ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                                                (Υπόθεση Αρ. 1682/2010)

 

 16 Φεβρουαρίου, 2012

 

[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

1.   ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΥΖΩΝΑΣ,

2.   ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΥΖΩΝΑΣ,

3.   ΜΑΡΙΑ ΕΥΖΩΝΑ,

4.   ΝΙΚΟΛΑΣ ΕΥΖΩΝΑΣ,

Αιτητές,

ν.

 

ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΧΛΩΡΑΚΑΣ,

Καθ΄ων  η Αίτηση.

 

Μ. Εύζωνα (κα), για τους Αιτητές.

Μ. Κυπριανίδου (κα) για Γ. Μαυρέσιη, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.

 

 

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.:  Οι Αιτητές με την παρούσα προσφυγή ζητούν από το Δικαστήριο ακύρωση δύο συναφών πράξεων του Κοινοτικού Συμβουλίου Χλώρακας οι οποίες κοινοποιήθηκαν στους Αιτητές στις 26.11.2010.  Με αυτές το Συμβούλιο επέβαλε στους Αιτητές για το 2010 δύο φορολογίες για τέλη σκυβάλων, ήτοι €900 για δέκα διαμερίσματα και €200 για δύο οικίες.

 

Τα γεγονότα της υπόθεσης

Οι Καθ' ων η αίτηση είναι Οργανισμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ανάμεσα στις εξουσίες που του παρέχει ο περί Κοινοτήτων Νόμος του 1999 (Ν.86(1)/1999), στο εξής «ο Νόμος», είναι και η επιβολή τελών σκυβάλων και καθαριότητας.  Οι Αιτητές είναι συνιδιοκτήτες των 10 διαμερισμάτων και των 2 οικιών, για τα οποία επιβλήθηκαν οι επίδικες φορολογίες.

 

Οι Καθ' ων η αίτηση με την ένστασή τους, δέχονται ότι με βάση το άρθρο 87 του Νόμου και τους περί Διοίκησης των Τοπικών Υποθέσεων (Γενικών) Κανονισμών του 2002 (ΚΔΠ 440/2002), στις 7.10.2010 επέβαλαν στους Αιτητές τέλη καθαριότητας για δέκα διαμερίσματα τα οποία αποτελούν μέρος του συγκροτήματος «Δήμητρα Κωρτ» το οποίο βρίσκεται εντός της κοινότητας Χλώρακας καθώς και τέλη καθαριότητας για τις δύο εκ των τεσσάρων κατοικιών, που βρίσκονται εντός του τεμαχίου αρ. 155 Φ/Σχ. 45/58/Λ/1 στη Χλώρακα της επαρχίας Πάφου.  Η σχετική Ειδοποίηση, παραλήφθηκε από τους Αιτητές στις 26.11.2010.

 

Οι Καθ' ων η αίτηση, κατά την έρευνα τους για επιβολή των επιδίκων τελών, προβάλλουν ότι έλαβαν προηγουμένως υπόψη τον κατάλογο ιδιοκτητών, μεταξύ των οποίων και των Αιτητών, τον οποίο εξασφάλισαν από το Επαρχιακό Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας Πάφου και στον οποίο μεταξύ άλλων περιγράφονται το είδος του κτήματος, η αξία του και το εμβαδό του.  Επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις, στον κατάλογο ιδιοκτητών, περιγραφόταν η συνολική έκταση του τεμαχίου,  όχι όμως και η αξία, το εμβαδό ή τα υπνοδωμάτια των κατοικιών και διαμερισμάτων που υπήρχαν σε αυτό, οι Καθ' ων η αίτηση ζήτησαν από τους ιδιοκτήτες περιουσιών στην κοινότητα Χλώρακας, με Έντυπο το οποίο στάληκε προς όλους τους ιδιοκτήτες περιουσίας και των οποίων τα ονόματα περιλαμβάνονταν στον κατάλογο ιδιοκτητών, να τους ενημερώσουν για το είδος των υποστατικών που κατείχαν, το εμβαδό τους, τη χρήση τους και τον αριθμό των προσώπων που διέμεναν σε αυτά, για σκοπούς επιβολής τελών και φορολογίας για την παροχή κοινοτικών υπηρεσιών.

 

Για όσους ιδιοκτήτες συμπλήρωσαν το Έντυπο, οι Καθ' ων η αίτηση υιοθέτησαν ομοιόμορφα τέλη, ανάλογα με το είδος, τη χρήση, το εμβαδό και την έκταση του υποστατικού, θεωρώντας ότι το διαμέρισμα δύο υπνοδωματίων έχει μεγαλύτερο όγκο και έκταση από το διαμέρισμα του ενός δωματίου, ότι μέσα σε αυτό ζουν περισσότερα του ενός ατόμου και κατά συνέπεια η ποσότητα σκυβάλων είναι μεγαλύτερη και ούτω καθ' εξής.  Έτσι επέβαλαν €80 για υποστατικά του ενός υπνοδωματίου, €90 για υποστατικά με δύο υπνοδωμάτια και €100 για υποστατικά με τρία υπνοδωμάτια.

 

Επειδή όμως ορισμένοι από τους ιδιοκτήτες υποστατικών, αρνούνταν ή παρέλειπαν να εφοδιάσουν τους Καθ' ων η αίτηση με τα πιο πάνω στοιχεία, προς αντιμετώπιση της άρνησής τους, οι Καθ' ων η αίτηση έθεσαν και εφάρμοσαν, κατά την άποψή τους, αντικειμενικά κριτήρια για το ύψος του τέλους καθαριότητας.  Υιοθέτησαν το μέσο τέλος των τριών κατηγοριών, ήτοι το ποσό των €90. 

 

Οι Αιτητές, ενέπιπταν στην πιο πάνω κατηγορία ιδιοκτητών, αφού δεν συμπλήρωσαν το σχετικό Έντυπο και δεν ενημέρωσαν τους Καθ' ων η αίτηση, για το είδος των υποστατικών που κατείχαν ή ήταν ιδιοκτήτες, για το εμβαδό τους, για τη χρήση τους και για τον αριθμό των προσώπων που διέμεναν σε αυτά για σκοπούς επιβολής τέλους καθαριότητας.  Γι' αυτό και οι Kαθ' ων η αίτηση γνωρίζοντας από τα στοιχεία του Κτηματολογίου, μόνο τον αριθμό των διαμερισμάτων και όχι τον αριθμό των υπνοδωματίων ή άλλων στοιχείων, επέλεξαν να επιβάλουν στους Αιτητές το μέσο τέλος, που ήταν το ποσό των €90 για κάθε διαμέρισμα.

 

Οι Αιτητές δεν έφεραν ένσταση και προσέφυγαν απευθείας στο Δικαστήριο, προβάλλοντας ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις είναι άκυρες, καθότι:- (1) Είναι αποτέλεσμα υπέρβασης και/ή κατάχρησης εξουσίας, (2) δεν είναι δεόντως αιτιολογημένες, (3) είναι αποτέλεσμα μη δέουσας έρευνας, (4) είναι αποτέλεσμα νομικής και πραγματικής πλάνης,  (5) παραβιάζει την αρχή της ίσης μεταχείρισης, (6) δεν τηρήθηκαν κατά την έκδοσή της πρακτικά και (7) είναι αποτέλεσμα κακής σύνθεσης.

 

 

Αποτέλεσμα κακής σύνθεσης - Λόγος ακύρωσης 7

Λόγω της σημασίας του συγκεκριμένου λόγου ακύρωσης, ο οποίος αφορά τη σύνθεση του αποφασίζοντος οργάνου, επιβάλλεται η εξέταση του κατά σειρά προτεραιότητας.

 

Η συνήγορος των Αιτητών, προβάλλει ότι κατά τη συνεδρία και λήψη της επίδικης απόφασης, ήταν παρόντα πρόσωπα τα οποία δεν περιλαμβάνονταν στη νόμιμη σύνθεση του οργάνου.  Η μη αποχώρησή τους κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, προκαλεί ακυρότητά της, λόγω κακής σύνθεσης.  Ενώ στη γραπτή αγόρευσή της ήγειρε ένσταση μόνο ως προς την παρουσία, χωρίς εξουσιοδότηση, του Γραμματέα του Συμβουλίου, κατά το στάδιο των διευκρινίσεων πρόσθεσε και το όνομα άλλου προσώπου.  Δεν θα εξετάσω την περίπτωση του Θουκιδίδη Χρυσοστόμου, επειδή αυτή δεν καλύπτεται από τα δικόγραφα, με αποτέλεσμα όχι μόνο να παραβιάζεται ο Κανονισμός 13 των Διαδικαστικών Κανονισμών του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, αλλά να στερείται και η πλευρά των Καθ' ων η αίτηση της ευκαιρίας να απαντήσει στη γραπτή αγόρευσή τους.  Εξάλλου, το πιο πάνω πρόσωπο φαίνεται από τα πρακτικά να παρευρισκόταν μόνο για τα θέματα της Σχολικής Εφορείας που τον αφορούσαν, ως αντιπρόεδρο της Σχολικής Εφορείας.

  

Σε σχέση με το Γραμματέα του Συμβουλίου, ο συνήγορος των Καθ' ων η αίτηση υποστήριξε ότι η παρουσία του στη συνεδρία ήταν νόμιμη, καθότι ενεργούσε ως πρακτικογράφος.

 

Ο λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.

 

Κατ' αρχάς, θα πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχει διάσταση μεταξύ των όσων αναφέρονται στην ένσταση και των πρακτικών του Συμβουλίου, τα οποία περιλαμβάνονται στο διοικητικό φάκελο.  Στην παράγραφο 2 της ένστασης, αναφέρεται ότι η επίδικη απόφαση για τη φορολογία των Αιτητών λήφθηκε κατά τη συνεδρία του Συμβουλίου που έγινε στις 7.10.2010.  Όμως τα πρακτικά που υπάρχουν στο φάκελο, φέρουν ημερομηνία 24.6.2010.  Δεν νομίζω να προκύπτει οτιδήποτε από το λάθος που έγινε στην ένσταση, αφού από το ολοκληρωμένο πρακτικό που βρίσκεται στο φάκελο, είναι φανερό ότι η συνεδρία έγινε στις 24.6.2010, ενώ η ημερομηνία 7.10.2010 όπως προκύπτει από τη σημείωση στο τέλος του πρακτικού, είναι η ημερομηνία που συντάχθηκε το πρακτικό.  Έχοντας προσδιορίσει το ορθό πρακτικό της συνεδρίας του Συμβουλίου, φαίνεται από αυτό ότι πέραν των μελών του Συμβουλίου, ήταν παρών και ο κ. Γιώργος Τοουλιάς, Γραμματέας του Κοινοτικού Συμβουλίου.  Δεν διευκρινίζεται για πιο λόγο ήταν παρών, αλλά λόγω της θέσης του η οποία προσδιορίζεται στο πρακτικό, εύλογα συνάγεται ότι ήταν για την τήρηση των πρακτικών.  Αυτό επιβεβαιώνεται εμμέσως και από την έλλειψη άλλου προσώπου που να εκτελεί χρέη πρακτικογράφου.

 

Σύμφωνα με το άρθρο 21(1) του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(Ι)/99), κάθε συλλογικό διοικητικό όργανο πρέπει να συνεδριάζει με νόμιμη σύνθεση.  Το όργανο δεν είναι νόμιμα συγκροτημένο, αν στη συνεδρία του παρίσταται πρόσωπο που δεν είναι εξουσιοδοτημένο από το Νόμο, έστω και αν δεν έλαβε μέρος στη ψηφοφορία, «εκτός αν πρόκειται για υπάλληλο που είναι αρμόδιος για την τήρηση των πρακτικών».

 

Έχοντας υπόψη τις πρόνοιες του άρθρου 21(1) του Ν. 158(Ι)/99 και την ιδιότητα του κ. Γ. Τοουλιά, ως Γραμματέα του Κοινοτικού Συμβουλίου Χλώρακας, είναι η κατάληξή μου ότι δεν μπορεί να τεθεί θέμα κακής σύνθεσης του οργάνου.  Ο κ. Τοουλιάς ήταν υπάλληλος του Κοινοτικού Συμβουλίου και καλύπτεται από την εξαίρεση που δημιουργείται από το άρθρο 21(1) του Ν. 158(Ι)/99 (βλ. Μαρία Κραμβία-Καπαρδή ν. Πανεπιστημίου Κύπρου, Υπόθ. Αρ. 15/2001, ημερ. 31.12.2001 και Α & Χ (Κτηματική) Λτδ ν. Κοινοτικού Συμβουλίου Χλώρακας, Υπόθ. Αρ. 1683/10, ημερ. 21.12.2011, στην οποία ο αδελφός Δικαστής Ναθαναήλ, υιοθέτησε παρόμοια θέση).

 

Μη τήρηση άρτιων πρακτικών - Λόγος ακύρωσης 6

Οι Αιτητές ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχουν πρακτικά για την προσβαλλόμενη απόφαση που τους κοινοποιήθηκε στις 26.11.2010.

 

Ούτε αυτός ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί.  Προφανώς η δικηγόρος των Αιτητών στο στάδιο της ετοιμασίας της αγόρευσης της να μην είχε ερευνήσει το διοικητικό φάκελο, γιατί σ' αυτόν υπάρχουν τα σχετικά πρακτικά που αφορούν στην προσβαλλόμενη απόφαση.  Τα πρακτικά αυτά επιτρέπουν στο Δικαστήριο να διαπιστώσει τη νομιμότητα ή όχι της επίδικης απόφασης και ως εκ τούτου κρίνω ότι είναι εντελώς ανεδαφικό το παράπονο των Αιτητών (βλ. επίσης Α & Χ (Κτηματική) Λτδ ν. Κοινοτικού Συμβουλίου Χλώρακας, ανωτέρω).

 

Κατά πόσο η απόφαση είναι αποτέλεσμα υπέρβασης και ή κατάχρησης εξουσίας, έλλειψης δέουσας έρευνας, αιτιολογίας και πλάνης - Λόγοι ακύρωσης 1, 2, 3 και 4

Η συνήγορος των Αιτητών προβάλλει ότι οι Καθ' ων η αίτηση αγνόησαν τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου με την οποία καθιερώθηκαν κριτήρια για τον καθορισμό του ύψους του τέλους των σκυβάλων, όπως ο όγκος, η έκταση και η χρήση του υποστατικού, ο αριθμός των ατόμων που διαμένουν ή εργάζονται σ' αυτό, η κατά προσέγγιση ποσότητα σκυβάλων και το ύψος της απαιτούμενης δαπάνης για την παροχή της υπηρεσίας αποκομιδής σκυβάλων (βλ. Associated Agencies Ltd κ.α. ν. Δήμου Λεμεσού (1990) 3(E) ΑΑΔ 3700).  Αποτελεί θέση των Αιτητών ότι οι Καθ' ων η αίτηση από το 2003 συνεχίζουν να εφαρμόζουν την ίδια πολιτική, παρά την πιο πάνω νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, με αποτέλεσμα να τους επιβάλουν κατά τρόπο αυθαίρετα τα επίδικα τέλη, χωρίς να γνωρίζουν την έκταση των επίδικων διαμερισμάτων και με μόνο κριτήριο τον αριθμό των υπνοδωματίων που διέθετε το κάθε ένα.  Σύμφωνα με τη δικηγόρο των Αιτητών, η ενέργεια των Αιτητών να αγνοήσουν τα νομολογημένα κριτήρια αποτελεί κατάχρηση εξουσίας.

 

Ειδικά σε σχέση με το λόγο ακύρωσης 3, η συνήγορος των Αιτητών προβάλλει ότι οι Καθ' ων η αίτηση επέβαλαν τα επίδικα τέλη, χωρίς να ερευνήσουν ποιος ήταν κατά τον ουσιώδη χρόνο κάτοχος και ποιος ιδιοκτήτης των επίδικων διαμερισμάτων.  Περαιτέρω, ότι λανθασμένα επέβαλε σε όλους τους Αιτητές και άλλους κατοίκους ομοιόμορφα το ίδιο ποσό τελών (μέσος όρος), χωρίς να λάβουν υπόψη τα αναγνωρισμένα κριτήρια τα οποία ήταν καθοριστικά για τον καθορισμό του ύψους των τελών.

 

Ως προς το ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις δεν είναι δεόντως αιτιολογημένες (λόγος ακύρωσης 2), προβλήθηκε ότι σ' αυτές δεν αναφέρεται ότι λήφθηκαν υπόψη τα αναγνωρισμένα κριτήρια, η έκταση των ακινήτων για τα οποία επιβλήθηκε η φορολογία, ο αριθμός των προσώπων που διαμένουν σ' αυτά.  Περαιτέρω, η συνήγορος των Αιτητών παραπονείται ότι οι Καθ' ων η αίτηση δεν επεξηγούν πώς κατέληξαν στα ποσά των €900 και €200 αντίστοιχα και ούτε επεξηγούν γιατί τα τέλη δεν επιβλήθηκαν στους κατόχους, αλλά στους Αιτητές που ήταν μόνο οι ιδιοκτήτες. 

 

Από πλευράς Καθ' ων η αίτηση, ο δικηγόρος τους υποστήριξε ότι η απόφαση λήφθηκε εντός των εξουσιών και αρμοδιοτήτων που τους παρέχεται από τον περί Κοινοτήτων Νόμο του 1999 (Ν. 86(Ι)/99), τους σχετικούς περί Διοίκησης των Τοπικών Υποθέσεων (Γενικούς) Κανονισμούς του Κοινοτικού Συμβουλίου Κοκκινοτριμιθιάς, ΚΔΠ 294/02, οι οποίοι υιοθετήθηκαν ως πρότυποι Κανονισμοί από τους Κανονισμούς 440/02, στο εξής «οι Κανονισμοί», που θεσπίστηκαν από το Κοινοτικό Συμβούλιο Χλώρακας (βλ. Α & Χ (Κτηματική) Λτδ ν. Κοινοτικού Συμβουλίου Χλώρακας, ανωτέρω).  Επίσης, κατά τη λήψη της απόφασης λήφθηκαν υπόψη τα νομολογιακά καθιερωμένα κριτήρια.  Οι Καθ' ων η αίτηση για να συμμορφωθούν με τα νομολογιακά κριτήρια, καθώς και με τις παρατηρήσεις του Επιτρόπου Διοίκησης, τροποποίησαν τη μέχρι το 2009 πολιτική τους. 

 

Ως προς την έλλειψη αιτιολογίας, οι Καθ' ων η αίτηση θεωρούν ότι το λεκτικό της τελικής Ειδοποίησης που αποστέλλεται στο φορολογούμενο, αν και τυποποιημένο, περιλαμβάνει όλες τις αναγκαίες λεπτομέρειες που αφορούν στο συγκεκριμένο φορολογούμενο.  Οποιαδήποτε περαιτέρω αιτιολογία μπορεί να αναζητηθεί και να αναπληρωθεί από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας.

 

Ως προς την επιβολή τελών συγκομιδής σκυβάλων, η μέχρι σήμερα νομολογία έχει ξεκαθαρίσει ότι:-

(1) Με την επιβολή τέλους συγκομιδής σκυβάλων, σκοπείται η κάλυψη της δαπάνης που δημιουργείται με την παροχή των υπηρεσιών. Πρόκειται για ανταποδοτικό τέλος, γι' αυτό και δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το κόστος της παροχής, διότι άλλως θα συνιστά φόρο (βλ. I.B.S. Ltd v. Δημοκρατίας (1993) 3 ΑΑΔ 220, M. J. Louisides & Sons Ltd v. The Municipality of Limassol (1988) 3(B) CLR 1017, Δήμος Λεμεσού ν. Zenios Closures Ltd (1995) 3 AAΔ 249, Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου ν. Δήμου Μέσα Γειτονιάς, Υπόθ. Αρ. 1183/99, ημερ. 31.10.2000 και Α & Χ (Κτηματική) Λτδ ν. Κοινοτικού Συμβουλίου Χλώρακας, ανωτέρω).

(2) Τα τέλη επιβάλλονται στους κατόχους των υποστατικών και όχι στους ιδιοκτήτες (βλ. Associated Agencies Ltd κ.α. ν. Δήμου Λεμεσού (1990) 3(Ε) ΑΑΔ 3700 και Ιωάννου ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Αυγόρου, Υπόθ. Αρ. 1105/99, ημερ. 9.10.2000).

(3) Η μη χρήση των υπηρεσιών συλλογής σκυβάλων δεν απαλλάσσει τον κάτοχο του υποστατικού από την υποχρέωση να καταβάλει τα νενομισμένα τέλη με βάση τα αναγνωρισμένα κριτήρια:- τον όγκο, την έκταση των υποστατικών, τον αριθμό των ατόμων που τα χρησιμοποιούν, την κατά προσέγγιση υπολογιζόμενη ποσότητα σκυβάλων και τις σχετικές δαπάνες του Δήμου για τη συλλογή, μεταφορά, απομάκρυνση, διάθεση και επεξεργασία των σκυβάλων.  Σχετική είναι η απόφαση του Λοΐζου, Π., στην υπόθεση Γ. Π. Ζαχαριάδης Λτδ ν. Δήμου Λεμεσού (1989) 3(Δ) ΑΑΔ 2129, Zenios Closures Ltd v. Δήμου Λεμεσού (Αρ. 1) (1992) 4(Γ) ΑΑΔ 2060 και Φίλιππος Δημητρίου & Υιοί Λτδ ν. Δήμου Λεμεσού (1992) 4(Β) ΑΑΔ 1150.

(4) Ο τρόπος κατανομής των τελών πρέπει να είναι λογικός και να αποβλέπει στην κατανομή των τελών μεταξύ των δημοτών, ανάλογα με την εξυπηρέτηση την οποία παρέχουν (Δήμος Λεμεσού ν. Zenios Closures Ltd, ανωτέρω).

(5) Από τη φύση τους οι αποφάσεις για την επιβολή τελών αποκομιδής σκυβάλων έχουν απρόσωπο χαραχτήρα και εύλογα μπορούν να ταξινομηθούν σε κατηγορίες πραγμάτων (Zenios Closures Ltd v. Δήμου Λεμεσού, ανωτέρω).  Όμως η αιτιολογία της απόφασης για επιβολή του τέλους μπορεί να κριθεί επαρκής εφόσον σ' αυτήν καθορίζονται (α) τα κριτήρια βάσει των οποίων επιβάλλεται (βλ. (3) ανωτέρω) και (β) τα δεδομένα σε γενικές γραμμές της συγκεκριμένης περίπτωσης ή κατηγορίας (βλ. Γ. Π. Ζαχαριάδης Λτδ ν. Δήμου Λεμεσού, ανωτέρω και υιοθετήθηκε στην Zenios Closures Ltd v. Δήμου Λεμεσού (Αρ. 1), ανωτέρω).

 

Έχοντας υπόψη τις πιο πάνω αρχές, θα προχωρήσω να εξετάσω τους συγκεκριμένους λόγους ακύρωσης.  Ως προς τον λόγο ακύρωσης 1, συμφωνώ με το συνήγορο των Καθ' ων η αίτηση ότι κατά την επιβολή του επίδικου τέλους, οι Καθ' ων η αίτηση ενήργησαν εντός του πλαισίου της σχετικής νομοθεσίας και προς εξυπηρέτηση του σκοπού του. Συγκεκριμένα σύμφωνα με τα άρθρα 81 και 82(στ) του Νόμου, οι Καθ' ων η αίτηση έχουν εξουσία να επιβάλλουν ανάμεσα σε άλλα και τέλη σκυβάλων, όπως ήταν το επίδικο τέλος.  Όσον αφορά τα όρια του ύψους των επίδικων τελών, αυτά καθορίζονται σύμφωνα με τον Κανονισμό 104(1) των Κανονισμών, ΚΔΠ 294/02, ως εξής:-

«104.  Τα ακόλουθα τέλη θα πληρώνονται από τον ιδιοκτήτη ή τον κάτοχο οποιουδήποτε οικήματος για τη μετακίνηση των σκυβάλων:

(α) Για κάθε κατοικία ή διαμέρισμα πολυκατοικίας ποσό μέχρι £100 το χρόνο ή μέρος του χρόνου·

(β) για κάθε ξενοδοχείο ή τουριστικό κατάλυμα ποσό μέχρι £20, κατά κλίνη ή το χρόνο ή μέρος του χρόνου·

(γ) για οποιοδήποτε άλλο οίκημα ή χώρο που δεν αναφέρεται στις παραγράφους (α) και (β) ποσό μέχρι £1.000, το χρόνο ή μέρος του χρόνου.»

 

Θα εξετάσω στη συνέχεια κατά πόσον οι Καθ' ων η αίτηση προτού επιβάλουν τα πιο πάνω τέλη, ερεύνησαν τα απαιτούμενα στοιχεία και έλαβαν υπόψη τα κριτήρια της νομολογίας, αναφορικά με τα υποστατικά των Αιτητών.

 

Οι Καθ' ων η αίτηση  με την απόφασή τους ημερ. 24.6.2010, αποφάσισαν για σκοπούς ομοιόμορφης επιβολής τελών, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του Επιτρόπου Διοίκησης, να φορολογούν διαμερίσματα/στούντιο ή κατοικία ενός υπνοδωματίου με €80, διαμερίσματα/κατοικία δύο υπνοδωματίων με €90 και υποστατικά 3 υπνοδωματίων με €100.  Η σχετική επιβολή γινόταν με τη βοήθεια καταλόγου, στον οποίο υπάρχουν όλα τα υποστατικά ανά κατηγορία.

 

Στην προκειμένη περίπτωση, οι Καθ' ων η αίτηση δεν είχαν ακριβή στοιχεία για τα υποστατικά, αφού οι Αιτητές ούτε συμπλήρωσαν το έντυπο που απέστειλε το Συμβούλιο, ούτε και άλλως πως φρόντισαν να ενημερώσουν το Συμβούλιο για τις διάφορες λεπτομέρειες που αφορούσαν στα υποστατικά τους, π.χ. εμβαδό, αριθμός υπνοδωματίων κάθε υποστατικού, όνομα κατόχου, αν υπήρχε, κλπ.  Ως αποτέλεσμα, οι Καθ' ων η αίτηση ασκώντας τη διακριτική ευχέρεια που είχαν, επέβαλαν ομοιόμορφο τέλος €90 για κάθε διαμέρισμα, το οποίο αποτελεί το μέσο όρο των τριών τελών και είναι κατά πολύ κάτω του ανώτατου ορίου που προβλέπει ο σχετικός Κανονισμός και που είχαν εξουσία να επιβάλουν.

 

Φαίνεται από τα στοιχεία του φακέλου, ότι ελλείψει άλλων στοιχείων έγινε έρευνα μέσω του Κτηματολογίου ως προς τα κτηματολογικά στοιχεία της ιδιοκτησίας, τον αριθμό των υποστατικών που υπήρχαν στα όρια του Συμβουλίου, καθώς και την έκτασή τους.  Στάληκε επίσης στους ιδιοκτήτες έντυπο για να το συμπληρώσουν, ώστε να συμπληρωθούν οι πρόσθετες πληροφορίες που χρειάζονταν.  Είναι δεκτό ότι οι Αιτητές δεν απάντησαν και ούτε με άλλο τρόπο ενημέρωσαν τους Καθ' ων η αίτηση το ότι δεν ήταν οι κάτοχοι των υποστατικών.  Στην περίπτωση ιδιοκτητών που έδιδαν λεπτομέρειες, το Συμβούλιο αφού κατηγοριοποιούσε το υποστατικό, επέβαλλε στον κάτοχό του το ανάλογο τέλος, σύμφωνα με την κατηγορία του υποστατικού.  Όπου δεν υπήρχαν στοιχεία, όπως στην περίπτωση των Αιτητών, φαίνεται ότι επιβαλλόταν ομοιόμορφο τέλος στον ιδιοκτήτη, το οποίο ήταν ο μέσος όρος των διαφόρων κατηγοριών.

 

Σύμφωνα με το άρθρο 45 του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(Ι)/99), η έκταση της έρευνας αν είναι πλήρης ή όχι, εξαρτάται από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης και εναπόκειται στο αρμόδιο διοικητικό όργανο να επιλέξει τον ενδεδειγμένο τρόπο διεξαγωγής της έρευνας.

 

Κατά την κρίση μου, η έρευνα που διεξήγαγαν οι Καθ' ων η αίτηση στην προκειμένη περίπτωση, ήταν υπό τις περιστάσεις, πλήρης, αφού εξάντλησαν όλες τις εύλογες δυνατότητες που υπήρχαν για να εξακριβώσουν όσο το δυνατό περισσότερα στοιχεία για τα υποστατικά των Αιτητών, δεδομένου ότι οι τελευταίοι παρέλειψαν να συμπληρώσουν το έντυπο που στάληκε σ' όλους τους ιδιοκτήτες και στους ίδιους στην τελευταία γνωστή διεύθυνσή τους.  Το ότι οι Αιτητές ισχυρίζονται ότι δεν πήραν τα σχετικά έντυπα, δεν είναι ικανό να ανατρέψει το τεκμήριο της κανονικότητας.

 

Η έρευνα που διεξήγαγε το Συμβούλιο παρείχε κατά την άποψή μου, βάση για ασφαλή συμπεράσματα και δεν διαπιστώνω οποιαδήποτε πλάνη.  Οι Αιτητές ήταν οι ιδιοκτήτες και από τη στιγμή που οι ίδιοι δεν φρόντισαν να ενημερώσουν το Συμβούλιο ότι δεν ήταν οι κάτοχοι των υποστατικών και ούτε υπέβαλαν ένσταση, ώστε να δηλώσουν έστω και εκ των υστέρων το γεγονός, το Συμβούλιο σύμφωνα με τις εξουσίες που είχε, νόμιμα τους επέβαλε τα σχετικά τέλη.  Η επιλογή του τέλους των €90 ως του μέσου όρου για κάθε υποστατικό, ήταν κατά την κρίση μου εύλογη.

 

Ούτε ο λόγος 2 ως προς την έλλειψη αιτιολογίας ευσταθεί.  Είναι γεγονός ότι επειδή πρόκειται για Ειδοποιήσεις Επιβολής ομοιόμορφου τέλους, ανάλογα με την κατηγορία του υποστατικού, δεν αναμένεται να δίδονται πολλές πληροφορίες.  Είναι επίσης γεγονός ότι η Ειδοποίηση θα μπορούσε να περιλαμβάνει κάποια πρόσθετα στοιχεία, για να μπορεί ο ιδιοκτήτης ή ο κάτοχος να συνδέει το τέλος με συγκεκριμένα ακίνητα.  Όμως, όλα τα πρόσθετα στοιχεία συμπληρώνονται από τα στοιχεία του φακέλου, κάτι που είναι επιτρεπτό από τις αρχές του διοικητικού δικαίου (βλ. άρθρο 29, Ν. 158(Ι)/99).  Έτσι ο τρόπος με τον οποίο διατυπώνεται η αιτιολογία, παρέχεται στο Δικαστήριο η δυνατότητα ελέγχου της νομιμότητας.   

 

Παραβίαση της αρχής της ισότητας - Λόγος ακύρωσης 5

Έρχομαι τώρα στον τελευταίο λόγο ακύρωσης που αφορά στην ίση μεταχείριση.  Με την αλλαγή κατά το δικαιότερο της πολιτικής του Δήμου, μετά την παρέμβαση της Επιτρόπου Διοίκησης το 2009 και την κατηγοριοποίηση των υποστατικών ανάλογα με τον αριθμό των υπνοδωματίων και την επιβολή ενιαίου τέλους για όλους τους πολίτες, ανάλογα με την κατηγορία των υποστατικών τους, ο συγκεκριμένος λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.

 

Ενόψει των πιο πάνω, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με €1.300 έξοδα, πλέον ΦΠΑ, αν υπάρχει, υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.  Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος. 

 

 

 

 

 (Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.

 

/ΕΠσ

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο