|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1613/2009
30 Ιανουαρίου, 2012
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 25, 28, 35 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ,
Αιτητής
- ΚΑΙ -
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΥΔΑΤΟΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ ΛΕΜΕΣΟΥ
Καθ' ων η αίτηση
.....................
Χρ. Θ. Χριστάκη, για τον αιτητή
Ρ. Ιάσωνος (κα) για το Γραφείο Χρ. Δημητριάδης & Co LLC
Καμιά εμφάνιση, για το ενδιαφερόμενο μέρος Λουκή Καλαθά
......................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή, όπως αρχικά καταχωρήθηκε, ζητούσε από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του καθ' ου η αίτηση, η οποία γνωστοποιήθηκε στις 17.11.2009, με Σημείωμα του Διευθυντή του καθ' ου η αίτηση προς την Προϊστάμενη Οικονομικών Υπηρεσιών και με την οποία προήγαγε τον Λουκή Καλαθά σε υπεράριθμη θέση Ανώτερου Γραφέα, από την 1.10.2009 και μέχρι την κένωση οποιασδήποτε από τις 7 θέσεις Ανώτερου Γραφέα που υπάρχουν στην εγκεκριμένη οργανική διάρθρωση του Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.»
Μετά την καταχώρηση της ένστασης από τους καθ' ων η αίτηση και προτού καταχωρηθούν οι αγορεύσεις, ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή καταχώρησε αίτηση στις 6/9/2010 για τροποποίηση της αίτησης ακυρώσεως η οποία εγκρίθηκε στις 13/9/2010, ούτως ώστε να ζητά τώρα της εξής θεραπεία:
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του καθ' ου η αίτηση, η οποία γνωστοποιήθηκε στις 17/11/2009, με Σημείωμα του Διευθυντή του καθ' ου η αίτηση προς την Προϊστάμενη Οικονομικών Υπηρεσιών και με την οποία προήγαγε τον Λουκή Καλαθά σε υπεράριθμη θέση Ανώτερου Γραφέα, από την 1.10.2009 και μέχρι την κένωση οποιασδήποτε από τις 7 θέσεις Ανώτερου Γραφέα που υπάρχουν στην εγκεκριμένη οργανική διάρθρωση του Συμβουλίου Υδατοπρομήθεια Λεμεσού οπότε και προάγεται στη θέση αυτή άμεσα και χωρίς διαδικασία πλήρωσης της θέσης, στερώντας από τον αιτητή το δικαίωμα διεκδίκησης της, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.»
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Οι καθ' ων η αίτηση αποτελούν νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Ιδρύθηκαν και λειτουργούν δυνάμει του περί Υδατοπρομήθειας (Δημοτικές και άλλες Περιοχές) Νόμου, Κεφ. 350. Την 1/8/2005 προκήρυξαν εσωτερικά, με σχετική γνωστοποίηση προς το ενδιαφερόμενο προσωπικό τους μια θέση Ανώτερου Γραφέα. Η εν λόγω θέση είναι θέση προαγωγής και έδειξαν ενδιαφέρον πέντε υποψήφιοι, μεταξύ των οποίων ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος.
Στη συνέχεια οι καθ' ων η αίτηση σε συνεδρία τους στις 16/1/2006 αφού έλαβαν υπόψη τα κριτήρια της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας, τις συστάσεις του Διευθυντή καθώς και τα αποτελέσματα της ενώπιον τους προφορικής συνέντευξης, η οποία διεξήχθη κατά την υπό αναφορά συνεδρία, αποφάσισαν, κατά πλειοψηφία, να προάξουν στην επίδικη θέση από 1/1/2006 την υποψήφια Λίζα Κλεοβούλου. Εναντίον της εν λόγω απόφασης, το ενδιαφερόμενο μέρος στην παρούσα Λουκής Καλαθάς, υποψήφιος τότε για τη θέση, καταχώρισε την προσφυγή αρ. 150/2006. Η προαγωγή ακυρώθηκε με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερ. 8/10/2007. Κρίθηκε ότι η ουδετερότητα που τήρησε ο Διευθυντής όταν κλήθηκε για συστάσεις ισοδυναμούσε ουσιαστικά με μη σύσταση. Πιο συγκεκριμένα λέχθηκαν τα ακόλουθα:
