|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 932/2010
12 Ιουνίου, 2012.
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΔΕΛΦΟΙ ΖΑΧΑΡΟΥΛΛΑΣ & ΥΙΟΙ ΛΤΔ
Αιτητές
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ/Η
2. ΕΦΟΡΟΥ Φ.Π.Α.
Καθ' ων η αίτηση
..............................
Γ. Παπαντωνίου με Μ. Παπαντωνίου (κα), για τους αιτητές
Μ. Θεοκλήτου (κα) Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση
...............................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Η αιτήτρια εταιρεία (στο εξής αιτητές) με την παρούσα προσφυγή ζητούν από το δικαστήριο τις πιο κάτω θεραπείες, τις οποίες παραθέτω αυτούσιες:
«Α. Δήλωση ή/και απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου με την οποία να κηρύσσεται άκυρη και/ή παράνομη και/ή χωρίς οποιοδήποτε νομικό αποτέλεσμα η απόφαση των καθ' ων η αίτηση, η οποία κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή ημερ. 28/4/2010 που περιήλθε σε γνώση των αιτητών κατά ή περί την 30/4/2010 με την οποία απορρίφθηκε η ένσταση των Αιτητών ημερ. 27/4/09 με την αιτιολογία ότι «η εν λόγω εταιρεία δεν έχει προσκομίσει επαρκή στοιχεία που να αποδεικνύουν τους ισχυρισμούς της, ότι οι τραπεζικές καταθέσεις δεν αφορούν εισπράξεις από εκτελεσθείσα εργασία αλλά προσωπικά εισοδήματα των διευθυντών της και χρηματοδότηση από άλλες συνδεόμενες εταιρείες.
Β. Δήλωση και/ή απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου που να διατάσσει τους Καθ' ων η Αίτηση όπως επιστρέψουν το επιπλέον ποσό εκ €8.057,86 που πληρώθηκε από την Αιτήτρια ως ποσό βεβαίωσης φόρου εκροών.»
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Οι αιτητές είναι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο ΦΠΑ από το 2004 και έχουν ως επιχειρηματική δραστηριότητα τις οικοδομικές εργασίες και τις εργασίες με τηλεσκοπικό ανυψωτήρα (fork-lift). Σύμφωνα με τα ενώπιον του δικαστηρίου στοιχεία, στις 25/11/2004 οι αιτητές σταμάτησαν να αναλαμβάνουν την εκτέλεση εργασιών με τηλεσκοπικό ανυψωτήρα, εξακολούθησαν όμως να εκτελούν οικοδομικές εργασίες.
Το Επαρχιακό Γραφείο ΦΠΑ Λάρνακας, ασκώντας τις εξουσίες του με βάση τους περί Φόρους Προστιθέμενης Αξίας Νόμους του 2000 μέχρι 2008, διενήργησε έλεγχο στην επιχείρηση των αιτητών ο οποίος άρχισε στις 14/5/2008 και ολοκληρώθηκε στις 9/7/2008. Ζητήθηκαν τα βιβλία και τα αρχεία, τα οποία σύμφωνα με το νόμο οι αιτητές όφειλαν να τηρούν, για την υπό έλεγχο περίοδο, δηλαδή από 1/2/2004 μέχρι 31/1/2008. Από τον έλεγχό τους διαπιστώθηκαν τα εξής:
(α) Οι αιτητές σε κάποιες περιπτώσεις πραγματοποιούσαν εισπράξεις χωρίς να εκδίδουν τιμολόγιο ΦΠΑ για να αποδίδουν το ΦΠΑ που αναλογεί.
(β) Από τη σύγκριση των πωλήσεων που δηλώθηκαν στις ελεγμένες οικονομικές καταστάσεις για τα έτη 2004, 2005 και 2006, με τις πωλήσεις στις φορολογικές δηλώσεις που υποβλήθηκαν στον Έφορο ΦΠΑ για τα ίδια έτη, διαπιστώθηκε ότι, στις ελεγμένες οικονομικές καταστάσεις δηλώθηκαν περισσότερες πωλήσεις ποσού ύψους £58.248. Δηλαδή στις φορολογικές δηλώσεις που υποβλήθηκαν στον Έφορο ΦΠΑ για τα έτη 2004, 2005 και 2006 δηλώθηκαν λιγότερες εκροές ύψους £58.248.
