|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(Υπόθεση Αρ. 1433/2010)
22 Ιανουαρίου, 2012
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Π. ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ ου η αίτηση.
- - - - - -
Π. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Ρ. Πασιουρτίδου για Α. Τριανταφυλλίδη, για το Καθ΄ ου η αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης του Πανεπιστημίου Κύπρου ημερ. 11.10.12, με την οποία έγινε δεκτός για εγγραφή στο πρώτο έτος Νομικής για το ακαδημαϊκό έτος 2010/2011 μόνο κατόπιν εγγράφου συγκαταθέσεως της Εθνικής Φρουράς.
Είχε υποβάλλει αίτηση για εισαγωγή στο Τμήμα Νομικής στην κατηγορία Κυπρίων με διπλή υπηκοότητα. Η Επιτροπή Σπουδών του Τμήματος Νομικής με Εσωτερικό σημείωμα ημερ. 1.9.10, εισηγήθηκε στην Επιτροπή Προπτυχιακών Σπουδών αναφορικά με τον αιτητή, ότι «η εισαγωγή του Στρατιώτη Θεόδωρου Αγγελίδη δεν είναι δυνατή για το ακαδημαϊκό έτος 2010/2011 λόγω των στρατολογικών του υποχρεώσεων». Προκύπτει από την αλληλογραφία του πατέρα και δικηγόρου του αιτητή με το Πανεπιστήμιο ότι ο αιτητής επέμεινε στο δικαίωμα εγγραφής και φοίτησης του για το τρέχον έτος 2010/2011 εκτελώντας παράλληλα και τη στρατιωτική του θητεία. Ακολούθησε εσωτερικό σημείωμα ημερ. 6.9.10 με το οποίο ο Προϊστάμενος Υπηρεσίας Σπουδών και Φοιτητικής Μέριμνας ενημέρωσε τα συναρμόδια όργανα του Πανεπιστημίου για το χειρισμό της αίτησης εισαγωγής του αιτητή. Ζητήθηκε η γνωμάτευση των νομικών συμβούλων του Πανεπιστημίου η οποία δόθηκε στις 11.10.2010 και κοινοποιήθηκε στον αιτητή με την πιο κάτω επιστολή ημερ. 11.10.2010 η οποία αποτελεί και την προσβαλλόμενη πράξη.
«Αίτηση Θεόδωρου Παύλου Αγγελίδη για φοίτηση στο Πανεπιστήμιο Κύπρου
Σε απάντηση της επιστολής σας με ημερομηνία 07 Σεπτεμβρίου 2010 αναφορικά με το πιο πάνω θέμα, επιθυμώ καταρχήν να απολογηθώ που καθυστέρησα να σας απαντήσω.
Επί του θέματος να αναφέρω ότι μετά από γνωμάτευση που πήραμε από τους Νομικούς Συμβούλους του Πανεπιστημίου Κύπρου, κύριο Μίκη Φλωρέντζο και κυρία Ριάνα Πασιουρτίδη προκύπτει ότι:
«Οι Κανόνες Σπουδών και Φοιτητικών Θεμάτων (Γενικοί Κανόνες Φοίτησης) δεν απαγορεύουν τη φοίτηση άρρενα παράλληλα με τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, αλλά παρέχουν το δικαίωμα σε αυτόν, εάν δεν μπορεί να φοιτήσει λόγω κατάταξής του στην Εθνική Φρουρά, να κρατήσει τη θέση για το Ακαδημαϊκό έτος που αρχίζει μετά την απόλυσή του.
Δεδομένου όμως ότι οι περί Πανεπιστημίου Κύπρου (Φοιτητικά Θέματα και Θέματα Σπουδών) Κανονισμοί του 2006 προνοούν ρητά ότι η παρακολούθηση των μαθημάτων είναι συνεχής και υποχρεωτική θεωρούμε εύλογο, εάν η θέση σας είναι ότι ο κύριος Θεόδωρος Αγγελίδης μπορεί να φοιτήσει κατά τη διάρκεια της θητείας του, όπως προσκομίσει γραπτή βεβαίωση με την οποία να βεβαιούται ότι θα μπορεί να παρακολουθεί τα μαθήματα τα οποία είναι υποχρεωτικά. Σε περίπτωση προσκόμισης τέτοιας βεβαίωσης από την Εθνική Φρουρά, δεν υπάρχει οποιοσδήποτε Κανόνας που να εμποδίζει την εγγραφή του στο Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Κύπρου.»
Το καθ΄ ου η αίτηση Πανεπιστήμιο εγείρει προδικαστική ένσταση ότι δεν προσβάλλεται εκτελεστή διοικητική πράξη, αφού η πιο πάνω επιστολή έχει πληροφοριακό χαρακτήρα. Με την προσβαλλόμενη απόφαση δεν έχουν παραχθεί οποιαδήποτε έννομα αποτελέσματα για τον αιτητή ο οποίος απλά ενημερώθηκε για την άποψη των νομικών συμβούλων του Πανεπιστημίου και συνεπώς η προσβαλλόμενη απόφαση, ως έχουσα γνωμοδοτικό χαρακτήρα, στερείται εκτελεστότητας. Η ένσταση δεν ευσταθεί. Ο αιτητής είχε υποβάλει αίτηση τον Απρίλιο του 2010 για πρώτη εγγραφή του ως φοιτητής το ακαδημαϊκό έτος 2010-2011 και ανέμενε απάντηση. Το παράρτημα Β στην ένσταση στο οποίο παραπέμπει το Πανεπιστήμιο και που θεωρεί ως απορριπτική απόφαση, ενσωματώνει απλά εισήγηση της Επιτροπής Σπουδών του τμήματος Νομικής προς την Επιτροπή Προπτυχιακών Σπουδών. Δεν φαίνεται να λήφθηκε με αυτό τελική απόφαση για την περίπτωση του αιτητή. Προδήλως, αποτελεί εσωτερικό σημείωμα που δεν εξωτερικεύθηκε ούτε κοινοποιήθηκε στον αιτητή ώστε να παράγει οποιεσδήποτε συνέπειες. Αντιθέτως, τα παρατήματα Γ-ΣΤ (ένσταση) που ακολούθησαν, αποκαλύπτουν ότι το θέμα απασχόλησε και άλλα όργανα του Πανεπιστημίου και ότι το αίτημα για εγγραφή δεν είχε ακόμη απαντηθεί. Εχω την άποψη ότι η επίδικη απάντηση του Αντιπρύτανη Ακαδημαϊκών Υποθέσεων είναι το μόνο έγγραφο στο διοικητικό φάκελο που φαίνεται να ενσωματώνει μια τελική απόφαση επί της αιτήσεως που είχε υποβάλει ο αιτητής, θετική υπό συγκεκριμένο όρο εισδοχής και ληφθείσα αρμοδίως από τον πρόεδρο της Επιτροπής Προπτυχιακών Σπουδών. Φρονώ, συνεπώς, ότι η εκτελεστότητα της απόφασης δεν αναιρείται εκ του γεγονότος ότι βρίσκεται σε ταύτιση με την προηγηθείσα γνωμάτευση και ότι η εγγραφή του αιτητή θα τελούσε υπό την αίρεση της προσκόμισης βεβαίωσης από την Εθνική Φρουρά.
Το Πανεπιστήμιο προβάλλει και δεύτερη προδικαστική ένσταση με την οποία εισηγείται ότι η προσφυγή έχει καταστεί άνευ αντικειμένου. Η υπό εξέταση αίτηση αφορούσε εγγραφή του αιτητή για φοίτηση στο ακαδημαϊκό έτος 2010-2011 που έχει ήδη παρέλθει. Είναι δεκτό ότι ο αιτητής έχει εγγραφεί στο Πανεπιστήμιο Κύπρου ως φοιτητής για το τρέχον ακαδημαϊκό έτος 2012-13.
Εύλογα τίθεται εδώ θέμα κατάργησης του αντικειμένου της δίκης αφού έχει διαρρεύσει ο χρόνος στον οποίο αφορούσε η προσβαλλόμενη απόφαση και ο αιτητής δεν φαίνεται να επωφελείται από τυχόν ακύρωση της εν λόγω απόφασης.
Η πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας Γεώργιος Μ. Μιχαηλίδης ν. Δημοκρατίας, ΑΕ 27/2008, ημερ. 24.1.11 πραγματεύεται παρόμοιο θέμα ως εξής:
«Αναφορικά με διοικητικές πράξεις περιορισμένης χρονικής ισχύος, όπως είναι η δική μας περίπτωση, σχετική είναι η υπόθεση Αφρόκηπος Λτδ. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 281 και το πιο κάτω απόσπασμα από το σύγγραμμα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959 σελ. 242-243:
«δδ΄. Πράξεις Περιωρισμένης χρονικής ισχύος. Διοικητική πράξις, ισχύουσα εφ' ωρισμένον χρονικόν διάστημα, παραδεκτώς προσβάλλεται δι' αιτήσεως ακυρώσεως και μετά την παρέλευσιν του χρονικού διαστήματος καθ' ον ίσχυσεν, εφ' όσον κατέλιπε διοικητικής φύσεως συνεπείας, ων την άρσιν διώκει η αίτησις. Εφ' όσον όμως η προσβαλλόμενη πράξις δεν ίσχυεν πλέον κατά τον χρόνον της καταθέσεως της αιτήσεως ακυρώσεως, ουδέ διετήρησε διοικητικής φύσεως αποτελέσματα έναντι του αιτούντος, δεν προσβάλλεται παραδεκτώς και η αίτησις στερείται αντικειμένου. Η πλέον πρόσφατος όμως νομολογία προσανατολίζεται προς την άποψιν, ότι εφ' όσον η προσβαλλομένη πράξις εφηρμόσθη και παρήγαγεν αποτέλεσμα καθ' ον χρόνον ίσχυσεν, παραδεκτώς προσβάλλεται δι' αιτήσεως ακυρώσεως, έστω και αν κατά την συζήτησιν έχη λήξει η ισχύς ταύτης, εφ' όσον δεν ήρθησαν τα κατά τον χρόνον της ισχύος της παραχθέντα έννομα αποτελέσματα.»
Στην υπόθεση Στράκκα Λτδ. ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 643, αναφορικά με την κατάργηση της δίκης λόγω ελλείψεως αντικειμένου, στη σελ. 651 λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Αποτελεί βασική αρχή του διοικητικού δικαίου ότι η δίκη καταργείται για διάφορους λόγους στους οποίους περιλαμβάνεται η έλλειψη αντικειμένου. Κατά κανόνα η προσφυγή δεν μπορεί να προωθηθεί και πρέπει να διαγραφεί αν μετά την καταχώρηση και πριν την εκδίκασή της επισυμβούν γεγονότα που έχουν ως συνέπεια την εξαφάνιση του αντικειμένου της, όπως π.χ. η ρητή ανάκληση της προσβαλλόμενης πράξης στο σύνολό της, η σιωπηρά ανάκλησή της η οποία εξυπακούεται από νέα πράξη του ίδιου οργάνου που ρυθμίζει το ίδιο θέμα και η πλήρης ικανοποίηση της αξίωσης του αιτητή. Στις περιπτώσεις αυτές η δίκη καταργείται γιατί η συνέχισή της δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό. Στην περίπτωση όμως που έχουν προκύψει στον αιτητή ζημιογόνες συνέπειες από την προσβαλλόμενη διοικητική πράξη ή παράλειψη ενώ αυτή βρισκόταν ακόμα σε ισχύ, η δίκη δεν καταργείται. Εναπόκειται, βέβαια, στον εκάστοτε αιτητή να αποδείξει ότι έχουν ήδη προκύψει σ' αυτόν ζημιογόνες συνέπειες από την προσβαλλόμενη πράξη πριν την ανάκλησή της ή την ικανοποίηση της αξίωσής του και συντρέχει, επομένως, λόγος για τη συνέχιση της δίκης.»
Στην προκειμένη περίπτωση ο αιτητής δεν τοποθετήθηκε ξεκάθαρα επί του θέματος ούτε απέδειξε οποιοδήποτε ζημιογόνο κατάλοιπο από την επίδικη απόφαση. Το όσα αναφέρθηκαν στο στάδιο των διευκρινίσεων σχετικά με τη φοίτηση του αιτητή σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο έπρεπε να είχαν δικογραφηθεί και εν πάση περιπτώσει δεν στοιχειοθετούν, έστω εκ πρώτης όψεως, κατάλοιπο ζημιάς έχουσας άμεση συνάφεια με την προσβαλλόμενη απόφαση.
Ενόψει των πιο πάνω αποφαίνομαι ότι η προσφυγή έχει καταστεί άνευ αντικειμένου και ενόψει τούτου απορρίπτεται.
Υπέρ του καθ΄ ου η αίτηση Πανεπιστημίου και εναντίον του αιτητή επιδικάζονται €800 έξοδα πλέον ΦΠΑ αν υπάρχει.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.