|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 372/2009)
22 Σεπτεμβρίου, 2011
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
MOHAMMAD MUKUL HOSSAIN,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Χρ. Ρασπόπουλος, για τον Αιτητή.
Λ. Ζαννέτου (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή του ο Αιτητής ζητά ακύρωση της απόφασης των Kαθ' ων η αίτηση, ημερ. 13.2.2009, με την οποία απορρίφθηκε αίτημά του για ανανέωση της άδειας προσωρινής παραμονής στην Κύπρο ως φοιτητής στο Cyprus Institute of Marketing.
Τα γεγονότα της υπόθεσης
Ο Αιτητής ο οποίος κατάγεται από την Μπαγκλαντές, αφίχθηκε στην Κύπρο στις 10.3.2005, για σπουδές. Αρχικά φοίτησε στο KES COLLEGE στην Λευκωσία για 6 μήνες. Στις 13.4.2005, υπέβαλε αίτηση για ανανέωση της άδειας προσωρινής παραμονής του, η οποία του παραχωρήθηκε μέχρι τις 28.2.2006.
Στις 14.10.2005, υπέβαλε αίτηση για μετεγγραφή στο Casa College, αίτημα το οποίο έγινε αποδεκτό από τους Καθ' ων η αίτηση. Παράλληλα ανανεώθηκε η άδεια προσωρινής παραμονής του μέχρι τις 30.6.2006 και στη συνέχεια μέχρι τις 30.6.2007. Στις 22.6.2007 αποπεράτωσε τις σπουδές του στο Casa College.
Στις 17.7.2007, υπέβαλε αίτηση για να φοιτήσει στο Cyprus Institute of Marketing και του παραχωρήθηκε άδεια προσωρινής παραμονής μέχρι τις 30.6.2008. Στις 25.7.2008, όταν ο Αιτητής υπέβαλε πάλι αίτηση για ανανέωση της άδειας προσωρινής παραμονής του, για να συνεχίσει τις σπουδές του στο δεύτερο έτος, οι Καθ' ων η αίτηση διαπίστωσαν ότι το διαβατήριο του έφερε ημερομηνία λήξης 28.1.2009. Στις 20.11.2008, απέστειλαν τόσο στον Αιτητή, όσο και στο κολλέγιο του, επιστολή με την οποία του ζητείτο να προσκομίσει ανανεωμένο διαβατήριο, ενώ στις 19.1.2009 του έγινε υπενθύμιση η οποία αποστάληκε και στη διεύθυνση την οποία δήλωσε ο Αιτητής στην τελευταία αίτησή του.
Στις 13.2.2009 οι Καθ' ων η αίτηση, αφού έκριναν ότι παρήλθε εύλογο χρονικό διάστημα και ο Αιτητής δεν εμφανιζόταν, προχώρησαν στην απόρριψη της αίτησής του. Ο Αιτητής ενημερώθηκε με επιστολή ημερ. 13.2.2009 με την οποία τον καλούσαν να αναχωρήσει από τη Δημοκρατία, καθότι το έγγραφο που του ζητήθηκε, δεν προσκομίστηκε ποτέ ούτε από τον Αιτητή αλλά ούτε και από το κολλέγιο του.
Στο μεταξύ, επειδή οι όποιες προσπάθειες εντοπισμού ή επικοινωνίας με τον Αιτητή, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των Καθ' ων η αίτηση, απέβησαν άκαρπες, στις 8.4.2009 τα στοιχεία του Αιτητή τοποθετήθηκαν στον κατάλογο των αναζητουμένων προσώπων της αστυνομίας. Παρά την αδυναμία εντοπισμού του από την Αστυνομία, στις 6.4.2009 ο Αιτητής καταχωρεί την παρούσα προσφυγή, με την οποία προβάλλει 3 λόγους για ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης:- (1) ότι είναι αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα, (2) κακή άσκηση διακριτικής ευχέρειας και μη δέουσα έρευνα και (3) παράβαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης.
Η συνήγορος των Καθ' ων η αίτηση προβάλλει προδικαστική ένσταση ότι η παρούσα προσφυγή κατέστη άνευ αντικειμένου, αφού μετά την καταχώρησή της και συγκεκριμένα στις 10.9.2009, ο Αιτητής υπέβαλε νέα αίτηση για ανανέωση της προσωρινής του παραμονής και αυτή έγινε αποδεκτή από τους Καθ' ων η αίτηση, με αποτέλεσμα η προσωρινή παραμονή του να ανανεωθεί μέχρι τις 28.1.2014.
Ο συνήγορος του Αιτητή προβάλλει ότι η προδικαστική ένσταση δεν ευσταθεί, αφού όπως ισχυρίζεται οι Καθ' ων η αίτηση ήρθαν εκ των υστέρων και μετά την παρέλευση αρκετού χρόνου, εκδικητικά και ανέντιμα ενέκριναν αιτήματα για προσωρινή παραμονή, με σκοπό να αποφύγουν την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης και ενώ η νέα απόφαση δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη. Περαιτέρω προβάλλει ότι ο Αιτητής κατά τη διάρκεια που ακυρώθηκε η άδεια του υπέστη ζημία και θα ήθελε να διεκδικήσει αποζημιώσεις με βάση το άρθρο 146.6 του Συντάγματος.
Η προδικαστική ένσταση ευσταθεί.
Σύμφωνα με τη νομολογία, μια προσφυγή καθίσταται αλυσιτελής αν, πριν εκδικαστεί, συμβούν γεγονότα που στην ουσία εξαφανίζουν το αντικείμενό της, όπως για παράδειγμα η πλήρης ικανοποίηση της αξίωσης του Αιτητή. Εκτός βέβαια και αν ο Αιτητής καταφέρει να αποδείξει ζημιογόνες συνέπειες από την προσβαλλόμενη πράξη (βλ. Ιωσηφίδης ν. Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 490, Στράκκα Λτδ ν. Δημοκρατίας (1991) 3 ΑΑΔ 643, Κουμέρας ν. ΑΗΚ (2007) 3 ΑΑΔ 537).
Στην προκειμένη περίπτωση ο δικηγόρος του Αιτητή στις 6.8.2009 απευθύνθηκε στους Καθ' ων η αίτηση υποβάλλοντας «θερμή παράκληση» όπως η απόφαση τους ανασταλεί μέχρι την τελική εκδίκαση της υπόθεσης, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος πρόκλησης ανεπανόρθωτης βλάβης στον πελάτη του, εν μέσω των σπουδών του. Περαιτέρω, υπέβαλε αίτημα όπως παραχωρηθεί άδεια στον Αιτητή για συνέχιση των σπουδών του ώστε «να αποφευχθεί η απώλεια χρόνου, χρημάτων, αλλά κυρίως της ροής των σπουδών του». Με αυτό τον τρόπο, αναφέρει ο συνήγορος του Αιτητή, «η Δημοκρατία διασφαλίζει ότι σε περίπτωση επιτυχίας της προσφυγής δεν θα ωθηθεί στο μέλλον να καταβάλει υψηλές αποζημιώσεις με βάση το άρθρο 146.6 του Συντάγματος.».
Λίγο μετά την πιο πάνω επιστολή του δικηγόρου του και συγκεκριμένα στις 10.9.2009, ο Αιτητής υπόβαλε νέα αίτηση για ανανέωση της προσωρινής παραμονής του. Η διοίκηση ανταποκρινόμενη τόσο στο αίτημα του δικηγόρου του, όσο και στο δικό του, ανανέωσε την άδεια προσωρινής παραμονής του μέχρι τις 28.1.2014.
