|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 947/2010
17 Φεβρουαρίου 2012
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΛΕΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Αιτήτρια
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ' ης η αίτηση
..................................
Δ. Στεφανίδης για Ιερόθεου και Καμπέρης
Ρ. Παπαέτη (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την καθ' ης η αίτηση
Α. Ευσταθίου (κα) για το ενδιαφερόμενο μέρος Χρύσω Νεοφύτου
...........................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ.: Η αιτήτρια με την πιο πάνω προσφυγή της ζητά την πιο κάτω θεραπεία, που παραθέτω αυτούσια:
«Δήλωση ή/και απόφαση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Καθ' ης η Αίτηση, η οποία δημοσιεύθηκε στις 9/7/2010 στην Επίσημη Εφημερίδα της Κυπριακής Δημοκρατίας, αρ. 4466, υπ' αρ. γνωστοποίησης 771 με την οποία προήχθη αναδρομικά από την 1/8/2008, κατόπιν επανεξέτασης, στη μόνιμη θέση Βοηθού Πρώτου Λειτουργού Ευημερίας, Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, αντί της αιτήτριας, το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Χρύσω Νεοφύτου, είναι άκυρη, παράνομη και στερείται κάθε εννόμου αποτελέσματος.»
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Η αιτήτρια διορίστηκε στη Δημόσια Υπηρεσία στις 15/10/1971 και τοποθετήθηκε στο Επαρχιακό Γραφείο Ευημερίας Αμμοχώστου ως Βοηθός Λειτουργός Ευημερίας. Την 15/3/1982 προάχθηκε σε Λειτουργό Ευημερίας 2ης Τάξης και την 1/6/1987 προάχθηκε στη θέση Λειτουργού Ευημερίας 1ης τάξης. Στη συνέχεια την 1/9/1996 προάχθηκε στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Ευημερίας και κατόπιν ακυρωτικής απόφασης προάχθηκε ξανά στη θέση αυτή από τις 15/2/2000.
Το ενδιαφερόμενο μέρος Χρύσω Νεοφύτου διορίστηκε στη Δημόσια Υπηρεσία στις 15/10/1971 ως Βοηθός Λειτουργός Ευημερίας και την 15/3/1982 σε Λειτουργό Ευημερίας 2ης Τάξης, την 1/1/1985 σε Λειτουργό Ευημερίας 1ης Τάξης και στις 15/2/2000 σε Ανώτερο Λειτουργό Ευημερίας. Είχε δηλαδή κάπου 2½ χρόνια αρχαιότητα έναντι της αιτήτριας, αναγόμενη στη προηγούμενη θέση.
Με απόφαση της καθ' ης η αίτηση ημερ. 25/7/2008 η αιτήτρια προάχθηκε στην επίδικη θέση δηλαδή του Βοηθού Πρώτου Λειτουργού Ευημερίας, Υπηρεσίες Τμήματος Κοινωνικής Ευημερίας από 1/8/2008 η οποία όμως προαγωγή ακυρώθηκε κατόπιν προσφυγής που καταχώρησε τότε το ενδιαφερόμενο μέρος στην παρούσα Χρύσω Νεοφύτου. (βλ. Χρύσω Νεοφύτου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω ΕΔΥ, προσφυγή αρ. 1544/2008 ημερ. 8/3/2010).
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής ΕΔΥ), στη συνεδρία της 18/3/2010 αποφάσισε να ειδοποιηθεί γραπτώς η Δημητρίου Ελένη (αιτήτρια στην παρούσα) ότι η προαγωγή της στη θέση Βοηθού Πρώτου Λειτουργού Ευημερίας, Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο και ότι επανέρχεται στη θέση που κατείχε πριν από την προαγωγή της που ακυρώθηκε.
Η δικηγόρος της Χρύσως Νεοφύτου (ενδιαφερόμενου μέρους στην παρούσα προσφυγή) με επιστολή της ημερ. 24/3/2010 υπέβαλε αίτημα όπως κατά την επανεξέταση της μόνιμης θέσης Βοηθού Πρώτου Λειτουργού Ευημερίας, Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας ληφθούν υπόψη τα πραγματικά γεγονότα που απαριθμεί και αφορούν το ενδιαφερόμενο μέρος.
Με επιστολή του ημερ. 6/5/2010 ο δικηγόρος της αιτήτριας υπέβαλε επίσης γεγονότα και νομολογία που θεωρεί σχετικά με την επανεξέταση της πλήρωσης της επίδικης θέσης.
Σε συνεδρία της ημερ. 18/5/2010 η ΕΔΥ προχώρησε στην επανεξέταση της πλήρωσης της επίδικης θέσης, υπό το φως των ευρημάτων του Ανωτάτου Δικαστηρίου και με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο. Η ΕΔΥ ασχολήθηκε με τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων, και αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιον της στοιχεία με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο καθώς και τη νέα σύσταση της Διευθύντριας, έκρινε ότι η Ελένη Δημητρίου υπερέχει γενικά των άλλων υποψηφίων και την επέλεξε ως την πιο κατάλληλη για προαγωγή στη μόνιμη θέση Βοηθού Πρώτου Λειτουργού Ευημερίας αναδρομικά από 1/8/2008.
Στη συνέχεια και προτού κοινοποιηθεί επίσημα σε οποιοδήποτε η εν λόγω απόφαση, η δικηγόρος της Χρύσως Νεοφύτου (ενδιαφερομένου μέρους) υπέβαλε νέα επιστολή στις 25/5/2010, με την οποία ισχυριζόταν ότι η ΕΔΥ με το να αποφασίσει την προαγωγή της αιτήτριας παραβίαζε τα όσα αποφασίστηκαν στην προαναφερθείσα προσφυγή 1544/2008.
Με αφορμή την εν λόγω επιστολή, η ΕΔΥ αποφάσισε να επανεξετάσει τα δεδομένα. Η ΕΔΥ αφού μελέτησε ξανά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου διαπίστωσε ότι στην απόφαση της κατά την προηγούμενη συνεδρία της ημερ. 18/5/2010 για επιλογή της Ελένης Δημητρίου, εκ παραδρομής, δεν λήφθηκε υπόψη η νομολογιακή αρχή ότι σε διαδικασίες προαγωγής, σ' ό,τι αφορά την αξία, σημασία έχει η γενική εικόνα των υποψηφίων, όπως αναδύεται από τη συνολική και όχι την επιμέρους βαθμολογία στις αξιολογήσεις. Κατ' επέκταση, έκρινε ότι η διαφορά των δυο υποψηφίων κατά ένα μόνο στοιχείο στο σύνολο των δέκα χρόνων υπέρ της Δημητρίου, τις καθιστά καθόλα ισάξιες, με βάση το κριτήριο αυτό. Αφού λοιπόν η ΕΔΥ εξέτασε ξανά τα ουσιώδη στοιχεία, που ανάγονται στον ουσιώδη χρόνο, από το φάκελο πλήρωσης της θέσης καθώς και από τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους των εμπιστευτικών εκθέσεων των υποψηφίων και τη σύσταση της Διευθύντριας μαζί με τα τρία κριτήρια (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Χρύσω Νεοφύτου υπερέχει των άλλων υποψηφίων και την προήγαγε αναδρομικά από 1/8/2008. Η πιο πάνω προαγωγή δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερ. 9/7/2010. Εναντίον της πιο πάνω προαγωγής καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή στις 15/7/2010.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος της αιτήτριας στην αγόρευση του (αρχική και απαντητική) ισχυρίζεται ότι η απόφαση της ΕΔΥ πρέπει να ακυρωθεί για τους εξής λόγους: (α) έλλειψη ειδικής, πειστικής και επαρκούς αιτιολογίας της απόκλισης της ΕΔΥ από τη σύσταση της Διευθύντριας, (β) η αρχαιότητα του ενδιαφερόμενου προσώπου ουδόλως μπορούσε να τη στοιχειοθετήσει σύμφωνα με τη νομολογία, και (γ) πλάνη της ΕΔΥ ως προς τον πάγιο κανόνα της νομολογίας ότι για την κατάταξη των υποψηφίων σημασία έχει η συνολική εικόνα.
Από πλευράς της καθ' ης η αίτηση και του ενδιαφερόμενου μέρους υποστηρίχθηκε η αρχαιότητα και νομιμότητα της απόφασης.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Κατά την πρώτη διαδικασία για πλήρωση της θέσης κατά την οποία είχε προαχθεί η αιτήτρια, το Δικαστήριο στην προσφυγή 1544/2008 δέχθηκε ότι η σύσταση της Διευθύντριας που ήταν υπέρ της αιτήτριας και είχε τελικά υιοθετηθεί και από την ΕΔΥ, δεν ήταν αιτιολογημένη αφού δεν έλαβε υπόψη τη γενική εικόνα των υποψηφίων αλλά σύστησε την αιτήτρια διότι υπερείχε σε αξία επειδή υπερτερούσε στη βαθμολογία σε ένα μόνο «κουτάκι». Στην υπηρεσιακή, δηλαδή Ετήσια Έκθεση του 2007 η αιτήτρια είχε βαθμολογηθεί στο στοιχείο «Διευθυντική/Διοικητική Ικανότητα» με «Εξαίρετα» ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος με «Πολύ Ικανοποιητικά». Κατέληξε δε το Δικαστήριο ως ακολούθως:
«Ενόψει των πιο πάνω παρατηρήσεων κρίνω ως όχι αβάσιμη τη θέση της ευπαίδευτης συνηγόρου της αιτήτριας ότι η Διευθύντρια, στην εξεταζόμενη προσφυγή, κατά τη σύσταση της δεν προέβηκε σε αντιπαραβολή της ουσιαστικά υπέρτερης (έστω και απομακρυσμένης) αρχαιότητας της αιτήτριας έναντι της πολύ οριακά καλύτερης επιμέρους βαθμολογίας του ενδιαφερόμενου προσώπου στην αξιολογική έκθεση κατά το έτος 2007, με αποτέλεσμα η σύσταση της να καθίσταται τρωτή και μη αιτιολογημένη συμπαρασύροντας σε ακυρότητα και την τελική απόφαση της Επιτροπής, η οποία είχε στηριχθεί σε αυτή.»
Κατά την επανεξέταση με την τελική της απόφαση ημερ. 31/5/2010 η ΕΔΥ ανάφερε τα εξής:
«Η Επιτροπή, μελετώντας ξανά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, διαπίστωσε ότι στην απόφασή της, κατά την προηγούμενη συνεδρία της, για επιλογή της Δημητρίου εκ παραδρομής δεν λήφθηκε υπόψη η νομολογιακή αρχή ότι σε διαδικασίες προαγωγής, σ' ό,τι αφορά την αξία, σημασία έχει η γενική εικόνα των υποψηφίων, όπως αναδύεται από τη συνολική και όχι την επιμέρους βαθμολογία στις αξιολογήσεις. Κατ' επέκταση, η διαφορά των δύο υποψηφίων κατά ένα μόνο στοιχείο στο σύνολο των δέκα χρόνων τις καθιστά καθόλα ισάξιες με βάση το κριτήριο αυτό.»
Αφού στη συνέχεια έκρινε ότι το πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας το κατείχε αριθμός υποψηφίων, μεταξύ των οποίων η αιτήτρια και το ενδιαφερόμενο μέρος και αφού έλαβε υπόψη τη νέα σύσταση της Διευθύντριας που σύστηνε ξανά για προαγωγή την αιτήτρια, η ΕΔΥ κατάληξε στην προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους, μη ακολουθώντας τη σύσταση, για τους εξής λόγους:
«Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη τα τρία κριτήρια - αξία, προσόντα, αρχαιότητα- , σταθμίζοντας και συνεκτιμώντας αυτά στο σύνολό τους και αποδίδοντας σ' αυτά και σε καθένα από αυτά την ανάλογη βαρύτητα, έκρινε ότι η ΝΕΟΦΥΤΟΥ Χρύσω υπερέχει των άλλων υποψηφίων, την επέλεξε ως την πιο κατάλληλη και αποφάσισε να προσφέρει σ' αυτήν προαγωγή στη μόνιμη θέση Βοηθού Πρώτου Λειτουργού Ευημερίας, Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, αναδρομικά από 1.8.08.
Επιλέγοντας τη Νεοφύτου Χρύσω, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι αυτή υπερέχει έναντι όλων σε αρχαιαότητα, είναι ισάξια ή/και υπερέχει σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις ετήσιες αξιολογήσεις των υποψηφίων, με έμφαση στα τελευταία προ του ουσιώδους χρόνου έτη, στα οποία αποδίδεται μεγαλύτερη βαρύτητα και, επιπλέον, διαθέτει, όπως και οι πλείστοι από τους λοιπούς υποψηφίους, το πλεονέκτημα που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας.
Καταλήγοντας στην πιο πάνω απόφαση, η Επιτροπή προέβη και σε ιδιαίτερη σύγκριση της επιλεγείσας με τη Δημητρίου Ελένη, που συστήθηκε από τη Διευθύντρια, έκρινε όμως ότι, δεδομένου ότι οι δύο υποψήφιες είναι ισοδύναμες σε αξία και προσόντα, η αρχαιότητα της επιλεγείσας προσλαμβάνει αποφασιστική σημασία, σύμφωνα και με την κρατούσα νομολογία, και, ως εκ τούτου, δεν μπόρεσε να υιοθετήσει τη σύσταση της Διευθύντριας.»
(Η υπογράμμιση είναι δική μου)
Σημειώνω εδώ ότι η Διευθύντρια κατά τη νέα της σύσταση ανάφερε ξανά ότι η αιτήτρια (Ελένη Δημητρίου) σ' ότι αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις ετήσιες εκθέσεις με έμφαση στα τελευταία έτη, «υπερέχει των Νεοφύτου και Λαούρη έστω και πάρα πολύ οριακά κατά ένα στοιχείο (διευθυντική ικανότητα) για το 2007». Διέπραξε δηλαδή το ίδιο λάθος όπως και προηγουμένως εφόσον η εν λόγω διαφορά, σύμφωνα με νομολογία που αναφέρω στη συνέχεια, δεν μπορεί να θεωρείται ότι δίνει υπέρτερη αξία στην αιτήτρια.
Έχει επανειλημμένα αποφασιστεί από το Ανώτατο Δικαστήριο σε αποφάσεις Ολομέλειας ότι ακόμα και διαφορά μέχρι 3 έως 5 στοιχεία δεν δίνει προβάδισμα σε αξία στον υποψήφιο που συγκεντρώνει τα περισσότερα «εξαίρετα». Αρκούμαι να αναφερθώ στην πρόσφατη απόφαση Νίκος Αττάς κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω ΕΔΥ, Α.Ε. 55/2008 ημερ. 18/1/2012, όπου γίνεται αναφορά και σε προηγούμενη νομολογία. Στις σελ. 12 και 13 αναφέρονται τα ακόλουθα:
«Είμαστε της άποψης ότι η διαφορά μεταξύ εφεσειόντων και ενδιαφερομένων μερών, όπως προκύπτει από τις ετήσιες εκθέσεις αξιολόγησης (δυο «εξαίρετος» στα 5 χρόνια υπέρ των ενδιαφερομένων μερών έναντι των Αττά και Κυριάκου και πέντε «εξαίρετος» έναντι του Δαμιανού) όταν μάλιστα τα τελευταία χρόνια η βαθμολογία τους ήταν ακριβώς η ίδια, ήταν τέτοια που σύμφωνα με τη νομολογία (βλ. μεταξύ άλλων Republic v. Roussos (1987) 3 C.L.R. 1217, Κέντα ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 485, Βασιλειάδης κ.α. ν. Τσιάππα κ.α. (2005) 3 Α.Α.Δ. 403, Ελέγκω Φραγκουλίδου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 50/2008 ημερ. 2/2/2011, Λοϊζος Παναγή ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 156/2008, ημερ. 29/9/2011 και Σωφρόνης Πατσαλίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 183/2008 ημερ. 2/11/2011), δεν δίνει υπεροχή σε αξία στα ενδιαφερόμενα μέρη, αλλά αναδεικνύει υποψηφίους ίσους ή περίπου ίσους σε αξία.
Στην προαναφερθείσα υπόθεση Λοϊζος Παναγή ν. Δημοκρατίας η Ολομέλεια ανάφερε ξανά τα ακόλουθα:
«Μικρές διαφορές στις αξιολογήσεις έχουν κατ' επανάληψη κριθεί οριακές, ώστε να παραμένει ουσιαστικά η ισοδυναμία των εμπλεκόμενων (Βασιλειάδης ν. Τσιάππα (2005) 3 ΑΑΔ 404 - διαφορά σε πέντε «εξαίρετα» στη διάρκεια μιας πενταετίας - και Δημοκρατία ν. Φεσσά (2009) 3 ΑΑΔ 141 - τρία «εξαίρετα» σε μια πενταετία). Ταυτόχρονα, έχει τονισθεί ότι το διοικητικό όργανο οφείλει να λαμβάνει υπόψη την ανοδική πορεία στην αξιολόγηση που παρουσιάζει ένας υποψήφιος τα τελευταία έτη πριν την προαγωγή δείχνοντας έτσι το βαθμό προσπάθειας που καταβάλλει προς καλύτερη απόδοση στην υπηρεσία. (Georghiades v. Republic (1975) 3 CLR 145 και Μαυρομμάτης ν. Δημοκρατίας (2000) 3 ΑΑΔ 662).»
Με βάση τα πιο πάνω κρίνω ότι η τελική απόφαση της ΕΔΥ για προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους ήταν εύλογα επιτρεπτή και θα έλεγα επιβεβλημένη ενόψει της προαναφερθείσας νομολογίας. Επομένως η αιτιολογία που έδωσε η ΕΔΥ γιατί να μην ακολουθήσει τη σύσταση της Διευθύντριας είναι ορθή, εφόσον μάλιστα η ίδια η σύσταση έπασχε.
Ενόψει των πιο πάνω η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα (πλέον ΦΠΑ αν υπάρχει) εναντίον της αιτήτριας και υπέρ της καθ' ης η αίτηση.
Μεταξύ αιτήτριας και ενδιαφερόμενου μέρους καμιά διαταγή για έξοδα.
Η προσβαλλόμενη με την προσφυγή απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς