|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 219/2011
25 Ιουνίου, 2012
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΘΗΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Αιτήτρια
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΟΔΙΚΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ
Καθ' ου η αίτηση
.............................
Γ. Σεραφείμ, για την αιτήτρια
Αλ. Καλησπέρα (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον καθ' ου η αίτηση
..........................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Η αιτήτρια με την παρούσα προσφυγή ζητά από το δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:
«Δήλωση ή/και απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου, ότι η πράξη ή/και απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση, με την οποία επιβλήθηκαν στην Αιτήτρια τέλη εγγραφής και κυκλοφορίας για το μεταχειρισμένο αυτοκίνητο μάρκας BMW SUV X5 με αριθμό εγγραφής ΚΥS012 που εισάχθηκε από την Αγγλία στην Κύπρο, είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε αποτελέσματος και έγινε εσφαλμένα και/ή κατά κατάχρηση εξουσίας και/ή πλάνης περί τα πράγματα και/ή το νόμο και/ή αυθαίρετα και/ή αντισυνταγματικά και/ή άλλως πως παράνομα.»
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Η αιτήτρια στις 15/11/2010 εισήγαγε στην Κύπρο από το Ηνωμένο Βασίλειο ένα όχημα ΒΜW SUV X5, το οποίο εκτελωνίστηκε από το Τμήμα Τελωνείων στις 22/11/2010, αφού καταβλήθηκαν οι νενομισμένοι τελωνειακοί δασμοί και οι φόροι κατανάλωσης. Η αιτήτρια ακολουθώντας τη συνήθη διαδικασία αποτάθηκε στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών στις 2/12/2010 και ενέγραψε το όχημα με αρ. εγγραφής ΚΥS012. Κατά την εγγραφή του οχήματος ζητήθηκαν από την αιτήτρια να καταβληθούν ο φόρος εγγραφής και τα τέλη κυκλοφορίας του οχήματος με βάση το Μέρος Ι του Παραρτήματος των περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμων του 1972 μέχρι του 2008. Ο φόρος εγγραφής που καταβλήθηκε ανέρχεται σε €3.206,00 και τα τέλη κυκλοφορίας για την περίοδο από τις 2/12/2010-31/12/2010 ανήλθαν στα €56,00. Η αιτήτρια κατέβαλε τα πιο πάνω ποσό υπό διαμαρτυρία. Το Τμήμα Οδικών Μεταφορών σε απαντητική επιστολή ημερ. 11/4/2011 πληροφόρησε την αιτήτρια ότι σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία δεν έχει περιθώριο διαφορετικού χειρισμού του θέματος της και ως εκ τούτου το αίτημα της για επιστροφή του φόρου εγγραφής του οχήματος της δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί. Η αιτήτρια καταχώρησε την προσφυγή της στις 15/2/2011.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί για τους εξής λόγους: (α) Η μη πρόβλεψη έκπτωσης στα τέλη εγγραφής για το εν λόγω αυτοκίνητο με βάση την ηλικία του κατά παράβαση του άρθρου 90 της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και (β) έλλειψη διάκρισης ως προς την ηλικία του αυτοκινήτου κατά παράβαση της νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Η ευπαίδευτη δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση απορρίπτει όλους τους πιο πάνω ισχυρισμούς, αναφέρει ότι το βάρος απόδειξης ήταν στους ώμους της αιτήτριας να αποδείξει την υπόθεση της και ζητά από το δικαστήριο όπως απορριφθεί η προσφυγή με έξοδα.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Προωθώντας τους πιο πάνω λόγους ακύρωσης ο ευπαίδευτος δικηγόρος της αιτήτριας ανέφερε ότι επί του θέματος υπάρχουν αρκετές αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Σε τέσσερεις περιπτώσεις έχουν δικαιωθεί οι αιτητές και σε μια οι καθ' ων η αίτηση. Υπέρ των αιτητών (ακυρωτική δηλαδή απόφαση) υπήρξε στις πιο κάτω υποθέσεις:
(1) Χαράλαμπος Ασπρομάλλης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων, Τμήμα Οδικών Μεταφορών (υποθ. αρ. 462/2010 ημερ. 8/9/2011 (Μ.Μ. Νικολάτος Δ)
(2) Γιαννάκης Χρυσάνθου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Εφόρου Μηχανοκινήτων Οχημάτων, υποθ. αρ. 194/2010 ημερ. 19/12/2011 (Γ. Κωνσταντινίδης Δ)
(3) Κρις Χριστοδούλου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Εφόρου Μηχανοκινήτων Οχημάτων, υποθ. αρ. 368/2010 ημερ. 10/2/2012 (Γ. Κωνσταντινίδης Δ)
(4) Αθηνά Κωνσταντίνου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Εφόρου Μηχανοκινήτων Οχημάτων, υποθ. αρ. 1748/2009 ημερ. 10/2/2012 (Γ. Κωνσταντινίδης Δ).
Εναντίον των αιτητών (υπέρ των καθ' ων η αίτηση) ήταν η απόφαση στις εξής περιπτώσεις:
Αντώνης Χατζηπέτρου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Διευθυντή Τμήματος Οδικών Μεταφορών, υποθ. αρ. 1477/2009 ημερ. 13/4/2011 (Χατζηχαμπής, Δ.), που υιοθέτησε το σκεπτικό της απόφασης στην υπόθεση Pavlos Ph. Varellas Trading Co. Limited v. Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 703/2005 ημερ. 29/5/2006 (Κραμβής Δ.). Επίσης επικαλέστηκε η δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση μεταξύ άλλων και την απόφαση στην υπόθεση 334/2005, Pavlos Ph. Varellas Trading Co. Ltd. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ημερ. 11/7/2006, όπου και πάλιν η προσφυγή απορρίφθηκε βασιζόμενη στο σκεπτικό της 703/2005, για το λόγο ότι οι αιτητές δεν είχαν παρουσιάσει στοιχεία που να τεκμηριώνουν ότι ο επιβαλλόμενος φόρος ήταν υψηλότερος από το φόρο που παρέμεινε ενσωματωμένος στην εναπομείνασα αξία αυτοκινήτου και ούτε έπραξαν οτιδήποτε με σκοπό να προκαλέσουν τη διενέργεια έρευνας από το Τμήμα Τελωνείων.
Πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι η απόφαση στην 334/2005 είχε εφεσιβληθεί με την Α.Ε. 109/2006 η οποία έφεση πέτυχε και η πρωτόδικη απόφαση παραμερίστηκε λόγω ΚΟΙΝΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ ΔΙΑΔΙΚΩΝ ημερ. 12/4/2007 η οποία, στο ουσιαστικό της μέρος, είχε ως ακολούθως:
«Επειδή η προσβαλλόμενη Διοικητική πράξη στην Προσφυγή με αριθμό 334/2005, έχει ανακληθεί από το Τμήμα Τελωνείων μετά από σωρείαν Ακυρωτικών Αποφάσεων που εκδόθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο για παρόμοιες υποθέσεις, με την παρούσα μας κοινή δήλωση, ζητούμεν όπως η Πρωτόδικη απόφαση στην Προσφυγή 334/05 παραμερισθεί με έξοδα υπέρ των Αιτητών.
Εάν και εφ' όσον η Πρωτόδικη απόφαση παραμερισθεί υπό του Δικαστηρίου, τότε η υπό τον ως άνω τίτλο και αριθμό Έφεση, η οποία είναι ορισμένη για προδικασία στις 17.4.07 θα αποσυρθεί.»
Ως αποτέλεσμα στις 17/4/2007 η Ολομέλεια αποφάσισε ως ακολούθως:
«Αρτεμίδης, Π: Ενόψει των όσων αναφέρονται στην κοινή δήλωση των διαδίκων που καταχωρίστικε στις 12/4/2007, είναι ορθή η θέση τους πως η πρωτόδικη απόφαση πρέπει να παραμεριστεί, και παραμερίζεται. Ως εκ τούτου, η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα υπερ της εφεσείουσας εταιρείας, τόσο στο πρωτόδικο Δικαστήριο όσο και εδώ, τα οποία υπολογίζουμε σε £800 και για τις δύο διαδικασίες.»
Είναι φανερό από τα πιο πάνω ότι όσον αφορά τις υποθέσεις εκείνες που η προσφυγή ήταν εναντίον του αιτητή, η διοίκηση δέχθηκε «τη σωρείαν ακυρωτικών αποφάσεων».
'Εχω μελετήσει τις υποθέσεις που επικαλέστηκε ο ευπαίδευτος δικηγόρος της αιτήτριας ότι υποστηρίζουν τη δική της υπόθεση και τις υποθέσεις που επικαλέστηκε η πλευρά του καθ' ου η αίτηση και έχω καταλήξει να ακολουθήσω τη γραμμή των προαναφερθεισών ακυρωτικών αποφάσεων δηλαδή την 462/2010 ημερ. 8/11/2011 (ΜΜ Νικολάτος Δ), και τις αποφάσεις που ακολούθησαν αυτή, δηλαδή τις προσφ. αρ. 194/2010 ημερ. 19/12/2011 (Γ. Κωνσταντινίδης Δ), 368/2010 ημερ. 10/2/2012 (Γ. Κωνσταντινίδης Δ) και την 1748/2009 ημερ. 10/2/2012 (Γ. Κωνσταντινίδης Δ), οι οποίες σημειώνω ότι δεν έχουν εφεσιβληθεί. Ας σημειωθεί ότι στην υπόθεση 1748/2009 η αιτήτρια (Αθηνά Κωνσταντίνου) προφανώς ήταν η ίδια με την αιτήτρια στην παρούσα.
Στις υποθέσεις αυτές έχει απορριφθεί παρόμοιος ισχυρισμός των καθ' ων η αίτηση ότι δηλαδή ενώ κατέβαλαν οι αιτητές τους φόρους υπό διαμαρτυρία ουδέποτε έθεσαν ενώπιον της διοίκησης «οποιαδήποτε στοιχεία που να καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο φόρος που επιβλήθηκε για το όχημα τους ήταν πιο ψηλός από το φόρο της εναπομείνασας αξίας ομοειδούς μεταχειρισμένου οχήματος που είναι ήδη εγγεγραμμένο στο μητρώο της Δημοκρατίας». Παραθέτω το εξής απόσπασμα από τη σελ. 2 της υπόθεσης 1749/2009, πιο πάνω, το οποίο έχει ως εξής:
«Εξέτασα ίδιο θέμα στη Γιαννάκης Χρυσάνθου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή 194/2010 ημερομηνίας 19.12.11. Αναφέρομαι εκεί στα σχετικά άρθρα 90 και 95 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και στη νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που τα ερμήνευσε. Κατέληξα πως δεν μπορούσε να τίθεται ζήτημα βάρους απόδειξης από τον αιτητή ως προς οτιδήποτε δεν ήταν σχετικό, ως κριτήριο, στη βάση της νομοθετικής ρύθμισης. Σχολίασα συναφώς σχετικές πρωτόδικες αποφάσεις υιοθετώντας την απόφαση του Νικολάτου, Δ., στη Χαράλαμπος Ασπρομάλλης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή 462/10, ημερομηνίας 8.9.11»
Οι αποφάσεις στις υποθέσεις 1477/2009, 703/2005 και 334/2005 έχουν έμμεσα χάσει το υπόβαθρο τους με την προαναφερθείσα απόφαση στην Α.Ε. 109/2006 ημερ. 17/4/2007 που βασίστηκε στην ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΔΙΑΔΙΚΩΝ.
Τα όσα αποφασίστηκαν στις προαναφερθείσες υποθέσεις 462/2010, 194/2010, 368/1010 και 1748/2009 τυγχάνουν εφαρμογής και στην παρούσα και επομένως οδηγούν σε επιτυχία της προσφυγής.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα υπέρ της αιτήτριας και εναντίον του καθ' ου η αίτηση, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4.(β) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