|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 1625/2009 και 1677/2009)
18 Μαΐου, 2012
[K. ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤA ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(Υπόθεση Αρ. 1625/2009)
ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ,
Αιτητής,
-ν-
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΚΥΠΡΟΥ (ΡΙΚ),
Καθ΄ου η Aίτηση.
- - - - - -
(Υπόθεση Αρ. 1677/2009)
ΣΩΤΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ,
Αιτητής,
-ν-
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΚΥΠΡΟΥ (ΡΙΚ),
Καθ΄ου η Aίτηση.
- - - - - -
Α. Παπαχαραλάμπους, για τον Αιτητή στην 1625/2009.
Ε. Αποστολίδου για Κ. Τσιρίδη, για τον Αιτητή στην 1677/2009.
Π. Πολυβίου και Μ. Αντωνίου, για το Καθ΄ου η Αίτηση.
Ενδιαφερόμενο μέρος 1 στην 1625/2009, παρουσιάζεται αυτοπροσώπως.
Α. Παναγιώτου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 2.
Α. Κωνσταντίνου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 3.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.: Το καθ΄ου η αίτηση ΡΙΚ είχε προκηρύξει στις 14.4.2009 την πλήρωση τριών θέσεων Ανώτερου Τεχνικού Επιθεωρητή. Αιτήσεις για προαγωγή υπέβαλαν εννέα συνολικά υποψήφιοι. Το Διοικητικό Συμβούλιο του καθ΄ου η αίτηση Ιδρύματος, σε συνεδρία του ημερομηνίας 6.10.2009, αφού έλαβε υπόψη του τα στοιχεία των υποψηφίων και την έκθεση Συμβουλευτικής Επιτροπής, έκρινε ότι σε αξία οι οκτώ υποψήφιοι είναι περίπου ισοδύναμοι, ενώ ο ένατος δεν είχε αξιολόγηση, επειδή αρνείτο να υποβάλει τα έντυπα αξιολόγησής του. Από απόψεως προσόντων, όλοι οι υποψήφιοι κρίθηκαν ως ικανοποιούντες τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης. Από απόψεως αρχαιότητας στις τρεις πρώτες θέσεις κατατάσσονταν οι υποψήφιοι Γ. Χίνης, Κ. Μορφίτης και Π. Κυριάκου. Ο αιτητής στην προσφυγή αρ. 1625/2009 Ε. Ευθυμίου κατατάχθηκε έκτος και ο αιτητής στην 1677/2009 Σ. Θεοδωρίδης τέταρτος, από απόψεως αρχαιότητας. Τελικά, το Διοικητικό Συμβούλιο του καθ΄ου η αίτηση, κατέληξε σε απόφαση ότι καταλληλότεροι για προαγωγή ήταν τα τρία προαναφερθέντα πρόσωπα, οπότε και ομόφωνα αποφάσισε την προαγωγή τους από την 1.11.2009.
Οι δύο αιτητές στις προαναφερθείσες προσφυγές προσβάλλουν τη νομιμότητα της απόφασης εκείνης και για ευνόητους λόγους οι δύο υποθέσεις έχουν συνεκδικασθεί.
Υπόθεση αρ. 1625/2009
Ως πρώτο λόγο ακύρωσης ο αιτητής στην προσφυγή αυτή ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει, διότι στηρίχτηκε σε παράνομη και/ή παράτυπη προπαρασκευαστική πράξη, παραβιάζοντας την αρχή της αμεροληψίας.
1ος λόγος ακύρωσης - Η κατ΄ ισχυρισμό παραβίαση της αρχής της αμεροληψίας.
Με δεδομένο ότι η αξία των υποψηφίων για προαγωγή κρίνεται με βάση τις ετήσιες εκθέσεις αξιολόγησης, οι οποίες διενεργούνται από ομάδα αξιολογούντων λειτουργών, ο αιτητής εγείρει το θέμα ότι στην ομάδα η οποία είχε αξιολογήσει τον αιτητή για τα έτη 2006-2008 συμμετέσχε ως μέλος και το ενδιαφερόμενο μέρος Χίνης, δηλαδή ένας από τους επιτυχόντες ανθυποψηφίους του αιτητή. Θεωρώντας τούτο μεμπτότητα σε μέρος της διαδικασίας, ο αιτητής εισηγείται ότι το ακυρώσιμο της πράξης της αξιολόγησης του αιτητή, συμπαρασύρει σε ακυρότητα και την τελική απόφαση.
