|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΣΘΕΙΣΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ 1440/2008
ΚΑΙ 1535/2008
11 Νοεμβρίου, 2011
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Υπόθεση αρ. 1440/2008
ΣΑΒΒΑΣ ΙΕΖΕΚΙΗΛ
Αιτητής
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ' ης η αίτηση
.........................
Υπόθεση αρ. 1535/2008
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΥΡΟΓΙΑΚΟΥΜΟΥ
Αιτητής
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ' ης η αίτηση
...............................
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον αιτητή στην 1440/2008
Κ. Χρυσοστομίδης, για τον αιτητή στην 1535/2008
Ζ. Κυριακίδου (κα) Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την καθ' ης η αίτηση
Ασπ. Σοφοκλέους (κα) για τα ενδιαφερόμενα μέρη Λοΐζο Λοΐζου και Κώστα Παπαγεωργίου
............................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Οι παρούσες προσφυγές συνεκδικάστηκαν αφού έχουν κοινό πραγματικό και νομικό υπόβαθρο. Προσβάλλουν τη νομιμότητα της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής η ΕΔΥ), ημερ. 5/5/2008, με την οποία προάχθηκαν στη μόνιμη θέση Συντηρητή Δασών Α΄, Τμήμα Δασών από 15/5/2008, τα ενδιαφερόμενα μέρη Λ. Λοϊζου και Κ. Παπαγεωργίου.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος με επιστολή του προς τον Πρόεδρο της ΕΔΥ, ημερ. 20/2/2008 ζήτησε την πλήρωση δυο κενών μόνιμων θέσεων Συντηρητή Δασών Α΄, Τμήμα Δασών. Επειδή σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας οι θέσεις ήταν προαγωγής, η ΕΔΥ στη συνεδρία της ημερ. 6/3/2008, αποφάσισε να επιληφθεί του θέματος της πλήρωσής τους σε ημερομηνία που θα οριζόταν αργότερα και στη συνεδρία να κληθεί να παραστεί και ο Διευθυντής του Τμήματος Δασών.
Στη συνεδρία της ΕΔΥ ημερ. 5/5/2008 παρέστη ο Διευθυντής του Τμήματος Δασών, ο οποίος αφού πρώτα μελέτησε τους προσωπικούς φακέλους και τις υπηρεσιακές εκθέσεις των υποψηφίων, σύστησε για προαγωγή τα ενδιαφερόμενα μέρη. Στη σύστασή του ο Διευθυντής του Τμήματος Δασών ανέφερε τα εξής:
«Γνωρίζω προσωπικά όλους τους υποψηφίους για πάρα πολλά χρόνια. Προκειμένου όμως να προβώ στη σύστασή μου, έχω πάρει στοιχεία και πληροφορίες και από τους κατά καιρούς Προϊσταμένους τους. Έχω, επίσης, μελετήσει τα στοιχεία τόσο των Προσωπικών Φακέλων όσο και τα στοιχεία των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων.
Έχοντας υπόψη τα αντικειμενικά στοιχεία κρίσης που απορρέουν από τη μελέτη των Υπηρεσιακών Φακέλων των υποψηφίων, τις ικανότητές τους και γενικά την προσφορά τους στο Τμήμα, και αφού έλαβα υπόψη μου τα καθιερωμένα κριτήρια, αξία-προσόντα-αρχαιότητα, στο σύνολό τους, τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης, την καταλληλότητα των υποψηφίων γι' αυτήν καθώς και την κατοχή του πλεονεκτήματος που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας, συστήνω για προαγωγή τους Λοΐζου Λοΐζο και Παπαγεωργίου Κώστα.
Όσον αφορά την αξία των υποψηφίων, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις με έμφαση τα τελευταία πέντε χρόνια, οι Λοΐζου Λοΐζος και Παπαγεωργίου Κώστας υπερέχουν των άλλων υποψηφίων.
Όσον αφορά τα προσόντα, οι συστηνόμενοι έτυχαν μετεκπαίδευσης στο Διεθνές Κέντρο Μεσογειακών Αγρονομικών Σπουδών, απ' όπου πήραν τον τίτλο του «Master» στη διαχείριση Ανανεώσιμων Φυσικών Πόρων και επομένως, κατέχουν το πλεονέκτημα που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας. Το πλεονέκτημα κατέχουν επίσης και όλοι οι άλλοι υποψήφιοι.
Όσον αφορά την αρχαιότητα, τόσο οι συστηνόμενοι όσο και οι άλλοι υποψήφιοι κατέχουν τη θέση του Συντηρητή Δασών απο 1.11.2001. Ο Μαυρογιάκουμος Ανδρέας υπερέχει σε αρχαιότητα έναντι του συστηνόμενου Λοΐζου Λοΐζου κατά τρεις περίπου μήνες, όσον αφορά την ημερομηνία πρώτου διορισμού τους, υστερεί, όμως, έναντι του, έστω και οριακά, σε αξία και δεν υπερέχει σε προσόντα. Οι υποψήφιοι Μαυρογιάκουμος Ανδρέας και Χωραττάς Αντώνης υπερτερούν σε αρχαιότητα έναντι του συστηνόμενου Παπαγεωργίου Κώστα, αλλά υστερούν σε αξία και δεν υπερέχουν σε προσόντα.