"Aπομένουν οι εισηγήσεις που αφορούν στην ίδια την επιλογή. Επικεντρώνονται στο ρόλο που διαδραμάτισε ο Διευθυντής. Ο Διευθυντής κλήθηκε για συστάσεις αλλά, στο τέλος, αφού παρέθεσε τα στοιχεία των φακέλων ως προς την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα των υποψηφίων, κατέληξε ως εξής: «Συνυπολογίζοντας όλα τα πιο πάνω, θεωρώ ότι και οι πέντε υποψήφιοι είναι σχεδόν ισάξιοι και οποιοσδήποτε θα μπορούσε να επιλεγεί από το Συμβούλιο για προαγωγή στη θέση του Ανώτερου Γραφέα». Αυτό, κατά την ορθή, όπως κρίνω, εισήγηση του αιτητή, ισοδυναμεί προς μη σύσταση. Ο αιτητής παραπέμπει στη νομολογία σύμφωνα με την οποία η ουσία της σύστασης βρίσκεται στη διατύπωση της γνώμης του ως προς τον καταλληλότερο (Βλ. Republic v. Haris (1985) 3 CLR 106, Δημοκρατία ν. Χριστοδούλου κ.α. (1998) 3 ΑΑΔ 327, Λεωνίδου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 385) που εδώ ελλείπει εντελώς. Ο Διευθυντής παρέμεινε ουδέτερος και, κατά συνέπεια το Συμβούλιο λειτούργησε χωρίς τη σύσταση του Διευθυντή ως προς τον κατά τη γνώμη του καταλληλότερο. (Βλ. συναφώς και τη Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 ΑΑΔ 695). Η αναφορά δε του Συμβουλίου στη συνέχεια πως είχε υπόψη του και «τις συστάσεις του Διευθυντή», απολήγει χωρίς περιεχόμενο. Όμως, οι συστάσεις του Διευθυντή είναι υποχρεωτικό στοιχείο κρίσης. Το προσδιορίζει ο κανονισμός 20(4)(α) της ΚΔΠ 111/96. Κατά την προαγωγή, το Συμβούλιο λαμβάνει υπόψη, μεταξύ άλλων βεβαίως, «αιτιολογημένες συστάσεις του Διευθυντή». Συναφώς, η άποψη των καθ' ων η αίτηση πως ο Διευθυντής «ναι μεν θα πρέπει να συστήσει ένα εκ των υποψηφίων» αλλά εδώ αφού όλοι ήταν περίπου του ίδιου επιπέδου ήταν αρκετό να αναφέρει, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι απεμπολεί το καθήκον του, ότι ήταν όλοι ικανοί για την κατάληψη της θέσης, δεν με βρίσκει σύμφωνο. Όπως δεν με βρίσκει σύμφωνο και η εισήγηση της ενδιαφερόμενης, που δέχεται κατά τα άλλως πως «η συγκεκριμένη αναφορά του Διευθυντή δεν περιείχε σύσταση», πως δεν ήταν υποχρεωτικό να εκφέρει γνώμη ο Διευθυντής ως προς τον καταλληλότερο. Η διαδικασία στοχεύει στην εξεύρεση του καταλληλότερου και, βεβαίως, το Συμβούλιο, στο τέλος αυτό θα πρέπει να κάμει. Αδιέξοδο τέτοιας μορφής δεν νοείται και για να καταλήξει, πρέπει να έχει και τις αιτιολογημένες συστάσεις του Διευθυντή που και εκείνος στο πλαίσιο της δικής του αρμοδιότητας, θα πρέπει να συγκεκριμενοποιήσει στη βάση των δεδομένων που νομίμως μπορεί να συνυπολογίσει. Αυτή η ουδετερότητα που τήρησε ο Διευθυντής απέληξε στην ανυπαρξία, ουσιαστικά, υποχρεωτικού στοιχείου κρίσης και συνιστά λόγο ακυρότητας.»
Οι καθ' ων η αίτηση επανεξέτασαν την πλήρωση της θέσης και, στις 3/12/2007, με νέα απόφασή τους, που λήφθηκε κι' αυτή τη φορά κατά πλειοψηφία, προήγαγαν και πάλι την Κλεοβούλου, αναδρομικά από τις 16/1/2006.
Το ενδιαφερόμενο μέρος, ως μη προαχθείς, καταχώρισε εναντίον της απόφασης την προσφυγή 95/2008. Ακυρώθηκε και πάλι η προαγωγή της Κλεοβούλου. (Βλ. Λουκής Καλαθάς ν. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού, υποθ. αρ. 95/2008 ημερ. 21/5/2009). Διαπιστώθηκε πως αντίθετα σε ότι η νομολογία υπαγορεύει, οι καθ' ων η αίτηση, έλαβαν υπόψη κατά την εν λόγω επανεξέταση, την απόδοση των υποψηφίων στις προφορικές συνεντεύξεις της αρχικής διαδικασίας, παρά το ότι τώρα τελούσαν υπό διαφορετική σύνθεση. Διαπιστώθηκε ακόμη ότι η σύσταση του Διευθυντή ήταν αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων.
