|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 777/2010
12 Απριλίου, 2012
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Αιτήτρια
- ΚΑΙ -
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
Καθ' ης η αίτηση
.........................
Ι. Νικολάου με Θ. Κουσπή (κα), για την αιτήτρια
Α. Χρίστου (κα) για Ιωαννίδης και Δημητρίου, για την καθ' ης η αίτηση
Α. Κωνσταντίνου, για το ενδιαφερόμενο μέρος Χρυσούλα Χρίστου
.................................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζητά από το δικαστήριο την ακόλουθη θεραπεία, που παραθέτω αυτούσια:
«Διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η διοικητική πράξη και/ή απόφαση της καθ' ης η αίτηση που γνωστοποιήθηκε στο προσωπικό της Αρχής με τη γνωστοποίηση που αναρτήθηκε στην πινακίδα ανακοινώσεων της Αρχής την 28/4/2010, και με την οποία προήγαγε στη μόνιμη θέση Υποτομεάρχη - Επιτελική Μονάδα Οικονομικών από 1/5/2010 αντί της Αιτήτριας, το ενδιαφερόμενο μέρος Χρυσούλα Χρίστου είναι εξ' υπαρχής άκυρη και/ή στερείται οιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.»
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Στις 28/12/2009, η καθ' ης η αίτηση κυκλοφόρησε τη Γνωστοποίηση Κενών Θέσεων υπ' αριθμό 21/2009, που αφορούσε μεταξύ άλλων, και μία θέση Υποτομεάρχη (Οικονομικό), Κλίμακα Α10, Επιτελική Μονάδα Οικονομικών (θέση αρ. 1). Η αιτήτρια και το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν ανάμεσα στους 31 υποψηφίους που κρίθηκαν προσοντούχοι για προαγωγή.
Στη συνεδρία της Μεικτής Συμβουλευτικής Επιτροπής Επιλογής για Προαγωγές Γραφειακού και Τεχνικού Προσωπικού (εφεξής «Επιτροπή Επιλογής»), ημερ. 19/2/2010 ακούστηκαν οι απόψεις και συστάσεις των Διευθυντών/Προϊσταμένων των υποψηφίων οι οποίες ήταν θετικές αφού όλοι οι υποψήφιοι κρίθηκαν εξαίρετοι και κατάλληλοι για προαγωγή. Με βάση τα κριτήρια προαγωγής, δηλαδή την πείρα, αξία, ικανότητα, αρχαιότητα, τα προσόντα, την επίδοση στην υπηρεσία και τις αξιολογήσεις των υποψηφίων, συστήθηκαν τρεις υποψήφιοι, ανάμεσα στους οποίους ήταν η αιτήτρια Γεωργία Γεωργίου και το ενδιαφερόμενο μέρος Χρυσούλα Χρίστου.
Ακολούθησε στις 30/3/2010 η συνεδρία της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής για Θέματα Προσωπικού (εφεξής «Συμβουλευτική Υπεπιτροπή») όπου κλήθηκε ο Γενικός Διευθυντής της Αρχής, κ. Γεώργιος Πετούσης (εφεξής «ο Διευθυντής»), να δώσει τη σύστασή του. Προτείνοντας την αιτήτρια, ανέφερε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: (Περιορίζω την αναφορά σε αιτήτρια και ενδιαφερόμενο μέρος)
«Με βάση όλα τα ενώπιον μου στοιχεία, είμαι της γνώμης ότι η καταλληλότερη υποψήφια για την κρινόμενη θέση είναι η Γεωργία Μ. Γεωργίου και ως εκ τούτου τη συστήνω για προαγωγή στη θέση Υποτομεάρχη (Οικονομικό), Κλίμακα Α10, Επιτελική Μονάδα Οικονομικών.
.....................................................................................................................
Συγκρίνοντας τη Γεωργία Μ. Γεωργίου με τους υπόλοιπους υποψήφιους που ακολουθούν σε αρχαιότητα παρατηρώ ότι ως προς το κριτήριο αρχαιότητα η Γεωργία Μ. Γεωργίου προηγείται έναντι των Βασούλας Κωνσταντίνου, Κάκιας Πάτσαλου, Χρυσούλας Γ. Χρίστου, Ανδρούλλας Δημητρίου, Γεώργιου Χατζηκυριάκου και Γεωργίας Καβάζη. Η δε αρχαιότητα της αυτή ανάγεται στην ημερομηνία πρόσληψης τους. Η Γεωργία Μ. Γεωργίου υπερτερεί σε αρχαιότητα έναντι των εν λόγω υποψηφίων κατά ένα χρόνο.
..............................................................................................................
