|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 610/11)
30 Αυγούστου, 2012
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.]
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΟΥΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
και
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Αίτηση ημερ. 7.12.2011.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές.
Ρ. Πετρίδου (κα.), Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
___________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την αίτηση των αιτητών ζητείται η εξής θεραπεία:
«(α) Απόφαση και/ή Διαταγή του Δικαστηρίου με την οποία να επιτραπεί, ο διαχωρισμός της παρούσης προσφυγής και η καταχώρηση ξεχωριστής νέας ατομικής προσφυγής για τον Αιτητή με αρ. 2, Μάριο Δημητρίου, η οποία να επιδοθεί στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα 1. Μαρία Ιωάννου, 2. Δήμητρα Κωνσταντά, 3. Αιμιλία Πολυδώρου, 4. Παρασκευή Βασιλείου, 5. Ανδριάνα Γιακουμή, 6. Άντρη Δημητρίου, 7. Θεοδώρα Ιωάννου και 8. Νάσια Μαραγκού, η δε προσφυγή που θα προκύψει ως αποτέλεσμα του διαχωρισμού αυτού να θεωρείται εμπρόθεσμη.
(β) Έξοδα και Φ.Π.Α.»
Η αίτηση βασίζεται στους Διαδικαστικούς Κανονισμούς του Ανωτάτου (Συνταγματικού) Δικαστηρίου του 1962, Καν. 11, 12, 17, 18 και 19, επί των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και επί των Γενικών Εξουσιών του Δικαστηρίου και υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση της κας Μαρίας Κοτσώνη, δικηγόρου-συνεργάτη στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τους αιτητές. Στην ένορκη δήλωση της κας Κοτσώνη, ουσιαστικά, αναγράφεται ότι μετά την απόφαση της Ολομέλειας στην Α.Ε. 18/11, Κυπριακή Δημοκρατία ν. Παπαϊωάννου, ημερ. 12.9.2011, όπου κρίθηκε ότι, σε περίπτωση έγερσης ζητήματος άνισης μεταχείρισης και/ή επιδίωξης διαφοροποίησης της σειράς προτεραιότητας στον κατάλογο διοριστέων, επηρεάζονται τρίτοι, που θα πρέπει να ακουστούν και επειδή στην παρούσα προσφυγή δεν περιλήφθηκαν τα επηρεαζόμενα, ενδιαφερόμενα πρόσωπα, γι΄ αυτό υποβάλλεται η παρούσα αίτηση για να διαχωριστεί η προσφυγή του αιτητή 2 (από τις υπόλοιπες), να προστεθούν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, στα οποία να γίνει επίδοση, ώστε να μπορούν να ακουστούν, και η νέα προσφυγή του αιτητή 2 να θεωρηθεί ως εμπροθέσμως καταχωρηθείσα, δηλαδή ως καταχωρηθείσα την 13.5.11 που καταχωρήθηκε και η παρούσα προσφυγή.
Οι αιτητές, προς υποστήριξη των θέσεων τους, αναφέρθηκαν σε νομολογία, όπου επιτράπηκε χωρισμός δικογράφου και η προσφυγή που προέκυψε θεωρήθηκε εμπρόθεσμη (Δέστε: Συμεωνίδου κ.α. ν. Δημοκρατίας (Αρ. 2) (1993) 3 Α.Α.Δ. 258).
Οι καθ΄ ων η αίτηση καταχώρησαν ένσταση στην αίτηση, η οποία επίσης βασίζεται στους προαναφερόμενους Διαδικαστικούς Κανονισμούς, Κανονισμοί 11, 12, 17, 18, 19 και 22, στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, στο ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος και τις συμφυείς εξουσίες του δικαστηρίου.
Οι λόγοι ένστασης είναι:
(α) Ότι με τον αιτούμενο διαχωρισμό επιδιώκεται ριζική αναμόρφωση της θεραπείας που ζητείται στην προσφυγή.
