|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. Αρ.2123 /2006)
15 Μαϊου, 2012
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]
Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 146 του Συντάγματος
ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
Αιτητής,
-και -
1. ΕΦΟΡΟΥ ΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
3. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω του Γενικού Εισαγγελέα.
Καθ΄ων η αίτηση.
------------------------
Π.Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Ελ.Παπαγεωργίου, (κα.),για τους Καθ΄ων η αίτηση
-----------------------
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Ο αιτητής, αμφισβητεί τη νομιμότητα της απόφασης του Εφόρου ΦΠΑ, όπως αυτή περιλαμβάνεται στην επιστολή του τελευταίου ημερ. 26 Σεπτεμβρίου 2006, σύμφωνα με την οποία καθορίστηκε, με βάση υποχρέωση φόρου, η αναγκαιότητα καταβολής φόρου.
O αιτητής είχε συστήσει μαζί με τον Σαββάκη Μήλλιο, την εταιρεία με την επωνυμία M.C. Aesthetic Medical Lasers Ltd, στην οποία αμφότεροι κατείχαν το 50% του μετοχικού κεφαλαίου, με σκοπό την παροχή θεραπειών Laser υπό ιατρική παρακολούθηση Οι διευθυντές της εταιρείας (αιτητής και Μήλλιος) που ήταν γιατροί, συνέστησαν ένα άτυπο συνεταιρισμό και με κάποια Ζηνοβία Ζήνωνος, που παρείχε υπηρεσίες θεραπειών Laser, με την επωνυμία Aesthetic Medical Laser. Στην εν λόγω επιχείρηση παρείχοντο υπηρεσίες αποτρίχωσης προσώπου και σώματος σε γυναίκες και άνδρες. Ο εν λόγω άτυπος συνεταιρισμός είχε εγγραφεί στο Μητρώο ΦΠΑ την 1η Δεκεμβρίου 2000.
Στο πλαίσιο εξέτασης, που έγινε από την υπηρεσία ΦΠΑ, των φορολογικών υποχρεώσεων της εν λόγω επιχείρησης, ο ΄Εφορος ΦΠΑ είχε διαπιστώσει ότι οι πιο πάνω παρέλειψαν να υποβάλουν σχετικές δηλώσεις, για την περίοδο 1η Δεκεμβρίου 2000 μέχρι και την 31 Δεκεμβρίου 2001. ΄Ασκησε δε ο ΄Εφορος την εξουσία που του παρέχεται από τον περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμου του 1990, (Ν.246/90) («ο Νόμος») και προχώρησε σε βεβαίωση φόρου εκροών με βάση το άρθρο 34(1) του Νόμου.
Ο αιτητής καταχώρησε την εν λόγω προσφυγή, όπως επίσης και η Ζηνοβία Ζήνωνος, την προσφυγή 2065/2006, και ο Σαββάκης Μήλλιος, την προσφυγή 2066/2006. Μετά από αίτημα, του παρόντος αιτητή, εκδόθηκε διάταγμα συνένωσης των εν λόγω προσφυγών. Η εκδίκαση των προσφυγών καθυστέρησε γιατί είχαν στο μεταξύ υποβληθεί σειρά ενδιαμέσων αιτήσεων οι οποίες, ως πρώτο, είχαν την αίτηση συνένωσης, που ανέφερα πιο πάνω, η οποία είχε αντικριστεί θετικά από όλες τις πλευρές, στη συνέχεια υπήρχε αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας, και μετά από αλλεπάλληλες αναβολές καταχωρήθηκε, από τον παρόντα αιτητή, αίτηση για αποσυνένωση η οποία έγινε, μετά από ακρόαση, αποδεκτή και έτσι η παρούσα προσφυγή προχώρησε ανεξαρτήτως των άλλων δύο.
