|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1061/2010)
25 Ιουλίου, 2012
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤA ΑΡΘΡA 23, 28 KAI 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
D. STAVRINOS ESTATES LIMITED,
Αιτητές,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Α. Γεωργιάδης, για τους Αιτητές.
Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα.), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Η αιτήτρια εταιρεία είναι η ιδιοκτήτρια του τεμαχίου με αρ. 57, Φ/Σχ. XLV/51.W1, Τμήμα Β, στην Κοινότητα 'Έμπα, στην Πάφο.
Σχετικά με το τεμάχιο αρ. 57, σημειώνω τα ακόλουθα:
Στις 30.07.2004, υποβλήθηκε από τον τότε ιδιοκτήτη του τεμαχίου αρ. 57, κ. Αλέξανδρο Νικόλα, η Πολεοδομική Αίτηση με αρ. Φακ. ΠΑΦ 2229/2004, για χορήγηση Πολεοδομικής Άδειας, με σκοπό την ανέγερση 11 κατοικιών με κολυμβητικές δεξαμενές.
Η Πολεοδομική Αρχή, με απόφασή της ημερομηνίας 20.12.2005, αρνήθηκε τη χορήγηση Πολεοδομικής Άδειας, για το λόγο ότι:
« (500) Η αίτηση δεν μπορεί να εγκριθεί γιατί το τεμάχιο βρίσκεται σε περιοχή με λανθασμένη σχεδίαση και ο Επαρχιακός Κτηματολογικός Λειτουργός μετά από σχετική διαβούλευση μαζί του αναφέρει ότι υπάρχει λανθασμένη σχεδίαση συνόρων των τεμαχίων της περιοχής, και ότι έχει καταχωρηθεί η αίτηση/έφεση 9.143/001 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου εναντίον του Διευθυντή Κτηματολογίου για διόρθωση του λάθους και γι' αυτό δεν συστήνεται η έκδοση Πολεοδομικής Άδειας.
(Το άρθρο 26(ι) του Περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου είναι σχετικό (ουσιώδης παράγων).»
Εναντίον της απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής, να αρνηθεί τη χορήγηση Πολεοδομικής Άδειας, υποβλήθηκε, στις 13.03.2006, Ιεραρχική Προσφυγή, σύμφωνα με το Άρθρο 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου.
Σύμφωνα με το σχετικό απόσπασμα από τα πρακτικά της 73ης συνεδρίας της υπουργικής επιτροπής, της 22.06.2009, αποφασίστηκε ομόφωνα η απόρριψη της Ιεραρχικής Προσφυγής , καθώς η Υπουργική επιτροπή έκρινε ότι η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής ήταν ορθή και σύμφωνη με την Πολεοδομική Νομοθεσία και τις σχετικές πρόνοιες του Τοπικού Σχεδίου Πάφου. Παράλληλα η Υπουργική επιτροπή εξουσιοδότησε την Πολεοδομική Αρχή να τροποποιήσει το λόγο άρνησης της για χορήγηση πολεοδομικής άδειας.
Στη συνέχεια, η Πολεοδομική Αρχή, με απόφασή της ημερομηνίας 06.08.2010, γνωστοποίησε την άρνησή της να χορηγήσει την αιτούμενη άδεια, σημειώνοντας ως λόγους άρνησης της τους εξής:
«(500) Τα όρια του τεμαχίου, στο υποβληθέν χωροταξικό σχέδιο, δεν συμφωνούν με τα όρια που καθορίζονται στα επίσημα κτηματικά σχέδια, με απoτέλεσμα η προτεινόμενη ανάπτυξη να επεμβαίνει στο γειτονικό τεμάχιο με αρ. 59, το οποίο δεν αποτελεί τεμάχιο στο οποίο αναφέρεται η αίτηση (Kανονισμός 2 των περί πολεοδομίας και χωροταξίας (Αιτήσεις και ιεραρχικές Προσφυγές) Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π 55/90).
ΣΗMEIΩΣH ΠΡΟΣ ΑΙΤΗΤΗ:
1. Η παρούσα Γνωστοποίηση ΄Αρνησης Χορήγησης Πολεοδομικής Άδειας απορρέει από την απόφαση της Αρμόδιας Υπουργικής Επιτροπής για εξέταση Ιεραρχικών προσφυγών, ημερομηνίας 22/06/2009, η οποία εξέτασε τη σχετική Ιεραρχική Προσφυγή σας και αποφάσισε να την απορρίψει. Tαυτόχρoνα, έχει εξουσιοδοτήσει την Πολεοδομική Αρχή να διορθώσει τον αρχικό Λόγο 'Άρνησης, ημερομηνίας 20/12/2005. Ως εκ τούτου, ο Λόγος Άρνησης (500) τροποποιήθηκε ως πιo πάνω.
2. Ως όρια του προς ανάπτυξη τεμαχίου στο στάδιο αυτό, θεωρούνται τα όρια που καθορίζονται με κανονική μαύρη γραμμή (όχι αμυδρή), στα επίσημα κτηματικά σχέδια.»
Στις 12.10.2009, υποβλήθηκε από την αιτήτρια εταιρεία, η Πολεοδομική Αίτηση με αρ. ΠΑΦ/01070/2009, για ανέγερση 11 κατοικιών με 3 κολυμβητικές δεξαμενές, στο επίδικο τεμάχιο.
Η Πολεοδομική Αρχή, με απόφασή της στις 22.03.2010, αρνήθηκε και πάλι τη χορήγηση της αιτούμενης πολεοδομικής άδειας, για τον ακόλουθο λόγο:
« (500) Η προτεινόμενη ανάπτυξη δεν συνάδει με τις πρόνοιες του άρθρου της ΚΔΠ55/90. Συγκεκριμένα, προτείνεται η ανέγερση οικοδομών τα όρια του οποίου στο υποβληθέν χωροταξικό σχέδιο, δεν συμφωνούν με τα όρια που καθορίζονται στα επίσημα κτηματικά σχέδια, με αποτέλεσμα τμήμα της προτεινόμενης ανάπτυξης, να επεμβαίνει στο γειτονικό τεμάχιο με αρ. 59.»
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής, να μην χορηγήσει την αιτούμενη Πολεοδομική Άδεια, καταχωρίστηκε η εξεταζόμενη Προσφυγή.
Στους νομικούς λόγους ακύρωσης προβάλλεται από τους αιτητές ως πρώτος ισχυρισμός ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε από αναρμόδιο όργανο κατά παράβαση των προνοιών του Περί εκχωρήσεως των εξουσιών των απορρεουσών εκ τινός Νόμου του 1962 και ότι δεν ήταν νόμιμη η συγκρότηση της πολεοδομικής αρχής που έλαβε την προσβαλλόμενη απόφαση. Μεταξύ των λόγων ακύρωσης που προβάλλονται από τους αιτητές είναι επίσης ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα καθώς στηρίχθηκε σε γεγονότα που δεν έπρεπε να είχαν ληφθεί υπόψη. Σύμφωνα πάντοτε με τους αιτητές , εσφαλμένα η πολεοδομική αρχή έλαβε υπόψη της τη δικαστική απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου στην Αίτηση 143/01, ημερομηνίας 29/09/2006, εφόσον η αιτήτρια εταιρεία δεν ήταν διάδικος στην υπόθεση εκείνη.
Ισχυρίζονται περαιτέρω οι αιτητές ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται δέουσας έρευνας και νόμιμης αιτιολογίας και ότι κατά την έκδοσή της παραβιάστηκε η αρχή της χρηστής διοίκησης και της καλής πίστης.
Από πλευράς των καθ' ών η αίτηση απορρίπτονται όλοι οι πιο πάνω ισχυρισμοί και ζητείται η απόρριψη της προσφυγής.
Αξιολογώντας τους λόγους ακύρωσης , δεν θεωρώ ότι είναι ορθό να εξεταστεί ο ισχυρισμός των αιτητών περί αναρμοδιότητας του οργάνου λήψης της επίδικης απόφασης εφόσον αυτός δεν προωθήθηκε κατά το στάδιο των γραπτών αγορεύσεων και ουσιαστικά εγκαταλείφθηκε. Έστω και αν αποτελεί ζήτημα δημόσιας τάξης και μπορεί να εξεταστεί και αυτεπάγγελτα από το δικαστήριο, ενόψει του τεκμηρίου της κανονικότητας θεωρώ ότι η προσβαλλόμενη πράξη τεκμαίρεται ότι εκδόθηκε από αρμόδια αρχή με νόμιμη διαδικασία και συγκρότηση και δεν επιβάλλεται περαιτέρω εξέταση του θέματος.
Εξάλλου παρατηρώ ότι η απόρριψη της αιτούμενης άδειας εκδόθηκε μετά από αίτηση των αιτητών η οποία κατατέθηκε στην πολεοδομική αρχή. Επίσης οι αιτητές δεν αμφισβήτησαν την αρμοδιότητα της πολεοδομικής αρχής με ιεραρχική προσφυγή, γεγονός που συνιστά, κατά την κρίση μου, στοιχείο αποδοχής της πολεοδομικής αρχής, από τους αιτητές, ως της αρμόδιας αρχής.
Έχω εξετάσει με μεγάλη προσοχή την εκατέρωθεν επιχειρηματολογία και με βάση τα στοιχεία του φακέλου καθώς και τα διάφορα σημειώματα των αρμοδίων λειτουργών, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η Πολεοδομική Αρχή νόμιμα βασίστηκε στις πρόνοιες του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου Ν.90/72, με βάση τις οποίες, προτού καταλήξει σε απόφαση, έλαβε υπόψη τις πρόνοιες του εφαρμοστέου Σχεδίου Ανάπτυξης της περιοχής καθώς και τους άλλους ουσιώδεις παράγοντες.
Στο σχετικό χωρομετρικό σχέδιο της περιοχής παρουσιάζονταν δύο γραμμές συνόρων για ορισμένα ακίνητα.
Κατά τη μελέτη της Πολεοδομικής Αίτησης με αρ. ΠΑΦ/2229/04, η Πολεοδομική Αρχή διαπίστωσε ότι μέρος των συνόρων του τεμαχίου 57 επηρεαζόταν και από τις δύο γραμμές στο χωρομετρικό σχέδιο με αποτέλεσμα να τηρηθεί η διαδικασία που προνοείται σε τέτοιες περιπτώσεις, δηλαδή η διεξαγωγή διαβούλευσης με τον αρμόδιο Επαρχιακό Κτηματολογικό Λειτουργό.
Στις 12.01.2005, ο Επαρχιακός Κτηματολογικός Λειτουργός Πάφου, με επιστολή του, υπέδειξε ότι οι «αχνές γραμμές» στο χωρομετρικό σχέδιο ήταν αποτέλεσμα της χωρομετρικής και σχεδιαστικής εργασίας που έγινε με σκοπό τη διόρθωση του σχεδιαστικού λάθους στα χωρομετρικά σχέδια.
Η διόρθωση επρόκειτο να γίνει μετά την εκδίκαση της αίτησης/ έφεσης αρ. 143/ 2001. Η αίτηση , είχε καταχωριστεί από την αιτήτρια-εφεσείουσα κα. Πόπη Αντωνίου Χριστοδούλου, ιδιοκτήτρια των ακινήτων με αρ. εγγραφής Β 444, Β 445 και Β 446 εναντίον της καθ' ης η αίτηση - εφεσίβλητης 1, ιδιοκτήτριας του ομόρου ακινήτου με αριθμό εγγραφής 59, και του Διευθυντή του Κτηματολογίου Πάφου, εφεσίβλητου 2.
Στα πλαίσια εξέτασης της Ιεραρχικής Προσφυγής, με αρ. ΠΑΦ/2229/04, η Πολεοδομική Αρχή διαβουλεύτηκε εκ νέου με τον Επαρχιακό Κτηματολογικό Λειτουργό Πάφου, ο οποίος, με επιστολή του ημερομηνίας 12.03.2009 σημείωσε ότι τα τελικά σύνορα του τεμαχίου της αιτήτριας εταιρείας, μετά την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου στην αίτηση Αρ. 143/01, ημερομηνίας 29/9/2006, είναι ως η αρχική μαύρη γραμμή που σημειώθηκε στα χωρομετρικά σχέδια.
Σχετικά με τον ισχυρισμό των αιτητών ότι η Πολεοδομική Αίτηση αρ. ΠΑΦ/01070/2009 υποβλήθηκε, κατόπιν συμφωνίας με τους ιδιοκτήτες των γειτονικών τεμαχίων, για διαφοροποίηση των συνόρων των τεμαχίων τους και ότι για τη συμφωνία εκείνη είχε ενημερωθεί το Επαρχιακό Κτηματολόγιο Πάφου, σημειώνω ότι δεν κατατέθηκαν ούτε είχαν επισυναφθεί στην αίτηση στοιχεία (συμφωνητικά ή άλλα έγγραφα), που να δείχνουν τον καταρτισμό τέτοιας συμφωνίας.
Το κατά πόσο μία έρευνα είναι επαρκής εξαρτάται από τα περιστατικά της υπόθεσης.
Η διαδικασία και ο τρόπος έρευνας που ακολουθείται , ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης και εναπόκειται στην ίδια τη διοίκηση να βρει ποιος είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος να εκπληρώσει την πιο πάνω υποχρέωσή της, σε κάθε συγκεκριμένη υπόθεση που εξετάζει. Η τελική εκτίμηση των γεγονότων και η λήψη της σχετικής απόφασης αποτελεί καθήκον του αρμοδίου οργάνου και το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει όταν η έρευνα είναι επαρκής.
Στην εξεταζόμενη υπόθεση η έρευνα περιέλαβε τη συλλογή και αξιολόγηση όλων εκείνων των ουσιωδών στοιχείων μεταξύ των οποίων ήταν και η δικαστική απόφαση του επαρχιακού δικαστηρίου Πάφου στην Αίτηση-Έφεση Αρ.143/01.
Ανκαι η αιτήτρια εταιρεία δεν ήταν διάδικος στην Αίτηση-Έφεση αρ. 143/01 ενώπιον του επαρχιακού δικαστηρίου, το εύρημα του επαρχιακού δικαστηρίου ότι, τα όρια των κτημάτων στην Αίτηση-Έφεση αρ. 143/01 ήταν εκείνα που είχαν αρχικά καθοριστεί με την κανονική μαύρη γραμμή στο χωρομετρικό σχέδιο, αποτέλεσε, ορθά κατά την κρίση μου, για την πολεοδομική αρχή, ουσιώδες στοιχείο στην εξέταση της πολεοδομικής αίτησης των αιτητών.
Στην Αίτηση-Έφεση αρ. 143/01, η απόφαση του Διευθυντή ότι η μαύρη γραμμή που φαινόταν στο χωρομετρικό σχέδιο, λανθασμένα, αναπαριστούσε μέρος των συνόρων των ακινήτων, κρίθηκε ως εσφαλμένη.
Σε σχέση με τους ισχυρισμούς ότι δεν υπάρχει αιτιολογία για την απόρριψη της αίτησης των αιτητών, σημειώνω ότι η φύση της αιτιολογίας που απαιτείται αποτελεί πάντοτε θέμα βαθμού και εξαρτάται από τη φύση της προσβαλλόμενης απόφασης. Στην προκείμενη περίπτωση κρίνω ότι η αιτιολογία είναι σαφής και ότι συμπληρώνεται από το Περιεχόμενο των διοικητικών φακέλων.
Συνακόλουθα κρίνω ότι έγινε δέουσα έρευνα και υπάρχει πλήρης και νόμιμη αιτιολογία για την απόρριψη της αίτησης, η οποία καθιστά την προσβαλλόμενη απόφαση νόμιμη και εύλογα επιτρεπτή.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή απορρίπτεται, με €1.500.- έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με βάση το ΄Αρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.