Συμπερασματικά, αφού προέβηκα σε μια συλλογική σύγκριση όλων των υποψηφίων και συνεκτίμησα όλα τα στοιχεία κρίσης, αξία-προσόντα-αρχαιότητα, όπως τα έχω αναλύσει πιο πάνω, θεωρώ τους Παπαγεωργίου Κώστα και Λοΐζου Λοΐζο ως τους πιο κατάλληλους για να αναλάβουν τα καθήκοντα των υπό πλήρωση θέσεων.»
Σημειώνεται ότι η ΕΔΥ δεν συμπεριέλαβε τον αιτητή Σάββα Ιεζεκιήλ (προσφ. αρ. 1440/2008) ανάμεσα στους προσοντούχους υποψηφίους για προαγωγή στις εν λόγω θέσεις. Έκρινε ότι αυτός δεν κατείχε τα απαιτούμενα από το οικείο σχέδιο υπηρεσίας προσόντα, συγκεκριμένα δεν ικανοποιούσε την στην παράγραφο (3) του σχεδίου απαιτούμενη πολύ καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας με την αιτιολογία ότι «δε διαθέτει οποιοδήποτε τεκμήριο κατοχής της».
Στη συνέχεια η ΕΔΥ ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Αφού εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους προσωπικούς φακέλους και φακέλους των υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων και έλαβε επίσης υπόψη τη σύσταση του Διευθυντή του Τμήματος Δασών, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερείχαν των άλλων υποψηφίων, με βάση το σύνολο των καθιερωμένων κριτηρίων (αξία-προσόντα-αρχαιότητα), τα επέλεξε ως τα πιο κατάλληλα και αποφάσισε την προαγωγή τους στις επίδικες θέσεις από 15/5/2008.
Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα των πρακτικών της συνεδρίας ημερ. 5/5/2008, στο οποίο η ΕΔΥ αιτιολογεί την απόφαση της σ' ό,τι αφορά την επιλογή των ενδιαφερομένων μερών:
«.................................................................................................................
Η Επιτροπή, επιλέγοντας το Λοΐζου Λοΐζο, έλαβε υπόψη ότι αυτός όσον αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις με έμφαση αυτές των τελευταίων χρόνων, στις οποίες αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, υπερτερεί των άλλων υποψηφίων που δεν επιλέγηκαν (οριακά έναντι των Μαυρογιάκουμου Ανδρέα και Χωραττά Αντώνη, 37.3 και 38.2 και σημαντικά έναντι του Νικολάου Κωνσταντίνου, 31.9 με 38.2). Όσον αφορά την αρχαιότητα υστερεί μόνον έναντι του Μαυρογιάκουμου, με τον οποίο γίνεται ιδιαίτερη σύγκριση παρακάτω. Επιπλέον, ο επιλεγείς κατέχει το πλεονέκτημα που προβλέπεται από το Σχέδιο Υπηρεσίας, το οποίο κατέχουν και όλοι οι άλλοι υποψήφιοι, και διαθέτει την υπέρ του σύσταση του Διευθυντή, η οποία συνάδει με τα στοιχεία των Φακέλων.
Επιλέγοντας το Λοΐζου, η Επιτροπή δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι αυτός υστερεί σε αρχαιότητα έναντι του Μαυρογιάκουμου κατά τρεις περίπου μήνες στη θέση πρώτου διορισμού τους, εντούτοις ο επιλεγείς υπερτερεί, έστω και οριακά, σ' ότι αφορά την αξία, όπως αυτή αναφέρεται πιο πάνω, δεν υστερεί σε προσόντα και, επιπλέον, έχει υπέρ του τη σύσταση του Διευθυντή.
Ως εκ τούτου, σε μια συνεκτίμηση όλων των στοιχείων, η Επιτροπή έκρινε ότι η οριακή υπεροχή του Μαυρογιάκουμου σε αρχαιότητα δεν μπορεί από μόνη της να κλίνει την πλάστιγγα υπέρ του.
Η Επιτροπή, επιλέγοντας τον Παπαγεωργίου Κωστάκη, έλαβε υπόψη ότι αυτός, όσον αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση αυτές των τελευταίων χρόνων, στις οποίες αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, υπερτερεί των άλλων υποψηφίων, παρουσιάζοντας καθόλα εξαίρετη υπηρεσιακή εικόνα, κατέχει το πλεονέκτημα που προβλέπεται από το Σχέδιο Υπηρεσίας, το οποίο κατέχουν και όλοι οι άλλοι υποψήφιοι και, επιπλέον διαθέτει την υπέρ του σύσταση του Διευθυντή, η οποία συνάδει με τα στοιχεία των Φακέλων.
Επιλέγοντας τον Παπαγεωργίου, η Επιτροπή δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι αυτός υστερεί σε αρχαιότητα έναντι των Μαυρογιάκουμου Ανδρέα και Χωραττά Αντώνη, λόγω του ότι η παρούσα του θέση είναι και η θέση πρώτου διορισμού του. Εντούτοις ο επιλεγείς υπερτερεί έναντι αυτών αισθητά σε αξία, αξιολογηθείς ως καθόλα εξαίρετος, δεν υστερεί σε προσόντα και, επιπλέον, διαθέτει τη σύσταση του Διευθυντή. Ως εκ τούτου, σε μια συνεκτίμηση όλων των στοιχείων, η Επιτροπή έκρινε ότι ο Παπαγεωργίου είναι καταλληλότερος για προαγωγή.»
