ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ  ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση  Αρ.  1278/2011)

 

30 Αυγούστου, 2012

 

[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ΑΡΘΡO 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΦΙΛΙΠΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ,

Αιτητής,

ΚΑΙ

 

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ

ΤΜΗΜΑ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ,

Καθ΄ ων η αίτηση.

____________________

 

Ο Αιτητής παρουσιάζεται προσωπικά.

Ν. Γρηγορίου (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας,  για τους Καθ΄ ων η αίτηση.


Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.:     Με την προσφυγή του ο αιτητής, ο οποίος χειρίζεται την  υπόθεση του προσωπικά, χωρίς τη βοήθεια δικηγόρου, ζητά, ουσιαστικά, ακύρωση της απορριπτικής απόφασης του Γραφείου Ευημερίας (Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων) με την οποία απορρίφθηκε αίτημα του για παροχή, σ΄ αυτόν, δημόσιου βοηθήματος.

 

Ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για παροχή δημόσιου βοηθήματος, η οποία λήφθηκε στο Επαρχιακό Γραφείο Ευημερίας Λευκωσίας, την 17.5.2011.   Στην αίτησή του, ο αιτητής έγραψε, μεταξύ άλλων, ότι αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας, δηλαδή έχει «Αρτηριακή υπέρταση, πρόβλημα με αρτηρίες καρδίας, αϋπνία και πιθανό πρόβλημα με οστά (εξετάσεις αναμένονται)».

 

Στην αίτηη του ο αιτητής έγραψε επίσης ότι η σύζυγος του είναι αισθητικός, ότι κερδίζει 680 ευρώ (μηνιαίως) από την εργασία της και ότι έχει πρόσθετο εισόδημα, από περιουσία, ανερχόμενο σε 35 ευρώ (μηνιαίως), ήτοι συνολικό μηνιαίο εισόδημα 715 ευρώ.  Επίσης έγραψε ότι διαμένει σε ιδιόκτητο σπίτι (περιουσία της γυναίκας του).

 

Το βασικό  παράπονο του αιτητή, όπως φαίνεται από την προσφυγή και τις αγορεύσεις του, είναι ότι, ενώ ο ίδιος είναι ανάπηρος, σύμφωνα με βεβαίωση του γιατρού του, οι καθ΄ ων η αίτηση δεν εφάρμοσαν το άρθρο 9 του περί Δημοσίων Βοηθημάτων και Υπηρεσιών Νόμου του 2006 (Ν 95(Ι)/2006) και δεν αφαίρεσαν από το  μηνιαίο κερδαινόμενο εισόδημα της συζύγου του, ποσό 512 ευρώ (μηνιαίως), όπως όφειλαν.  Σύμφωνα με τον  υπολογισμό του αιτητή, αν οι καθ΄ ων η αίτηση αφαιρούσαν 512 ευρώ από το μηνιαίο εισόδημα της συζύγου του (765 ευρώ μηνιαίως, όπως λέγει) τότε ο αιτητής θα δικαιούτο σε δημόσια βοήθημα - συμπλήρωμα εισοδήματος, σύμφωνα με το Νόμο.

 

Προς υποστήριξη της αίτησης του ο αιτητής παρουσίασε Ιατρική Βεβαίωση του παθολόγου Δρος Μιχαήλ Αποστόλου, ημερ. 6.5.2011, σύμφωνα με την οποία αυτός παρουσιάζει Αρτηριακή Υπέρταση, υποβάλλεται σε φαρμακευτική αγωγή και χρήζει ειδικής δίαιτας.   Ο ίδιος γιατρός συμπλήρωσε και έντυπο που του στάληκε από τους καθ΄ ων η αίτηση στο οποίο αναγράφεται ότι ο αιτητής υποφέρει με οσφυαλγία από τριετίας (το έντυπο συμπληρώθηκε στις 30.7.2011).  Το τελευταίο τρίμηνο έχει επιδείνωση της κατάστασης και παίρνει φάρμακα.   Η διάγνωση του γιατρού είναι:  «Οσφυαλγία με αρχόμενες οστεοφυτικές αλλοιώσεις, Δεξιά οσφυαλγία».  Ο ιατρός (γενικός παθολόγος) σημείωσε επίσης ότι ο αιτητής είναι ανίκανος για εργασία μέχρι 31.12.2011 και ότι χρειάζεται ειδική δίαιτα μέχρι την 31.12.2011 «για να χάσει βάρος».

Στον αιτητή στάλησαν δύο απορριπτικές απαντήσεις.  Η μια ημερ. 9.9.2011 αναφέρει ότι η αίτηση του για δημόσιο βοήθημα απορρίπτεται επειδή «εργάζεται η σύζυγος σας» και η δεύτερη, ημερ. 27.9.2011, αναφέρει ως λόγο απόρριψης ότι «εργάζεται η σύζυγος σας και σύμφωνα με το άρθρο 12(1) (α) έχει ευθύνη συντήρησής σας».

 

Σύμφωνα με τα ενώπιον μου στοιχεία, η σύζυγος του αιτητή είναι ιδιοκτήτρια τεσσάρων τεμαχίων γης (εξ ολοκλήρου) και δύο άλλων (κατά το ένα δεύτερον) τα οποία ενοικιάζει προς 420 ευρώ ετησίως, ήτοι 35 ευρώ μηνιαίως.

 

Εξέτασα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία, έχοντας υπόψιν ότι ο αιτητής δεν είχε τη βοήθεια δικηγόρου.

 

Το βασικό παράπονο του αιτητή είναι ότι ο νόμος εφαρμόστηκε εσφαλμένα στην περίπτωση του.   Κατά τον ισχυρισμό του, εφόσον ο ίδιος είναι ανάπηρος - ανίκανος για εργασία, θα έπρεπε, σύμφωνα με το άρθρο 9(1) (α) (ii) του προαναφερομένου Νόμου, από το εισόδημα της συζύγου του (που προέρχεται από εργασία) να αφαιρείτο ποσόν μέχρι Λ.Κ.300 (512 ευρώ), οπόταν ο ίδιος θα δικαιούτο σε δημόσιο βοήθημα, συμπλήρωμα του οικογενειακού εισοδήματος.

 

Οι καθ΄ ων η αίτηση αντιτείνουν ότι ο αιτητής ούτε ισχυρίστηκε, ούτε και απέδειξε ότι είναι ανάπηρος, η αίτηση του δεν ήταν για επίδομα αναπηρίας αλλά για δημόσιο βοήθημα, επομένως δεν ισχύει η προαναφερόμενη πρόνοια του άρθρου 9 του Νόμου.   Αντίθετα, ισχύει το άρθρο 12 του Νόμου 95(Ι)/2006, σύμφωνα με το οποίο (άρθρο 12(1) (α)) «καθένας εκ των συζύγων ευθύνεται για τη συντήρηση και φροντίδα του άλλου ..».  Εφόσον η σύζυγος του αιτητή έχει εργασία, εισόδημα και  περιουσία, έχει ευθύνη και για τη συντήρηση του συζύγου της - αιτητή.

 

Θεωρώ ότι οι καθ΄ ων η αίτηση ορθά εφάρμοσαν το νόμο και απέρριψαν την αίτηση του αιτητή, δυνάμει του άρθρου 12 του Νόμου, το οποίο δημιουργεί νομική υποχρέωση στη σύζυγο του αιτητή να τον συντηρεί, εάν και εφόσον ο ίδιος δεν μπορεί να αυτοσυντηρθηθεί.   Επίσης, ορθά, κατά την εκτίμηση μου, οι καθ΄ ων η αίτηση δεν εφάρμοσαν το άρθρο 9 του Νόμου και δεν υπολόγισαν 512 ευρώ λιγότερα, μηνιαίως, από το μηνιαίο εισόδημα της συζύγου του αιτητή,  καθότι ο αιτητής δεν παρουσίασε στοιχεία ότι αυτός είναι (μόνιμα) ανάπηρος και δεν μπορεί να εργαστεί.   Τα ιατρικά πιστοποιητικά του γενικού  παθολόγου του αιτητή (ημερ. 6.5.11 και 30.7.11) δεν αποδεικνύουν μόνιμη αναπηρία, κατά την κρίση μου, και ο αιτητής ουδέποτε ισχυρίστηκε, στην αίτηση του, ή οποτεδήποτε πριν την προσβαλλόμενη απόφαση, ότι είναι ανάπηρος.  Είναι μόνο μετά την καταχώριση της προσφυγής αυτής (στις 28.9.2011) που ο αιτητής παρουσίασε πιστοποιητικό του Δρος Σεργίου, ημερ. 1.11.2011, στο οποίο αναφέρεται ότι «λόγω σοβαρής σπονδυλοαρθρίτηδας είναι τελείως ανίκανος δια εργασία».   Ασφαλώς αυτό το πιστοποιητικό δεν βρισκόταν ενώπιον των καθ΄ ων η αίτηση, όταν έλαβαν την προσβαλλόμενη απόφαση, και επομένως δεν  μπορεί να ληφθεί υπόψιν, αλλά ούτε και  μπορεί να θεωρηθεί ότι έγινε ανεπαρκής έρευνα.  Η έρευνα που έγινε ήταν στη βάση των στοιχείων που υπήρχαν, κατά τον ουσιώδη χρόνο.  Επιπρόσθετα παρατηρώ, ότι ακόμα και όταν υπάρχει αναπηρία του/της συζύγου, σύμφωνα με το άρθρο 9(1) (α) (ii) του Νόμου, δεν λαμβάνεται υπόψιν, για παροχή δημοσίου βοηθήματος ή για τον καθορισμό του ύψους του, ποσό «μέχρι τριακόσιες λίρες ..».  Επομένως υπάρχει διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης ως προς το ακριβές ύψος του ποσού που δεν  θα υπολογιστεί.  Ο νόμος δεν λέγει ότι δεν λαμβάνεται υπόψιν ποσόν Λ.Κ.300 (512 ευρώ), όπως ισχυρίζεται ο αιτητής, αλλά μέχρι Λ.Κ.300 (512 ευρώ).

 

Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω, θεωρώ ότι, με τα στοιχεία που είχαν ενώπιον τους, οι καθ΄ ων η αίτηση, κατά τον ουσιώδη χρόνο της λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης,  ορθά εφάρμοσαν τον Νόμο επί των γεγονότων της υπόθεσης και ορθά άσκησαν τη διακριτική τους ευχέρεια απορρίπτοντας την αίτηση του αιτητή.

 

 

 

Κατά συνέπεια η προσφυγή απορρίπτεται.  Υπό τις περιστάσεις, όμως, δεν εκδίδεται διαταγή ως προς τα έξοδα.

 

 

 

 

 

                                                        Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,

                                                                      Δ.

 

 

 

 

 

/ΕΑΠ.

 

 

                   

         

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο