτές που αναφέρονται και στην προσβαλλόμενη απόφαση. Στην επιστολή ημερ. 27.5.10 ο αιτητής ζητούσε από τους αρμοδίους να προχωρήσουν στην επανέκδοση της πολεοδομικής άδειας χωρίς άλλη καθυστέρηση «ως η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου στην συνεδρία του ημερ. 23.12.09».
Το ζήτημα του εννόμου συμφέροντος του αιτητή και μάλιστα καθόλα τα στάδια της διαδικασίας, είναι ζήτημα δημοσίου συμφέροντος το οποίο, το δικαστήριο, μπορεί να εξετάσει, ακόμα και αυτεπάγγελτα. Στην προκείμενη περίπτωση θεωρώ ότι είναι ορθό και δίκαιο να εξετάσω, υπό τις περιστάσεις, το ζήτημα του εννόμου συμφέροντος του αιτητή, κατά προτεραιότητα.
Είναι θεμελιωμένη αρχή ότι ένας αιτητής, σε αίτηση ακυρώσεως, πρέπει να έχει έννομο συμφέρον τόσο κατά την καταχώρηση της προσφυγής όσο και καθόλα τα στάδια της. Το έννομο συμφέρον ενός αιτητή μπορεί να εξαλειφθεί εάν αυτός συναινέσει στην προσβαλλόμενη πράξη και η συναίνεση του είναι ελεύθερη και ανεπιφύλακτη και όχι αποτέλεσμα πίεσης για επέλευση επιβλαβών συνεπειών σ΄ αυτόν (Δέστε: Ν. Χρ. Χαραλάμπους, «Η Δράση και ο Έλεγχος της Δημόσιας Διοίκησης», 2η έκδοση, σελ. 157-161). Επίσης ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος όταν ταυτόχρονα επιδοκιμάζει και αποδοκιμάζει την προσβαλλόμενη απόφαση (Δέστε: Κυπριακό Διϋλιστήριο Πετρελαίου Λτδ ν. Δήμου Λάρνακας (2000) 3 Α.Α.Δ. 345 και ΚΟΑ ν. Α. Kaminarides Ltd (2006) 3 Α.Α.Δ. 197 (απόφαση πλειοψηφίας)).
Θεωρώ ότι από τη στιγμή που ο αιτητής, με την προαναφερόμενη επιστολή του ημερ. 27.5.10, συναίνεσε στην τροποποίηση της πολεοδομικής άδειας και στους όρους που επέβαλε το Υπουργικό Συμβούλιο με την απόφαση του ημερ. 23.12.09, και μάλιστα κάλεσε τις αρμόδιες αρχές να προχωρήσουν χωρίς καθυστέρηση στην επανέκδοση της πολεοδομικής άδειας, αυτός έχασε το έννομο συμφέρον του να συνεχίσει την προώθηση της παρούσας προσφυγής. Δεν νοείται, κατά την κρίση μου, ο αιτητής να συναινεί από τη μια στην τροποποίηση της πολεοδομικής άδειας σύμφωνα με την προσβαλλόμενη απόφαση και από την άλλη να συνεχίζει να προωθεί την αίτηση ακυρώσεως της προσβαλλόμενης απόφασης. Μου φαίνεται ότι αυτό συνιστά ανεπίτρεπτη, ταυτόχρονη, επιδοκιμασία και αποδοκιμασία της προσβαλλόμενης απόφασης.
Εν πάση περιπτώσει, και επί της ουσίας του θέματος, θεωρώ ότι οι καθ΄ ων η αίτηση είχαν εξουσία να τροποποιήσουν την πολεοδομική άδεια επιβάλλοντας ταυτόχρονα όρους αναφορικά με το υποστατικό για το οποίο εκδόθηκε η άδεια. Το άρθρο 36(7) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου του 1972 (Ν 90/72), όπως τροποποιήθηκε, προνοεί ότι, οσάκις υποβάλλεται ιεραρχική προσφυγή από κάτοχο επηρεαζόμενης ακίνητης ιδιοκτησίας, προς το Υπουργικό Συμβούλιο, το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να επιτρέψει ή να απορρίψει την ιεραρχική προσφυγή ή να ακυρώσει ή να τροποποιήσει οιονδήποτε μέρος του διατάγματος (ανακλήσεως ή τροποποιήσεως πολεοδομικής αδείας), εναντίον του οποίου υπεβλήθη η ιεραρχική προσφυγή. Σύμφωνα με τον αιτητή, η εξουσία του Υπουργικού Συμβουλίου, δυνάμει της προαναφερόμενης πρόνοιας, περιορίζεται στην τροποποίηση του διατάγματος ανάκλησης και δεν επεκτείνεται στην τροποποίηση των όρων της πολεοδομικής άδειας που εκδόθηκε. Δεν μπορώ να συμφωνήσω με τη θέση του αιτητή σ΄ αυτό το ζήτημα. Κατά την εκτίμηση μου, το Υπουργικό Συμβούλιο έχει εξουσία, όταν υποβληθεί ιεραρχική προσφυγή σ΄ αυτό, όπως έγινε στην προκείμενη περίπτωση, να τροποποιήσει ένα διάταγμα ανάκλησης και τροποποίηση του διατάγματος ανάκλησης περιλαμβάνει, κατά την κρίση μου, και την εξουσία τροποποίησης ή επιβολής όρων στη σχετική πολεοδομική άδεια. Άρα και επί της ουσίας ο αιτητής δεν έχει δίκαιο.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ των καθ΄ ων η αίτηση τα οποία να υπολογιστούν από τον αρμόδιο Πρωτοκολλητή και να υποβληθούν για έγκριση από το δικαστήριο.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.