(β) Ότι με τον αιτούμενο διαχωρισμό καταστρατηγούνται οι διατάξεις του ΄Αρθρου 146 του Συντάγματος (περί προθεσμίας), και
(γ) Ότι η αίτηση υποβλήθηκε με πολλή καθυστέρηση και θα πρέπει να απορριφθεί, κατά την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου.
Η ένσταση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση της κας Αθηνάς Χ΄΄ Παύλου, Γραμματειακού Λειτουργού στη Νομική Υπηρεσία της Δημοκρατίας, ημερ. 2.2.2012.
Στην ένορκη δήλωση της κας Χ΄΄ Παύλου γίνεται άρνηση του ισχυρισμού ότι οι καθ΄ ων η αίτηση συγκατατέθηκαν ποτέ στην αιτούμενη θεραπεία. Σύμφωνα με την ενόρκως δηλούσα, εφόσον το αντικείμενο της προσφυγής είναι μόνο η αμφισβήτηση της σειράς που έλαβαν οι αιτητές και με την προσφυγή, ως έχει, δεν προσβάλλεται η σειρά συγκεκριμένων ενδιαφερομένων προσώπων, στον πίνακα διοριστέων, αν εγκριθεί η αίτηση, αυτό θα συνεπάγεται ανεπίτρεπτη αλλαγή και/ή διεύρυνση και επέκταση του αντικειμένου της προσφυγής και εκπρόθεσμη αποδοχή καταχώρησης νέας προσφυγής, μετά την πάροδο της προθεσμίας των 75 ημερών από τη δημοσίευση της πράξης. Αναφορικά με την απόφαση Συμεωνίδου (ανωτέρω) η ενόρκως δηλούσα λέγει ότι ουδόλως σχετίζεται με την παρούσα αίτηση, εφόσον σ΄ εκείνη την υπόθεση εκείνο που επιτράπηκε ήταν χωρισμός δικογράφου, σε προσφυγή όπου οι θεραπείες που ζητούνταν δεν ήταν συναφείς μεταξύ τους.
Με οδηγίες του δικαστηρίου, οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων καταχώρησαν γραπτές αγορεύσεις στις οποίες αναφέρθηκαν και σε νομολογία, προς υποστήριξη των θέσεων τους.
Πριν προχωρήσω περαιτέρω, θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω το αιτητικό της προσφυγής, ως έχει:
«Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ΄ ης η αίτηση η οποία δημοσιεύτηκε στις 28/02/11 στην Επίσημη Ιστοσελίδα της καθ΄ ης η αίτηση και στην οποία συμπεριέλαβε κατ΄ άνιση μεταχείριση τους αιτητές σε σχέση με τη σειρά προτεραιότητας τους που τέθηκαν στους πίνακες διοριστέων μετά από τις γυναίκες συναδέλφους τους που ευνοήθηκαν στην κατάταξη αυτή γιατί, οι ίδιες δεν υπηρετούν στην Εθνική Φρουρά για 25 μήνες θητεία ως οι αιτητές είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Β. Έξοδα και Φ.Π.Α.»
Μελέτησα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία, υπό το φως των ικανών αγορεύσεων των ευπαιδεύτων συνηγόρων των διαδίκων. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι οι καθ΄ ων η αίτηση έχουν δίκαιο και ότι η αίτηση θα πρέπει, και είναι και δίκαιο, να απορριφθεί για τους εξής λόγους:
1. Με την προσφυγή, ως έχει, εκείνο που προσβάλλεται είναι η απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση να συμπεριλάβει τους αιτητές, στους πίνακες διοριστέων, με συγκεκριμένη σειρά προτεραιότητας, μετά από γυναίκες συναδέλφους τους (γενικά), που ευνοήθηκαν επειδή δεν υπηρέτησαν στην Εθνική Φρουρά, όπως οι αιτητές. Συμφωνώ με την κα. Πετρίδου ότι με την προσφυγή, ως έχει, δεν προσβάλλεται η σειρά, στον πίνακα διοριστέων, των συγκεκριμένων προσώπων που αναφέρονται στην αίτηση, και τα οποία ζητείται, με την αίτηση, να προστεθούν ως ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Δηλαδή εκείνο που προσβάλλεται, με την προσφυγή, είναι η σειρά που έλαβαν οι αιτητές στον κατάλογο, και όχι η σειρά τους σε σύγκριση με άλλα συγκεκριμένα πρόσωπα και δη αυτά που αναγράφονται στην αίτηση.
2. Με την αίτηση επιζητείται, με τον αιτούμενο διαχωρισμό, ο διαχωρισμός της προσφυγής και στη συνέχεια η καταχώρηση νέας προσφυγής, από τον αιτητή 2, στην οποία θα προστεθούν, ως ενδιαφερόμενα πρόσωπα, σε σύγκριση με τον αιτητή και συνεπώς επηρεαζόμενα, τα πρόσωπα που αναγράφονται στην αίτηση. Αυτό όμως, κατά την κρίση μου, συνιστά πράγματι αλλαγή, διεύρυνση και επέκταση του αντικειμένου της προσφυγής (υπέρ του αιτητή 2) πολύ αργότερα από την εκπνοή της προθεσμίας των 75 ημερών, από τη γνωστοποίηση της απόφασης, και επομένως παραβιάζει το Άρθρο 146 του Συντάγματος (146.3).
3. Η απόφαση της Ολομέλειας στην Α.Ε. 18/11 (ανωτέρω) εκδόθηκε την 12.9.2011 και η παρούσα αίτηση καταχωρήθηκε την 7.12.2011, δηλαδή περίπου τρεις μήνες αργότερα. Δεν δόθηκε οποιαδήποτε εξήγηση από τους αιτητές γι΄ αυτή την καθυστέρηση, η οποία υπερβαίνει τις 75 μέρες της προθεσμίας που προνοείται στο Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Η απόφαση Συμεωνίδου (ανωτέρω), την οποίαν επικαλέστηκαν οι αιτητές, δεν έχει συνάφεια με την παρούσα υπόθεση. Εκεί επιτράπηκε ο διαχωρισμός δικογράφου στο οποίο ζητούνταν δύο θεραπείες, μη συναφείς μεταξύ τους. Η παρούσα προσφυγή, μόνο ένα αντικείμενο έχει (την ακύρωση της σειράς προτεραιότητας, των αιτητών, στον πίνακα διοριστέων, ημερ. 28.2.11, λόγω άνισης μεταχείρισης). Ενώ με την αίτηση ζητείται η προσθήκη (εκπρόθεσμα) νέου αντικειμένου προσφυγής, υπέρ του αιτητή 2, που να βασίζεται στην άνιση, εις βάρος του αιτητή 2, και σε σύγκριση με αυτόν, συμπερίληψη των 8 αναφερόμενων γυναικών, στον πίνακα διοριστέων, πριν τον αιτητή.
Σύμφωνα με τη νομολογία δεν επιτρέπεται η τροποποίηση προσφυγής αν αυτό θα συνιστά νέα προσφυγή που προσβάλλει άλλη διοικητική πράξη εκπρόθεσμα (Δέστε: Lanitis Farm Ltd v. The Republic (1982) 3 CLR, 124 και Kkeli v. The Republic (1986) 3 CLR 2030). Κατά την κρίση μου, αν εγκριθεί η αίτηση θα επιτραπεί στον αιτητή 2 να αναμορφώσει ριζικά την προσφυγή του, θέτοντας την πάνω σε διαφορετική βάση, εκπρόθεσμα. Θεωρώ ότι αυτό είναι ανεπίτρεπτο, διότι καταστρατηγεί το Άρθρο 146 του Συντάγματος και επίσης, υπό τις περιστάσεις, το θεωρώ μη ορθό και δίκαιο, λόγω καθυστέρησης.
Κατά συνέπεια, ασκώντας τη διακριτική μου ευχέρεια δικαστικά, απορρίπτω την αίτηση, με έξοδα εις βάρος των αιτητών τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και να υποβληθούν για έγκριση από το δικαστήριο.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.