|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1036/2010
24 Σεπτεμβρίου, 2012
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
G.A.P. CLOSE PROTECTION (SECURITY) SERVICES LTD
Aιτήτρια
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ
Καθ' ων η αίτηση
.......................
Χρ. Τ. Τιμοθέου, για τους αιτητές
Ρ. Παπαέτη (κα) Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή αμφισβητείται η ορθότητα της απόφασης του Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως ημερ. 18/5/2010, με την οποία απορρίφθηκε ιεραρχική προσφυγή της αιτήτριας εταιρείας G.A.P. Close Protection (Security) Ltd, εναντίον της απόφασης του Αρχηγού Αστυνομίας ημερ. 22/3/2010, να μην εγκρίνει την αίτησή της για εξασφάλιση προσωρινής άδειας λειτουργίας ιδιωτικού γραφείου παροχής υπηρεσιών ασφάλειας.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Στις 4/12/2009 η αιτήτρια υπέβαλε αίτηση στον Αρχηγό Αστυνομίας (στο εξής ο Αρχηγός), για εξασφάλιση προσωρινής άδειας λειτουργίας ιδιωτικού γραφείου παροχής υπηρεσιών ασφάλειας.
Ο Αρχηγός, με απόφασή του που της κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερ. 22/3/2010 απέρριψε την αίτηση. Έκρινε ότι δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 7(1) του περί Ιδιωτικών Γραφείων Παροχής Υπηρεσιών Ασφάλειας Νόμου του 2007, (Ν. 125(Ι)/2007 όπως έχει τροποποιηθεί), (στο εξής ο Νόμος). Συγκεκριμένα, τόσο ο Διευθυντής όσο και ο Γραμματέας της αιτήτριας, δεν κριθηκαν ως κατάλληλα πρόσωπα να ασκήσουν το επάγγελμα «φύλακα ή ιδιώτη φύλακα» σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 7(1)(η) του Νόμου, με αποτέλεσμα να μην ικανοποιούνται ούτε οι προϋποθέσεις του άρθρου 11(1) του ιδίου Νόμου.
Να σημειωθεί πως με την εν λόγω επιστολή, η αιτήτρια, πληροφορήθηκε ακόμη, πως είχε δικαίωμα να προσβάλει τη συγκεκριμένη απόφαση καταχωρώντας ιεραρχική προσφυγή στον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως εντός τριάντα ημερών.
Ακολούθησε στις 19/4/2010 η καταχώρηση ιεραρχικής προσφυγής από μέρους της αιτήτριας, μέσω του δικηγόρου της, εναντίον της πιο πάνω απόφασης του Αρχηγού ημερ. 22/3/2010. Στη συνέχεια, στις 18/5/2010, ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως με σχετική επιστολή του προς το δικηγόρο της αιτήτριας τον ενημέρωσε για την απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής. Επισημαίνεται πως κατά την υπό αναφορά ημερομηνία, στα πλαίσια εξέτασης της ιεραρχικής προσφυγής, ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως είχε συνάντηση στο γραφείο του με τους Διευθυντές και το Γραμματέα της αιτήτριας.
Με την παρούσα προσφυγή προσβάλλεται η απόφαση του Υπουργού ημερ. 18/5/2010. Μετά την καταχώρηση της υπό εξέταση προσφυγής, διαπιστώθηκε ότι ο σχετικός Νόμος 125(1)/2007 όπως έχει τροποποιηθεί, δεν προβλέπει δικαίωμα άσκησης ιεραρχικής προσφυγής στις περιπτώσεις απόριψης αίτησης που υποβάλλεται δυνάμει του άρθρου 25 του Νόμου για έκδοση προσωρινής άδειας λειτουργίας ιδιωτικού γραφείου παροχής υπηρεσιών ασφάλειας.
Για το λόγο αυτό, ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, κατόπιν και σχετικής γνωμάτευσης του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, ημερ. 16/2/2011, αποφάσισε να ανακαλέσει την απόφασή του ημερ. 18/5/2010. Η απόφαση της ανάκλησης κοινοποιήθηκε στο δικηγόρο της αιτήτριας με επιστολή ημερ. 14/3/2011, την οποία η αιτήτρια προσέβαλε με την προσφυγή αρ. 702/2011 που επίσης εκκρεμεί ενώπιον μου.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας επικεντρώθηκε στη γραπτή του αγόρευση, στους πιο κάτω νομικούς ισχυρισμούς: Η προσβαλλόμενη απόφαση (α) είναι αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα και (β) στερείται της δέουσας αιτιολογίας.
