ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 1129/2010)
16 Μαΐου, 2012
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΡΧΙΑΣΤΥΦΥΛΑΚΑΣ 720 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ,
Αιτητής,
ν.
1. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ,
Καθ'ων η αίτηση.
Χρ. Νεοφύτου, για τον Αιτητή.
Φ. Κωμοδρόμος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή του ο αιτητής, ο οποίος υπηρετεί στις τάξεις της Αστυνομίας με το βαθμό του Αρχιαστυφύλακα, ζητά «Διακήρυξη και/ή δήλωση του Δικαστηρίου ότι η παράλειψη των καθ'ων η αίτηση να απαντήσουν και/ή να εξετάσουν το παράπονο του ..... διά μέσου επιστολής του ημερομηνίας 21/5/2010 είναι άκυρη, παράνομη, αντίθετη προς τα άρθρα του Συντάγματος και όπως ότι παραλήφθηκε να διενεργηθεί, να διαταχθεί να γίνει».
Σε γενικές γραμμές τα γεγονότα που οδήγησαν στην καταχώριση της παρούσας προσφυγής έχουν ως εξής.
Ο αιτητής υπηρετούσε κατά τον ουσιώδη χρόνο στην Αστυνομική Διεύθυνση Λάρνακας με το βαθμό του Αρχιαστυφύλακα και ήταν τοποθετημένος στον Αστυνομικό Σταθμό Αραδίππου.
Το βράδυ της 15/5/2010 καταγγέλθηκε στον Αστυνομικό Σταθμό Αραδίππου κάποιο περιστατικό. Η καταγγελία υποβλήθηκε τηλεφωνικά από τη σύζυγο επώνυμου προσώπου και έτυχε πρώτου χειρισμού από τον αιτητή. Ο τρόπος με τον οποίο η καταγγελία έτυχε χειρισμού από τον αιτητή, αποτέλεσε αντικείμενο πειθαρχικής έρευνας η οποία διατάχθηκε εναντίον του αιτητή και η οποία οδήγησε τελικά στην πειθαρχική δίωξη του τελευταίου για ανάρμοστη συμπεριφορά, παράβαση ή παράλειψη και αμέλεια καθήκοντος.
Στις 16/6/2010 επεδόθη στους καθ'ων η αίτηση μακροσκελής επιστολή των δικηγόρων του αιτητή με ημερομηνία σύνταξης 21/5/2010 και με θέμα «Καταγγελία εκ μέρους του πελάτη μας Αρχιαστυφύλακα 720 από Αστυνομικό Σταθμό Αραδίππου που αφορά υποτιμητική συμπεριφορά και συντριβή προσωπικότητας αστυνομικού». Στην εν λόγω επιστολή παρατίθενται οι ισχυρισμοί και οι θέσεις του αιτητή σχετικά με το συμβάν, που τελικά οδήγησε στην πειθαρχική δίωξή του. Παράλληλα, καταγγελόταν από τον αιτητή ο τότε υπεύθυνος του Αστυνομικού Σταθμού Αραδίππου, Υπαστυνόμος Χαράλαμπος Ζαχαρίου για ανάρμοστη έναντι του συμπεριφορά. Σύμφωνα με την εν λόγω επιστολή, η συμπεριφορά του εν λόγω Υπαστυνόμου έναντι του αιτητή σχετικά με τον τρόπο που ο τελευταίος χειρίστηκε την καταγγελία της 15/5/2010, ήταν «υποτιμητική», «ακραία», «απόλυτη», «επιθετική», «εξευτελιστική», «απαράδεκτη», «εκδικητική» και «τιμωρητική». Σχετικές λεπτομέρειες παρατίθενται στην επιστολή.
Σε συνέχεια της πιο πάνω επιστολής τους, οι συνήγοροι του αιτητή απηύθυναν στους καθ'ων η αίτηση νέα επιστολή με ημερομηνία 28/7/2010 και με θέμα «Αίτημα για άρση και/ή απόσυρση πειθαρχικής υπόθεσης (Λάρνακα) υπ' αριθμό 7/2010 εναντίον του πελάτη μας Αρχιαστυφύλακα 720», η οποία παρελήφθη από τους καθ'ων η αίτηση στις 12/8/2010. Στην εν λόγω επιστολή οι συνήγοροι του αιτητή αφού επαναλαμβάνουν ουσιαστικά το περιεχόμενο της επιστολής τους ημερομηνίας 21/5/2010, διατυπώνουν τη θέση ότι η πειθαρχική δίωξη εναντίον του πελάτη τους είναι αντισυνταγματική και παράνομη και ως τέτοια θα πρέπει να τερματιστεί. Παράλληλα, διατυπώνουν τη θέση ότι η Επιτροπή Εκδίκασης της πειθαρχικής υπόθεσης εναντίον του πελάτη τους, χαρακτηρίζεται από προκατάληψη και στερείται αμεροληψίας και γενικά όλων εκείνων των εχέγγυων που διασφαλίζουν ότι ο πελάτης τους θα τύχει δίκαιης δίκης και γι' αυτό αρνούνται να εμφανιστούν ενώπιον της. Λεπτομέρειες των επί του προκειμένου ισχυρισμών παρατίθενται στην επιστολή.
Στις 20/8/2010 ο αιτητής καταχώρισε την παρούσα προσφυγή, ενώ λίγες μέρες αργότερα και συγκεκριμένα στις 27/8/2010 οι καθ'ων η αίτηση απηύθυναν στους δικηγόρους του αιτητή την εξής επιστολή:
"Αξιότιμε κύριε,
Αίτημα για άρση και/ή απόσυρση
της πειθαρχικής υπόθεσης Λάρνακας υπ' αρ. 7/2010,
εναντίον του Αστ. 720 Π. Αντωνίου
Αναφέρομαι στην επιστολή σας ημερομηνίας 28.7.2010, σχετικά με το πιο πάνω θέμα και σας πληροφορώ ότι η πειθαρχική διαδικασία προβλέπεται από τον Κανονισμό 20, των περί Αστυνομίας (πειθαρχικών) Κανονισμών (Κ.Δ.Π. 53/1989), όπως τροποποιήθηκαν μέχρι σήμερα, όσον αφορά τον ορισμό Προεδρεύοντα Αξιωματικού και τον Κανονισμό 13, όσον αφορά τον ορισμό Επιτροπής.
2. Όλα τα επιχειρήματα που σημειώνετε στην πιο πάνω επιστολή σας, μπορούν να αναφερθούν ενώπιον του Προεδρεύοντα Αξιωματικού, που ορίστηκε για εκδίκαση της πειθαρχικής υπόθεσης.
3. Σας διαβεβαιώνω ότι οι πειθαρχικές διαδικασίες οι οποίες διεξάγονται δυνάμει των πιο πάνω Κανονισμών, είναι αμερόληπτες και ανεπηρέαστες.
Με εκτίμηση
Θεόδωρος Αχιλλέως
Βοηθός Αρχηγός (Δ)
για Αναπλ. Αρχηγό Αστυνομίας"
Συνιστά κοινή θέση, εξάλλου αυτή είναι και η θέση της νομολογίας μας ότι, οι πρόνοιες του άρθρου 29 του Συντάγματος, οι οποίες είναι αυτές που μας ενδιαφέρουν, εναποθέτουν στους ώμους της διοίκησης την υποχρέωση και αυτό για σκοπούς περιφρούρησης του αναφαίρετου δικαιώματος του πολίτη να απευθύνεται στις αρχές, να επιλαμβάνεται και να αποφασίζει χωρίς καθυστέρηση επί του αιτήματος του πολίτη, τη δε αιτιολογημένη απόφαση της να κοινοποιεί στον πολίτη σε διάστημα που δεν θα υπερβαίνει, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου, τις 30 μέρες (βλ. Christoforou and other v. Municipal Committee of Ayios Dhometios and another (1983) 3 C.L.R. 1464). Σύμφωνα πάντα με τη νομολογία, η απόφαση της διοίκησης θα πρέπει να συνιστά απάντηση στο αίτημα που της υποβλήθηκε, διαφορετικά ο αιτητής έχει το δικαίωμα να την απορρίψει και να επιμένει στο δικαίωμα του το αίτημα του να τύχει απάντησης (βλ. Σ. Γιωργαλλής και άλλος ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 1585).
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι η θέση των συνηγόρων του αιτητή ότι η επιστολή των καθ'ων η αίτηση ημερομηνίας 28/8/2010, η οποία εν πάση περιπτώσει απεστάλη μετά την καταχώριση της παρούσας προσφυγής, μπορεί να συνιστά απάντηση στη δεύτερη επιστολή τους, ουδόλως όμως συνιστά απάντηση στην πρώτη επιστολή τους, αυτή δηλαδή της 21/5/2010, η οποία δεν έχει ακόμα τύχει απάντησης, με αποτέλεσμα ο αιτητής να υφίσταται ζημιά. Με την επιστολή του ημερομηνίας 21/5/2010, ο αιτητής υπέβαλε, σύμφωνα με τους συνηγόρους του, συγκεκριμένες καταγγελίες εναντίον του Υπαστυνόμου Ζαχαρίου, τις οποίες οι καθ'ων η αίτηση «είχαν υποχρέωση», σύμφωνα πάντα με τους ευπαίδευτους συνηγόρους του αιτητή «να απαντήσουν και να εξετάσουν εντός του ευλόγου από το Σύνταγμα χρόνου κάτι το οποίο παρέλειψαν να πράξουν, ενώ αντίθετα έπραξαν το αντίθετο, δηλαδή μεθόδευσαν τη στοιχειοθέτηση Πειθαρχικής Υπόθεσης εναντίον του ίδιου του αιτητή και παραπονούμενου με κίνητρα ετσιθελικά και εκδικητικά».
Εκ διαμέτρου αντίθετη είναι η θέση του κ. Κωμοδρόμου, ο οποίος δέχεται μεν ότι μέχρι την καταχώριση της προσφυγής η επιστολή των συνηγόρων του αιτητή 21/5/2010 δεν είχε απαντηθεί από τους καθ'ων η αίτηση, υποστηρίζει όμως ότι αυτή απαντάται από την επιστολή των καθ'ων η αίτηση 27/8/2010.
Με δοσμένο το γεγονός ότι μέχρι την καταχώριση της παρούσας προσφυγής του, η επιστολή του αιτητή δεν έτυχε οποιασδήποτε απάντησης από πλευράς των καθ'ων η αίτηση, το ερώτημα που εγείρεται, κι' αυτό ενόψει του δεύτερου σκέλους του αιτήματος του αιτητή, αυτό δηλαδή με το οποίο ζητά όπως «ότι παραλήφθηκε να διενεργηθεί, να διαταχθεί να γίνει», είναι το κατά πόσο η επιστολή της 27/8/2010 συνιστά απάντηση εντός της εννοίας του άρθρου 29 του Συντάγματος στην επιστολή του αιτητή ημερομηνίας 21/5/2010.
Έχω την άποψη ότι η απάντηση στο πιο πάνω ερώτημα, το μόνο στην πραγματικότητα ερώτημα που εγείρεται, πρέπει να είναι αρνητική. Είναι πιστεύω αρκετό να διεξέλθει ένας την επιστολή των καθ'ων η αίτηση, ημερομηνίας 27/8/2010, το περιεχόμενο της οποίας έχω παραθέσει αυτούσιο πιο πάνω, για να διαπιστώσει, διαπίστωση στην οποία και καταλήγω, ότι το περιεχόμενο της εν λόγω επιστολής κάθε άλλο παρά συνιστά αιτιολογημένη απάντηση στην επιστολή του αιτητή 21/5/2010.
Δεν έχει διαφύγει της προσοχής μου ότι στην επιστολή του αιτητή με ημερομηνία 21/5/2010, αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται στην ένσταση, υπάρχει χειρόγραφη σημείωση του Αρχηγού Αστυνομίας με την οποία δίδονται οδηγίες στον επιφορτισμένο με το καθήκον διερεύνησης των καταγγελιών εναντίον του αιτητή, Ερευνώντα Λειτουργό όπως, στα πλαίσια διερεύνησης των εν λόγω καταγγελιών διερευνήσει και τις καταγγελίες που ο αιτητής διατύπωσε μέσω της πρώτης επιστολής των δικηγόρων του εναντίον του Υπαστυνόμου Ζαχαρίου, όπως δεν έχω παραγνωρίσει το γεγονός ότι στα πλαίσια της ένστασης που καταχώρισαν οι καθ'ων η αίτηση, αναφέρεται ότι οι καταγγελίες του αιτητή έχουν διερευνηθεί και ουδέν το μεμπτό προέκυψε εναντίον του Υπαστυνόμου. Έχω την άποψη όμως ότι ούτε το ένα ούτε το άλλο από τα δύο αυτά γεγονότα μπορεί να θεωρηθεί ως ικανοποιητική απάντηση στην επιστολή των συνηγόρων του αιτητή 21/5/2010. Όπως έχω ήδη αναφέρει, ο αιτητής δικαιούται σαφούς, καθαρής και πλήρως αιτιολογημένης απάντησης στην εν λόγω επιστολή του και οι συγκεκριμένες αναφορές με κανένα τρόπο δεν μπορεί να εξισωθούν με τέτοια απάντηση.
Ενόψει όλων των πιο πάνω, η προσφυγή επιτυγχάνει, ως το αίτημα του αιτητή, με έξοδα €1.250 υπέρ του τελευταίου.
Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