Τόσο το καθ΄ου η αίτηση όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη απορρίπτουν τον ισχυρισμό τούτο στην ουσία του, ενώ το καθ΄ου η αίτηση θέτει πρόσθετα και θέμα ότι ο λόγος τούτος ακύρωσης δεν μπορεί να εγερθεί τώρα και να εξετασθεί από το Δικαστήριο, επειδή δεν ηγέρθηκε από τον αιτητή στην αρχική Αίτησή του.
Ο τελευταίος αυτός ισχυρισμός του καθ΄ου η αίτηση δεν μπορεί να γίνει δεκτός.
Εξετάζοντας το κυρίως σώμα της Αίτησης παρατηρώ ότι, μεταξύ των νομικών σημείων στα οποία αυτή βασίζεται, περιλήφθηκε και το υπ΄ αριθμό 17, σύμφωνα με τον οποίο:
"17. Η προσβαλλόμενη απόφαση στηρίχθηκε σε προπαρασκευαστικές πράξεις που πάσχουν νομικά και/ή σε μεταχείριση που δεν ήταν δίκαιη για τον Αιτητή."
Αν και σ΄ αυτή την παράγραφο δε γίνεται συγκεκριμένη αναφορά στο θέμα της κατ΄ ισχυρισμό παρατηρούμενης παραβίασης της αρχής της αμεροληψίας, εν τούτοις, εφόσον, σύμφωνα με τον αιτητή, η παραβίαση εκείνη καθιστά την προπαρασκευαστική πράξη της αξιολόγησης του αιτητή από Επιτροπή, νομικά πάσχουσα, θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι ο γενικός έστω τρόπος με τον οποίο είναι διατυπωμένος ο νομικός λόγος αρ. 17 καλύπτει την περίπτωση.
Ως προς την ουσία του πράγματος, τα όσα προβάλλει τόσο το καθ΄ου η αίτηση όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη στις αγορεύσεις τους σε αντίκρουση αυτού του λόγου ακύρωσης, είναι βάσιμα και εξουδετερώνουν την υπό άλλες συνθήκες πιθανότητα επιτυχίας του. Συγκεκριμένα, πέραν του ότι οι Υπηρεσιακές Εκθέσεις Αξιολόγησης για τα έτη 2006-2008 δεν είναι αφ΄ εαυτών μεμπτές με οποιοδήποτε τρόπο και παρουσιάζονται να έχουν συνταχθεί σύμφωνα με την περί Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου νομοθεσία και τους Κανονισμούς, διαπιστώνεται ότι οι Εκθέσεις που αφορούν τον αιτητή για τα έτη 2006-2008 στις οποίες αναφέρεται, είναι απόλυτα ευνοϊκές για τον ίδιο αφού, τόσο στα επί μέρους Κριτήρια Αξιολόγησης, όσο και στη Γενική Αξιολόγησή του, αυτός έχει βαθμολογηθεί με "Α". Εν πάση δε περιπτώσει, τόσο η Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής, όσο και το Διοικητικό Συμβούλιο του καθ΄ου η αίτηση, έκριναν ότι όλοι οι υποψήφιοι ήσαν περίπου ισοδύναμοι στο κριτήριο της αξίας και η διαδικασία προχώρησε και κατέληξε σε αυτή τη βάση.
Επομένως, αυτός ο λόγος ακύρωσης δεν μπορεί να ευσταθήσει.
2ος λόγος ακύρωσης - Η κατ΄ ισχυρισμό πλάνη περί τα πράγματα - Μη διεξαγωγή επαρκούς έρευνας.
Κάτω από αυτό το λόγο ακύρωσης, ο αιτητής ισχυρίζεται ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη δεν ενομιμοποιούντο να καταλάβουν τις επίδικες θέσεις ως προαγωγή, επειδή ήδη κατείχαν ανάλογες θέσεις στον Οργανισμό, με την ίδια μισθοδοτική κλίμακα, και επομένως, σε σχέση με αυτούς, θα μπορούσε να διενεργηθεί μόνο "παράπλευρη μετακίνηση" από μια θέση σε άλλη και όχι προαγωγή.
Ούτε αυτός ο λόγος ακύρωσης μπορεί να ευσταθήσει.
Σύμφωνα με τον Κανονισμό 2 της ΚΔΠ 317/1987, στον οποίο παραπέμπει ο συνήγορος του ενδιαφερόμενου μέρους 3:
"«Προαγωγή» σημαίνει αλλαγήν εις την μόνιμον κατάστασιν υπαλλήλου ήτις συνεπάγεται αύξησιν εις την αμοιβήν του υπαλλήλου ή συνεπάγεται την ένταξιν αυτού εις ανώτερον βαθμόν της υπηρεσίας, η επί μισθοδοτικής κλίμακος εχούσης υψηλότερην ανώτατον όριον, είτε η αμοιβή του υπαλλήλου αυξάνεται αμέσως δια της τοιαύτης είτε αλλαγής ή μη, ο δε όρος «προάγειν» ερμηνεύεται αναλόγως."
Στην υπό εξέταση περίπτωση, οι θέσεις που κατείχαν τα ενδιαφερόμενα μέρη, όπως διαπιστώνεται από τα σχετικά Σχέδια Υπηρεσίας, ήσαν στις συνδυασμένες μισθολογικές κλίμακες Α8-Α10-Α11. Οι θέσεις προαγωγής που πληρώθηκαν με την προσβαλλόμενη απόφαση είναι στην Κλίμακα Α11(ΙΙ), δηλαδή Α11 συν δύο προσαυξήσεις. Συνεπώς, η δεύτερη έχει ψηλότερο ανώτατο όριο από την πρώτη κατά δύο προσαυξήσεις.
Ούτε και ο εντασσόμενος κάτω από τον ίδιο δεύτερο τούτο λόγο ακύρωσης ισχυρισμός περί μη διεξαγωγής δέουσας έρευνας μπορεί να ευσταθήσει. Σύμφωνα με τον αιτητή, ενώπιον τόσο της Συμβουλευτικής Επιτροπής όσο και του Διοικητικού Συμβουλίου του καθ΄ου η αίτηση, υπήρχαν έγγραφα τα οποία έθεταν σε αμφιβολία τη νομιμοποίηση των ενδιαφερόμενων μερών, όπως είναι υποψήφιοι για προαγωγή, πλην όμως κανένα από τα δύο αυτά όργανα ενδιέτριψε στη διερεύνηση του θέματος.
Όπως διαπιστώνεται από τα τηρηθέντα πρακτικά πράγματι υπήρχαν ενώπιον των δύο οργάνων όλα τα σχετικά στοιχεία, τα οποία, όπως αναφέρθηκε, λήφθηκαν υπόψη και αξιολογήθηκαν κατάλληλα. Η μη ειδική αναφορά σε θέμα νομιμοποίησης των ενδιαφερόμενων μερών ή σε θέμα "προαγωγής" στις θέσεις εκείνες, προφανώς οφείλεται στο ότι τέτοιο θέμα δεν θα έπρεπε να είχε απασχολήσει απλά για να απορριφθεί, αλλά ούτε και η διαδικασία πλήρωσης θέσεων παρουσιάζεται να είναι το κατάλληλο στάδιο να εξετάζονται τέτοιου είδους θέματα που ενδεχόμενα να είναι αντικείμενο διαβούλευσης με τις συντεχνίες.
3ος λόγος ακύρωσης - Η κατ΄ ισχυρισμό έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας.
Κάτω από τον τελευταίο τούτο λόγο ακύρωσης, ο αιτητής προβάλλει τον κατ΄ ισχυρισμό κακό και αναιτιολόγητο χειρισμό του καθ΄ου η αίτηση ως προς το θέμα της αρχαιότητας αιτητή και ενδιαφερομένων μερών που τελικά φαίνεται να έκλινε την πλάστιγγα υπέρ των ενδιαφερόμενων μερών. Όπως υποστηρίζει, ο αιτητής διορίστηκε στο Ίδρυμα κατά το 1977, ενώ τα ενδιαφερόμενα μέρη κατά το 2003, και επομένως τα ενδιαφερόμενα μέρη προηγούνται του αιτητή σε αρχαιότητα μόνο τυπικά, επειδή δηλαδή είναι διορισμένοι στην Κλίμακα Α8-Α10-Α11 ενώ ο αιτητής στην Κλίμακα Α8-Α9-Α10, παραγνωρίζοντας έτσι τη συσσωρευθείσα πείρα του αιτητή στην υπηρεσία που αποκτήθηκε λόγω της αρχαιότητάς του στην υπηρεσία.
Όπως εύστοχα παρατηρεί ο συνήγορος του ενδιαφερόμενου μέρους 3 στην αγόρευσή του, η αρχαιότητα των ενδιαφερομένων μερών δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως τυπική, παρά μόνο ως πραγματική και ουσιαστική, εφόσον λαμβάνεται έτσι υπόψη από τους ισχύοντες Κανονισμούς. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις πρόνοιες των Κανονισμών 5(1)(δ) και (2) των περί Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (Διορισμοί και Προαγωγαί) Κανονισμών του 1987 (ΚΔΠ 317/1987):
"5.-(1) Εις περιπτώσεις καθ΄ ας η αρχαιότης είναι μεταξύ των κριτηρίων δι΄ επιλογήν, εφαρμόζονται τα ακόλουθα:
(α) ............................................
(β) ............................................
(γ) ............................................
(δ) Η αρχαιότης μεταξύ υπαλλήλων οι οποίοι κατέχουν θέσεις μετά διαφόρων μισθοδοτικών όρων κρίνεται συμφώνως προς τους μισθοδοτικούς όρους των αντιστοίχων θέσεων·
..............................................
..............................................
(2) Εις τον παρόντα Κανονισμόν:-
"μισθοδοτικοί όροι" εν σχέσει προς θέσιν τινα σημαίνει τον μισθόν της θέσεως ή προκειμένου περί μισθοδοτικής κλίμακος, το ανώτατον σημείον της κλίμακος·"
Δεδομένης δε της ισοδυναμίας των υποψηφίων στα άλλα καθιερωμένα κριτήρια, ορθά ήταν που λήφθηκε υπόψη και προσμέτρησε υπέρ των ενδιαφερόμενων μερών η υπεροχή τους σε αρχαιότητα. (Δημοκρατία ν. Φ. Μιχαηλίδη κ.ά. (1999) 3 ΑΑΔ 756).
Η προσφυγή, επομένως, δεν μπορεί να επιτύχει και θα πρέπει να απορριφθεί.
Υπόθεση αρ. 1677/2009
Σημειώνεται κατ΄ αρχάς ότι, ενώ ο αιτητής στην προσφυγή αυτή είχε αρχικά προσβάλει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης σε σχέση με την προαγωγή και των τριών ενδιαφερόμενων μερών, στη συνέχεια την απέσυρε σε σχέση με τα ενδιαφερόμενα μέρη αρ. 1 και 3 και συνέχισε έτσι η εκδίκαση μόνο αναφορικά με τη νομιμότητα της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους 2 Κ. Μορφίτη.
1ος λόγος ακύρωσης - Η κατ΄ ισχυρισμό αναρμοδιότητα του διοικητικού οργάνου, ήτοι της Συμβουλευτικής Επιτροπής Επιλογής.
Ο αιτητής αναπτύσσοντας αυτό το λόγο ακύρωσης, επικαλείται τους περί Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (Διορισμοί και Προαγωγαί) Κανονισμούς του 1987 (ΚΔΠ 317/1987), οι οποίοι διέπουν τη διαδικασία που ακολουθείται σε θέματα διορισμού και προαγωγής και ιδιαίτερα τη σύσταση της Συμβουλευτικής Επιτροπής Επιλογής η οποία συμβουλεύει το Διοικητικό Συμβούλιο, από πόσους και ποιους αυτή απαρτίζεται κλπ. [Κανονισμός 3(1)(2)(4)]. Στην υπό εξέταση διαδικασία, όπως υποστηρίζει ο αιτητής, εφόσον επρόκειτο για μόνιμη θέση προαγωγής Ανώτερου Τεχνικού Επιθεωρητή, σύμφωνα με τον Κανονισμό 3(4) για να ήταν νόμιμη η σύσταση της Επιτροπής τα μέλη που εκπροσωπούν τις υπαλληλικές ενώσεις θα έπρεπε να είναι ανώτερου βαθμού από το βαθμό της θέσης εκείνης και αν αυτό δεν ήταν δυνατό, τότε οι υπαλληλικές ενώσεις θα έπρεπε να εκπροσωπούνται από δύο εκ των ανώτερων αξιωματούχων τους, ενώ ο τρίτος μπορούσε να είναι οποιουδήποτε βαθμού. Παρά ταύτα, σύμφωνα πάντα με τον αιτητή, όπως φαίνεται και από το πρακτικό συνεδρίας της Συμβουλευτικής Επιτροπής Επιλογής, ημερομηνίας 15.6.2009, εκ μέρους της Συντεχνίας ΣΥΤΥΡΙΚ παρόντες ήταν ο γενικός γραμματέας Α. Δημητρίου και τα μέλη Ξ. Αττίκης και Α. Ναζίρης. Πουθενά όμως στο πρακτικό γίνεται αναφορά στο βαθμό των εκπροσώπων της συντεχνίας και, εν πάση περιπτώσει, οι δύο από τους εκπροσώπους δεν είναι εκ τω ανωτέρων αξιωματούχων της συντεχνίας, αφού πρόκειται για μέλη. Επομένως, καταλήγει, η σύσταση της ΣΕΕ δεν ήταν νόμιμη.
Αντικρούοντας τους ισχυρισμούς αυτούς, το καθ΄ου η αίτηση Ίδρυμα στην αγόρευσή του παρέσχε ή παρέπεμψε στα ακόλουθα γεγονότα, τα οποία και τεκμηρίωσε με επισύναψη εγγράφων:
"Ο Κανονισμός 3(2) προβλέπει:
«Η Συμβουλευτική Επιτροπή απαρτίζεται από τρεις εκπροσώπους του Ιδρύματος και τρεις εκπροσώπους της υπαλληλικής ενώσεως εις την οποίαν συνδικαλιστικώς υπάγεται η προς πλήρωσιν κενή θέσις».
Ο Κανονισμός 3(7) προβλέπει:
«Οι εκπρόσωποι των υπαλληλικών ενώσεων εις την Επιτροπήν διορίζονται υπό του Γενικού Διευθυντού έπειτα από εισήγησιν των υπαλληλικών ενώσεων:
Νοείται ότι τα μέλη της Επιτροπής δέον όπως μη συνδέονται δια συγγενείας μεθ΄ οιουδήποτε των υποψηφίων.»
Στο Φάκελο Εργασίας για την πλήρωση της θέσης του Ανώτερου Τεχνικού Επιθεωρητή (Αρ. Φακέλου 470/2009), υπάρχει σχετική επιστολή ημερ. 14.5.2009 της Συντεχνίας ΣΥΤΥΡΙΚ προς τον Γενικό Διευθυντή, με την οποία η ΣΥΤΥΡΙΚ προτείνει ως εκπροσώπους της για τη θέση, μεταξύ άλλων, του Ανώτερου Τεχνικού Επιθεωρητή τους κ.κ. Ξένιο Αττίκη, Ανδρέα Ναζίρη και Ανδρέα Δημητρίου (επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 1).
Ακολούθως στις 4.6.2009 με επιστολή του ο Γενικός Διευθυντής προς το Διευθυντή Προσωπικού και Διοίκησης, διορίζει ως εκπροσώπους της Διεύθυνσης τον κ. Γρηγόρη Μαλιώτη, ως Πρόεδρο και τους κ. Κώστα Νικολαϊδη και κα Ανδριάνα Ζαννούπα ως μέλη (επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 2). Ο Γενικός Διευθυντής με επιστολή του ημερ. 4.6.2009 προς όλα τα μέλη της Συμβουλευτικής Επιτροπής Επιλογής διορίζει τον Πρόεδρο και τα Μέλη αυτής (επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 3).