Η ευπαίδευτη συνήγορος του καθ' ου η αίτηση εγείρει με την ένστασή της προδικαστική ένσταση ισχυριζόμενη ότι η παρούσα προσφυγή κατέστη άνευ αντικειμένου, αφού η επίδικη απόφαση, της οποίας ζητείται η ακύρωση, δηλαδή η απόφαση ημερ. 18/5/2010 ανακλήθηκε με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως ημερ. 14/3/2011, η οποία ανάκληση έχει προσβληθεί με την προσφυγή αρ. 702/2011. Διαζευκτικά της πιο πάνω ένστασης υποστηρίζει τη νομιμότητα της επίδικης απόφασης.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Εφόσον υπάρχει προδικαστική ένσταση είναι ορθό όπως εξεταστεί πρώτα αυτή. Όπως προαναφέρθηκε, έχει υποβληθεί προδικαστικά εκ μέρους του καθ' ου η αίτηση ότι η υπό εξέταση προσφυγή θα έπρεπε να είχε αποσυρθεί και να απορριφθεί από το δικαστήριο το οποίο στην ουσία δεν έχει ενώπιον του αντικείμενο προς εκδίκαση αφού η προσβαλλόμενη απόφαση ανακλήθηκε με την απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως ημερ. 14/3/2011. Πιο απλά, ο ισχυρισμός είναι ότι η προσφυγή απώλεσε το αντικείμενο της.
Εξέτασα τις αντίστοιχες θέσεις. Για τους λόγους που θα εξηγήσω στη συνέχεια κρίνω ότι η προδικαστική ένσταση ευσταθεί. Προκειμένου όμως να σχηματιστεί πλήρης εικόνα επί του όλου θέματος το θεωρώ αναγκαίο να επισημανθούν και τα ακόλουθα γεγονότα τα οποία προκύπτουν από τα ενώπιον του δικαστηρίου στοιχεία και δεν αμφισβητούνται.
Μετά την ανάκληση της προσβαλλόμενης απόφασης από τον αρμόδιο Υπουργό, ο Αρχηγός ανακάλεσε και τη δική του απορριπτική απόφαση ημερ. 22/3/2010 την οποία και επανεξέτασε με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς του ουσιώδους χρόνου και στις 6/6/2011 εξέδωσε νέα απορριπτική απόφαση, η οποία όμως δεν προσβλήθηκε με νέα προσφυγή. Επίσης στις 20/1/2011 ο Αρχηγός απέρριψε την αίτηση των αιτητών για εξασφάλιση κανονικής άδειας λειτουργίας ιδιωτικού γραφείου παροχής υπηρεσιών ασφάλειας (η παρούσα αφορά αίτηση για προσωρινή άδεια) και στις 24/5/2011 ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως, απέρριψε την ιεραρχική προσφυγή που άσκησαν οι αιτητές εναντίον της προαναφερθείσας απορριπτικής απόφασης του Αρχηγού. Εναντίον της απορριπτικής απόφασης του Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, καταχωρήθηκε η προσφυγή αρ. 791/2011, η εκδίκαση της οποίας εκκρεμεί ενώπιον άλλου συναδέλφου.