Οι πιο πάνω προαγωγές δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 18/7/2008 με αποτέλεσμα την καταχώρηση των παρούσων προσφυγών στις 9/9/2008 και 26/9/2008 αντίστοιχα.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Προσφυγή αρ. 1440/2008 του αιτητή Σάββα Ιεζεκιήλ
Με τη γραπτή του αγόρευση (αρχική και απαντητική) ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή προωθεί τους εξής ουσιαστικά λόγους ακύρωσης: (α) πάσχει η επίδικη απόφαση στο προπαρασκευαστικό της στάδιο λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας και πλάνης, και (β) πάσχει και η τελική απόφαση της ΕΔΥ επίσης λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας αλλά και αιτιολογίας.
Η ευπαίδευτη συνήγορος της καθ' ης η αίτηση εγείρει με τη γραπτή της αγόρευση προδικαστική ένσταση ισχυριζόμενη ότι ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον προσβολής της επίδικης απόφασης αφού ο ίδιος κρίθηκε μη προσοντούχος. Διαζευκτικά της πιο πάνω ένστασης υποστηρίζει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης.
Η ευπαίδευτη συνήγορος των ενδιαφερομένων μερών εισηγείται από την πλευρά της την απόρριψη της προσφυγής γιατί ο αιτητής απέτυχε να στοιχειοθετήσει οποιοδήποτε από τους λόγους ακύρωσης,.
Προσφυγή αρ. 1535/2008 του αιτητή Α. Μαυρογιάκουμου
Στη γραπτή τους αγόρευση οι ευπαίδευτοι δικηγόροι του αιτητή διατυπώνουν για εξέταση από το Δικαστήριο σειρά νομικών σημείων με τα οποία προβάλλονται οι ακόλουθες θέσεις:
(α) Παραποίηση του εντύπου της ετήσιας έκθεσης αξιολόγησης του αιτητή για το έτος 2005. Στέρηση του δικαιώματος του αιτητή να υποβάλει ένσταση σε σχέση με την υπό αναφορά παραποιημένη έκθεση,
(β) Αναιτιολόγητη, παράνομη και άκυρη η σύσταση του Διευθυντή υπέρ των ενδιαφερομένων μερών,
(γ) Αγνοήθηκε η αρχαιότητα του αιτητή χωρίς αιτιολογία,
(δ) παράλειψη επιλογής του καλύτερου υποψήφιου. Παραγνώριση της υπεροχής του αιτητή στο σύνολο των καθιερωμένων κριτηρίων (αξία, προσόντα, αρχαιότητα). Δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στις υπηρεσιακές εκθέσεις,
(ε) παράνομη και/ή ανεπαρκής η αιτιολογία της τελικής απόφασης της ΕΔΥ για προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών, και
(στ) παραβίαση της αρχής της ισότητας και της αρχής της ίσης μεταχείρισης.
Από πλευράς της καθ' ης η αίτηση τίθεται ζήτημα παραβίασης του Καν. 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962. Προβάλλεται ειδικότερα, ότι ο αιτητής δε δύναται να εγείρει τους υπό (α), (γ), (ε) και (στ) λόγους ακύρωσης καθώς και τον ισχυρισμό ότι δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στις υπηρεσιακές εκθέσεις, καθότι τέτοιοι λόγοι και ισχυρισμοί δεν προβάλλονται ούτε στοιχειοθετούνται στα νομικά σημεία της αίτησης ακύρωσης όπως απαιτεί ο συγκεκριμένος κανονισμός. Διαζευκτικά της πιο πάνω ένστασης η συνήγορος της καθ' ης η αίτηση υποστηρίζει την ορθότητα και νομιμότητα της επίδικης απόφασης.
Από πλευράς των ενδιαφερομένων μερών απορρίπτονται όλοι οι πιο πάνω ισχυρισμοί και ζητείται η απόρριψη της προσφυγής.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Προσφυγή αρ. 1440/2008 του αιτητή Σάββα Ιεζεκιήλ
Προδικαστική ένσταση
Έχει υποβληθεί προδικαστικά, εκ μέρους της καθ' ης η αίτηση, ότι ο αιτητής δεν νομιμοποιείται να προσβάλει την επίδικη απόφαση, καθότι κρίθηκε ότι δεν κατέχει το απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης προσόν της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας. Κατά τη γνώμη μου η ένσταση δεν ευσταθεί. Η θέση του αιτητή είναι ότι κατέχει το συγκεκριμένο προσόν. Αφού επομένως το επίδικο ζήτημα στην προσφυγή, είναι ακριβώς αν ορθά έκρινε η ΕΔΥ ότι ο αιτητής δεν κατέχει το συγκεκριμένο προσόν, αυτός δεν στερείται του αναγκαίου εννόμου συμφέροντος προώθησης της προσφυγής. Το εγειρόμενο ζήτημα αφορά στην ουσία της υπόθεσης και θα πρέπει να εξεταστεί. (Βλ. μεταξύ άλλων Χρυσοστόμου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 316).
Αναφορικά με τον (α) πιο πάνω λόγο, ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή υποστηρίζει ειδικότερα τα ακόλουθα:
(ι) πάσχει η επίδικη απόφαση στο προπαρασκευαστικό της στάδιο, καθότι η ΕΔΥ αποφάσισε στη συνεδρία της στις 5/5/2008, χωρίς τη δέουσα έρευνα, να αποκλείσει τον αιτητή από την περαιτέρω διαδικασία πλήρωσης της επίδικης θέσης, κρίνοντας ότι δήθεν δεν είναι προσοντούχος γιατί δεν διαθέτει οποιοδήποτε τεκμήριο κατοχής της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας,
(ιι) πάσχει η επίδικη απόφαση στο προπαρασκευαστικό της στάδιο, και για ένα ακόμη λόγο. Η απόφαση της ΕΔΥ στην ίδια πιο πάνω συνεδρία της, ότι αιτητής δεν κατέχει την απαιτούμενη από το σχέδιο υπηρεσίας πολύ καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας, είναι αποτέλεσμα πραγματικής πλάνης. Πάρθηκε χωρίς να ληφθούν υπόψη σημαντικά στοιχεία σε σχέση με τον αιτητή, τα οποία βρίσκονταν ενώπιον της ΕΔΥ και αποδείκνυαν ακριβώς το αντίθετο. Συγκεκριμένα τονίζεται, πως η ΕΔΥ παρέλειψε στην παρούσα περίπτωση να λάβει υπόψη της τα εξής:
(α) ότι ο αιτητής, από το 2005 έως και το 2008, πρόσθετα προς τα καθήκοντά του, ορίζεται ως επισκέπτης καθηγητής αλλά και ως εξωτερικός εξεταστής στο Δασικό Κολλέγιο Κύπρου όπου επίσημη γλώσσα διδασκαλίας είναι η αγγλική. Διδάσκει δηλαδή και εξετάζει τους μελλοντικούς δασονόμους στην αγγλική γλώσσα. Η πιο πάνω απασχόληση του αιτητή, που υποστηρίζεται και από σχετική βεβαίωση ημερ. 6/5/2008 (Παράρτημα Χ1 στη γραπτή αγόρευση του αιτητή), υποδεικνύει ο συνήγορος του, καθιστά ολοφάνερη την από μέρους του κατοχή της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας, ειδικότερα αν ληφθεί υπόψη πως οι απόφοιτοι του Κολλεγίου θεωρούνται ότι κατέχουν το εν λόγω προσόν,
(β) ότι στις 5/4/2008 ο αιτητής έγινε κάτοχος πιστοποιητικού ΤΟΕFL με συνολικό βαθμό 563 και
(γ) ότι ενόψει των πιο πάνω δε φαίνεται να προέβηκε η ΕΔΥ σε δέουσα έρευνα στο κατά πόσο ο αιτητής κατείχε την πολύ καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας και ούτε αιτιολόγησε δεόντως γιατί δεν την κατέχει.
Αναφορικά με το κατά πόσο ο αιτητής ικανοποιούσε την εν λόγω απαίτηση του σχεδίου υπηρεσίας η ΕΔΥ στην απόφαση της ημερ. 5/5/2008 ανάφερε τα εξής:
«Όσον αφορά την επίσης απαιτούμενη από το Σχέδιο Υπηρεσίας πολύ καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας, η Επιτροπή με βάση τα ενώπιον της στοιχεία, έκρινε ότι οι υποψήφιοι με α/α 3 έως 7 του καταλόγου αρχαιότητας την κατέχουν κατά τεκμήριο, επειδή φοίτησαν σε Αγγλόφωνα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ενώ ο υποψήφιος με α/α 2 Ιεζεκιήλ Σάββα, δε διαθέτει οποιοδήποτε τεκμήριο κατοχής της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας και, ως εκ τούτου, κρίνεται ως μη προσοντούχος και δεν λαμβάνεται υπόψη στην παρούσα διαδικασία».
Έχει νομολογηθεί ότι η πρωτογενής αξιολόγηση της κατοχής ή μη των προσόντων από ένα υποψήφιο ανήκει στο διορίζον όργανο. (Βλ. Συμεωνίδου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 145, Θεοδοσιάδου ν. ΡΙΚ (2001) 3 Α.Α.Δ. 143 και Χαραλάμπους κ.α. ν. Δημοκρατίας κ.α. (2004) 3 Α.Α.Δ. 481). Στα πλαίσια δε του δικαστικού ελέγχου της κρίσης του διορίζοντος οργάνου, το Δικαστήριο εξετάζει μόνο κατά πόσο με βάση το ενώπιον του υλικό, το διορίζον όργανο εύλογα μπορούσε να καταλήξει στο επίδικο συμπέρασμα. (Βλ. Petsas v. Republic, 3 R.S.C.C. 60, 63). Έχει επίσης νομολογιακά καθιερωθεί ότι όπου το σχέδιο υπηρεσίας απαιτεί γνώση μιας ξένης γλώσσας σε συγκεκριμένο επίπεδο η γνώση αυτή τεκμηριώνεται από την ευχέρεια χρήσης στον επιθυμητό βαθμό τόσο του προφορικού όσο και του γραπτού λόγου. (Χατζηγιάννη κ.α. ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 317, 337). Στην προκείμενη περίπτωση, τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία, καταδεικνύουν, πως η βεβαίωση υπό (α) πιο πάνω του Διευθυντή του Τμήματος Δασών την οποία επικαλείται ο αιτητής ως απόδειξη της από μέρους του κατοχής της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας, δεν ήταν ενώπιον της ΕΔΥ κατά το χρόνο λήψης της επίδικης απόφασης και ως εκ τούτου δεν μπορούσε να ληφθεί υπόψη. Όπως διαπιστώνεται από το φάκελο του Δικαστηρίου, αυτή προσκομίστηκε για πρώτη φορά από το συνήγορο του αιτητή με τη γραπτή του αγόρευση. Βέβαια η απασχόληση του αιτητή ως καθηγητή και εξεταστή στο Δασικό Κολλέγιο Κύπρου προκύπτει ως δεδομένη από το ενώπιον του Δικαστηρίου υλικό και δεν αμφισβητείται. Το κατά πόσο αυτή τεκμηριώνει ή όχι είτε από μόνη της είτε σε συνδυασμό με άλλα γεγονότα τον απαιτούμενο βαθμό της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας, ήταν θέμα για την ΕΔΥ να αποφασίσει. Όμως δεν φαίνεται να εξετάστηκε ή να λήφθηκε υπόψη αυτό το γεγονός, ότι δηλαδή ο αιτητής δίδασκε και ήταν εξεταστής στο Δασικό Κολλέγιο στην αγγλική γλώσσα, ιδιαίτερα ενόψει του ισχυρισμού του αιτητή ότι οι απόφοιτοι του εν λόγω Κολλεγίου θεωρούνται ότι ικανοποιούν την απαίτηση της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας.
Σε περιπτώσεις όπως η παρούσα, όπου οι επίδικες θέσεις είναι θέσεις προαγωγής, τυγχάνει εφαρμογής το άρθρο 35(2)(β) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, (Ν. 1/90 όπως έχει τροποποιηθεί), το οποίο καθιστά αναγκαία την ύπαρξη των προβλεπομένων προσόντων του σχεδίου υπηρεσίας, τόσο κατά το στάδιο της υποβολής, από την αρμόδια αρχή της πρότασης για πλήρωση της θέσης, όσο και κατά το στάδιο λήψης της απόφασης. Οι πρόνοιες του υπό αναφορά άρθρου έχουν ως εξής:
«35.(2) Κανένας δημόσιος υπάλληλος δεν προάγεται σε άλλη θέση, εκτός αν -
(β) κατέχει τα προσόντα που προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας για τη θέση κατά το χρόνο κατά τον οποίο λήφθηκε από την Επιτροπή η πρόταση για την πλήρωση της θέσης και κατά το χρόνο που λαμβάνεται η απόφαση.»
Στην υπό εξέταση υπόθεση, η ημερομηνία κατά την οποία η ΕΔΥ έλαβε την πρόταση της αρμόδιας αρχής για πλήρωση των επίδικων θέσεων ήταν η 20/2/2008. Καθίσταται λοιπόν εμφανές, σύμφωνα με τα όσα έχουν αναφερθεί, ότι ο αιτητής δεν είχε αποκτήσει το προαναφερθέν πιστοποιητικό TOEFL μέχρι την εν λόγω ημερομηνία και ως εκ τούτου ήταν εύλογο για την ΕΔΥ να μην το λάβει υπόψη. Από το ερυθρό 147 του φακέλου του, που έχει κατατεθεί στο Δικαστήριο ως τεκμ. 1, προκύπτει ότι το συγκεκριμένο πιστοποιητικό φέρει ημερομηνία 30/4/2008 και λήφθηκε από την ΕΔΥ κατά την ημερομηνία λήψης της επίδικης απόφασης δηλαδή στις 5/5/2008.
Όμως με βάση τα όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω παραμένει το γεγονός ότι η καθ' ης η αίτηση δε φαίνεται να έχει προβεί στη δέουσα έρευνα αλλ' ούτε έχει αιτιολογήσει γιατί τα καθήκοντα του αιτητή ως καθηγητή και εξεταστή στο Δασικό Κολλέγιο, οι απόφοιτοι του οποίου, σύμφωνα με τον ισχυρισμό του, θεωρούνται ότι κατέχουν την πολύ καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας, δεν ήταν αρκετά για να θεωρείται ότι και ο αιτητής ικανοποιεί αυτή την απαίτηση του σχεδίου υπηρεσίας. Η αιτιολογία που δόθηκε είναι απλώς ότι «δε διαθέτει οποιοδήποτε τεκμήριο κατοχής της πολύ καλή γνώσης της αγγλικής γλώσσας». Όμως, σύμφωνα και με τη νομολογία, το τεκμήριο κατοχής δεν είναι ο μόνος τρόπος για να θεωρηθεί ένας υποψήφιος ότι ικανοποιεί την απαίτηση του σχεδίου υπηρεσίας αλλά το θέμα εξετάζεται μετά από δέουσα έρευνα, με βάση τα γεγονότα της κάθε υπόθεσης.
Ενόψει όλων των πιο πάνω καταλήγω ότι στοιχειοθετείται λόγος ακύρωσης στην προσφυγή 1440/2008 λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας και αιτιολογίας.
