ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 356/2010)
9 Απριλίου, 2012
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΛΟΥΝΤΑΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Αίτηση ημερ. 23.11.2011 για τροποποίηση του τίτλου
Μ. Κληρίδης, για τον Αιτητή.
Δ. Κυπριανού, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Α. Μαππουρίδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου Αγίου Ιωάννη Μαλούντας με την οποία του επιβλήθηκε φόρος κοινοτικών υπηρεσιών, για το έτος 2009, ύψους €850. Την απόφαση προσέβαλε με ένσταση στον ΄Επαρχο Λευκωσίας η οποία απορρίφθηκε στις 5.2.2010. Παρ΄ όλα αυτά, ο αιτητής επέλεξε να μην περιλάβει τον ΄Επαρχο στην προσφυγή, περιορίζοντας το παράπονό του μόνο εναντίον του Κοινοτικού Συμβουλίου Αγίου Ιωάννη Μαλούντας.
Σε κάποιο προχωρημένο στάδιο της διαδικασίας και μάλιστα στο στάδιο των διευκρινίσεων, αποφάσισε να υποβάλει αίτηση για να προσθέσει ως καθ΄ου η αίτηση 2, τον ΄Επαρχο Λευκωσίας. Στην αίτηση αυτή ο δικηγόρος των καθ΄ ων η αίτηση υπέβαλε ένσταση, αλλά ο κ. Μαππουρίδης, εκπροσωπώντας τη Δημοκρατία, δήλωσε ότι συγκατατίθεται στην προσθήκη του Επάρχου στην προσφυγή.
Ο αιτητής υποστηρίζει ότι εκ παραδρομής δεν περιελήφθη ο ΄Επαρχος, παρ΄ όλον που στην προσφυγή γίνεται αναφορά στην απόρριψη της ένστασης από αυτόν. Ο αιτητής αναφέρθηκε κάπως γενικά, είναι η αλήθεια, στις αρχές που διέπουν την τροποποίηση δικογράφων, αλλά και σε σχετική νομολογία. Ούτε στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, αλλά ούτε και στην αγόρευσή του αναφέρθηκε ουσιαστικά στους λόγους για τους οποίους δεν συμπεριελήφθη ο ΄Επαρχος. Απλώς, στην ένορκη δήλωση αναφέρει ότι η μη περίληψη του Επάρχου έγινε εκ λάθους ή εκ παραδρομής. Στην πραγματικότητα δεν δίδεται οποιαδήποτε εξήγηση για την παράλειψη.
Στις αιτήσεις για τροποποίηση η νομολογία παρέχει ευρύτατη διακριτική ευχέρεια στο δικαστήριο. Οι αρχές που διέπουν την τροποποίηση δικογράφων έχουν από καιρό σταθεροποιηθεί:
(α) Η τροποποίηση της δικογραφίας επιτρέπεται σε κάθε στάδιο της διαδικασίας, δεδομένου βέβαια ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις που την καθιστούν απαραίτητη για την αποτελεσματική απονομή της δικαιοσύνης.
(β) Στον προσδιορισμό των συμφερόντων της δικαιοσύνης όπως διαγράφονται σε κάθε υπόθεση, συνεκτιμούνται και οι επιπτώσεις από την τροποποίηση στα δικαιώματα και συμφέροντα του αντιδίκου.
(γ) Η τροποποίηση επιτρέπεται κατά κανόνα εφ΄ όσον δεν προκαλείται ανεπανόρθωτη ζημιά στον αντίδικο, δηλαδή ζημιά άλλη από εκείνη που μπορεί να θεραπευθεί με την έκδοση της κατάλληλης διαταγής ως προς τα έξοδα.
Το αποδεικτικό βάρος για την αιτιολόγηση του αιτήματος ποικίλει ανάλογα με το στάδιο κατά το οποίο υποβάλλεται η αίτηση. ΄Οσο μεγαλύτερη είναι η καθυστέρηση τόσο επαυξάνεται και το βάρος το οποίο πρέπει να αποσείσει ο αιτητής για την έκδοση διατάγματος τροποποίησης (Φοινιώτης ν. Greenmar Navigation Ltd κ.α. (1989) 1(Ε) Α.Α.Δ. 33).
Αναφορά σε λανθασμένο όνομα (misnomer) μπορεί να διορθωθεί σύμφωνα με τις πρόνοιες της Δ.25, θ.1, όπως επίσης και σύμφωνα με τη σύμφυτη εξουσία του δικαστηρίου (΄Ελληνας ν. Χριστοδούλου (1995) 1 Α.Α.Δ. 438 και Orphanides v. Michaelides (1968) 1 C.L.R. 295).
Το δικαστήριο, κατά κανόνα, αρνείται τροποποίηση των λόγων έφεσης αν αυτή συνεπάγεται την προσθήκη νέων λόγων οι οποίοι διευρύνουν σε μεγάλο βαθμό την υπάρχουσα βάση της έφεσης, ιδιαίτερα στο στάδιο της ακρόασης (Vassiades v. M. Michaelides Bros (1973) 1 C.L.R. 80, Κυριακίδης κ.α. ν. Εφορείας Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Στροβόλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 9 και Κυπριακή Ομοσπονδία Αγωνιστικού Αυτοκινήτου ν. Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού, Α.Ε. 121/2006, ημερ. 14.3.2011).
Σημειώνεται ότι οι πιο πάνω αρχές δεν στερούν από το δικαστήριο τη δυνατότητα να ασκήσει τη δική του κρίση και είτε να επιτρέψει είτε να απορρίψει τη συγκεκριμένη αίτηση τροποποίησης, λαμβάνοντας υπ΄ όψιν και συνεκτιμώντας όλα τα γεγονότα (F. Kassab Golf Solar France Ltd v. Yiacoumis Bros. (Construction) Co. Ltd (1990) 1 Α.Α.Δ. 510 και Κυπριακή Ομοσπονδία Αγωνιστικού Αυτοκινήτου ν. Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού, ανωτέρω).
Όπως έχει επισημανθεί στην υπόθεση Χατζηγέρου ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Αρ.1) (2003) 3 Α.Α.Δ. 31, άνκαι κατά κανόνα, τροποποιήσεις επαγόμενες τον καλύτερο ή ακριβέστερο προσδιορισμό των υφιστάμενων λόγων έφεσης εγκρίνονται, δεν εγκρίνονται όμως τροποποιήσεις που συνεπάγονται την ανάπλαση των λόγων έφεσης με την εισαγωγή νέων. Δεν ισχύει όμως άκαμπτος κανόνας που θα αποτελούσε άλλωστε αντίφαση προς τη δεσπόζουσα αρχή της ευρείας διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου.
Το ζήτημα της προσθήκης διάδικου εμπίπτει επίσης εντός της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου. Το δικαστήριο δύναται να εγκρίνει την πρόσθεση, διαγραφή, αντικατάσταση διαδίκων και να επιφέρει τέτοιες αλλαγές, όσες είναι αναγκαίες για να καταστήσει δυνατή την αποτελεσματική εκδίκαση όλων των μεταξύ των διαδίκων επίδικων θεμάτων (Mepa Underwriting Management Limited κ.α. ν. Αγροτικής Ανώνυμης Ελληνικής Εταιρείας Γενικών Ασφαλίσεων (1997) 1 Α.Α.Δ. 772).
Στην παρούσα υπόθεση ο ΄Επαρχος Λευκωσίας δεν περιελήφθη στους καθ΄ων η αίτηση. Είναι αλήθεια ότι έχει λεχθεί (Μούγιαννου ν. Πειθαρχικού Συμβουλίου ΕΤΕΚ, Υποθ. Αρ. 1174/98, ημερ. 21.8.2000 και ΚΕΟ Δημόσια Λτδ ν. Δημοκρατίας Υποθ. Αρ. 126/2005, ημερ. 23.5.2005), ότι προσφυγές που καταχωρούνται εναντίον της Δημοκρατίας χωρίς την προσθήκη στον τίτλο του αρμόδιου οργάνου ή ακόμα και με λανθασμένη προσθήκη αναρμόδιου τμήματος, γίνονται αποδεκτές, αφού η Κυπριακή Δημοκρατία θεωρείται ως ο γενικός φορέας των κυβερνητικών οργάνων, ενώ η ακριβής αναφορά στην αρχή που εξέδωσε την απόφαση, δεν αποτελεί προϋπόθεση για την εγκυρότητα της προσφυγής (Μιλτιάδου ν. Δημοκρατίας, Αίτηση 247/94, ημερ. 9.12.1994).
Στην παρούσα όμως υπόθεση, καθ΄ ου η αίτηση δεν είναι η Δημοκρατία αλλά το Κοινοτικό Συμβούλιο Αγίου Ιωάννη Μαλούντας και συνεπώς η αρχή που καθορίστηκε στην Μούγιαννου δεν ισχύει. Πιθανή πρόσθεση του Επάρχου στη διαδικασία θα παραβίαζε το ΄Αρθρο 146.3 του Συντάγματος (Paralimni Bus Co. Ltd. v. Republic (1967) 3 C.L.R. 559 και Πατσαλίδου ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 2328).
Δεν πρόκειται για εσφαλμένη περιγραφή διάδικου ή γραφειακού λάθους. Ο αιτητής επέλεξε, άνκαι διέθετε όλα τα δεδομένα, να στραφεί μόνο εναντίον των καθ΄ων η αίτηση και όχι εναντίον και του Επάρχου Λευκωσίας. Δεν έχουμε εσφαλμένη περιγραφή, γραφειακό λάθος ή λανθασμένη καταγραφή υπαρκτού φυσικού ή νομικού προσώπου (Τιμοθέου ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 269). Πρόκειται σαφώς για δύο ξεχωριστούς καθ΄ ων η αίτηση. Αν η τροποποίηση επιτρεπόταν ουσιαστικά θα προέκυπτε μία νέα προσφυγή με τον ίδιο αιτητή, αλλά με άλλο καθ΄ ου η αίτηση, προσφυγή η οποία, για τον ΄Επαρχο Λευκωσίας στην πραγματικότητα θα καταχωρείτο εκπροθέσμως και κατά παράβαση του ΄Αρθρου 146.3 του Συντάγματος.
Παρ΄ όλον ότι το δικαστήριο διαθέτει ευρύτατη διακριτική ευχέρεια, αποφάσισα να μην την ασκήσω υπέρ του αιτητή. Εκτός του ότι αν επέτρεπα την τροποποίηση ουσιαστικά θα παραβιαζόταν η συνταγματική προθεσμία των 75 ημερών, έλαβα υπ΄ όψιν ότι στην πραγματικότητα δεν δίδεται οποιαδήποτε αιτιολογία για την παράλειψη περίληψης και του Επάρχου Λευκωσίας, αλλά και για τη μεγάλη καθυστέρηση στην υποβολή της αίτησης για τροποποίηση. Η πρόθεση του αιτητή να καταχωρήσει αίτηση τροποποίησης, εκδηλώθηκε μόνο κατά το στάδιο των διευκρινίσεων.
Η αίτηση για τροποποίηση απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον του αιτητή, τα οποία θα υπολογιστούν κατά το τέλος της διαδικασίας από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το δικαστήριο.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