(γ) Από τον έλεγχο των καταθέσεων που φαίνονται στον τραπεζικό λογαριασμό των αιτητών και τη σύγκριση αυτών με τα ποσά των τιμολογίων και των αποδείξεων είσπραξης που οι αιτητές εξέδωσαν διαπιστώθηκε ότι για ποσό καταθέσεων ύψους £35.920 ή €61.372,96 δεν υπήρχαν αντίστοιχα τιμολόγια ΦΠΑ για να αποδοθεί ο ανάλογος ΦΠΑ. Οι αιτητές δεν έδωσαν επαρκείς εξηγήσεις για τις καταθέσεις αυτές. Οι αρμόδιοι λειτουργοί της Υπηρεσίας ΦΠΑ θεώρησαν ότι το πιο πάνω ποσό αποτελεί την αντιπαροχή για φορολογητέες συναλλαγές που πραγματοποίησαν οι αιτητές. Ο ΦΠΑ που περιλαμβάνεται στο πιο πάνω ποσό αδήλωτων πωλήσεων επιβαρύνεται με συντελεστή 15%. Το ποσό ΦΠΑ που υπολογίστηκε ότι δεν δηλώθηκε στις φορολογικές δηλώσεις των αιτητών είναι £4.685,01, ή €8.004,82.
(δ) Εντοπίστηκαν στα βιβλία των αιτητών τέσσερις περιπτώσεις που αφορούσαν εργασίες με τηλεσκοπικό ανυψωτήρα για τις οποίες εξεδόθη απόδειξη είσπραξης, όμως δεν βρέθηκε το αντίστοιχο τιμολόγιο ΦΠΑ ούτως ώστε να αποδοθεί ο ανάλογος φόρος ο οποίος ανέρχεται σε £31,04 ή €53,04.
(ε) Διεκδικήθηκε από τους αιτητές έκπτωση φόρου εισροών ύψους £5.850 ή €9.995,32 για την αγορά τηλεσκοπικού ανυψωτήρα αλλά δεν προσκομίστηκε από μέρους τους οποιοδήποτε τιμολόγιο ΦΠΑ που να αιτιολογεί το ποσό ΦΠΑ που διεκδικήθηκε. Σύμφωνα με τον Καν. 20(2)(α) των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Γενικών) Κανονισμών του 2001 μέχρι 2008 κατά το χρόνο διεκδίκησης φόρου εισροών σύμφωνα με την παράγραφο (1) του Καν. 20, το πρόσωπο που διεκδικεί το φόρο εισροών οφείλει να κατέχει το έγγραφο που απαιτείται να παραδίδεται δυνάμει του Καν. 11 των εν λόγω Κανονισμών.
(στ) Διεκδικήθηκε επίσης από τους αιτητές έκπτωση φόρου εισροών ύψους £358,65 ή €612,79 με τιμολόγια αγορών που δεν είχαν εκδοθεί στο όνομά τους, αλλά στο όνομα της εταιρείας Terrain Construction Ltd.
Σύμφωνα με τον Καν. 20(2)(α) κατά το χρόνο διεκδίκησης φόρου εισροών το πρόσωπο οφείλει, αν η διεκδίκηση αφορά παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών, από άλλο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο να κατέχει το έγγραφο που απαιτείται να παραδίδεται δυνάμει του Καν. 11. Σύμφωνα με τον Καν. 12(1)(ε) το τιμολόγιο ΦΠΑ που εγγεγραμμένο πρόσωπο παραδίδει σύμφωνα με τον Καν. 11 περιέχει το όνομα, διεύθυνση του προσώπου προς το οποίο παραδίδονται τα αγαθά ή παρέχονται οι υπηρεσίες.
Ενόψει των πιο πάνω διαπιστώσεων, η Εφορος ΦΠΑ έκρινε ότι οι φορολογικές δηλώσεις που υπέβαλαν οι αιτητές για τις φορολογικές περιόδους από 1/2/2004 μέχρι 31/1/2008 ήταν ελλιπείς και/ή ανακριβείς. Ως αποτέλεσμα, προέβη σε βεβαίωση φόρου με βάση το άρθρο 49 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 2000 μέχρι 2008. Στη συνέχεια ειδοποίησε τους αιτητές με την επιστολή ημερ. 10/7/2008 ότι όφειλαν να καταβάλουν στην Έφορο ΦΠΑ ποσό ύψους €18.665,97.
Οι αιτητές με επιστολή των λογιστών τους ημερ. 13/8/2008 αμφισβήτησαν, για συγκεκριμένους λόγους που παρέθεσαν, την ορθότητα του βεβαιωθέντος φόρου και ζήτησαν την ακύρωση του.
Απάντηση δόθηκε στους αιτητές με επιστολή της Εφόρου ΦΠΑ ημερ. 6/3/2009. Έγιναν αποδεκτές όλες οι αντιρρήσεις των αιτητών πλην μιας, με αποτέλεσμα την τροποποίηση της βεβαίωσης φόρου και τη μείωση του οφειλόμενου ποσό από €18.665,97 σε €8.057,86.
Σημειώνεται ότι οι ισχυρισμοί των αιτητών που δεν έγιναν αποδεκτοί αφορούν την προέλευση των τραπεζικών τους καταθέσεων και το ΦΠΑ που αναλογεί σ' αυτές.
Οι αιτητές υπέβαλαν στις 27/3/2009 (προφανώς στο αιτητικό της προσφυγής εκ λάθους γίνεται αναφορά σε ένσταση ημερ. 27/4/2009) ένσταση στον Υπουργό Οικονομικών με βάση το άρθρο 52 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 2000 μέχρι 2009 κατά της βεβαίωσης φόρου της 6/3/2009. Η ένσταση εξετάστηκε από ανώτερο λειτουργό του Υπουργείου Οικονομικών ο οποίος και υπέβαλε σχετική έκθεση προς τον αρμόδιο Υπουργό. Η απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, που ήταν απορριπτική, γνωστοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή ημερ. 28/4/2010, με αποτέλεσμα την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΟΥΣ
Το θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω αυτούσιο το κείμενο της επιστολής ημερ. 28/4/2010 (προσβαλλόμενη απόφαση). Αυτό έχει ως εξής:
«Ένσταση της εταιρείας «ΑΔΕΛΦΟΙ ΖΑΧΑΡΟΥΛΛΑ & ΥΙΟΙ ΛΤΔ»
(ΑΡ. Μητρώου Φ.Π.Α. 10144338F), εναντίον απόφασης της Εφόρου Φ.Π.Α.
Έχω οδηγίες να αναφερθώ στο πιο πάνω θέμα, και να σας πληροφορήσω ότι ο Υπουργός Οικονομικών αφού έλαβε υπόψη:
(Α) Την ισχύουσα υπό τις περιστάσεις Νομοθεσία περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, τους σχετικούς Κανονισμούς και ειδικά:
1. Σύμφωνα»με την παράγραφο 5(1) και 5(2) του Δέκατου Παραρτήματος των περί Φ.Π.Α. Νόμων του 2000 μέχρι 2010, Ν.95(Ι)/2000-2010» πρέπει τα υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα να τηρούν πλήρη βιβλία και αρχεία.
2. Πρόσθετα, σύμφωνα με «τον κανονισμό 22 των περί Φόρου Προστιθεμένης Αξίας (Γενικών) Κανονισμών του 2001 μέχρι 2010» υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο οφείλει να τηρεί πλήρη βιβλία, αρχεία και στοιχεία και να τα διατηρεί για περίοδο 7 χρόνων.
3. Το άρθρο 49(1) των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 2000 μέχρι 2008 το οποίο διαλαμβάνει ότι «Όταν οποιοδήποτε πρόσωπο παραλείψει να υποβάλει οποιεσδήποτε φορολογικές δηλώσεις που απαιτούνται δυνάμει του παρόντος Νόμου ή να τηρήσει οποιαδήποτε έγγραφα και να παράσχει τις διευκολύνσεις τις απαραίτητες για να επαληθευτούν τέτοιες δηλώσεις ή όταν ο Έφορος κρίνει ότι τέτοιες δηλώσεις είναι ελλιπείς ή ανακριβείς, ο Έφορος δύναται να βεβαιώσει κατά την καλύτερη κρίση του το ποσό του ΦΠΑ που είναι οφειλόμενο από αυτό το πρόσωπο και να γνωστοποιήσει το ποσό στο πρόσωπο αυτό».
(Β) Το γεγονός ότι, από τον έλεγχο των διαθέσιμων στοιχείων, διαπιστώθηκε ότι:
η εν λόγω εταιρεία δεν έχει προσκομίσει επαρκή στοιχεία που να αποδεικνύουν τους ισχυρισμούς της, ότι οι τραπεζικές καταθέσεις δεν αφορούν εισπράξεις από εκτελεσθείσα εργασία αλλά αφορούν προσωπικά εισοδήματα των διευθυντών της και χρηματοδότηση από άλλες συνδεόμενες εταιρείες,
κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Έφορος ΦΠΑ ορθά απέρριψε την ένσταση της εταιρείας ΑΔΕΛΦΟΙ ΖΑΧΑΡΟΥΛΛΑ με ημερομηνία 27.3.2009 κατά της διοικητικής πράξης που αφορούσε τα ποσά βεβαίωσης φόρου εκροών, τα οποία αποτελούσαν αντικείμενο της εν λόγω ένστασης.
Ενόψει των πιο πάνω, η ένσταση της εταιρείας ΑΔΕΛΦΟΙ ΖΑΧΑΡΟΥΛΛΑ απορρίπτεται.»
Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των αιτητών στην αγόρεση τους (αρχική και απαντητική) εισηγούνται την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης για τους εξής λόγους: (α) έλλειψη δέουσας έρευνας, (β) ύπαρξη πλάνης περί τα πράγματα και (γ) έλλειψη αιτιολογίας.
Η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ' ων η αίτηση προβάλλει προδικαστική ένσταση ότι η θεραπεία που ζητείται στην παράγραφο Β του αιτητικού της προσφυγής δεν μπορεί να αποδοθεί. Διαζευκτικά και επί της ουσίας της υπόθεσης, υποστηρίζει την ορθότητα και νομιμότητα της επίδικης απόφασης και εισηγείται την απόρριψη της προσφυγής.
Στο σημείο αυτό, προτού εξεταστεί η προδικαστική ένσταση και οι λόγοι ακύρωσης που προβάλλονται, είναι πιστεύω αναγκαίο να επισημανθούν τα εξής:
Το ποσό του φόρου εκροών εκ €8.057,86 (την επιστροφή του οποίου αιτούνται οι αιτητές με τη θεραπεία υπ' αρ. Β στην αίτηση ακύρωσης), όπως αυτό διαμορφώθηκε ως οφειλόμενο μετά τη μερική αποδοχή της ένστασής τους από την Έφορο ΦΠΑ, προκύπτει από το άθροισμα των ακόλουθων ποσών:
(α) τη βεβαίωση φόρου εκροών εκ €53,04 που αναλογεί στις τέσσερις περιπτώσεις εργασιών με τηλεσκοπικό ανυψωτήρα,
(β) τη βεβαίωση φόρου εκροών εκ €8.004,82 που αναλογεί σε αριθμό καταθέσεων των αιτητών συνολικού ύψους €61.372,96 για τις οποίες δεν εντοπίστηκαν αντίστοιχα τιμολόγια ΦΠΑ. Το συγκεκριμένο ποσό φόρου εκροών αναλύεται ως ακολούθως:
(i) φόρος εκροών ύψους €2.210,67 το οποίο αφορά καταθέσεις ύψους £9.920,00, για τις οποίες δεν εντοπίστηκε τιμολόγιο, και οι οποίες, σύμφωνα με τον ελεγκτή της εταιρείας, αφορούν καταθέσεις από το προσωπικό εισόδημα των διευθυντών, και
(ii) φόρος εκροών ύψους €5.794,14 το οποίο προκύπτει από κατάθεση ύψους £26.000,00 για την οποία δεν εντοπίστηκε τιμολόγιο πώλησης, και η οποία, σύμφωνα με τον ελεγκτή των αιτητών, αφορά χρηματοδότηση από τη συνδεόμενη εταιρεία Terrain Construction Ltd προς τους αιτητές. Αρχικά είχε προβληθεί από τον ελεγκτή της εταιρείας ο ισχυρισμός ότι το εν λόγω ποσό αφορούσε το μερίδιο της εταιρείας Terrain Construction Ltd για αγορά χωραφιού στην Ορόκλινη.
Όπως προκύπτει από τα ενώπιον του δικαστηρίου στοιχεία, στην ένσταση που υπέβαλαν οι αιτητές στον Υπουργό Οικονομικών δεν γίνεται οποιαδήποτε αναφορά στο ποσό των €53,04 (σημείο (α) πιο πάνω) η βεβαίωση του οποίου δεν αμφισβητήθηκε με την προς τον Υπουργό ένσταση. Ούτε και στην αγόρευση τους οι αιτητές προβαίνουν σε οποιαδήποτε αναφορά στο ποσό αυτό. Συνεπώς η παρούσα προσφυγή δεν μπορεί να αφορά τη βεβαίωση φόρου εκροών εκ €53.04 σε σχέση με την οποία δεν υποβλήθηκε ένσταση.
Αναφορικά με το σημείο β(i) πιο πάνω, παρατηρούνται τα εξής:
(α) οι αιτητές στην ένστασή τους προς τον Υπουργό Οικονομικών δηλώνουν, πως παρότι εμμένουν στον ισχυρισμό τους ότι οι καταθέσεις μετρητών ύψους £9.920 προήλθαν από αποταμιεύσεις των διευθυντών τους, εντούτοις, χάριν συμβιβασμού, αλλά και επειδή δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία, αποδέχονται την απόφαση της Εφόρου και είναι πρόθυμοι να καταβάλουν το φόρο που αναλογεί στο συγκεκριμένο ποσό, δηλαδή €2.210,97.
(β) Στη σχετική έκθεση που στάληκε στον Υπουργό Οικονομικών από τον λειτουργό που εξέτασε την ένσταση των αιτητών, γίνεται εισήγηση για απόρριψη της ένστασής τους ως προς το σημείο αυτό, και
(γ) δεν υπάρχει οποιαδήποτε αναφορά στη γραπτή αγόρευση των αιτητών σε σχέση με τη βεβαίωση του συγκεκριμένου ποσού.
Κατά την άποψη μου, τα υπό αναφορά δεδομένα, όπως πολύ σωστά επισημαίνει η ευπαίδευτη δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση στη γραπτή της αγόρευση, φανερώνουν πως οι αιτητές αποδέχονται τη νομιμότητα της βεβαίωσης του ποσού των €2.210,67.
Κατά συνέπεια, με βάση όλα τα ανωτέρω, στην περίπτωση που η προσφυγή επιτύχει, η ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης θα πρέπει να είναι μερική και να αφορά μόνο την απόρριψη της ένστασης των αιτητών για το ποσό φόρου εκροών ύψους €5.794,14. Άλλωστε στις 9/2/2012 ημερομηνία που η υπόθεση ήταν ορισμένη για διευκρινίσεις, οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των αιτητών δήλωσαν πως η προσφυγή αφορά στο ποσό των €5.794,14.
