|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 896/2012)
17 Ιουλίου, 2012
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
TARIQ HUSSAIN,
Αιτητής,
ν.
κυπριακησ δημοκρατιασ, μεσω
1. υπουργEIOY ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ,
2. διευθυντριασ ΤΜΗΜΑΤΟΣ αρχειου πληθυσμου και μεταναστευσησ ΚΑΙ/Η
3. ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Ενδιάμεση Αίτηση ημερ. 7.6.2012 για αναστολή των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης
Μ. Παρασκευάς, για τον Αιτητή.
Θ. Πιπερή (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
ε ν δ ι α μ ε σ η Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Ο Αιτητής με την προσφυγή του ζητά δήλωση ότι η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση, ημερ. 23.5.2012, με την οποία του απέρριψαν την αίτηση του για διαμονή στην Κύπρο ως σύζυγος ευρωπαίας πολίτιδος, είναι παράνομη. Ταυτόχρονα, με την προσφυγή καταχώρησε και μονομερή αίτηση, με την οποία αιτείται παρεμπίπτον διάταγμα για την αναστολή της απέλασης και κράτησης του Αιτητή. Μετά την επίδοση της αίτησης, οι Καθ' ων η αίτηση καταχώρησαν γραπτή ένσταση.
Η αίτηση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του Παναγιώτη Σαββίδη, ο οποίος όπως αναφέρει είναι δικηγόρος στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τον Αιτητή. Προέβη στην ένορκη δήλωση μετά από οδηγίες που έλαβε από τον Αιτητή, ο οποίος κρατείται στις Κεντρικές Φυλακές. Όπως αναφέρεται, ο Αιτητής κατάγεται από το Πακιστάν και σήμερα βρίσκεται νόμιμα στην Κύπρο, καθότι στις 27.11.2008 τέλεσε πολιτικό γάμο στο Δημαρχείο Λύσης με την Ionella-Eugenia Vlad, η οποία είναι ρουμάνα υπήκοος και με την οποία στις 26.9.2009 απέκτησε ένα παιδί. Ο ενόρκως δηλών αναφέρει ότι στις 7.6.2012 του τηλεφώνησε ο Αιτητής και του ανέφερε ότι κρατείται στις Κεντρικές Φυλακές και ότι αστυνομικοί του Τμήματος Μετανάστευσης τον ενημέρωσαν ότι επίκειτο ίσως εντός εκείνης της ημέρας, η απέλασή του με συνοπτικές διαδικασίες.
Στην ένορκη δήλωση, εκτός από τα Πιστοποιητικά Γάμου και Γέννησης, επισυνάπτεται και η επιστολή των Καθ' ων η αίτηση ημερ. 23.5.2012, στην οποία περιέχεται η προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία το Τμήμα Αλλοδαπών και Μετανάστευσης, σε σχέση με την αίτηση του ημερ. 16.3.2011, τον πληροφορούσε ότι από έρευνες που έγιναν διαφάνηκε ότι ο ίδιος δεν συζεί πλέον με τη σύζυγό του και ως εκ τούτου δεν πληροί τους όρους για διατήρηση του δικαιώματος διαμονής στη Δημοκρατία, σύμφωνα με το άρθρο 27(2) του Νόμου 7(Ι)/2007. Ως εκ τούτου το Τμήμα απέρριψε την αίτηση του για διαμονή.
Η αίτηση δεν μπορεί να επιτύχει, για θεμελιακό λόγο. Σύμφωνα με τις αρχές του διοικητικού δικαίου, η καταχώρηση προσφυγής προς ακύρωση διοικητικής πράξης δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα, με αποτέλεσμα η διοικητική πράξη να μπορεί να εκτελεστεί από τη διοίκηση, εκτός και αν ο επηρεαζόμενος ζητήσει προσωρινή αναστολή της (βλ. Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο του Π. Δ. Δαγτόγλου, 2η Έκδοση, 1994, σελ. 365, παρ. 502). Αυτό προϋποθέτει την έγερση προσφυγής κατά της διοικητικής πράξης (βλ. Karram v. Republic (1983) 3 CLR 199, Χριστούδιας ν. Δημοκρατίας (1989) 3(B) ΑΑΔ 650, 653, Προσωρινή Προστασία στις Ακυρωτικές Διαφορές του Β. Σκουρή, Έκδοση 1979, σελ. 28 και Εγχειρίδιο Κυπριακού Διοικητικού Δικαίου του Ν. Χαραλάμπους, Έκδοση 2006, σελ. 203).
Στην προκειμένη περίπτωση, ο Αιτητής προσβάλλει τη διοικητική πράξη ημερ. 23.5.2012, με την οποία η διοίκηση δεν ενέκρινε το αίτημα του για διαμονή στην Κύπρο, ως σύζυγος ευρωπαίας πολίτιδος. Όμως με την ενδιάμεση αίτησή του δεν ζητά αναστολή εκτέλεσης αυτής της απόφασης, αλλά αναστολή του διατάγματος απέλασης και του διατάγματος κράτησης. Για το πρώτο, ούτως ή άλλως δεν τίθεται καν θέμα, εφόσον είναι παραδεχτό ότι ουδέποτε εκδόθηκε εναντίον του ένα τέτοιο διάταγμα. Το δεύτερο διάταγμα που ζητά, αφορά σε πράξη, άλλη από αυτή που προσβάλλεται με την προσφυγή και επομένως δεν τίθεται θέμα αναστολής της στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας.
Ανεξάρτητα των πιο πάνω, η ενδιάμεση αίτηση ακόμη και αν εξετάζετο στην ουσία της και πάλιν θα είχε απορριπτική κατάληξη, αφού δεν θα πληρούσε τα κριτήρια για έκδοση προσωρινών διαταγμάτων. Παρά τα όσα λέχθηκαν από το συνήγορο του Αιτητή, δεν διαφαίνεται «έκδηλη» ή «εξόφθαλμη» παρανομία.
Αυτό δεν αποκλείει το ενδεχόμενο στο στάδιο της εκδίκασης της ουσίας της προσφυγής, όταν τα πραγματικά γεγονότα και ο νόμος θα τεθούν στο μικροσκόπιο και θα εξεταστούν ενδελεχώς οι θέσεις των δύο πλευρών, να διαπιστωθεί κάποιου είδους παρανομία. Όμως στο παρών παρεμπίπτον στάδιο που η εξέταση γίνεται με άλλα κριτήρια, δεν διαπιστώνεται να υπάρχει «έκδηλη» ή «εξόφθαλμη» παρανομία (βλ. Noel de Siera v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1694/11, ημερ. 25.5.2012).
Πέραν τούτου, η ενδιάμεση αίτηση για αναστολή δεν θα μπορούσε να εγκριθεί και για ένα άλλο λόγο. Ζητείται η αναστολή αρνητικής πράξης της διοίκησης. Σύμφωνα με τις αρχές του διοικητικού δικαίου, αρνητική πράξη της διοίκησης δεν μπορεί να ανασταλεί, αφού θεωρείται ότι ισοδυναμεί με την έκδοση διοικητικής απόφασης από το δικαστήριο, κάτι που θεωρείται ανεπίτρεπτο. Κλασσική περίπτωση είναι η άρνηση της διοίκησης να χορηγήσει άδεια διαμονής σε αλλοδαπό, όπως είναι η παρούσα περίπτωση. Σχετικές είναι οι Sayigh v. Republic (1986) 3(A) CLR 277, Radwan v. Δημοκρατίας κ.α. (Αρ. 1) (1989) 3(B) ΑΑΔ 421, Hellenic Petroleum Cyprus Ltd v. Δημοκρατίας κ.α., Υπόθ. Αρ. 815/07, ημερ. 6.7.2007, Hellenic Petroleum Cyprus Ltd v. Δημοκρατίας κ.α. (2007) 3 ΑΑΔ 602, Moyo and Αnother v. Republic (1988) 3 CLR 1203, Khandaie v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1721/11, ημερ. 21.6.2012, Goulelis v. Republic (1969) 3 CLR 583, 585, Karram v. Republic, ανωτέρω, Moyo and Another v. Republic (1998) 3 CLR 1203 και Wang v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1108/11, ημερ. 28.9.2011.
Η ενδιάμεση αίτηση για αναστολή απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ των Καθ' ων η αίτηση, τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή. Αυτά θα είναι πληρωτέα μετά τη διεκπεραίωση της προσφυγής.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