|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 206/2011
28 Μαϊου, 2012
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ
Αιτητής
- ΚΑΙ -
ΑΡΧΗΣ ΛΙΜΕΝΩΝ ΚΥΠΡΟΥ
Καθ' ης η αίτηση
.............................
Α. Κωνσταντίνου, για τον αιτητή
Στ. Μαξιούτη (κα) για Τ. Παπαδόπουλος και Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για την καθ' ης η αίτηση
Καμιά εμφάνιση, για τα ενδιαφερόμενα μέρη Θ. Α. Θεοδοσίου και Π. Λ. Παναγίδη
..................................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή ζητά από το δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη ή/και απόφαση των καθ' ων η Αίτηση, ημ. 15/12/2010, που ανακοινώθηκε στον Αιτητή με Γνωστοποίηση, ημ. 28/1/2011, με την οποία προήγαγαν του 1. κ. Θεοδόσιο Α. Θεοδοσίου και 2. κ. Πανίκο Λ. Παναγίδη στη θέση Βοηθού Λιμενικού Επιθεωρητή, Αρχή Λιμένων Κύπρου, αναδρομικά από 13/3/2008, αντί του Αιτητή, είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.»
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο αιτητής διορίστηκε στην Αρχή Λιμένων Κύπρου την 1/9/1980 στη θέση Λιμενικού Λειτουργού 3ης Τάξης. Αργότερα η θέση αυτή μετονομάστηκε σε θέση Λιμενικού Λειτουργού, 2ης Τάξης. Την 1/10/1986 προάχθηκε στη θέση Λιμενικού Λειτουργού, 1ης Τάξης και στις 24/7/2001 πράχθηκε στη θέση Ανώτερου Λιμενικού Λειτουργού, θέση την οποία κατέχει μέχρι σήμερα. Υπηρετεί στο Λιμάνι Λάρνακας.
Στις 28/1/2011 ανακοινώθηκε με σχετική Γνωστοποίηση ότι οι καθ' ων η αίτηση, σε συνεδρία τους της 15/12/2010, αποφάσισαν την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Βοηθού Λιμενικού Επιθεωρητή, Αρχή Λιμένων Κύπρου, αναδρομικά από 13/3/2008.
Στη συνεδρία με ημερ. 13/3/2008 το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής Λιμένων Κύπρου (στο εξής Αρχή) αποφάσισε την προαγωγή στη θέση του Βοηθού Λιμενικού Επιθεωρητή των Ανώτερων Λιμενικών Λειτουργών Π. Α. Παναγιώτη, Δ. Χριστοδούλου, Π. Λ. Παναγίδη (ενδιαφερόμενο μέρος στην παρούσα), Θ. Α. Θεοδοσίου (ενδιαφερόμενο μέρος στην παρούσα) και Α. Σύζινο.
Η απόφαση αυτή της Αρχής προσβλήθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο από άλλο υποψήφιο με την προσφυγή αρ. 897/2008. Με απόφαση του το Ανώτατο Δικαστήριο στις 12/10/2010 αποδέκτηκε την προσφυγή και ακύρωσε τις προαγωγές των πιο πάνω προσώπων.
Στο μεταξύ και συγκεκριμένα στις 6/6/2008 το Ανώτατο Δικαστήριο με απόφασή του στις συνεκδικαζόμενες προσφυγές με αρ. 1260/2005 και 1377/2005 ακύρωσε την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής ημερ. 28/6/2005 να προάξει αναδρομικά από τις 24/7/2001 στις θέσεις Ανωτέρων Λιμενικών Λειτουργών 17 άτομα, μεταξύ των οποίων και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα στην παρούσα προσφυγή. Με την ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων προσώπων στην παρούσα προσφυγή στην αμέσως κατώτερη θέση του Ανώτερου Λιμενικού Λειτουργού, εξέλειπε το βάθρο και για την προαγωγή τους στην επίδικη θέση του Βοηθού Λιμενικού Επιθεωρητή.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής επανεξέτασε το θέμα της πλήρωσης των 17 θέσεων Ανώτερου Λιμενικού Λειτουργού στη συνεδρία του ημερ. 3/7/2008 και αποφάσισε όπως προάξει εκ νέου τους ίδιους 17 υποψηφίους στη θέση του Ανώτερου Λιμενικού Λειτουργού αναδρομικά από τις 24/7/2001, μεταξύ των οποίων και τα προαναφερθέντα πρόσωπα. Στη συνέχεια το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής αποφάσισε την αποκατάσταση των προσώπων αυτών στη θέση του Βοηθού Λιμενικού Επιθεωρητή. Η απόφαση αυτή της Αρχής προσβλήθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο από τον αιτητή στην παρούσα προσφυγή Ανδρέα Στυλιανού και από άλλους υποψηφίους, με τις συνεκδικαζόμενες προσφυγές αρ. 1926/2008 κ.α. Στην απόφαση ημερ. 29/6/2010 το Ανώτατο Δικαστήριο αποδέχτηκε τις προσφυγές και ακύρωσε τις προαγωγές των προαναφερόμενων προσώπων στη θέση του Βοηθού Λιμενικού Επιθεωρητή.
Στις 15/12/2010 σε συνεδρία του το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε όπως επανεξετάσει το θέμα πλήρωσης των 5 θέσεων Βοηθού Λιμενικού Επιθεωρητή κάτω από το φως των ακυρωθεισών αποφάσεων ημερ. 12/10/2010. Κατά την επανεξέταση έλαβε υπόψη και σχετικό Σημείωμα του Γενικού Διευθυντή ημερ. 9/11/2010 και κατ' αρχήν αποφάσισε ότι όλοι οι υποψήφιοι ικανοποιούσαν την απαίτηση του σχεδίου υπηρεσίας. Κάλεσε επίσης ενώπιον του την Αναπληρώτρια Διευθύντρια Επιχειρήσεων η οποία ως Προϊστάμενη του οικείου τμήματος, συνέστησε την προαγωγή 5 προσώπων μεταξύ των οποίων και τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη στην παρούσα προσφυγή. Το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε την προαγωγή των προσώπων αυτών τα οποία και ειδοποιήθηκαν με επιστολή ημερ. 19/1/2011 και αποδέχθηκαν την προαγωγή. Έγινε επίσης σχετική γνωστοποίηση ημερ. 28/1/2011 με αποτέλεσμα την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Ως (α) λόγος ακύρωσης προβάλλεται γενικά η θέση του ευπαιδεύτου δικηγόρου του αιτητή ότι στις ετήσιες εκθέσεις ο αιτητής και τα ενδιαφερόμενα μέρη ισοβαθμούν (όλοι «Εξαίρετοι» κατά τα τελευταία 3 έτη) αλλά ο αιτητής υπερέχει σε προσόντα γιατί κατέχει πρόσθετο προσόν, μη απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας, αλλά σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης. Κατέχει δηλαδή Πανεπιστημιακό Δίπλωμα του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεωνς από την ΑΣΟΕΕ (Ανώτατη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών) της Ελλάδας. Το προσόν αυτό είχε σημασία πέραν της οριακής, αλλά η καθ' ης η αίτηση του έδωσε μόνο περιορισμένη σημασία.
Ήταν περαιτέρω ο ισχυρισμός του ευπαιδεύτου συνηγόρου, ότι αιτητής και ενδιαφερόμενα μέρη είχαν την ίδια αρχαιότητα τόσο στην τελευταία (24/7/2001), όσο και στην προηγούμενη θέση (1/10/1986). Απλώς τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερείχαν στον πρώτο διορισμό τους στη θέση Λιμενικού Λειτουργού 3ης τάξης, αφού αυτοί διορίσθηκαν στην 1/4/1979 ενώ ο αιτητής την 1/9/1990. Τέτοια, πολύ απομακρυσμένη, αρχαιότητα είναι σύμφωνα με τη νομολογία, ασήμαντη.
Όσον αφορά την πείρα, η θέση του ευπαιδεύτου συνηγόρου του αιτητή είναι ότι υπερέχει ο πελάτης του σε πείρα στην τελευταία θέση του Ανώτερου Λιμενικού Λειτουργού, στην οποία προάχθηκε το 1995, παρόλο που αργότερα η προαγωγή αυτή ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστηριο. Τα ενδιαφερόμενα μέρη πήραν τη θέση αυτή μόλις την 24/7/2001.
Ως (β) λόγος ακύρωσης είναι ο ισχυρισμός ότι η σύσταση της Αναπληρώτριας Διευθύντριας είναι άκυρη γιατί είναι πεπλανημένη και συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων και γιατί υπήρξε πλάνη ως προς την αρχαιότητα και τα προσόντα.
Ως (γ) λόγος ακύρωσης προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η Αναπληρώτρια Διευθύντρια και το Διοικητικό Συμβούλιο της καθ' ης η αίτηση αγνόησαν πλήρως την υπέρτερη πείρα του αιτητή στη θέση του Ανώτερου Λιμενικού Λειτουργού, η οποία και προσθέτει στην αξία του, ανεξάρτητα αν μετά ακυρώθηκε η προαγωγή στην εν λόγω θέση. Επικαλείται το Σύγγραμμα της Δήμητρας Κοντόγιωργα-Θεοχαροπούλου «Αι Συνέπειαι της Ακυρώσεως Διοικητικής Πράξεως έναντι της Διοικήσεως» σελ. 271 και 293 και την υπόθεση Λοϊζος Παναγή ν. Δημοκρατίας, υποθ. 1583/06 ημερ. 17/9/2007.
Ως (δ) λόγος ακύρωσης προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι ούτε η Αναπληρώτρια Διευθύντρια αλλ' ούτε και το Διοικητικό Συμβούλιο της καθ' ης η αίτηση έδωσαν συγκεκριμένη βαρύτητα στο πρόσθετο προσόν του αιτητή.
Από πλευράς των ευπαιδεύτων δικηγόρων της καθ' ης η αίτηση υποστηρίζεται η ορθότητα και νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης. Πιο συγκεκριμένα αναφέρουν ότι το πρόσθετο προσόν του αιτητή μόνο οριακή σημασία έχει, και επικαλούνται προς τούτο μεγάλο αριθμό αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Επομένως εδώ η κατοχή του από τον αιτητή «δεν επαυξάνει ουσιωδώς τις διεκδικήσεις του για προαγωγή».
Αναφορικά με την αρχαιότητα υποστηρίζεται ότι η κατά 17 μήνες αρχαιότητα των ενδιαφερομένων μερών, δεν είναι αμελητέα ή ασήμαντη όπως ισχυρίζεται η πλευρά του αιτητή, αλλά αποτελεί ένα από τα ουσιώδη στοιχεία κρίσης.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Ενόψει του ότι μεταξύ των λόγων ακύρωσης που προωθεί ο αιτητής είναι και ο ισχυρισμός ότι η σύσταση της Αναπληρώτριας Διευθύντριας πάσχει νομικά, προτιμώ να παραθέσω αυτή ως έχει:
«10.7.1 Η κα Α. Κληρίδου ανέφερε ότι με βάση τα θεσμοθετημένα κριτήρια της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας, συστήνει τους κους Πανίκο Α. Παναγιώτου, Δημήτρη Χριστοδούλου, Πανίκο Α. Παναγίδη, Θεοδόσιο Α. Θεοδοσίου και Αντρέα Σύζινο, τους οποίους θεωρεί ως τους πιο κατάλληλους για προαγωγή στη θέση του Βοηθού Λιμενικού Επιθεωρητή για τους πιο κάτω λόγους:
(α) Από πλευράς αξίας έχουν βαθμολογηθεί με την υψίστη βαθμολογία σε όλα τα σημεία αξιολόγησης και για τα τρία χρόνια στα οποία δίνεται έμφαση.
(β) Από πλευράς προσόντων έχουν όλα τα προαπαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης. Σε περίπτωση που κάποιος υποψήφιος διαθέτει πρόσθετα μη προβλεπόμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας ανωτάτου επιπέδου προσόντα, όπως οι κοι Γ. Στυλιανού που διαθέτει MSc in Economics (Πανεπιστήμιο Patrice Lumumba Μόσχας), Α. Στυλιανού, που διαθέτει πτυχίο του Τμ. Διοίκησης Επιχειρήσεων από την ΑΣΟΕΕ Αθηνών, Καίτη Αρέστη, που διαθέτει πτυχίο του Τμ. Διοίκησης Επιχειρήσεων από ΑΣΟΕΕ, αλλά που δεν αποτελούν πλεονέκτημα, με βάση το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας, περιορισμένη μόνο βαρύτητα μπορεί να δίνεται και μόνο εφόσον είναι βοηθητικά στην άσκηση των καθηκόντων της θέσης. Σε σχέση με το συγκεκριμένο, θεωρώ ότι οι προαναφερθέντες διαθέτουν πρόσθετα προσόντα τα οποία είναι βοηθητικά στην άσκηση των καθηκόντων της θέσης αλλά ως μη προβλεπόμενα ή αποτελούντα πλεονέκτημα με βάση το Σχ. Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης, περιορισμένη μόνο βαρύτητα μπορεί να δοθεί αφού βέβαια συνυπολογιστούν και συνεκτιμηθούν με τα υπόλοιπα κριτήρια.
(γ) Από πλευράς αρχαιότητας οι συστηθέντες υπερέχουν σε σχέση με τους υπόλοιπους υποψηφίους, με εξαίρεση έναντι
του Αντώνη Μελέτη αναφορικά με την ημερομηνία διορισμού στην προηγούμενη θέση. Σε σχέση με τον Α. Μελέτη οι πέντε συστηθέντες υπερέχουν σε αξία και είναι ισοδύναμοι σε αρχαιότητα σε σχέση με την παρούσα θέση.
10-7-2 Συνεπώς έχοντας υπόψη ότι από πλευράς αξίας οι συστηθέντες είναι εξαίρετοι σε όλα τα σημεία της αξιολόγησης, από πλευράς προσόντων έχουν όλα τα προαπαιτούμενα και από πλευράς αρχαιότητας υπερέχουν έναντι όλων των υπολοίπων υποψηφίων, με εξαίρεση έναντι του Α. Μελέτη, σε σχέση με τον οποίον υπερτερούν σε αξία, το εάν κάποιος διαθέτει πρόσθετο μη προβλεπόμενο προσόν και για το οποίο δίνεται περιορισμένη βαρύτητα ως βοηθητικό στην άσκηση των καθηκόντων, αυτή η περιορισμένη βαρύτητα δεν θα μπορούσε να ανατρέψει τη σύστασή μου.»
Στη συνέχεια το Διοικητικό Συμβούλιο της καθ' ης η αίτηση ανάφερε τα εξής:
«10.8 Στη συνέχεια το Συμβούλιο αφού εκτίμησε τους υποψηφίους με βάση τη σχετική νομοθεσία και στο σύνολο των στοιχείων της περίπτωσης του καθενός, αποφάσισε ότι η σύσταση της Αν. Διευθύντριας Επιχειρήσεων ήταν αιτιολογημένη και συνάδουσα με τα στοιχεία των φακέλων και επομένως μπορούσε να τη δεκτεί.
10.9 Από την εξέταση όλων των στοιχείων που είχε ενώπιόν του, το Συμβούλιο κατέληξε, ότι οι καταλληλότεροι υποψήφιοι για προαγωγή στη θέση του Βοηθού Λιμενικού Επιθεωρητή είναι οι κοι Πανίκος Α. Παναγιώτου, Δημήτρης Χριστοδούλου, Πανίκος Α. Παναγίδης, Θεοδόσιος Α. Θεοδοσίου και Αντρέας Σύζινος για τους πιο κάτω λόγους:
(α) Από πλευράς αξίας είναι και οι πέντε τους εξαίρετοι, σε όλα τα σημεία αξιολόγησης και για τα τρία χρόνια για τα οποία δίνεται έμφαση.
(β) Από πλευράς προσόντων διαθέτουν όλα τα προαπαιτούμενα με βάση το οικείο Σχ. Υπηρεσίας. Το γεγονός ότι κάποιοι ανθυποψήφιοι τους διαθέτουν πρόσθετα μη προβλεπόμενα από το Σχ. Υπηρεσίας, προσόντα, ισχύουν ακριβώς αυτά τα οποία ανέφερε στη σύστασή της η κα Κληρίδου, τα οποία και το Συμβούλιο υιοθετεί.
(γ) Από πλευράς αρχαιότητας, υπερέχουν έναντι όλων των ανθυποψηφίων τους, με εξαίρεση σε σχέση με τον Α. Μελέτη, ο οποίος ωστόσο υστερεί σε αξία έναντι των συστηθέντων.
10.10 Υπό το φως των πιο πάνω, το Συμβούλιο αποφάσισε όπως προσφέρει στους κους Πανίκο Α. Παναγιώτου, Δημήτρη Χριστοδούλου, Πανίκο Α. Παναγίδη, Θεοδόσιο Α. Θεοδοσίου και Αντρέα Σύζινο προαγωγή στη θέση του Βοηθού Λιμενικού Επιθεωρητή, αναδρομικά από τις 13.3.2008.»
Με υπόβαθρο τα πιο πάνω, προχωρώ στην εξέταση των ισχυρισμών του αιτητή.
Αναφορικά με τον ισχυρισμό ότι αυτός υπερέχει σε πείρα την οποία απέκτησε όταν κατείχε τη θέση του Ανώτερου Λιμενικού Λειτουργού ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η προαγωγή του στη θέση αυτή στη συνέχεια ακυρώθηκε, κρίνω ότι αυτός δεν ευσταθεί. Τα όσα επικαλείται ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή έχουν εξεταστεί από την Πλήρη Ολομέλεια στην υπόθεση Ειρήνη Χριστοδούλου ν. Δημοκρατίας, μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, Υποθ. αρ. 817/2009, ημερ. 4/11/2011, όπου αποφασίστηκε ότι τέτοια πείρα δε θέτει σε καλύτερη μοίρα αυτόν του οποίου η προαγωγή ακυρώθηκε, από αυτόν που πέτυχε την ακύρωση. Έτσι από άποψης πείρας θα θεωρήσω τον αιτητή και το ενδιαφερόμενο μέρος ως έχοντες την ίδια πείρα.
Αναφορικά τώρα με τη σύσταση της Αναπληρώτριας Διευθύντριας ο ισχυρισμός του ευπαιδεύτου δικηγόρου του αιτητή είναι ότι δεν δόθηκε από τη Διευθύντρια και στη συνέχεια από την καθ' ης η αίτηση η δέουσα σημασία στο πρόσθετο προσόν του αιτητή.
Σύμφωνα με τη νομολογία (βλ μεταξύ άλλων Ζωδιάτης ν. Δημοκρατίας (2008) 3 Α.Α.Δ. 406) πρόσθετα προσόντα που δεν απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας αλλά είναι συναφή με τα καθήκοντα της θέσης έχουν τη σημασία τους και επομένως πρέπει να τους αποδίδεται η δέουσα βαρύτητα. Στη σελ. 410 της εν λόγω υπόθεσης λέχθηκαν τα εξής:
«Θα αρχίσουμε από το τελευταίο. Η σημασία που πρέπει να δίδεται στα πρόσθετα προσόντα έχει οριοθετηθεί σε σειρά αποφάσεων. Πρόσθετα προσόντα που δεν προβλέπονται από το σχέδιο υπηρεσίας, λαμβάνονται υπ' όψιν μόνο εφ' όσον είναι συναφή προς τα καθήκοντα της θέσης. Απόκειται στο διορίζον όργανο να τα αξιολογήσει και σταθμίσει, αποφεύγοντας, αφ' ενός να μη δοθεί σ' αυτά υπερβολική βαρύτητα, ώστε να ισοδυναμούν με απόδοση έκδηλης υπεροχής, αλλά, αφ' ετέρου, η σημασία που τους δίδεται να μην είναι εντελώς οριακή, όπως θα ήταν, αν τα πρόσθετα προσόντα δεν είχαν σχέση με τα καθήκοντα της θέσης. Μέσα σε αυτά τα όρια το δικαστήριο δεν επεμβαίνει σε ότι αφορά την αξιολόγηση και στάθμιση των στοιχείων (Πούρος κ.α. ν. Χατζηστεφάνου κ.α. (2001) 3 Α.Α.Δ. 374).
Στην ίδια γραμμή είναι και τα όσα αποφασίστηκαν σε μεταγενέστερες αποφάσεις. (Βλ. μεταξύ άλλων, Χριστοδούλου ν. Δημοκρατίας, ανωτέρω και Τρύφωνος κ.α. ν. Δημοκρατίας (2010) 3 Α.Α.Δ. 377). Στην υπόθεση Χριστοδούλου (πιο πάνω) (απόφαση πλειοψηφίας της Πλήρους Ολομέλειας) σελ.171 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
«Όσον αφορά το επιπρόσθετο προσόν, δηλαδή την κατοχή μεταπτυχιακού Master of Public Sector Management του C.I.I.M., θα πρέπει παρεμπιπτόντως να επισημάνουμε ότι η λεκτική απλώς αναγνώριση ότι το προσόν είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης και γι' αυτό λήφθηκε κατάλληλα υπ' όψιν, δεν συνιστά ουσιαστικά οποιαδήποτε αξιολόγηση, μια και δεν αφήνονται περιθώρια για να αντιληφθούμε σε ποιό βαθμό ελήφθη υπ' όψιν και πόσο το προσόν επέδρασε στην απόφαση της Επιτροπής.»
Αναφορικά με το είδος της αρχαιότητας που είχαν τα ενδιαφερόμενοα μέρη, σύμφωνα και πάλιν με τη νομολογία, αυτή δεν έχει σημαντική βαρύτητα ή ακόμα η βαρύτητα είναι αμελητέα. Στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Χρίστου (1991) 3 Α.Α.Δ. 56 σελ. 62 λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Αναφορικά με την αρχαιότητα, ο αιτητής και τα ενδιαφερόμενα μέρη κατείχαν την αμέσως προηγούμενη θέση από την ίδια ακριβώς ημερομηνία. Η αρχαιότητα του αιτητή ήταν απομακρυσμένη και, επομένως, δεν είχε σημαντική βαρύτητα.»
Στην υπόθεση Βραχίμη Χατζηχάννα ν. Δημοκρατίας υποθ. αρ. 1605/2000 ημερ. 9/11/2001, όπου οι διάδικοι είχαν την ίδια αρχαιότητα στην τελευταία θέση από την ίδια ημερομηνία (15/11/1982) και δύο υποψήφιοι υπερείχαν σε προηγούμενη θέση, ο αδελφός Δικαστής Χατζηχαμπής χαρακτήρισε αυτή την υπεροχή σε προηγούμενη θέση ως αμελητέα. Ανάφερε σχετικά τα εξής:
«Για την αρχαιότητα, και οι τρεις ήταν ίσοι αφού κατείχαν την αμέσως προηγούμενη θέση από τις 15.11.1982 και οι κύριοι Κυριακίδης και Ροδοσθένους είχαν κάποια αρχαιότητα έναντι του κ. Χατζηχάννα σε προηγούμενη του 1982 θέση που απέληγε έτσι να είναι αμελητέα, εξ ου και ο Διευθυντής δεν τη σχολίασε ως σχετικό παράγοντα όταν ρωτήθηκε από την ΕΔΥ για τον κ. Χατζηχάννα.»
Στην υπόθεση Βραχίμη Χατζηχάννα ν. Δημοκρατίας υποθ. αρ. 917/2000 ημερ. 18/1/2002 σελ. 5, ο αδελφός Δικαστής Νικολαϊδης ανέφερε τα εξής.
«Όσον αφορά την αρχαιότητα η υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους εντοπίζεται σε προηγούμενη θέση και συνεπώς δεν λαμβάνεται ουσιαστικά υπ' όψιν.»
Ότι η αρχαιότητα της φύσης που είχαν τα ενδιαφερόμενα μέρη έχει πολύ περιορισμένη σημασία, σχετική είναι και η υπόθεση Χρυσάφη ν. Δημοκρατίας (2006) 3 Α.Α.Δ. 493.
Στην παρούσα περίπτωση η φράση της Αναπληρώτριας Διευθύντριας (που υιοθέτησε και το Διοικητικό Συμβούλιο της καθ' ης η αίτηση) ότι το πρόσθετο προσόν του αιτητή έχει «περιορισμένη βαρύτητα» δεν θεωρώ ότι είναι τέτοια που παρέχει επαρκή αιτιολογία ως προς την έκταση που τούτο λήφθηκε υπόψη. Επίσης η Αναπληρώτρια Διευθύντρια αναφέρθηκε γενικά σε αρχαιότητα των ενδιαφερομένων μερών χωρίς να καθορίζει τη φύση και έκταση της και να ισοζυγίσει τους δυο παράγοντες δηλαδή το πρόσθετο προσόν που ήταν υπέρ του αιτητή και την αρχαιότητα που ήταν υπέρ των ενδιαφερομένων μερών (που αφορούσε απλώς τον πολύ απομακρυσμένο πρώτο διορισμό τους) και να εξηγήσει γιατί τέτοια αρχαιότητα έπρεπε να δώσει προβάδισμα στα ενδιαφερόμενα μέρη, ενώ από τα ενώπιον μου γεγονότα φαίνεται ότι επρόκειτο για ισοδύναμους κατά τα υπόλοιπα κριτήρια υποψηφίους. Στην προηγούμενη απόφαση στις συνεκδ. Υποθ. 1926/2008, 67/2009, 153/2009 και 198/2009 ημερ. 29/6/2010, το Δικαστήριο (Κραμβής, Δ.) ανέφερε και τότε σχετικά με τον αιτητή στην παρούσα υπόθεση ότι «διέθετε πρόσθετο προσόν του οποίου η σχετικότητα με τα καθήκοντα της θέσης και πάλιν δεν εκτιμήθηκε κατά παράβαση δεδικασμένου». Το ίδιο ισχύει και τώρα.
Η υπόθεση Λοϊζος Παναγή ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 156/2008 ημερ. 29/9/2011 που επικαλέστηκε η ευπαίδευτη συνήγορος της καθ' ης η αίτηση, στην οποία είχε κριθεί ότι με βάση το σύνολο των γεγονότων, η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ήταν εύλογα επιτρεπτή όταν παραγνώρισε το πρόσθετο προσόν και έδωσε περισσότερη έμφαση στην 15χρονη πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους, διαφοροποιείται αφού εκεί, εκτός από μεγάλη ήταν κανονική η πείρα και όχι της φύσης που υπάρχει εδώ. Επίσης εκεί η ΕΔΥ έλαβε υπόψη και το γεγονός ότι το ενδιαφερόμενο μέρος είχε υπέρτερη απόδοση κατά την ενώπιον της προσωπική συνέντευξη. Σημειώνεται ότι εκεί η ΕΔΥ δεν ακολούθησε τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή.
Ως αποτέλεσμα η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα (πλέον ΦΠΑ αν υπάρχει) υπέρ του αιτητή και εναντίον της καθ' ης η αίτηση, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο, εκτός βέβαια αν οι διάδικοι συμφωνήσουν αυτά μεταξύ τους.
Μεταξύ αιτητή και ενδιαφερομένων μερών καμιά διαταγή για έξοδα.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