Εφόσον υπάρχει προδικαστική ένσταση είναι ορθό όπως εξεταστεί πρώτα αυτή. Είναι η θέση της ευπαιδεύτου συνηγόρου των καθ' ων η αίτηση ότι η θεραπεία που ζητείται στην παράγραφο Β του αιτητικού της προσφυγής και αφορά σε δήλωση του δικαστηρίου που να διατάσσει τους καθ' ων η αίτηση όπως επιστρέψουν το επιπλέον ποσό εκ €5.794,14 που πληρώθηκε από τους αιτητές ως ποσό βεβαίωσης φόρου εκροών δεν μπορεί να αποδοθεί. Τούτο γιατί, το Ανώτατο Δικαστήριο, εξετάζοντας προσφυγή που στρέφεται εναντίον εκτελεστής διοικητικής πράξης (όπως είναι στην παρούσα περίπτωση η απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, αντικείμενο της θεραπείας Α) δεν έχει σύμφωνα με το Άρθρο 146 παράγρ. 4 του Συντάγματος εξουσία να διατάξει την επιστροφή οποιουδήποτε ποσού που καταβλήθηκε προς συμμόρφωση με εκτελεστή πράξη της διοίκησης.
Συμφωνώ με τη θέση αυτή των καθ' ων η αίτηση. Οι θεραπείες που μπορεί να παρασχεθούν από το Ανώτατο Δικαστήριο, στο πλαίσιο της αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας, προσδιορίζονται με σαφήνεια στην παραγρ. 4 του Άρθρου 146 του Συντάγματος. Περιορίζονται στην επικύρωση ή ακύρωση, μερικώς ή εξ' ολοκλήρου, της απόφασης, πράξης ή παράλειψης η οποία προσβάλλεται και την αποκήρυξη συνεχιζόμενης παράλειψης με το διατακτικό να εκτελεστεί «παν παραλειφθέν». Η τελευταία θεραπεία δεν μας αφορά στην παρούσα περίπτωση. Σχετίζεται αποκλειστικά με παραλείψεις στην εκπλήρωση καθήκοντος το οποίο οριστικοποιεί ο νόμος. Αν οι αιτητές επιτύχουν στην προσφυγή τους τότε έχουν άλλα δικαιώματα με βάση το Άρθρο 146.6 του Συντάγματος. Επομένως η θεραπεία Β απορρίπτεται.
Αναφορικά τώρα με τη θεραπεία Α και τους προαναφερόμενους υπό (α) και (γ) λόγους ακύρωσης περί έλλειψης δέουσας έρευνας και αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης, από τη γραπτή αγόρευση των ευπαιδεύτων συνηγόρων των αιτητών, φαίνεται ότι η συγκεκριμένη εισήγηση τους εδράζεται στο ότι η επίδικη απόφαση έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα συμπεράσματα και την εισήγηση του Ανώτερου Οικονομικού Λειτουργού Παναγιώτη Τήλλυρου στον οποίο ανατέθηκε η εξέταση της ένστασης των αιτητών και η υποβολή σχετικής έκθεσης στον Υπουργό Οικονομικών. Υποστηρίζεται ειδικότερα από μέρους των αιτητών, ότι η επίδικη απόφαση πάρθηκε χωρίς να ληφθούν υπόψη και να ερευνηθούν τα στοιχεία που ο εν λόγω λειτουργός είχε ενώπιον του και που αποδείκνυαν το ορθό της εισήγησης του. Άλλωστε στην έκθεσή του προς τον Υπουργό ο υπό αναφορά λειτουργός, καταγράφει τα συγκεκριμένα στοιχεία.