Ως προς την αξία για μια περίοδο (2004-2008) παρατηρώ ότι η Γεωργία Μ. Γεωργίου είναι ισοδύναμη με την Κάκια Πάτσαλου, Μαρία Κουλουμπρή και Μαρία Αντωνίου. Η Γεωργία Μ. Γεωργίου υπερέχει οριακά κατά 1Α έναντι της Βασούλας Κωνσταντίνου το έτος 2005, υστερεί οριακά κατά 1Α έναντι της Χρυσούλας Γ. Χρίστου κατά το έτος 2004, υπερέχει κατά 1Α έναντι της Ανδρούλας Δημητρίου και του Γεώργιου Χατζηκυριάκου κατά το έτος 2005, υπερέχει κατά 4Α έναντι της Γεωργίας Γ. Καβάζη κατά τα έτη 2004-2007, υπερέχει κατά 5Α έναντι της Ευτυχίας Ζαμπά κατά τα έτη 2004-2008, υστερεί οριακά κατά 1Α έναντι της Έλενας Φαίδωνος κατά το έτος 2004, υπερτερεί κατά 3Α έναντι του Χρίστου Χατζηγιάννη κατά τα έτη 2004, 2005 και 2006, υπερτερεί κατά 3Α έναντι του Σταύρου Σταυρινίδη κατά τα έτη 2004, 2005 και 2006, υπερέχει κατά 1Α έναντι του Βλαδιμήρου Βλαδιμήρου κατά το έτος 2004, υπερτερεί κατά 6Α έναντι του Κωνσταντίνου Γ. Ιωαννίδη κατά τα έτη 2004-2007, υπερτερεί κατά 2Α έναντι της Στέλλας Θεοδούλου κατά τα έτη 2004 και 2005, υπερτερεί κατά 2 Α έναντι της Θεοδώρας Ττοουλιά τα έτη 2004 και 2005, υπερτερεί κατά 1 Α κατά το έτος 2005 έναντι της Χριστίνας Μιχαήλ, υπερτερεί κατά 2 Α κατά τα έτη 2004 και 2005 έναντι της Μαρίας Α. Κουτσούλη, υπερτερεί κατά 5 Α κατά τα έτη 2004-2007 έναντι της Μαρίας Ψαρά Βάρδα, υπερτερεί κατά 1 Α έναντι του Χαράλαμπου Παπαχαραλάμπους κατά το έτος 2004, υπερτερεί κατά 4 Α κατά τα έτη 2004-2007έναντι του Μάριου Νικολάου, υπερτερεί κατά 1 Α κατά το έτος 2005 έναντι της Μαρίας Χαραλάμπους, υπερτερεί έναντι του Πέτρου Σ. Σακκά αισθητά σε βαθμολογία κατά τα έτη 2004-2008, υπερτερεί έναντι του Παρασκευά Παρασκευά κατά 6Α κατά τα έτη 2004-2008, υπερτερεί έναντι της Μαρίας Χριστοδούλου, της Δέσπως Καλλή, του Πιερή Πιερή και της Μαρίας Πελεντρίτου κατά 1 Α μόνο κατά το έτος 2005.
Ως προς τα προσόντα λαμβάνω υπόψη μου όλα τα πρόσθετα προσόντα που διαθέτουν οι υπό κρίσιν υποψήφιοι όπως εκτίθενται στους προσωπικούς τους φακέλους οι οποίοι τέθηκαν ενώπιον μου και καταγράφονται επίσης στον επισυνημμένο κατάλογο χρώματος λευκού. Αν και δεν προνοούνται ρητά από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, εντούτοις τους προσδίδω τη δέουσα σημασία.
........................................................................................................»
Η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή λαμβάνοντας υπόψη τη σύσταση του Διευθυντή καθώς και τα δεδομένα των υποψηφίων από τους φακέλους τους στο σύνολό τους, κατέληξε στην ομόφωνη σύσταση υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους, παρά τις αντίθετες εισηγήσεις του Διευθυντή. Επιλέγοντας η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή να παρεκκλίνει από τη σύσταση του Διευθυντή, ανέφερε τα εξής:
«Καταλήγοντας τα Μέλη, να παρεκκλίνουν από τη σύσταση του Διευθυντή και υποστηρίζοντας τη θέση τους, ανέφεραν ότι με βάση όλα τα ενώπιον τους στοιχεία και συγκεκριμένα τους προσωπικούς φακέλους των υποψηφίων και τις υπηρεσιακές τους εκθέσεις, θεωρούν ότι για την κρινόμενη θέση, η καταλληλότερη υποψήφια, είναι η Χρυσούλα Χρίστου.
Έλαβαν υπόψη τους το γεγονός ότι η Γεωργία Μ. Γεωργίου υπερέχει έναντι της σε αρχαιότητα στην Αρχή, που ανάγεται στην ημερομηνία πρόσληψης τους. Επεσήμαναν επίσης την καλύτερη βαθμολογία κατά 1 Α υπέρ της Χρυσούλας Χρίστου έναντι της Γεωργίας Μ. Γεωργίου κατά το έτος 2004.
Τα Μέλη επεσήμαναν ακόμη την κατοχή από τη Χρυσούλα Xρίστου του πρόσθετου προσόντος ήτοι Diploma in Business Studies από το Frederick Polytechnic Cyprus καθώς και το Accounting Higher από το London Chamber of Commerce and Industry. Τα εν λόγω πρόσθετα προσόντα, αν και δεν προνοούνται ρητά από το Σχέδιο Υπηρεσίας εντούτοις είναι σχετικά με τα καθήκοντα και ευθύνες της θέσης και ως εκ τούτου τα Μέλη τους έδωσαν τη δέουσα βαρύτητα.
...............................................................................................................»
Στη συνέχεια το Διοικητικό Συμβούλιο της καθ' ης η αίτηση στη δική του συνεδρία ημερ. 27/4/2010 αφού έλαβε δεόντως υπόψη τόσο τη σύσταση του Διευθυντή όσο και την αντίθετη προς αυτή ομόφωνη εισήγηση της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής, αλλά και όλα τα ενώπιον του σχετικά δεδομένα, αποφάσισε, κατα πλειοψηφία, επτά ψήφων υπέρ και δύο εναντίον, (του Προέδρου κ. Χάρη Θράσου και του Μέλους κ. Γιάννη Ιωάννου), να προάξει στην επίδικη θέση από 1/6/2010 το ενδιαφερόμενο μέρος Χρυσούλα Χρίστου.
Παραθέτω μέρος των πρακτικών της εν λόγω συνεδρίας ημερ. 27/4/2010:
«.............................................................................................................
Στη συνέχεια τα Μέλη έλαβαν δεόντως υπόψη τους τις συστάσεις και απόψεις των προϊσταμένων Διευθυντών των υποψηφίων, όπως αυτές είναι καταγραμμένες στα πρακτικά της συνεδρίας της Μεικτής Συμβουλευτικής Επιτροπής Επιλογής για Προαγωγές του Γραφειακού και Τεχνικού Προσωπικού (στο εξής «η Επιτροπή Επιλογής»), ημερομηνίας 19 Φεβρουαρίου 2010, καθώς επίσης, την Εισήγηση της Επιτροπής Επιλογής, με ημερομηνία 22 Φεβρουαρίου 2010.
Τόσο τα πρακτικά της Επιτροπής Επιλογής, ημερομηνίας 19 Φεβρουαρίου 2010, όσο και η Εισήγηση της ημερομηνίας 22 Φεβρουαρίου 2010, τέθηκαν ενώπιον των Μελών, κατά την παρούσα συνεδρία τους.
Τα Μέλη ερεύνησαν όλα τα πιο πάνω με τη δέουσα προσοχή για τον κάθε υποψήφιο ξεχωριστά. Επιπρόσθετα έλαβαν δεόντως υπόψη τις ομόφωνες συστάσεις και εισηγήσεις της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής για προαγωγή στην κρινόμενη θέση της Χρυσούλας Χρίστου, κατά παρέκκλιση από τη σύσταση του Διευθυντή, οι οποίες περιέχονται στα πρακτικά της συνεδρίας της, με ημερομηνία 30 Μαρτίου 2010 και τα οποία πρακτικά έχουν τεθεί ενώπιον των Μελών, κατά την παρούσα συνεδρία τους.
Τα Μέλη έλαβαν επίσης υπόψη τους τη σύσταση του κ. Γιώργου Πετούση, Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή, οποίος πρότεινε για προαγωγή στην πιο πάνω θέση την Γεωργία Μ. Γεωργίου, όπως αυτή η σύσταση καταγράφεται στα προαναφερόμενα πρακτικά της συνεδρίας της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής της Αρχής για Θέματα Προσωπικού, ημερομηνίας 30 Μαρτίου 2010.
Στη συνέχεια τα Μέλη μελέτησαν προσεκτικά και αξιολόγησαν τις εμπιστευτικές εκθέσεις/φύλλα αξιολόγησης των υποψηφίων, με ιδιαίτερη έμφαση τα τελευταία πέντε χρόνια.
Τα Μέλη προχώρησαν στη δική τους ενδελεχή έρευνα, αξιολόγηση και σύγκριση όλων των υποψηφίων, όπως παρουσιάζονται στους καταλόγους χρώματος λευκού και κίτρινου, με βάση όλα τα πιο πάνω ενώπιον τους στοιχεία και δεδομένα που αφορούν τους υποψηφίους και με βάση τα παραδεδεγμένα κριτήρια προαγωγής στο σύνολο τους, ήτοι, την πείρα, την αξία, την ικανότητα, την αρχαιότητα τους στην Αρχή, τα προσόντα τους, όπως παρουσιάζονται στις υπηρεσιακές τους εκθέσεις και στους προσωπικούς τους φακέλους και την επίδοση τους στην υπηρεσία.
Αφού έλαβαν δεόντως υπόψη τους τις ομόφωνες συστάσεις και εισηγήσεις της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής υπέρ της προαγωγής της Χρυσούλας Γ. Χρίστου, όπως επίσης τη σύσταση του κ. Γιώργου Πετούση, υπέρ της προαγωγής της Γεωργίας Μ. Γεωργίου, τα Μέλη αποφάσισαν κατά πλειοψηφία, με επτά ψήφους υπέρ και δύο ψήφους εναντίον (εκείνες του Προέδρου κ. Χάρη Θράσου και του Μέλους κ. Γιάννη Ιωάννου) να προσφέρουν προαγωγή στη Χρυσούλα Γ. Χρίστου, ως την πιο κατάλληλη υποψήφια σε σύγκριση με τους υπόλοιπους, στη θέση Υποτομεάρχη (Οικονομικό), Κλίμακα Α10, στην Επιτελική Μονάδα Οικονομικών, από την 1η Μαϊου 2010.
Καταλήγοντας τα Μέλη στην πιο πάνω απόφασή τους και υποστηρίζοντας τη θέση τους, ανέφεραν ότι με βάση όλα τα ενώπιον τους στοιχεία και συγκεκριμένα τους προσωπικούς φακέλους των υποψηφίων και τις υπηρεσιακές τους εκθέσεις, θεωρούν ότι για την κρινόμενη θέση, η καταλληλότερη υποψήφια, είναι η Χρυσούλα Χρίστου.
Τα Μέλη έλαβαν υπόψη τους το γεγονός ότι η Γεωργία Μ. Γεωργίου υπερέχει έναντι της Χρυσούλας Γ. Χρίστου σε αρχαιότητα στην Αρχή, που ανάγεται στην ημερομηνία πρόσληψης τους. Επεσήμαναν επίσης την καλύτερη βαθμολογία κατά 1 Α υπέρ της Χρυσούλας Χρίστου έναντι της Γεωργίας Μ. Γεωργίου κατά το έτος 2004.
Τα Μέλη επεσήμαναν ακόμη την κατοχή από τη Χρυσούλα Χρίστου του πρόσθετου προσόντος ήτοι Diploma in Business Studies από το Frederick Polytechnic Cyprus καθώς και το Accounting Higher από το London Chamber of Commerce and Industry. Τα εν λόγω πρόσθετα προσόντα, αν και δεν προνοούνται ρητά από το Σχέδιο Υπηρεσίας εντούτοις είναι σχετικά με τα καθήκοντα και ευθύνες της θέσης και ως εκ τούτου τα Μέλη τους έδωσαν τη δέουσα βαρύτητα.
....................................................................................................................
Τα Μέλη δεν παρέλειψαν επίσης να λάβουν υπόψη τους το πρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν της Θεοδώρας Πογιατζή και συγκεκριμένα το δίπλωμα του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου σε κλάδο Πολιτική Μηχανική, το πρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν ήτοι Diploma in Modern Management που κατέχει η Νατάσα Γ. Ιωάννου, το πρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν ήτοι Higher Diploma in Secretarial Studies από το Frederick Polytechnic που κατέχει η Γεωργία Μ. Γεωργίου.................................»
Η αιτήτρια έλαβε γνώση της συγκεκριμένης απόφασης κατόπιν ανάρτησης σχετικής γνωστοποίησης στον πίνακα ανακοινώσεων της Αρχής στις 28/4/2010. Αποτέλεσμα η καταχώρηση της παρούσας προσφυγής.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Με τη γραπτή του αγόρευση (αρχική και απαντητική) ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας προωθεί τους εξής ουσιαστικά λόγους ακύρωσης:
(1) Η προσβαλλόμενη πράξη είναι προϊόν νομικής πλάνης και/ή πλάνης περί τα πράγματα, καθότι: (α) η καθ' ης η αίτηση εντελώς αναιτιολόγητα παραγνώρισε την αιτιολογημένη σύσταση του Διευθυντή υπέρ της αιτήτριας, και (β) αντίκειται προς τις αρχές που ισχύουν για την πλήρωση θέσεων προαγωγής, συγκεκριμένα παραβιάζει τις πρόνοιες του Καν. 23(2) των περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1986, (Κ.Δ.Π. 291/1986), και
(2) Η προσβαλλόμενη πράξη στερείται της δέουσας αιτιολογίας.
Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι της καθ' ης η αίτηση εισηγούνται ότι η αιτήτρια απέτυχε να καταδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους και καλούν το Δικαστήριο να επικυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να απορρίψει την προσφυγή.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του ενδιαφερόμενου μέρους υποστηρίζει την ορθότητα και νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης και εισηγείται με τη σειρά του την απόρριψη της προσφυγής.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Αναφορικά με τον 1(α) πιο πάνω λόγο, υποστηρίζεται ειδικότερα από μέρους της αιτήτριας, πως παρότι είχε με το μέρος της την ανεπιφύλακτη σύσταση του Γενικού Διευθυντή της Αρχής, η εν λόγω σύσταση αγνοήθηκε και/ή παραγνωρίστηκε από την Αρχή χωρίς την επαρκή αιτιολογία.
Σύμφωνα με τη νομολογία, οι συστάσεις του Διευθυντή αποτελούν ξεχωριστό, πρωτογενές, ουσιώδες και αυτοτελές στοιχείο κρίσεως. Οι συστάσεις του Διευθυντή έχουν μεγάλη σημασία γιατί στόχο έχουν να διασφαλίσουν ότι κατά τη διαδικασία επιλογής το διορίζον όργανο λαμβάνει καθοδήγηση από λειτουργό ο οποίος βρίσκεται στην καλύτερη δυνατή θέση να περιγράψει τις αρετές που χρειάζονται για την επιτυχή εκτέλεση των καθηκόντων μιας θέσης. (Βλ. μεταξύ άλλων Makrides v. Republic (1983) 3 C.L.R. 622, Δημοκρατία ν. Χριστούδη (1996) 3 Α.Α.Δ. 267, Κέντα ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 485, Δημοκρατία ν. Ψωμά (1997) 3 Α.Α.Δ. 422 και Κώστας Ιωάννου ν. ΑΗΚ (1998) 3 Α.Α.Δ. 624).
Η σημασία αυτή των συστάσεων του Διευθυντή επιβάλλει την ειδική αιτιολόγηση από το διορίζον όργανο όταν αποκλίνει από αυτές με καθαρή, ειδική, πειστική και επαρκή αιτιολογία η οποία να καταγράφεται στα πρακτικά. Η αρχή αυτή έχει καθιερωθεί εξαρχής από τη νομολογία σε σειρά αποφάσεων. (Βλ. Theodossiou v. Republic (1973) 3 CLR 65, Republic n. Kastellanos (1988) 3 C.L.R. 2249 και Δήμος ν. Κοσμά (1996) 3 Α.Α.Δ. 244). Όπως έχει λεχθεί, στην προκείμενη περίπτωση η επίδικη θέση ήταν η θέση Υποτομεάρχη (Οικονομικό), στην κλίμακα Α10. Ο Διευθυντής στη σύστασή του την οποία παρέθεσα πιο πάνω, κατέγραψε πως για την πενταετία 2004-2008 που λήφθηκε υπόψη, η αιτήτρια υστερούσε οριακά έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους σε γενική αξία κατά 1Α κατά το έτος 2004, εντούτοις τη σύστησε για προαγωγή βασιζόμενος, καθώς προκύπτει, μόνο στην κατά 12 μήνες μεγαλύτερη αρχαιότητά της στην ημερομηνία πρώτου διορισμού τους, αφού σε ότι αφορά τα πρόσθετα μη προβλεπόμενα προσόντα που διέθεταν, τόσο η αιτήτρια όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος, δεν προέβη σε οποιαδήποτε αξιολόγηση και στάθμισή τους εκτός από τη γενική αναφορά ότι τους προσέδωσε τη δέουσα σημασία.
Η νομολογία έχει προδιαγράψει ότι είναι το σύνολο της εικόνας που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και όχι επιμέρους διαφορές υπέρ του ενός ή του άλλου υποψηφίου. (βλ. μεταξύ άλλων Μεστάνας ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 213 και Μικελλίδου ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 105). Αυτό, διότι οι επιμέρους διαφορές που δεν είναι ουσιαστικές και διαχρονικές μεταξύ δύο υποψηφίων, αλλά οριακές, δεν αλλοιώνουν την κατά το μάλλον ή ήττον ουσιαστική ισοδυναμία τους. Διαφορά σε 5 «εξαίρετα» κατά την τελευταία ουσιώδη πενταετία είχε μεν τη βαρύτητά της, αλλά πρέπει να ιδωθεί μέσα στη γενικότερη εικόνα τους (Βλ. Βασιλειάδης κ.α. ν. Τσιάππα κ.α. (2005) 3 Α.Α.Δ. 403, όπου τέτοια διαφορά κρίθηκε ως οριακή, παραμένουσα ισχυρή η ουσιαστική ισότητα. Στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου Νίκος Αττάς κ.α. ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 55/2008 ημερ. 18/1/2012, με αναφορά και σε προηγούμενη νομολογία, λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Είμαστε της άποψης ότι η διαφορά μεταξύ εφεσειόντων και ενδιαφερομένων μερών, όπως προκύπτει από τις ετήσιες εκθέσεις αξιολόγησης (δυο «εξαίρετος» στα 5 χρόνια υπέρ των ενδιαφερομένων μερών έναντι των Αττά και Κυριάκου και πέντε «εξαίρετος» έναντι του Δαμιανού) όταν μάλιστα τα τελευταία χρόνια η βαθμολογία τους ήταν ακριβώς η ίδια, ήταν τέτοια που σύμφωνα με τη νομολογία (βλ. μεταξύ άλλων Republic v. Roussos (1987) 3 C.L.R. 1217, Κέντα ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 485, Βασιλειάδης κ.α. ν. Τσιάππα κ.α. (2005) 3 Α.Α.Δ. 403, Ελέγκω Φραγκουλίδου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 50/2008 ημερ. 2/2/2011, Λοϊζος Παναγή ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 156/2008, ημερ. 29/9/2011 και Σωφρόνης Πατσαλίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 183/2008 ημερ. 2/11/2011), δεν δίνει υπεροχή σε αξία στα ενδιαφερόμενα μέρη, αλλά αναδεικνύει υποψηφίους ίσους ή περίπου ίσους σε αξία.
Στην προαναφερθείσα υπόθεση Λοϊζος Παναγή ν. Δημοκρατίας η Ολομέλεια ανάφερε ξανά τα ακόλουθα:
«Μικρές διαφορές στις αξιολογήσεις έχουν κατ' επανάληψη κριθεί οριακές, ώστε να παραμένει ουσιαστικά η ισοδυναμία των εμπλεκόμενων (Βασιλειάδης ν. Τσιάππα (2005) 3 ΑΑΔ 404 - διαφορά σε πέντε «εξαίρετα» στη διάρκεια μιας πενταετίας - και Δημοκρατία ν. Φεσσά (2009) 3 ΑΑΔ 141 - τρία «εξαίρετα» σε μια πενταετία). Ταυτόχρονα, έχει τονισθεί ότι το διοικητικό όργανο οφείλει να λαμβάνει υπόψη την ανοδική πορεία στην αξιολόγηση που παρουσιάζει ένας υποψήφιος τα τελευταία έτη πριν την προαγωγή δείχνοντας έτσι το βαθμό προσπάθειας που καταβάλλει προς καλύτερη απόδοση στην υπηρεσία. (Georghiades v. Republic (1975) 3 CLR 145 και Μαυρομμάτης ν. Δημοκρατίας (2000) 3 ΑΑΔ 662).»
Συνεπώς από τη στιγμή που στην παρούσα περίπτωση αιτήτρια και ενδιαφερόμενο μέρος είχαν σχεδόν την ίδια βαθμολογία για τα χρόνια 2004-2008 που λήφθηκαν υπόψη, (34 Α και 16 Β+ η αιτήτρια και 35Α και 15Β+ το ενδιαφερόμενο μέρος), ήταν δηλαδή ουσιαστικά ισοδύναμες, αχρείαστα ο Διευθυντής ασχολήθηκε με τις επιμέρους μικροδιαφορές στη βαθμολογία, αναφέροντας πόσα Α υπερτερούσε ο ένας και πόσα υστερούσε ο άλλος. Προκύπτει επομένως ότι σύστησε την αιτήτρια για προαγωγή, βασιζόμενος μόνο στην υπέρτερη αρχαιότητά της στην ημερομηνία πρώτου διορισμού τους, παραλείποντας ταυτόχρονα να αναφέρει οτιδήποτε το συγκεκριμένο ως προς τα πρόσθετα μη προβλεπόμενα προσόντα που και οι δύο διέθεταν. Αρχαιότητα που οφείλεται απλώς λόγω ενωρίτερης εισδοχής στην υπηρεσία, ελάχιστη βαρύτητα έχει (βλ. μεταξύ άλλων Δημοκρατία ν. Χρίστου (1991) 3 Α.Α.Δ. 56, 62 και Χριστοφή ν. Δημοκρατίας (2006) 3 Α.Α.Δ. 493).
Το ερώτημα είναι αν το Διοικητικό Συμβούλιο του καθ' ου η αίτηση έδωσε καλή αιτιολογία γιατί να μην ακολουθήσει τη σύσταση του Διευθυντή.
Αν ανατρέξουμε στο τηρηθέν πρακτικό της συνεδρίας του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής κατά την οποία λήφθηκε κατά πλειοψηφία η προσβαλλόμενη απόφαση, θα διαπιστώσουμε πως η Αρχή έχει δώσει τους λόγους της προτίμησής της υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους. Αυτοί είναι: (α) η καλύτερη βαθμολογία κατά 1Α υπέρ του κατά το έτος 2004 και (β) η υπεροχή της σε πρόσθετα προσόντα μη προβλεπόμενα από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης, τα οποία όμως κατονομάστηκαν, και τα οποία η πλειοψηφία των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου έκρινε ως σχετικά με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης.
Ενόψει των όσων αποφασίστηκαν στην Βασιλειάδης και Αττάς πιο πάνω, ο πρώτος λόγος που προβάλλει το Διοικητικό Συμβούλιο κρίνεται, κατά την άποψη μου, ως ανεδαφικός. Όσον αφορά τώρα τα πρόσθετα μη προβλεπόμενα προσόντα του ενδιαφερόμενου μέρους τα οποία χαρακτηρίστηκαν ως σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, θεωρώ ότι μπορούν να αποτελέσουν λόγο προτίμησης υπέρ του, ιδιαίτερα και ενόψει της θέσης της νομολογίας σχετικά με τη σημασία των πρόσθετων προσόντων που παρόλο που δεν απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας, είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης.
Το ακόλουθο απόσπασμα από την απόφαση που δόθηκε στην Ζωδιάτης ν. Δημοκρατίας (2008) 3 Α.Α.Δ. 406 είναι κατά την άποψη μου ιδιαίτερα διαφωτιστικό:
«Θα αρχίσουμε από το τελευταίο. Η σημασία που πρέπει να δίδεται στα πρόσθετα προσόντα έχει οριοθετηθεί σε σειρά αποφάσεων. Πρόσθετα προσόντα που δεν προβλέπονται από το σχέδιο υπηρεσίας, λαμβάνονται υπ' όψιν μόνο εφ' όσον είναι συναφή προς τα καθήκοντα της θέσης. Απόκειται στο διορίζον όργανο να τα αξιολογήσει και σταθμίσει, αποφεύγοντας, αφ' ενός να μη δοθεί σ' αυτά υπερβολική βαρύτητα, ώστε να ισοδυναμούν με απόδοση έκδηλης υπεροχής, αλλά, αφ' ετέρου, η σημασία που τους δίδεται να μην είναι εντελώς οριακή, όπως θα ήταν, αν τα πρόσθετα προσόντα δεν είχαν σχέση με τα καθήκοντα της θέσης. Μέσα σε αυτά τα όρια το δικαστήριο δεν επεμβαίνει σε ότι αφορά την αξιολόγηση και στάθμιση των στοιχείων (Πούρος κ.α. ν. Χατζηστεφάνου κ.α. (2001) 3 Α.Α.Δ. 374).»
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως στην προκείμενη περίπτωση το ενδιαφερόμενο μέρος είχε επίσης υπέρ του την ομόφωνη εισήγηση της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής η οποία προσθέτει στην αξία του.
Με τον υπό 1(β) πιο πάνω λόγο ακύρωσης, ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας υποστηρίζει ότι η επίδικη απόφαση παραβιάζει τις πρόνοιες του Κανονισμού 23(2) της προαναφερθείσας Κ.Δ.Π. 291/86 καθότι η αιτήτρια υπερέχει σε όλα τα νομοθετημένα κριτήρια προαγωγής. Δεν θα συμφωνήσω ούτε με αυτό τον ισχυρισμό της αιήτριας. Σύμφωνα με τον εν λόγω Κανονισμό οι προαγωγές στην Αρχή «αποφασίζονται βάσει της πείρας, της αξίας, της ικανότητος, της αρχαιότητος παρά τη Αρχή, των προσόντων εν συσχετισμώ προς το ισχύον διά την θέσιν σχέδιον υπηρεσίας, και της εν τη υπηρεσία επιδόσεως εκάστου υποψηφίου». Αναφέρεται επίσης ότι η σειρά με την οποία τα εν λόγω κριτήρια αναφέρονται στις πρόνοιες του εν λόγω Κανονισμού, με κανένα τρόπο καθορίζουν ή υποδηλούν υπεροχή οποιουδήποτε από αυτά έναντι του άλλου.
Στην υπό εξέταση υπόθεση έχει ήδη αναφερθεί πως με βάση τα στοιχεία των υπηρεσιακών φακέλων στο κριτήριο αξία, αιτήτρια και ενδιαφερόμενο μέρος κρίνονται σύμφωνα με τη νομολογία ως ισοδύναμες. Ενόψει όμως του ότι, όπως επίσης έχει αναφερθεί, το ενδιαφερόμενο μέρος είχε υπέρ του την ομόφωνη σύσταση της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής, σύσταση η οποία σύμφωνα με το εδάφιο 4(α) του υπό αναφορά Κανονισμού πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, κατά την άποψη μου η εν λόγω σύσταση είχε τη βαρύτητα της στην οποία νόμιμα βασίστηκε το Διοικητικό Συμβούλιο.
Τώρα ως προς το κριτήριο ικανότητα έχει νομολογηθεί ότι η ικανότητα ενός υποψηφίου κρίνεται από την αντικειμενική αξία που εξάγεται από τις βαθμολογίες των εμπιστευτικών εκθέσεων (βλ. Γεωργίου ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (1993) 3 Α.Α.Δ. 674). Το συμπέρασμα από αυτές στην παρούσα περίπτωση είναι πως αιτήτρια και ενδιαφερόμενο μέρος είναι ισοδύναμες. Αναφορικά με το κριτήριο πείρα έχει νομολογηθεί ότι το συγκεκριμένο κριτήριο είναι η πρακτική γνώση που αποκτά κάποιος με το να επιδίδεται σε συγκεκριμένο είδος εργασίας. Η διάρκεια της υπηρεσίας δεν αποτελεί το μόνο οδηγό της πείρας. Και σ' αυτό το κριτήριο δεν θα θεωρούσα ότι υπερτερεί η αιτήτρια παρόλο που προηγείται σε αρχαιότητα στην ημερομηνία πρώτου διορισμού τους, καθώς σύμφωνα με τη νομολογία η πείρα για να είναι αποφασιστικής σημασίας πρέπει να αποκτήθηκε στην τελευταία θέση που προηγείται της επίδικης. Πείρα λόγω υπηρεσίας σε κατώτερες θέσεις δεν μπορεί να έχει αποφασιστική βαρύτητα. (Βλ. Μεστάνας ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 213). Τα δεδομένα της υπό εξέταση περίπτωσης ως προς αυτό το κριτήριο δείχνουν ότι αιτήτρια και ενδιαφερόμενο μέρος κατείχαν την προηγηθείσα της επίδικης θέση από την ίδια ημερομηνία, 1/2/2001. Συνεπώς δεν δύναται να τεθεί ζήτημα υπεροχής της αιτήτριας ούτε σε ουσιαστική πείρα.
Τώρα ως προς το κριτήριο της επίδοσης θα πρέπει να λεχθεί ότι η επίδοση και η απόδοση αναφέρονται βασικά στην ποσότητα και ποιότητα εργασίας και μπορούν να αποτιμηθούν και με το κριτήριο «ζήλος για εργασία» ενώ η απόδοση πέραν τούτου και με τα κριτήρια «αξιοπιστία» και «πρωτοβουλία» (Βλ. Ηλία Πετρίδη ν. ΑΗΚ, υποθ. αρ. 321/98 και 392/98 ημερ. 17/3/1999). Από τα στοιχεία των υπηρεσιακών φακέλων συμπεραίνεται πως σε αυτά τα κριτήρια αιτήτρια και ενδιαφερόμενο μέρος ισοβαθμούν. Για την περίοδο τουλάχιστο 2004-2008 που εν προκειμένω λήφθηκε υπόψη.
Προχωρώντας και εξετάζοντας και το κριτήριο των προσόντων διαπιστώνουμε πως σε αυτό το κριτήριο υπερτερεί ελαφρώς το ενδιαφερόμενο μέρος με την έννοια ότι κατείχε Diploma in Business Studies από το Frederick Polytechnic of Cyprus καθώς και το Accounting Higher από το London Chamber of Commerce and Industry ενώ η αιτήτρια Higher Diploma in Secretarial Studies από το Frederick Polytechnic of Cyprus.
Από όλα όσα προαναφέρθηκαν καταλήγω στο συμπέρασμα πως το μόνο κριτήριο στο οποίο υπερτερούσε η αιτήτρια ήταν αυτό της αρχαιότητας η οποία όμως αναγόταν απλώς στην ημερομηνία πρώτου διορισμού και σύμφωνα με τη νομολογία που ανέφερα πιο πάνω, ελάχιστη μόνο σημασία έχει.
Τέλος με τον υπό (2) πιο πάνω λόγο η αιτήτρια παραπονείται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται αιτιολογίας. Κατά τη γνώμη μου ούτε αυτός ο ισχυρισμός της αιτήτριας ευσταθεί. Τα όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω κατά την εξέταση των υπόλοιπων λόγων ακύρωσης, αποδεικνύουν ότι το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής έλαβε υπόψη του όλα τα ενώπιον του δεδομένα τα οποία συνυπολόγισε και στάθμισε δεόντως και ότι η απόφασή του ήταν υπό τις περιστάσεις δεόντως αιτιολογημένη και εύλογα επιτρεπτή.
Με όσα παρατέθηκαν πιο πάνω έχουμε την περίπτωση δυο υπαλλήλων ισοδύναμων και από τη στιγμή που η καθ' ης η αίτηση αποφάσισε την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους, η αιτήτρια τότε μόνο θα μπορούσε να επιτύχει αν αποδείκνυε έκδηλη υπεροχή, με την έννοια που καθιέρωσε η νομολογία, έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους (βλ. μεταξύ άλλων Μιλτιάδους κ.α. ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1318, 1336), κάτι που απέτυχε να πράξει. Αντίθετα το ενδιαφερόμενο μέρος δεν έχει τέτοιο βάρος, δηλαδή να αποδείξει ότι είναι αυτή που υπερείχε έκδηλα της αιτήτριας.
Ως αποτέλεσμα η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα (πλέον ΦΠΑ αν υπάρχει) εναντίον της αιτήτριας και υπέρ της καθ' ης η αίτηση, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο, εκτός βέβαια αν οι διάδικοι συμφωνήσουν αυτά μεταξύ τους.
Μεταξύ αιτήτριας και ενδιαφερόμενου μέρους καμιά διαταγή για έξοδα.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