|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 480/2009)
10 Οκτωβρίου, 2011
[K. ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ,
Αιτητής,
-ν-
ΔΗΜΟΥ ΣΤΡΟΒΟΛΟΥ
ΚΑΙ/Ή ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΣΤΡΟΒΟΛΟΥ
ΚΑΙ/Ή ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΣΤΡΟΒΟΛΟΥ,
Καθ΄ων η Aίτηση.
- - - - - -
Μ. Δαμιανού για Σ. Σαμψών, για τον Αιτητή.
Γρ. Λεοντίου με Α. Πλαστήρα, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή προσβάλλεται ως άκυρη η απόφαση και/ή πράξη των καθ΄ων η αίτηση Δήμου Στροβόλου με ημερομηνία έκδοσης την 10.2.2009 που περιλαμβανόταν σε επιστολή που στάληκε προς τον αιτητή ΚΟΑ και λήφθηκε την 16.2.2009, με την οποία οι καθ΄ων η αίτηση ορίζουν και/ή επιβάλλουν και/ή ζητούν να εισπράξουν από τον αιτητή φορολογία και/ή δημοτικό τέλος θεάματος.
Η επίδικη διαφορά μεταξύ των δύο Οργανισμών φαίνεται να είχε αρχίσει από το 2002. Συγκεκριμένα, προηγουμένως οι καθ΄ων η αίτηση Δήμος Στροβόλου υπολόγιζαν και επέβαλλαν φόρο θεάματος για τις ποδοσφαιρικές συναντήσεις στο στάδιο ΓΣΠ επί ποσοστού 30% της συνολικής τιμής εισόδου, αφαιρουμένου του αθλητοσήμου εξ 70%. Κατά το Σεπτέμβριο, όμως, του 2002, οι καθ΄ων η αίτηση κοινοποίησαν στον αιτητή ΚΟΑ απόφασή τους, την οποία βάσισαν στην περί Δήμων νομοθεσία και κανονισμούς, σύμφωνα με την οποία από τότε και στο εξής θα υπολόγιζαν και θα επέβαλλαν φόρο θεάματος επί της συνολικής αξίας του εισιτηρίου εισόδου, μη αφαιρουμένης της αξίας του αθλητοσήμου.
Ο αιτητής ΚΟΑ απέρριψε αυτή τη νέα απόφαση και διευθέτηση στην οποία προέβηκαν οι καθ΄ων η αίτηση, με επιστολή του ημερομηνίας 30.10.2002, επιμένοντας σε επιβολή φορολογίας επί μόνο του 30% της αξίας εκάστου εισιτηρίου και επέστρεψε στους καθ΄ων η αίτηση τιμολόγια με τα οποία επιβαλλόταν το αυξημένο ποσοστό. Ακολούθησαν διαβουλεύσεις μεταξύ των διαδίκων προς το σκοπό εξεύρεσης συμβιβαστικής λύσης, οι οποίες όμως απέβησαν άκαρπες.
Οι καθ΄ων η αίτηση συνέχισαν να χρεώνουν και να επιβάλλουν την αυξημένη φορολογία, χωρίς αυτή να καταβάλλεται από τον αιτητή, με αποτέλεσμα να συσσωρεύονται μεγάλα ποσά τα οποία κατά τους καθ΄ων η αίτηση οφείλονταν σε αυτούς.
Όπως ισχυρίζονται οι καθ΄ων η αίτηση και δεν έχουν διαψευσθεί ή αμφισβητηθεί από τον αιτητή, για κάθε ποδοσφαιρικό αγώνα που λάμβανε χώρα στο στάδιο ΓΣΠ από το 2002 μέχρι το 2008 αποστέλλονταν από τους καθ΄ων η αίτηση προς τον αιτητή αντίστοιχα χρεωστικά δελτία τα οποία παραλαμβάνονταν από τον Οργανισμό, αλλά δεν πληρωνόταν το αυξημένο ποσό της φορολογίας που επέβαλλαν οι καθ΄ων η αίτηση.
Η επίμαχη "πράξη ή απόφαση" των καθ΄ων η αίτηση της οποίας η ακύρωση επιζητείται με την παρούσα προσφυγή, συνίσταται από την Κατάσταση Λογαριασμού (Παράρτημα Α' στην Αίτηση), η οποία εκδόθηκε από τους καθ΄ων η αίτηση κατά την 10.2.2009 και λήφθηκε από τον αιτητή στις 16.2.2009. Στην κατάσταση εκείνη παρατίθενται οι οφειλόμενες, σύμφωνα με τους καθ΄ων η αίτηση, χρεώσεις για Φόρο Θεάματος τις οποίες συνέχιζε να οφείλει ο αιτητής Οργανισμός στη βάση της νέας φορολογίας που επιβλήθηκε από το 2002. Η κατάσταση παραθέτει τις αντίστοιχες χρεώσεις για τα έτη 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007 και 2008 αναλυτικά και με το αθροιστικό ποσό των €2.688.498. Τη νομιμότητα αυτής της "πράξης ή απόφασης" προσβάλλει ο αιτητής Οργανισμός με την παρούσα προσφυγή, ζητώντας την ακύρωσή της.