Επανερχόμενος τώρα στην προβληθείσα προδικαστική ένσταση, που όπως ήδη ανέφερα κατά την άποψή μου ευσταθεί, κρίνω σκόπιμο να αναφέρω ότι σύμφωνα με την υπάρχουσα νομολογία η αναδρομική ανάκληση της διοικητικής απόφασης αφήνει την προσφυγή χωρίς αντικείμενο με αποτέλεσμα να καταργείται η δίκη. Εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση όπου η διοικητική πράξη για την περίοδο που ίσχυσε φαίνεται, εκ πρώτης όψεως, να προκάλεσε βλάβη ή ζημιά στον αιτητή οπότε η δίκη να μπορεί να συνεχιστεί με σκοπό την ακύρωση της απόφασης ώστε να μπορεί ο αιτητής να διεκδικήσει αποζημιώσεις με βάση το Άρθρο 146.6 του Συντάγματος. Εκτενής αναφορά και ανάλυση της υπάρχουσας νομολογίας γίνεται από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην απόφαση Ιωσηφίδης ν. Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 490 (την οποία επικαλέστηκε η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση), όπου ύστερα από εκτενή και συγκριτική ανάλυση της υπάρχουσας νομολογίας επί του θέματος, η πλειοψηφία κατέληξε στο ότι η απόφαση στην Παπαδόπουλος ν. Δημοκρατίας (1989) 3 ΑΑΔ 973 είναι ορθή και εφαρμόζεται απόλυτα στην ενώπιον τους περίπτωση.
Στην υπόθεση Ιωσηφίδης (πιο πάνω) η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου έκρινε ότι ενόψει της ανάκλησης της προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους, η διοίκηση δεν θα έχει να συμμορφωθεί με τίποτε προς όφελος του αιτητή/εφεσείοντα ούτε θα έχει να ικανοποιήσει οποιαδήποτε αξίωσή του σε περίπτωση που θα επακολουθήσει ακυρωτική απόφαση. Ταυτόχρονα δεν είναι δυνατόν, δεν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο, να υπέστη ο αιτητής/εφεσείων οποιαδήποτε ζημιά από την απόφασή που ανακλήθηκε (αφού δεν είχε δικαίωμα για προαγωγή αλλά μόνο προσδοκία) ώστε να τίθεται καν θέμα αξίωσης του για αποζημίωση ή άλλη θεραπεία από το Επαρχιακό Δικαστήριο, κάτω από οποιοδήποτε κεφάλαιο.
Αποτελεί εισήγηση των καθ' ων η αίτηση, με την οποία συμφωνώ, ότι οι αρχές και το αποτέλεσμα της Ιωσηφίδης (πιο πάνω) έχουν απόλυτη εφαρμογή και στην παρούσα καθότι, όπως και σε εκείνη την υπόθεση, έτσι και εδώ, σε περίπτωση ακύρωσης της ανακληθείσας προσβαλλόμενης πράξης:
(α) η διοίκηση δεν θα έχει να συμμορφωθεί με τίποτε προς όφελος της αιτήτριας,
(β) ούτε θα έχει να ικανοποιήσει οποιαδήποτε αξίωσή της σε περίπτωση που θα επακολουθήσει ακυρωτική απόφαση, επειδή η προσβαλλόμενη πράξη ανακλήθηκε, επανεξετάστηκε και απορρίφθηκε ξανά στις 6/6/2011. Σημειώνεται ότι η νέα πράξη απόρριψης της αίτησης για έκδοση προσωρινής άδειας δεν προσβλήθηκε με νέα προσφυγή,
(γ) Περαιτέρω, η τυχόν ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης δεν θα οδηγούσε στην αυτόματη έγκριση της αίτησης για έκδοση προσωρινής άδειας της αιτήτριας αλλά σε επανεξέταση από τον καθ' ου η αίτηση.
Όσον αφορά τους ισχυρισμούς της αιτήτριας ότι υπέστη ζημιές από την ανακληθείσα απόφαση (απώλεια πελατών και απώλεια της καλής φήμης που απέκτησε εντός των δύο χρόνων που λειτουργούσε πριν από τη θέσπιση του σχετικού Νόμου 125(Ι)/2007 όπως έχει τροποποιηθεί), θεωρώ ότι αυτοί δεν ευσταθούν. Από τα γεγονότα που έχω ενώπιον μου κρίνω ότι δε δικαιολογείται η συνέχιση της προσφυγής αφού έχει απωλέσει το αντικείμενο της.
Ενόψει της πιο πάνω κατάληξης δεν τίθεται ζήτημα εξέτασης των λόγων ακύρωσης που προβλήθηκαν.
Η προσφυγή απορρίπτεται αλλά υπό τις περιστάσεις με το 1/3 εξόδων (πλέον ΦΠΑ αν υπάρχει) εναντίον της αιτήτριας εταιρείας και υπέρ των καθ' ων η αίτηση όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το δικαστήριο.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