Προσφυγή αρ. 1535/2008 του αιτητή Α. Μαυρογιάκουμου
(α) Προδικαστική ένσταση
Αρχίζοντας από το προδικαστικό ζήτημα που έθεσε η καθ' ης η αίτηση, της παραβίασης του Καν. 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, ότι δηλαδή δεν δικαιούται λόγω μη δικογράφησης να προωθεί ο αιτητής τους ισχυρισμούς που αναφέρει στις παραγράφους (α) (γ) (ε) και (στ), όπως τους συνόψισα πιο πάνω, κρίνω πως αυτό δεν ευσταθεί. Στην υπόθεση Βαρνάβας Νικολάου και Υιοί Λτδ. ν. Δημοκρατίας (1995) 4 (Γ) Α.Α.Δ. 1627 αποφασίστηκε ότι με την αγόρευση του ο αιτητής δεν μπορεί να επεκτείνεται σε γεγονότα άλλα από αυτά που διατυπώνονται στην αίτηση, εκτός βέβαια αν είναι λόγοι δημόσιας τάξης που μπορούν να εγερθούν και αυτεπάγγελτα από το ίδιο το Δικαστήριο. Η αρχή αυτή διατυπώθηκε και σε αποφάσεις της Ολομέλειας. (Βλ. μεταξύ άλλων Latomia Estate Ltd κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2001) 3 (Β) Α.Α.Δ. 672).
Το θέμα αυτό διέπεται από τον Καν. 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού σε σχέση με τον οποίο στην προαναφερθείσα υπόθεση Latomia Estate Ltd. κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, σελ. 685-686 αναφέρθηκαν μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
«Η αιτιολόγηση των νομικών σημείων πάνω στα οποία βασίζεται μια προσφυγή είναι απαραίτητη για την εξέταση από ένα Διοικητικό Δικαστήριο των λόγων που προσβάλλουν τη νομιμότητα μιας διοικητικής πράξης. Όπως αναφέρεται ρητά στο σχετικό Κανονισμό 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου,
«7. Έκαστος διάδικος δέον διά των εγγράφων προτάσεων αυτού να εκθέτη τα νομικά σημεία επί των οποίων στηρίζεται, αιτιολογών συγχρόνως ταύτα πλήρως. Διάδικος εμφανιζόμενος άνευ συνηγόρου δεν υποχρεούται εις συμμόρφωσιν προς τον κανονισμόν τούτον.»
Στην παρούσα περίπτωση η απλή επίκληση της παραβίασης ενός συνταγματικού άρθρου, συγκεκριμένων νόμων και γενικών διοικητικών αρχών χωρίς οποιαδήποτε συγκεκριμενοποίηση δεν είναι αρκετή. Οι εφεσείοντες απέτυχαν να συνοδεύσουν τους ισχυρισμούς με εκείνα τα στοιχεία και γεγονότα τα οποία θα εφοδίαζαν το Δικαστήριο με το απαραίτητο υλικό που θα επέτρεπε την εξέταση της νομιμότητα της διοικητικής απόφασης. (Ίδε Δημοκρατία ν. Κουκκουρή (1993) 3 Α.Α.Δ. 598).»
Στρεφόμενος στα γεγονότα της παρούσας περίπτωσης, από μια προσεκτική μελέτη των νομικών σημείων πάνω στα οποία βασίζεται η υπό εξέταση προσφυγή, διαπιστώνεται, κατά την άποψή μου, ότι τα εν λόγω σημεία καλύπτουν πλήρως τους υπό (α), (γ), (ε) και (στ) λόγους ακύρωσης που προβάλλονται.
Ειδικότερα όσον αφορά τον υπό (α) πιο πάνω λόγο ακύρωσης, ο οποίος αφορά ισχυρισμό για παραποίηση του εντύπου της ετήσιας έκθεσης αξιολόγησης του αιτητή για το έτος 2005, θα πρέπει να επισημανθεί, πως κατόπιν σχετικής ενδιάμεσης αίτησης του αιτητή, το Δικαστήριο, στις 8/9/2010, ενέκρινε την έκδοση διατάγματος δυνάμει του οποίου επιτράπηκε η τροποποίηση της αίτησης ακύρωσης.
Είμαι της γνώμης ότι τα δύο νέα νομικά σημεία που προστέθηκαν, ως παράγραφοι (ιε) και (ιστ) καλύπτουν πλήρως το συγκεκριμένο λόγο ακύρωσης. Τα παραθέτω:
«(ιε) Η προσβαλλόμενη πράξη της Καθ' ης αποτελεί αποτέλεσμα και/ή στηρίζεται σε παράνομη και/ή παράτυπη και/ή παραποιμημένη Ετήσια Υπηρεσιακή Έκθεση για τον Αιτητή για το έτος 2005, και/ή σε Ετήσια Υπηρεσιακή Έκθεση για την αξιολόγηση του Αιτητή για το έτος 2005 η οποία υποβλήθηκε κατά παράβαση των Κανονισμών (9) και (10) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας (Αξιολόγηση Υπαλλήλων) Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 386/90), όπως έχουν τροποποιηθεί με την (Κ.Δ.Π. 110/93).
(ιστ) Η σύσταση του Διευθυντή υπέρ των Ενδιαφερομένων Προσώπων είναι παράνομη και άκυρη αφού στηρίχτηκε σε παράνομη και/ή παράτυπη και/ή παραποιημένη Ετήσια Υπηρεσιακή Έκθεση για τον Αιτητή για το έτος 2005, και/ή σε Ετήσια Υπηρεσιακή Έκθεση για την αξιολόγηση του Αιτητή για το έτος 2005 η οποία υποβλήθηκε κατά παράβαση των Κανονισμών (9) και (10) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας (Αξιολόγηση Υπαλλήλων) Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 386/90), όπως έχουν τροποποιηθεί με την (Κ.Δ.Π. 110/93).»
Αναφορικά δε με τον υπό (γ) πιο πάνω λόγο ακύρωσης με τον οποίο προβάλλεται η θέση ότι αγνοήθηκε η αρχαιότητα του αιτητή χωρίς αιτιολογία, κατά την άποψή μου αυτός καλύπτεται από το νομικό σημείο (στ) της αίτησης ακύρωσης όπου τίθεται ζήτημα παράλειψης της καθ' ης η αίτηση να παράσχει ειδική αιτιολογία γιατί να μην επιλέξει τον αιτητή ο οποίος υπερείχε ως προς την αρχαιότητα και την πείρα όλων των ενδιαφερομένων μερών.
Όμως και οι υπό (ε) και (στ) λόγοι ακύρωσης που αφορούν αντίστοιχα, ισχυρισμούς για ανεπαρκή αιτιολογία της τελικής απόφασης της ΕΔΥ και παραβίαση της αρχής της ισότητας και της ίσης μεταχείρισης καλύπτονται επίσης από τα νομικά σημεία της αίτησης ακύρωσης. Αν ανατρέξουμε στα νομικά σημεία υπό (α) και (ια) θα διαπιστώσουμε ότι τίθενται στις συγκεκριμένες παραγράφους τέτοια ζητήματα.
Η μόνη εισήγηση η οποία κατά την άποψη μου δεν στοιχειοθετείται στα νομικά σημεία της αίτησης ακύρωσης είναι η εισήγηση που αφορά στον ισχυρισμό ότι δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στις υπηρεσιακές εκθέσεις. Επομένως ο ισχυρισμός αυτός δεν θα εξεταστεί.
(β) Ουσία της προφυγής 1535/2008 Α. Μαυρογιάκουμου
Αναφορικά με τον υπό (α) πιο πάνω λόγο ακύρωσης υποστηρίζεται από μέρους του αιτητή, πως μετά την κοινοποίηση σ' αυτόν της ετήσιας αξιολογικής του έκθεσης για το έτος 2005, αυτή παραποιήθηκε παράνομα και παράτυπα με αποτέλεσμα ο ίδιος να στερηθεί του δικαιώματος υποβολής ένστασης σε σχέση με τη μείωση της βαθμολογίας του. Επισημαίνει, συγκεκριμένα, πως το πρωτότυπο του εντύπου της ετήσιας αξιολογικής του έκθεσης για το συγκεκριμένο έτος το οποίο υπάρχει στον προσωπικό του φάκελο στα γραφεία της ΕΔΥ έχει σημαντικές διαφορές σε σχέση με το αντίγραφο που ο ίδιος κατέχει. Το πρώτο τον παρουσιάζει να έχει βαθμολογηθεί συνολικά με (7) «Εξαίρετα» και 1 «Πολύ Ικανοποιητικά» στο τρίτο κριτήριο του «Υπηρεσιακού Ενδιαφέροντος» ενώ το δεύτερο τον φέρει να έχει βαθμολογηθεί και στα οκτώ κριτήρια αξιολόγησης ως «Εξαίρετος».
Περαιτέρω ο αιτητής υποστηρίζει πως η συγκεκριμένη ανεπαίσθητη έστω μείωση της αξίας του για το έτος 2005 αποτέλεσε την κύρια δικαιολογία για την τελική επιλογή των ενδιαφερομένων μερών αντί αυτού.
Οι συγκεκριμένοι ισχυρισμοί του αιτητή σε σχέση με την υπηρεσιακή του έκθεση του 2005 είναι τέτοιας φύσης που δεν δύνανται να εξεταστούν από το Δικαστήριο. Φρονώ δε πως τα όσα ο αιτητής επικαλείται δεν μπορούν να αποδειχτούν χωρίς την παρουσίαση μαρτυρίας, κάτι που δεν έχει γίνει.
Ο επόμενος ισχυρισμός του αιτητή αφορά τη σύσταση του Διευθυντή την οποία χαρακτηρίζει αναιτιολόγητη, παράνομη, άκυρη και αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων.
Σύμφωνα με τη νομολογία, η σύσταση του Διευθυντή εξετάζεται πάντοτε σε συσχετισμό με το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων των υποψηφίων βάσει των τριών θεσμοθετημένων κριτηρίων, ήτοι της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας, όπως αντικατοπτρίζονται μέσα από αυτούς. (Βλ. μεταξύ άλλων Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695).
Στην προκείμενη περίπτωση το περιεχόμενο της σύστασης του Διευθυντή έχει ήδη παρατεθεί στις σελ. 1, 2 της παρούσας. Θα πρέπει λοιπόν αυτή να εξεταστεί σε σχέση με το αν συνάδει με τα τρία θεσμοθετημένα κριτήρια όπως πηγάζουν από τους προσωπικούς φακέλους.
Αξία
Το κριτήριο αυτό προσδιορίζεται αποκλειστικά και μόνο από μια πηγή πληροφόρησης, τις ετήσιες αξιολογικές εκθέσεις των υποψηφίων, και συγκεκριμένα τα τελευταία πέντε χρόνια από την προκήρυξη της επίδικης θέσης. Στην παρούσα υπόθεση, προκύπτει ότι ο αιτητής Μαυρογιάκουμος υστερεί οριακά στις αξιολογήσεις έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους Λοΐζου Λοΐζου αφού στη χρονολογική βάση των ετών 2003-2007 που χρησιμοποιήθηκε έχει αξιολογηθεί με 37 «Εξαίρετα» και 3 «Πολύ Ικανοποιητικά», ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος Λοΐζος Λοΐζου με 38 «Εξαίρετα» και 2 «Πολύ Ικανοποιητικά», ενώ όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Κωστάκη Παπαγεωργίου, η διαφορά είναι κάπως μεγαλύτερη, αφού ο Κωστάκης Παπαγεωργίου έχει αξιολογηθεί κατά την ίδια πιο πάνω χρονολογική περίοδο με 40 «Εξαίρετα», και ο αιτητής με 37 «Εξαίρετα» και 3 «Πολύ Ικανοποιητικά». Σύμφωνα όμως με τη νομολογία, όπως αυτή φαίνεται και στην πολύ πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στην Σωφρόνης Πατσαλίδης κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, Α.Ε. 183/2008 ημερ. 2/11/2011, η πιο πάνω μικρή διαφορά στον αριθμό των «Εξαίρετα» που έχουν οι υποψήφιοι σε μια περίοδο 5 ετών, δεν είναι τέτοια που καθιστά αυτόν που συγκεντρώνει τα περισσότερα «Εξαίρετα» υπέρτερο σε αξία, αλλά οι υποψήφιοι πρέπει να θεωρούνται ως ισοδύναμοι.
Προσόντα
Στο κριτήριο προσόντα τόσο ο αιτητής όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη είναι ισοδύναμα καθότι πληρούν τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα, ταυτόχρονα δε κατέχουν και το πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας.
Αρχαιότητα
Στο κριτήριο αρχαιότητα κατ' αρχή λαμβάνεται υπόψη για σκοπούς μέτρου σύγκρισης η ημερομηνία διορισμού στην αμέσως προηγούμενη της επίδικης θέση. Όσον αφορά λοιπόν την εν λόγω ημερομηνία, ο αιτητής Μαυρογιάκουμος και ενδιαφερόμενο μέρος Λοΐζος Λοΐζου είναι ισοδύναμοι αφού προάχθηκαν στην αμέσως προηγούμενη της επίδικης θέση την ίδια ημερομηνία, δηλαδή την 1/11/2001. Η υπεροχή του αιτητή στο συγκεκριμένο κριτήριο έναντι του συγκεκριμένου ενδιαφερόμενου μέρους ανάγεται στην ημερομηνία πρώτου διορισμού τους. Ειδικότερα ο αιτητής διορίστηκε για πρώτη φορά στο Τμήμα Δασών στις 2/1/1992 ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος Λοΐζος Λοΐζου στις 15/4/1992, δηλαδή ο αιτητής έχει περίπου 3½ μήνες έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους Λοΐζου Λοΐζου.
Αναφορικά τώρα με το ενδιαφερόμενο μέρος Κωστάκη Παπαγεωργίου ο αιτητής υπερέχει περισσότερο έναντι του αφού ο πρώτος διορίστηκε για πρώτη φορά στο Τμήμα Δασών την 1/11/2001 καταλαμβάνοντας τη θέση Συντηρητή Δασών ενώ ο αιτητής διορίστηκε στις 2/1/1992.
Προκύπτει λοιπόν με βάση την πιο πάνω συγκριτική εικόνα, αιτητή και ενδιαφερομένων μερών πως ο αιτητής υπερέχει στο κριτήριο της αρχαιότητας, λιγότερο έναντι του Λοΐζου Λοΐζου και περισσότερο έναντι του Κωστάκη Παπαγεωργίου με κριτήριο πάντοτε την ημερομηνία πρώτου διορισμού τους στην υπηρεσία. Η βαρύτητα που έχει τέτοια αρχαιότητα είναι για την ΕΔΥ να αποφασίσει υπό το φως βέβαια και των δυο άλλων κριτηρίων.
Εξετάζοντας τη σύσταση του Διευθυντή διαπιστώνω ότι ο Διευθυντής συστήνει ως καταλληλότερα για προαγωγή τα ενδιαφερόμενα μέρη γιατί υπερέχουν του αιτητή σε αξία και ταυτόχρονα δεν υστερούν σε προσόντα. Στη συνέχεια η ΕΔΥ έκρινε και αυτή ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Λοΐζος Λοΐζου υπερτερεί έστω και οριακά στην αξία, το δε ενδιαφερόμενο μέρος Κωστάκης Παπαγεωργίου ότι «υπερτερεί αισθητά σε αξία» αφού ο τελευταίος αξιολογήθηκε σε όλα τα στοιχεία κρίσης ως «εξαίρετος». Όμως με βάση τα όσα ανέφερα πιο πάνω με αναφορά και στην Α.Ε. 183/2008 της 2/11/2011 η άποψη αυτή του Διευθυντή βασίζεται σε νομική πλάνη και αυτός είναι αρκετός λόγος για ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών. Εναπόκειται στην ΕΔΥ να επανεξετάσει την υπόθεση κάτω από το δεδομένο πλέον ότι ο αιτητής Ανδρέας Μαυρογιάκουμος και τα ενδιαφερόμενα μέρη ήταν ουσιαστικά ίσοι ως προς την αξία.
Ενόψει των πιο πάνω οι προσφυγές αρ. 1440/2008 και 1535/2008 επιτυγχάνουν με έξοδα (πλέον ΦΠΑ αν υπάρχει) υπέρ των αιτητών και εναντίον της καθ' ης η αίτηση, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο. Η προσβαλλόμενη με την κάθε προσφυγή απόφαση ακυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