Σημειώνουμε ότι η υπό πλήρωση θέση του Ανώτερου Τεχνικού Επιθεωρητή είναι ψηλά στην ιεραρχία θέση και με κλίμακα Α11 με αποτέλεσμα να μη μπορεί να εφαρμοστεί η πρώτη πρόνοια του Κανονισμού 3(4). Ως εκ τούτου δυνάμει του Κανονισμού 3(4), ο οποίος στη συνέχεια προβλέπει «... Εάν τούτο δεν είναι δυνατόν αι υπαλληλικαί ενώσεις εκπροσωπούνται δια δυο εκ των ανωτέρων αξιωματούχων των, του τρίτου εκπροσώπου δυναμένου να είναι οιουδήποτε βαθμού», διορίστηκε ο κ. Ανδρέας Δημητρίου, ως αξιωματούχος εκ μέρους της Συντεχνίας ΣΥΤΥΡΙΚ, ο κ. Ξένιος Αττίκης, ως ο ιεραρχικά ανώτερος από το βαθμό της υπό πλήρωση θέσης (κατέχει τη θέση Μηχανικού Κλίμακα Α12) και ο κ. Ανδρέα Ναζίρης ως ο τρίτος εκπρόσωπος, ο οποίος δύναται να είναι οιουδήποτε βαθμού.
Συνεπώς, η σύσταση της Συμβουλευτικής Επιτροπής Επιλογής είναι καθόλα ορθή και νομότυπη και οι ισχυρισμοί του αιτητή θα πρέπει να απορριφθούν από το σεβαστό Δικαστήριο.
Εν πάση περιπτώσει, η Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής έχει μόνο συμβουλευτική ιδιότητα και η λήψη των τελικών αποφάσεων ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Διοικητικού Συμβουλίου."
Τα πιο πάνω φαίνεται να απαντούν πλήρως στους ισχυρισμούς του αιτητή και να εξουδετερώνουν τις θέσεις του περί μη τήρησης των Κανονισμών στο θέμα της σύστασης της ΣΕΕ. Συνακόλουθα, ο λόγος τούτος ακύρωσης δεν ευσταθεί.
2ος λόγος ακύρωσης - Η κατ΄ ισχυρισμό πλάνη περί τα πράγματα - Μη επαρκής έρευνα.
Τόσο ο αιτητής, όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος 2 υπέβαλαν την αίτησή τους για προαγωγή, στηριζόμενοι στην παράγραφο 1(α) του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης η οποία προνοεί όπως οι υποψήφιοι κατέχουν:
"1.(α) Πανεπιστημιακό Δίπλωμα ή Τίτλος στην Ηλεκτρονική ή στην Ηλεκτρολογία με ειδικότητα στην Ηλεκτρονική ή/και στις Τηλεπικοινωνίες ή/και στη Ραδιοτηλεόραση.."
Παρόλα ταύτα όμως, όπως ισχυρίζεται ο αιτητής, το ενδιαφερόμενο μέρος 2, κατείχε μεν πτυχίο στην Ηλεκτρολογία, χωρίς όμως την απαιτούμενη ειδίκευση. Επομένως, το ενδιαφερόμενο μέρος δεν πληρούσε τα απαιτούμενα προσόντα, ενώ αντίθετα ο αιτητής κατείχε πτυχίο στην ηλεκτρονική και ηλεκτρολογία και ειδίκευση στις τηλεπικοινωνίες.
Διαφωνώντας με τις θέσεις του αιτητή, τόσο το καθ΄ου η αίτηση όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος 2 αντιτείνουν ότι το ενδιαφερόμενο μέρος, πέραν του ότι είναι κάτοχος Πανεπιστημιακού Πτυχίου (BSc) στην Ηλεκτρολογική Μηχανική, με ειδικότητα στη Μηχανική της Πληροφορικής, είναι περαιτέρω και κάτοχος Μεταπτυχιακού τίτλου Master (MSc) στην Ηλεκτρολογική Μηχανική, με ειδικότητα Information Technique, στοιχεία τα οποία ικανοποιούν πλήρως το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης. Αυτή άλλωστε ήταν και η κατάληξη τόσο της ΣΕΕ, αλλά και του Διοικητικού Συμβουλίου του καθ΄ου η αίτηση, τα μέλη των οποίων, όπως καταγράφηκε στα πρακτικά, μελέτησαν λεπτομερώς τα προσόντα των υποψηφίων σε συνάρτηση με τα προσόντα που απαιτούνταν από το Σχέδιο Υπηρεσίας και συμπέραναν ότι τόσο ο αιτητής όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος 2 ικανοποιούσαν τα απαιτούμενα του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Συμφωνώ με τις θέσεις του καθ΄ου η αίτηση και του ενδιαφερόμενου μέρους 2, προσθέτοντας περαιτέρω ότι το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στα του τρόπου ερμηνείας των όρων ενός Σχεδίου Υπηρεσίας, ρόλος ο οποίος ανατίθεται στο αρμόδιο διοικητικό όργανο, δεδομένου ότι μια τέτοια ερμηνεία και εφαρμογή, ήταν εύλογα επιτρεπτή. Που εδώ φαίνεται πράγματι να ήταν.
Επομένως, ούτε αυτός ο λόγος ακύρωσης μπορεί να ευσταθήσει.
3ος λόγος ακύρωσης - Η κατ΄ ισχυρισμό υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής εξουσίας.
Αυτός ο λόγος ακύρωσης εδράζεται στην επιτυχία του προηγούμενου. Εκλαμβάνοντας δηλαδή ως δεδομένο τον ισχυρισμό του αιτητή ότι το καθ΄ου η αίτηση απέτυχε να ερμηνεύσει ορθά το Σχέδιο Υπηρεσίας και απέτυχε να διαγνώσει ότι το ενδιαφερόμενο μέρος 2 δεν κατείχε τα προσόντα που απαιτούνταν από αυτό, τότε σύμφωνα με τον αιτητή, το καθ΄ου η αίτηση θεωρείται ότι υπερέβη τα ακραία όρια της διακριτικής του ευχέρειας.
Το οικοδόμημα όμως αυτής της θεώρησης καταρρέει λόγω της αποτυχίας του προηγούμενου λόγου στον οποίο εδράζεται.
4ος λόγος ακύρωσης - Η κατ΄ ισχυρισμό έλλειψη αιτιολογίας.
Κάτω από αυτό το λόγο ακύρωσης, ο αιτητής προβαίνει σε διάφορους συλλογισμούς, βασιζόμενος κυρίως στη διαπίστωση του καθ΄ου η αίτηση ότι ως προς την αξία, οι υποψήφιοι ήσαν μεταξύ τους "περίπου ισοδύναμοι" και στην κατάταξή τους ανάλογα με το στοιχείο της υπεροχής σε αρχαιότητα. Διερωτάται έτσι ο αιτητής τι σημαίνει "περίπου", ποιος υπερτερούσε τίνος κλπ.
Η απάντηση όμως είναι απλή. Τόσο τα στοιχεία της βαθμολογημένης αξίας, όσο και των λαμβανομένων υπόψη προσόντων που κατέχονται από κάθε ένα υποψήφιο, ήσαν ενώπιον της διοίκησης, όπως είναι και διαθέσιμα στους διοικητικούς φακέλους. Αντί λοιπόν να διερωτάται ο αιτητής, θα μπορούσε να υποδείξει γιατί κατά την άποψή του δεν είναι ορθή η διαπίστωση του καθ΄ου η αίτηση. Όταν δε αναφέρεται ότι είναι οι υποψήφιοι "περίπου ισοδύναμοι", αυτό δε σημαίνει τίποτε άλλο παρά ότι οι όποιες παρατηρούμενες μεταξύ τους διαφορές σε αξία είναι αμελητέες με αποτέλεσμα να μπορούσε η διοίκηση να ανατρέξει στον παράγοντα αρχαιότητα, σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου αφού, κατά τα άλλα θεσμοθετημένα κριτήρια, οι υποψήφιοι ήσαν περίπου ισοδύναμοι.
Και αυτή η προσφυγή θα πρέπει επομένως να απορριφθεί.
Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, και οι δύο προσφυγές απορρίπτονται.
Τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ του καθ΄ου η αίτηση και εναντίον των αντίστοιχων αιτητών, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο, ενώ σε σχέση με ενδιαφερόμενα μέρη δεν εκδίδεται διαταγή εξόδων.
K. Κληρίδης,
Δ.
/ΧΤΘ