Υπό αυτές τις περιστάσεις, συμφωνώ με τη δικηγόρο των Καθ' ων η αίτηση ότι ο Αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον και ότι η προσφυγή του κατέστη άνευ αντικειμένου, αφού το επίδικο θέμα έχει μόνο θεωρητική σημασία. Η διοίκηση με την ανανέωση της άδειάς του, όπως ο ίδιος ζήτησε, μέχρι το 2014, προφανώς αντιλαμβανόμενη το ενδεχόμενο πλάνης, έχει σιωπηρά ανακαλέσει την προηγούμενη απόφασή της. Γι' αυτό και η δίκη καταργείται εφόσον δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό. Ούτε ο Αιτητής έχει αποδείξει ζημιογόνες συνέπειες ώστε κατ' εξαίρεση να επιτραπεί η συνέχιση της δίκης. Ο ίδιος παρέμεινε στη Δημοκρατία και συνέχισε τις σπουδές του χωρίς να έχει αποδειχθεί οποιαδήποτε ζημιογόνα συνέπεια. Αυτό εξάλλου, επιβεβαιώνεται και από το περιεχόμενο της επιστολής του δικηγόρου του, στην οποία αναφέρεται ότι με την ανανέωση της άδειας, η Δημοκρατία διασφαλίζει ότι δεν θα κληθεί στο μέλλον να καταβάλει αποζημιώσεις, αφού δεν θα υπήρχε πλέον οποιαδήποτε ζημιά.
Τα όσα προβάλλει ο συνήγορος του Αιτητή, ότι η εκ των υστέρων ανανέωση της άδειας παραμονής του Αιτητή έγινε από ανέντιμη και εκδικητική συμπεριφορά προς τον Αιτητή και ότι ηθελημένα η διοίκηση άφησε να παρέλθει αρκετός χρόνος για την έγκριση της τελευταίας αίτησής του, κατά την άποψη μου είναι αβάσιμα και αντίθετα με τα όσα ο ίδιος ισχυρίζεται στην επιστολή του.
Έρχομαι τώρα στην εισήγηση του δικηγόρου του Αιτητή, όπως σε περίπτωση απόρριψης της προσφυγής, να μην επιδικαστούν δικηγορικά έξοδα εναντίον του, αλλά υπέρ του. Το αίτημα δεν μπορεί να γίνει αποδεχτό στην ολότητά του. Υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης, ο Αιτητής, κατά την άποψή μου, θα έπρεπε, δεχόμενος ότι η προσφυγή του κατέστη αλυσιτελής, να είχε εξετάσει το ενδεχόμενο να την αποσύρει, μετά που έγινε δεχτό το αίτημά του και του παραχωρήθηκε άδεια παραμονής μέχρι το 2014. Με την ικανοποίηση του αιτήματος του εξαλείφετο, όπως ο ίδιος ανέφερε στην επιστολή του δικηγόρου του, και ο κίνδυνος να υποστεί οποιαδήποτε ζημιά. Αν απέσυρε την προσφυγή, θα είχε ισχυρό έρεισμα να αιτηθεί όπως μη καταβάλει οποιαδήποτε έξοδα ή ακόμα να του καταβληθούν έξοδα αν οι δύο πλευρές συμφωνούσαν επί των γεγονότων σε σχέση με τις επιστολές που του αποστάλησαν σε σχέση με την ημερομηνία λήξης του διαβατηρίου του. Όμως επέμενε να προχωρήσει, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει οποιοσδήποτε λόγος για μη καταβολή τουλάχιστον κάποιων εξόδων.
Ενόψει των πιο πάνω, η προδικαστική ένσταση γίνεται δεχτή. Η προσφυγή κρίνεται μη παραδεχτή. Λαμβάνοντας υπόψη την εκ των υστέρων παραχώρηση άδειας προσωρινής παραμονής και των λοιπών γεγονότων, δέχομαι μερικώς την εισήγηση του δικηγόρου του Αιτητή και περιορίζω τα έξοδα που επιδικάζονται υπέρ των Καθ' ων η αίτηση στα €300.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