Εξέτασα τις αντίστοιχες θέσεις και κατέληξα να συμφωνήσω με τη θέση των αιτητών. Αν ανατρέξουμε στη σχετική έκθεση που παραδόθηκε στον Υπουργό Οικονομικών, (Παράρτημα Στ στην ένσταση) θα διαπιστώσουμε ότι η εισήγηση του μοναδικού ατόμου που ήταν επιφορτισμένος με το καθήκον να μελετήσει και εξετάσει την όλη υπόθεση, βρίσκεται σε πλήρη διάσταση με την επίδικη απόφαση. Στην παράγρ. 16 της συγκεκριμένης έκθεσης ο κ. Τήλλυρος εισηγείται τα εξής:
«16. Αναφορικά με το πρώτο σημείο της ένστασης, για ποσό βεβαίωσης φόρου εκροών ύψους €5794,14 έχω προβεί σε έρευνα από την οποία δεν φαίνεται να προκύπτει ότι η κατάθεση του ποσού των £26.000 έγινε ως αντιπαροχή για την πώληση υπηρεσιών από τη μια εταιρεία στην άλλη. Αντίθετα με βάση τις καταστάσεις του τρεχούμενου λογαριασμού που διατηρούν οι δύο εταιρείες στη ΣΠΕ Αραδίππου (Συν. 4 και 5) φαίνεται να έγινε μεταφορά χρημάτων για λόγους ρευστότητας από την εταιρεία Terrain Construction Ltd. στη συγγενική εταιρεία Αδελφοί Ζαχαρουλλάς και υιοί Λτδ. Το ίδιο επιβεβαιώνεται και από τη βεβαίωση του Λογιστή της εταιρείας Αδελφοί Ζαχαρουλλά Λτδ., και το σχετικό πρακτικό για δανεισμό μεταξύ των 2 εταιρειών (Συν. 6). Ως εκ τούτου, εισηγούμαι όπως η ένσταση της εν λόγω εταιρείας γίνει δεκτή σε σχέση με το ποσό βεβαίωσης φόρου εκροών ύψους €5.794,14.»
Παρά τα πιο πάνω, ο Υπουργός Οικονομικών αποφάσισε την απόρριψη της ένστασης, βασιζόμενος σύμφωνα με τους καθ' ων η αίτηση, στην εισήγηση του Οικονομικού Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών κ. Καλοζώη ο οποίος υιοθέτησε τα όσα αναφέρονται στην παρα. 9.2 της υπό αναφορά έκθεσης. Παραθέτω την εν λόγω παράγραφο:
«9.2 Αναφορικά με τις καταθέσεις συνολικού ύψους €61772,96 (£35920,00) ο αρμόδιος λειτουργός διαπίστωσε ότι σύμφωνα με τα στοιχεία τα οποία προσκομίστηκαν αλλά και τις επεξηγήσεις οι οποίες δόθησαν από τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας δεν ήταν αρκετές έτσι ώστε να δικαιολογηθεί η εν λόγω διαφορά. Επομένως η βεβαίωση φόρου εκροών η οποία αφορούσε τις εν λόγω καταθέσεις παρέμεινε ως έχει.»
Η υπό αναφορά όμως παράγραφος αφορά το αποτέλεσμα της έρευνας του λειτουργού της υπηρεσίας ΦΠΑ που εξέτασε την αρχική ένσταση των αιτητών και όχι την ένστασή τους προς τον Υπουργό Οικονομικών. Άλλωστε δεν αναφέρεται ούτε στο προσβαλλόμενο με την παρούσα προσφυγή ποσό. Την εν λόγω εισήγηση του Οικονομικού Διευθυντή υιοθέτησε στη συνέχεια (όπως φαίνεται από την πρώτη σελίδα της σχετικής έκθεσης) και ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών.
Είμαι της άποψης ότι στην προκείμενη περίπτωση δεν παρέχεται οποιαδήποτε αιτιολογία για τη λήψη της επίδικης απόφασης ιδιαίτερα ενόψει της αντίθεσής της προς την εισήγηση του ερευνώντος λειτουργού και αυτός είναι αρκετός λόγος για μερική επιτυχία της προσφυγής.
Η προσφυγή επιτυγχάνει μερικώς με έξοδα (πλέον ΦΠΑ αν υπάρχει) υπέρ των αιτητών και εναντίον των καθ' ων η αίτηση όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο, εκτός βέβαια αν οι διάδικοι συμφωνήσουν αυτά μεταξύ τους.
Η προσβαλλόμενη, με τη θεραπεία Α, απόφαση, στην έκταση που αφορά το ποσό των €5,794.14, ακυρώνεται σύμφωνα με το ΄Αρθρο 146.4(β) του Συντάγματος. Η θεραπεία Β απορρίπτεται.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς