|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 956/2010 )
19 Ιανουαρίου, 2012
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
KALOUDIA YEHYA KAMEL KHALIL,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
Καθ΄ ης η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Χρ. Πατσαλίδης, για την Αιτήτρια.
Λ. Γρηγορίου, για την Καθ΄ ης η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια, πολίτις Αιγύπτου και χριστιανή στο θρήσκευμα, ήρθε παρανόμως στην Κύπρο στις 17.7.2009 και στις 21.7.2009 υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία ισχυριζόμενη ότι εγκατέλειψε τη χώρα της καταγωγής της στις 17.7.2009 επειδή, ως χριστιανή, υπόκειτο σε διάφορες μορφές δίωξης. Κλήθηκε σε συνέντευξη από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου ο οποίος, μετά τη συνέντευξη, υπέβαλε εισήγηση προς τον προϊστάμενο της υπηρεσίας. Κατόπιν μελέτης της εισήγησης η αίτηση απορρίφθηκε. Η αιτήτρια άσκησε ιεραρχική προσφυγή στα πλαίσια της οποίας υπέβαλε συμπληρωμένο έντυπο πληροφοριών. Λειτουργός της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων ετοίμασε έκθεση την οποία έθεσε ενώπιον της Αρχής. Στις 30.5.2010 η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων αφού μελέτησε την έκθεση, αποφάσισε την απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής. Η απόφαση κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια με επιστολή ημερ. 30.5.2010. Στις 16.7.2010 η αιτήτρια άσκησε την παρούσα προσφυγή με την οποία αμφισβητεί τη νομιμότητα της προαναφερόμενης απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων. Προώθησε ως λόγους ακύρωσης την παράλειψη διεξαγωγής δέουσας έρευνας, πλάνη περί τα πράγματα, παράβαση των άρθρων 45 και 46 του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου, Ν. 158(1)/99 και του άρθρου 11(5) του περί Προσφύγων Νόμου του 2000, Ν. 6(1)/2000 («ο Νόμος»).
Το άρθρο 11(5) του Νόμου προβλέπει:
«(5) Κατά την υποβολή της αίτησης ο αιτητής πληροφορείται σε γλώσσα κατανοητή απ΄ αυτόν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του ως αιτητή, όπως αυτά προβλέπονται στον παρόντα Νόμο, τη διαδικασία εξέτασης ασύλου την οποία πρέπει να ακολουθήσει καθώς και τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που έχει σε σχέση με τη διαδικασία αυτή, και ειδικότερα προς το σκοπό αυτό, πληροφορείται για -
(i) Το δικαίωμά του σε δωρεάν βοήθεια διερμηνέα, στη γλώσσα ή σε γλώσσα που είναι κατανοητή από αυτόν σε περίπτωση που δεν υπάρχει διερμηνέας στη μητρική γλώσσα,
(ii) το δικαίωμα του να καλέσει δικηγόρο ή νομικό σύμβουλο για να τον βοηθήσει κατά τη διάρκεια της όλης διαδικασίας.
(iii) το δικαίωμα του, σε όλα τα στάδια της διαδικασίας εξέτασης ασύλου, να επικοινωνεί με τον εκπρόσωπο της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες ή με άλλες οργανώσεις που ασχολούνται με τους πρόσφυγες οι οποίες δυνατό να λειτουργούν για λογαριασμό της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες,
(iv) το δικαίωμά του να επικοινωνεί με άλλες οργανώσεις που ασχολούνται με τους πρόσφυγες,
(v) τις συνέπειες της μη συμμόρφωσης προς τις υποχρεώσεις του και της μη συνεργασίας με τις αρχές της Δημοκρατίας,
(vi) τις προθεσμίες, καθώς και τα μέσα που έχει στη διάθεσή του ώστε να συμμορφωθεί με την υποχρέωσή του για υποβολή στοιχείων σύμφωνα με το άρθρο 16.»
Η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι κατά την υποβολή της αίτησής της για διεθνή προστασία η Υπηρεσία Ασύλου κατά παράβαση των προνοιών του πιο πάνω άρθρου, παρέλειψε να την πληροφορήσει προφορικώς ή γραπτώς για τα προβλεπόμενα εκ του νόμου δικαιώματα της. Λέγει συναφώς ότι η μόνη πληροφόρηση που της δόθηκε ήταν για την ημερομηνία της συνέντευξης χωρίς καμιά απολύτως ενημέρωση για τα δικαιώματα της.
Οι καθ΄ ων η αίτηση παρόλο ότι δεν αρνούνται τον πιο πάνω ισχυρισμό της αιτήτριας, ισχυρίζονται ότι το άρθρο 11(5) του νόμου (ανωτέρω) αφορά στην Υπηρεσία Ασύλου και όχι στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων η απόφαση της οποίας αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής. Εισηγούνται ότι ο συγκεκριμένος λόγος έπρεπε να είχε προβληθεί στα πλαίσια της ιεραρχικής προσφυγής που άσκησε η αιτήτρια ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων και όχι εκ των υστέρων στα πλαίσια της παρούσας προσφυγής.
Αποτελεί καθιερωμένη αρχή του δικαίου ότι η ιεραρχική προσφυγή δεν επενεργεί ούτε εξομοιώνεται με έφεση. Στην προκείμενη περίπτωση, η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων είχε την ίδια πρωτογενή ευθύνη όπως και η Υπηρεσία Ασύλου για την προώθηση των σκοπών του δικαίου. Το έργο της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων σαφώς δεν περιοριζόταν στην αναθεώρηση των λόγων της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ούτε περιοριζόταν το πεδίο της διακριτικής της ευχέρειας από το πλαίσιο μέσα στο οποίο κρίθηκε η αίτηση της αιτήτριας από την Υπηρεσία Ασύλου. Η εξουσία της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων είναι πρωτογενής έχει όμως ως αφετηρία την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, τα δικαιολογητικά που την υποστηρίζουν καθώς και τα στοιχεία της έρευνας η οποία οδήγησε στη λήψη της απόφασης. Βλ. Tsouloftas v. Republic (1983) 3 CLR 426, Δράκου ν. Δημοκρατίας (1988) 3 ΑΑΔ 7, Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1989) 3 ΑΑΔ 2392 και Ετ. Αστ. Λεωφορείων Πάφου (Αλέπα) Λτδ ν. Δημοκρατίας (1999) 3 ΑΑΔ 837.
Ενόψει των πιο πάνω, έχω την γνώμη ότι η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων στα πλαίσια εξέτασης της ιεραρχικής προσφυγής της αιτήτριας είχε καθήκον να διαπιστώσει κατά πόσο τηρήθηκε η εκ του νόμου απορρέουσα υποχρέωση της Υπηρεσίας Ασύλου να πληροφορήσει δεόντως την αιτήτρια περί των δικαιωμάτων της. Προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στηρίχθηκε εν πολλοίς στην απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου η οποία είχε ληφθεί στα πλαίσια της ενώπιον της διαδικασίας χωρίς η αιτήτρια να είχε πληροφορηθεί κατά την υποβολή της αίτησης περί των δικαιωμάτων της. Η παράλειψη είναι ουσιώδης, πλήττουσα το κύρος της προσβαλλόμενης απόφασης. Θεωρώ ότι παρέλκει η εξέταση των λοιπών λόγων ακύρωσης.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα υπέρ της αιτήτριας.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.