Θεωρώ απαραίτητο, για σκοπούς πληρέστερης εικόνας των γεγονότων, να παραθέσω μέρος της επιστολής του Εφόρου, η οποία έδωσε το έναυσμα για την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής, γιατί τελικώς, προβλήθηκαν, από τον αιτητή, διάφοροι ισχυρισμοί οι οποίοι είναι άσχετοι με το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής. Ο ΄Εφορος με την επιστολή ημερ. 26 Σεπτεμβρίου 2006, απευθυνόμενος προς τους Μήλλιο Σαββάκη, Ζήνωνος Ζηνοβία και αιτητή, αναφέρει:
«Βεβαίωση Φόρου
Αναφέρομαι στο πιο πάνω θέμα και σας πληροφορώ ότι από στοιχεία που η Υπηρεσία ΦΠΑ έχει στην κατοχή της και τα οποία αφορούν την επιχείρησή σας για την περίοδο από 01/02/2000 μέχρι 31/12/2001 έχουν διαπιστωθεί τα ακόλουθα τα οποία επηρεάζουν τις φορολογικές σας υποχρεώσεις:
- Κατά την περίοδο από 01/02/2000 μέχρι 31/12/2001 πραγματοποιήσατε φορολογητέες παροχές υπηρεσιών αισθητικής, η αξία των οποίων ανέρχεται στις £128.164 (ΦΠΑ περιλαμβανομένου). Ο φόρος εκροών που αναλογεί επί της αξίας των υπηρεσιών ανέρχεται στις £11,024.27 (Πίνακας Ι). Για τον υπολογισμό της φορολογητέας αξίας των υπηρεσιών αισθητικής που παρείχατε, λήφθηκαν υπόψη τα αναλυτικά ποσά των εισπράξεων που είναι καταχωρημένα στις καρτέλες των πελατών σας. Μέχρι σήμερα δεν έχετε υποβάλει τις φορολογικές σας δηλώσεις για τις φορολογικές περιόδους από 01/02/2000 μέχρι 31/12/2001 και κατ΄επέκταση δεν έχετε δηλώσει ούτε και έχετε αποδώσει το πιο πάνω ποσό φόρου με βάση στοιχεία που έχει στην κατοχή της η Υπηρεσία ΦΠΑ.
Ενόψει των πιο πάνω:
Το ποσό φόρου των £9.944, (£11.024,27-£1.079,54) βεβαιώνεται ως φόρος οφειλόμενος από εσάς δυνάμει του άρθρου 34 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 1990 μέχρι 2000 (Ν.246/90). Το ποσό του φόρου που βεβαιώνεται χωριστά για κάθε φορολογική περίοδο φαίνεται στον Πίνακα ΙΙ που επισυνάπτεται.»
Ο αιτητής πρόβαλε αρχικώς ότι η εν λόγω απόφαση του Εφόρου αφενός, να εγγράψει τον αιτητή στο Μητρώο ΦΠΑ, και στη συνέχεια να του επιβάλει φορολογία έγινε καθ΄υπέρβαση εξουσίας και είναι αναιτιολόγητη. Ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι ήταν ειδικός ιατρός παθολόγος, κατά 50% ιδιοκτήτης των μετοχών της εταιρείας MC Aesthetic Medical Lasers Ltd, η οποία ασχολείται μεταξύ άλλων, με ιατρικές εργασίες αποτρίχωσης προσώπου και σώματος. Η εγγραφή, συνέχισε ο συνήγορος, του άτυπου συνεταιρισμού των Μήλιου, Ζήνωνος και Χρίστου στον ΦΠΑ ήταν παράτυπη. Οι διευθυντές της εταιρείας μεταξύ των οποίων ήταν και ο αιτητής προσέφεραν εργασίες ιατρικές. Ως αποτέλεσμα τούτου δεν είχαν υποχρέωση να καταβάλλουν ΦΠΑ.
Οι καθ΄ων η αίτηση υπερασπίστηκαν την ορθότητα της απόφασης του Εφόρου, τονίζοντας ότι, η παροχή ιατρικών υπηρεσιών αισθητικού χαρακτήρα, δεν καλύπτεται από την προσφερόμενη δυνατότητα μη καταβολής φόρου σε παρεχόμενες ιατρικές υπηρεσίες όπως προνοείται στην κείμενη νομοθεσία. Αυτή η αισθητική υπηρεσία δεν μπορεί να ενταχθεί κάτω από τον όρο «ιατρική περίθαλψη», όπως είπε. Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειώσω ότι ο παρών αιτητής καταχώρισε την προσφυγή υπ΄αριθμό 1270/2006, αμφισβητώντας την ορθότητα της απόφασης του Εφόρου να τον εγγράψει στον ΦΠΑ, απόφαση η οποία του είχε κοινοποιηθεί στις 8 Ιουνίου 2006. Στις 11 Φεβρουαρίου 2009 εκδόθηκε απόφαση στην εν λόγω προσφυγή Ανδρέας Χρίστου ν. ΦΠΑ, σύμφωνα με την οποία η παροχή υπηρεσιών αισθητικού και ή κοσμητικού χαρακτήρα δεν εντάσσονται στα πλαίσια της παροχής ιατρικής περίθαλψης που εξαιρούνται από το ΦΠΑ, συνακόλουθα το Δικαστήριο θεώρησε ότι το συγκεκριμένο συμπέρασμα του Εφόρου ήταν εύλογο και ορθώς προχώρησε και ενέγραψε τον αιτητή στο ΦΠΑ για τις εν λόγω παρεχόμενες υπηρεσίες αισθητικού χαρακτήρα. Από την εν λόγω απόφαση του αδελφού Δικαστή Ερωτοκρίτου υιοθετώ το πιο κάτω κείμενο:
«Στην προκειμένη περίπτωση, όλα τα στοιχεία ήταν ενώπιον του Εφόρου και δεν χρειαζόταν να προβεί σε οποιαδήποτε πρόσθετη έρευνα. Το ότι οι υπηρεσίες αποτρίχωσης προσφέρονταν για κοσμητικούς ή αισθητικούς σκοπούς, δεν έχω αντιληφθεί να αμφισβητείται. Αλλά, ακόμα και αν αμφισβητείτο, ο Αιτητής όφειλε να εφοδιάσει τον Έφορο με τα αναγκαία στοιχεία από τα οποία θα διαφαινόταν ότι η αποτρίχωση γινόταν για ιατρικούς σκοπούς και όχι για άλλους σκοπούς. Ο Έφορος από τα στοιχεία που είχε ενώπιον του (καρτέλες πελατών), εύλογα κατέληξε ότι οι υπηρεσίες που προσφέρονταν ήταν για σκοπούς αισθητικής.
Η κατάληξη του Εφόρου ότι ακόμη και αν η αποτρίχωση προσφερόταν από ιατρό με τη χρήση laser, δεν μετατρέπει την προσφερόμενη υπηρεσία σε ιατρική περίθαλψη, ήταν εύλογη. Ούτε η απαγόρευση στον περί Αισθητικών Νόμο 40(Ι)/99 στη χρήση μηχανήματος laser από αισθητικούς, μπορεί να οδηγήσει αναπόφευκτα στο συμπέρασμα που εισηγούνται οι δικηγόροι του Αιτητή, ότι δηλαδή η παρεχόμενη υπηρεσία με τη χρήση laser δεν θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε άλλο από παροχή ιατρικής περίθαλψης. Ο Έφορος, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η παροχή της συγκεκριμένης θεραπείας ακόμη και από ιατρό με μηχάνημα laser, δεν αποτελεί παροχή ιατρικής περίθαλψης στα πλαίσια της άσκησης του ιατρικού ή παραϊατρικού επαγγέλματος. Επιπρόσθετα, ο Έφορος θεώρησε ότι το γεγονός ότι το μηχάνημα laser χρησιμοποιείτο κυρίως από ιατρό, δεν καθιστά αυτόματα και όλες τις υπηρεσίες που μπορεί να προσφέρει ως εξαιρούμενες από το φόρο. Η απόφαση του Εφόρου, κατά την άποψή μου, ήταν επαρκώς αιτιολογημένη και η κατάληξη του εύλογη».
Με γνώμονα τα πιο πάνω, βρίσκω ότι η απόφαση του Εφόρου να θεωρήσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες αισθητικού χαρακτήρα, ήτοι αποτριχώσεις προσώπου και σώματος, ως μη ιατρικές, επομένως υποκείμενες σε καταβολή ΦΠΑ, ήταν εύλογη.
Συνακόλουθα η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των καθ΄ων η αίτηση.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.