Ακολούθησε δεύτερη επανεξέταση και νέα απόφαση των καθ' ων ημερ. 28/9/2009 για επαναπροαγωγή της Κλεοβούλου στην επίδικη θέση, αναδρομικά από 16/1/2006. Περαιτέρω, κατά την υπό αναφορά ημερομηνία, οι καθ' ων η αίτηση, αποφάσισαν την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στην παρούσα, σε υπεράριθμη θέση Ανώτερου Γραφέα από 1/10/2009 σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 29 των Όρων Υπηρεσίας Υπαλλήλων, Κανονισμών του 1996. Ταυτόχρονα δε επισήμαναν, πως η θέση θα θεωρείται ως υπεράριθμη μέχρι την κένωση μίας από τις 7 θέσεις Ανώτερου Γραφέα που υπάρχουν στην εγκεκριμένη οργανική διάρθρωση του ΣΥΛ και πως κατά κένωσή της, θα θεωρηθεί ότι αυτή καταλαμβάνεται από τον Λουκή Καλαθά και δεν θα προωθηθεί διαδικασία πλήρωσής της.
Η παρούσα προσφυγή στρέφεται κατά του σκέλους της πιο πάνω απόφασης που αφορά τον Λουκή Καλαθά.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή με τις γραπτές του αγορεύσεις (αρχική και απαντητική) προωθεί τους εξής ουσιαστικά λόγους ακύρωσης: (α) μη νόμιμη η προσβαλλόμενη απόφαση και (β) παραβίαση του Καν. 20 των περί Υδατοπρομήθειας (Δημοτικές και Άλλες Περιοχές) (Όροι Υπηρεσίας Υπαλλήλων) Κανονισμών των Συμβουλίων Υδατοπρομήθειας, Λευκωσίας, Λεμεσού, Λάρνακας και Αμμοχώστου του 1996, (Κ.Δ.Π. 111/96).
Από πλευράς των καθ' ων η αίτηση υποστηρίχθηκε η ορθότητα και νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Αναφορικά με τον υπό (α) πιο πάνω λόγο ακύρωσης, ο συνήγορος του αιτητή, αφού πρώτα παραπέμπει στο πρακτικό της κρίσιμης συνεδρίας των καθ' ων η αίτηση ημερ. 28/9/2009, όπου καταγράφεται ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε κατ' εφαρμογή των προνοιών του Καν. 29 των προαναφερθέντων Κανονισμών του 1996, εισηγείται, πως, κατά την άποψη του, δεν πληρούνταν στην προκείμενη περίπτωση οι προϋποθέσεις εφαρμογής του συγκεκριμένου Κανονισμού.
Η διαδικασία του Καν. 29, επισημαίνει, αποτελεί, όπως μαρτυρεί και ο ίδιος ο τίτλος του, εξαιρετική διαδικασία που αποβλέπει στην αποκατάσταση υπαλλήλων των οποίων η προαγωγή ακυρώθηκε με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η εξεταζόμενη περίπτωση, τονίζει, δεν είναι τέτοια. Το ενδιαφερόμενο μέρος Λουκής Καλαθάς δεν είχε ποτέ προαχθεί στην επίδικη θέση ώστε να ακυρωθεί η προαγωγή του και να μπορεί να τεθεί σε εφαρμογή ο Καν. 29. Το πρόσωπο που είχε προαχθεί στη θέση Ανώτερου Γραφέα, συνεχίζει η εισήγηση του συνηγόρου του αιτητή, ήταν η υποψήφια Κλεοβούλου. Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο απλά προσέβαλε δύο φορές την προαγωγή της και πέτυχε. Συνεπώς σε καμιά περίπτωση δεν τίθετο επί του προκειμένου θέμα αποκατάστασης του Λουκή Καλαθά σύμφωνα με τις διατάξεις του υπό αναφορά Κανονισμού.
Με όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω, προκύπτει με σαφήνεια ότι κατά τη δεύτερη επανεξέταση που έγινε στις 28/9/2009 οι καθ' ων η αίτηση με τη κανονική διαδικασία πλήρωσης της θέσης, αφού έλαβαν υπόψη και τη σύσταση του Διευθυντή που ήταν υπέρ της Λίζας Κλεοβούλου, προήγαγαν ξανά την ίδια αναδρομικά από 16/1/2006. Αναφορικά με το ενδιαφερόμενο μέρος Λουκή Καλαθά οι καθ' ων η αίτηση αποφάσισαν τα ακόλουθα:
«Καλαθάς Λουκής
Περαιτέρω, το Συμβούλιο αποφάσισε την προαγωγή του υποψήφιου Λουκή Καλαθά σε υπεράριθμη θέση Ανώτερου Γραφέα από 1/10/2009, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 29 των Όρων Υπηρεσίας Υπαλλήλων, Κανο0νισμών του 1996, Η θέση θα θεωρείται ως υπεράριθμη μέχρι την κένωση μίας από τις 7 θέσεις Ανώτερου Γραφέα που υπάρχουν στην εγκεκριμένη οργανική διάρθρωση του ΣΥΛ. Κατά την κένωση της θέσης θα θεωρηθεί ότι αυτή καταλαμβάνεται από τον Λ. Καλαθά και δεν θα προωθηθεί διαδικασία πλήρωσης της.»
Από πλευράς των καθ' ων η αίτηση, παρατέθηκαν οι πρόνοιες του Καν. 29 και εισηγήθηκαν απλώς τα ακόλουθα:
«Ενόψει των πιο πάνω ευσεβάστως υποβάλλω ότι ορθά προχώρησε το Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λεμεσού στην προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους σε υπεράριθμη θέση όπως επιτάσσουν οι αρχές της καλής πίστης και οι κανόνες της επιείκειας.»
Εξέτασα τις αντίστοιχες θέσεις. Κατά τη γνώμη μου οι πιο πάνω αιτιάσεις του συνηγόρου του αιτητή ευσταθούν. Τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης όπως έχουν παρατεθεί ανωτέρω, αλλά και οι ίδιες οι διατάξεις του Καν. 29 δεν αφήνουν οποιοδήποτε περιθώριο αμφιβολίας περί αυτού. Τις παραθέτω:
«29(1) Σε περίπτωση κατά την οποία η προαγωγή ενός υπαλλήλου σε μια θέση ακυρώνεται ύστερα από απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, το Συμβούλιο μπορεί, αν κατά την επανεξέταση δεν αποφασίσει την εκ νέου προαγωγή του στη θέση αυτή και εφόσο πληρούνται οι προϋποθέσεις οι οποίες ορίζονται στην παράγραφο(2), να αποφασίσει την προαγωγή ή την υπεράριθμη προαγωγή του, ανάλογα με το αν υπάρχει ή όχι κενή θέση, σε θέση στην οποία κατά πάσα λογική πιθανότητα θα προαγόταν, αν δεν γινόταν η προαγωγή του που ακυρώθηκε.
(2) Η δυνάμει της παραγράφου (1) εξουσία του Συμβουλίου ασκείται μόνον όταν αυτό πεισθεί ότι εν όψει της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας του υπαλλήλου και του αριθμού των κενών θέσεων οι οποίες πληρώθηκαν κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ της απόφασης του και της ακύρωσης αυτής, επηρεάστηκε πράγματι η σταδιοδρομία του υπαλλήλου.
(3) Ανεξάρτητα από οποιαδήποτε άλλη διάταξη στους παρόντες κανονισμούς όταν αποφασίζεται η υπεράριθμη προαγωγή ενός υπαλλήλου σε μια θέση δυνάμει της παραγράφου (1), ο υπάλληλος υπηρετεί σ' αυτή έχοντας όλα τα δικαιώματα και ωφελήματα της θέσης μέχρις ότου υπάρξει κενή θέση με τον ίδιο τίτλο, οπότε ο υπάλληλος την καταλαμβάνει με προαγωγή σ' αυτή.
(4) Όταν αποφασίζεται η προαγωγή ενός υπαλλήλου δυνάμει της παραγράφου (1) ή (3) η ισχύς της αρχίζει από την ημέρα από την οποία, κατά την κρίση του Συμβουλίου, θα προαγόταν αν δεν αποφασιζόταν η προαγωγή του που ακυρώθηκε.»
(Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου)
Ο Λουκής Καλαθάς (ενδιαφερόμενο μέρος) δεν ήταν πρόσωπο του οποίου η προαγωγή ακυρώθηκε ούτως ώστε να μπορεί να τυγχάνει εφαρμογής ο Καν. 29. Τούτο θα ίσχυε αν, για παράδειγμα, δεν προήγετο ξανά η Λίζα Κλεοβούλου και να εφαρμοστεί στη δική της περίπτωση ο Καν. 29 νοουμένου βέβαια ότι θα ικανοποιούνταν και οι υπόλοιπες προϋποθέσεις του Κανονισμού αυτού. (Βλ. μεταξύ άλλων Λοϊζος Παναγή ν. Δημοκρατίας υποθ. αρ. 1583/2006 17/9/2007 για ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 45 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, ως έχει τροποποιηθεί).
Ενόψει της πιο πάνω κατάληξης, που οδηγεί σε επιτυχία της προσφυγής, η εξέταση του δεύτερου λόγου ακύρωσης δεν κρίνεται αναγκαία.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα (πλέον ΦΠΑ αν υπάρχει) υπέρ του αιτητή και εναντίον των καθ' ων η αίτηση τα οποία θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