Από την άλλη πλευρά, οι καθ΄ων η αίτηση, πέραν της αντίκρουσης των προβαλλόμενων λόγων ακύρωσης επί της ουσίας τους, ήγειραν με την Ένστασή τους και προώθησαν με την αγόρευσή τους, μια σειρά από προδικαστικές ενστάσεις.
Μια από τις εγερθείσες προδικαστικές ενστάσεις που πρόβαλαν οι καθ΄ων η αίτηση, είναι ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη. Όπως είναι η θέση των καθ΄ων η αίτηση, εκείνο το οποίο αμφισβητεί και αμφισβητούσε από το 2002 ο αιτητής Οργανισμός, είναι την εξουσία ή αρμοδιότητα των καθ΄ων η αίτηση όπως επιβάλλουν, σύμφωνα με τους περί Δήμων Νόμους, τέλος θεάματος επί όλων των πληρωμών ή του συνόλου της πληρωμής που διενεργείται από κάθε θεατή και εισπράττεται από τον Οργανισμό.
Ενώ, όμως, ο αιτητής Οργανισμός έλαβε γνώση ευθύς εξ αρχής αυτής της αυξημένης χρέωσης, η οποία άρχισε από το 2002 και η οποία συνεχίστηκε να διενεργείται σε σχέση με κάθε αγώνα, ουδέποτε καταχώρησε οποιοδήποτε ένδικο μέσο και, συγκεκριμένα, δεν άσκησε ποτέ προσφυγή για να προσβάλει τη νομιμότητα των φορολογιών εκείνων ή της κάθε μιας από αυτές, εμπρόθεσμα. Η δε Κατάσταση των συσσωρευθεισών χρεώσεων, το περιεχόμενο της οποίας προσβάλλει τώρα με την προσφυγή του ο αιτητής, είναι εκπρόθεσμη και δεν συνιστά τίποτε άλλο παρά μια επιβεβαιωτική πράξη των προηγηθεισών χρεώσεων.
Σε σχέση με αυτή την προδικαστική ένσταση, αλλά και σε σχέση με άλλες προδικαστικές ενστάσεις τις οποίες ήγειραν οι καθ΄ων η αίτηση, ο αιτητής τίποτε δεν προτάσσει ή σχολιάζει, ούτε στη γραπτή του αγόρευση προς αντίκρουση αυτών των προδικαστικών ενστάσεων που ηγέρθηκαν στην Ένσταση, αλλ΄ ούτε και στην Απαντητική του αγόρευση, μετά που οι προδικαστικές ενστάσεις αναλύθηκαν και προωθήθηκαν εμπεριστατωμένα από τους καθ΄ων η αίτηση.
Εξετάζοντας την προδικαστική αυτή ένσταση των καθ΄ων η αίτηση, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τις θέσεις των καθ΄ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη "πράξη ή απόφαση" δεν παρουσιάζεται να είναι τίποτε άλλο παρά μια χρεωστική κατάσταση για συσσωρευθείσες φορολογίες επί μέρους ετών και επί μέρους ποδοσφαιρικών αγώνων, οι οποίες είχαν επιβληθεί μετά από κάθε αγώνα και για τη νομιμότητα της επιβολής των οποίων δεν ασκήθηκε από τον αιτητή εμπρόθεσμα, ένδικο μέσο. Η κατάσταση αυτή δεν φαίνεται να είναι οτιδήποτε άλλο πέραν της ενημερωτικής - υπενθυμητικής και βεβαιωτικής φύσεως πράξη σε σχέση με προηγηθείσες επί μέρους φορολογίες οι οποίες είχαν διενεργηθεί μέχρι την 31.12.2008. Η δε παρούσα προσφυγή καταχωρήθηκε στις 27.4.2009, δηλαδή πολύ πέραν της προθεσμίας την οποία καθορίζει το Σύνταγμα για καταχώρηση προσφυγής, είτε με βάση το Άρθρο 146, είτε με βάση το Άρθρο 139, που αφορά σε αμφισβήτηση εξουσίας μεταξύ οργάνων ή αρχών της Δημοκρατίας.
Όπως είχε τονισθεί, μεταξύ άλλων, και στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Πολάκης Σαρρής κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1993) 4(Δ) ΑΑΔ 2681:
".. Βεβαιωτική είναι η πράξη που χωρίς επανεξέταση του θέματος επιβεβαιώνει προηγούμενη πράξη ή απόφαση διοικητικής αρχής ή οργάνου, δηλαδή βεβαιώνει την εμμονή της Διοίκησης στην προηγούμενη της απόφαση. Τέτοια πράξη δεν είναι εκτελεστή και έτσι ούτε προσβλητή με προσφυγή. Μπορεί εντούτοις μία βεβαιωτική πράξη να είναι εκτελεστή και προσβλητή όταν επιβεβαιώνει προηγούμενη πράξη μετά από διεξαγωγή νέας έρευνας στο θέμα. (Pieri v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1054). "
Επομένως, αυτή η προδικαστική ένσταση επιτυγχάνει και είναι ασφαλώς αρκετή ώστε να εκθεμελιώσει την προσφυγή και να οδηγήσει στην απόρριψή της, χωρίς την εξέταση άλλων προδικαστικών ενστάσεων ή άλλων λόγων ουσίας.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον του αιτητή, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
K. Κληρίδης,
Δ.
/ΧΤΘ