ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 1762/09 και 1763/09 )

 

12 Σεπτεμβρίου, 2011

 

[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/ΣΤΗΣ]

 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΙΩΤΗΣ,

Αιτητής,

ν.

 

ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,

Καθ΄ ου η αίτηση.

_ _ _ _ _ _

Α. Μαρκίδης, για τον Αιτητή.

Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Καθ΄ ου η αίτηση.

_ _ _ _ _ _

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Ο αιτητής κατέχει την θέση του Τεχνικού Προϊστάμενου /Συντονιστή (Κλ. Α9 και Α10) στον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου (ΘΟΚ) από 2.10.96.

 

Ο Διευθυντής του ΘΟΚ ενημέρωσε τον αιτητή ότι για την καλύτερη εξυπηρέτηση των αναγκών της υπηρεσίας και ειδικότερα των τεχνικών υπηρεσιών στις οποίες προΐσταται ο αιτητής, θα εισηγηθεί όπως εργάζεται σύμφωνα με το ωράριο του υπόλοιπου τεχνικού προσωπικού δηλαδή πάνω σε εξαήμερη βάση με αργία τη Δευτέρα το χειμώνα και πενθήμερη με αργίες Κυριακή και Δευτέρα το καλοκαίρι. Με την ίδια επιστολή ημερ. 20.10.09 καλούσε τον αιτητή να υποβάλει τις απόψεις του γραπτώς.

 

Ο αιτητής έστειλε προσωπική επιστολή του στις 14.11.09 ενώ ακολούθησε και επιστολή του δικηγόρου ημερ. 27.11.09 στην οποία ανέφερε μεταξύ άλλων:

 

«Σύμφωνα με την νομοθεσία που αφορά την λειτουργία και εργοδότηση των υπαλλήλων του Οργανισμού και συγκεκριμένα τους περί Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (Διάρθρωσις και Οροι Υπηρεσίας) Κανονισμούς του 1974 έως 2007, εμπίπτει στις αρμοδιότητες του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού, ο καθορισμός του ωραρίου εργασίας των υπαλλήλων του. Ταυτόχρονα, το Διοικητικό Συμβούλιο έχει την αρμοδιότητα να ιδρύει όσες θέσεις κρίνει σκόπιμο και αναγκαίο για την λειτουργία του Οργανισμού και προς τούτο να εκπονεί τα αντίστοιχα Σχέδια Υπηρεσίας, στα οποία θέτονται οι ειδικοί όροι εργασίας των θέσεων αυτών. Λάβετε υπόψη σας ότι, στην περίπτωση που κάποιο ζήτημα δεν ρυθμίζεται στην εξειδικευμένη ισχύουσα νομοθεσία περί Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου, θα τυγχάνει αναλογικής εφαρμογής η οικεία περί Δημόσιας Υπηρεσίας νομοθεσία.

 

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού, κατά την ενάσκηση των παραπάνω αρμοδιοτήτων του, ίδρυσε και εκπόνησε το σχετικό Σχέδιο Υπηρεσίας για την θέση του «Τεχνικού Προϊσταμένου/Συντονιστή», με το οποίο καθόρισε τα καθήκοντα, τις υποχρεώσεις και τους ειδικούς όρους εργοδότησης για την θέση αυτή, χωρίς να κάνει οποιαδήποτε αναφορά σε ωράριο εκτός των συνηθισμένων ωρών εργασίας και χωρίς να υπαγάγει αμέσως ή εμμέσως και/ή συγκεκριμένα την θέση αυτή στην διάρθρωση των υπηρεσιών του Οργανισμού, ως θέση Τεχνικού Προσωπικού, θέση Καλλιτεχνικού Προσωπικού ή άλλως. Από την πρόσληψη δε του πελάτη μου και ανεξάρτητα από οποιοδήποτε διαφορετικό ωράριο εργασίας άλλων υπαλλήλων του Οργανισμού και/ή των υπαλλήλων Τεχνικού Προσωπικού, ο πελάτης μου εργοδοτείτο και συνεχίζει να εργοδοτείται από τον Οργανισμό επί πενταήμερης βάσης (Δευτέρα-Παρασκευή), κατά τα ισχύοντα δηλαδή για το Διοικητικό Προσωπικό του Οργανισμού.

 

Αφετέρου, σύμφωνα με το εν λόγω Σχέδιο Υπηρεσίας (παράγραφος 2), εντός των καθηκόντων και ευθυνών του πελάτη μου, είναι «να υποβάλει στην Διεύθυνση του Οργανισμού για έκδοση το εβδομαδιαίο πρόγραμμα εργασίας».

 

Συμπερασματικά λάβετε υπόψη σας ότι, η πρόθεσή και/ή απόφασή σας για αλλαγή του ωραρίου εργασίας του πελάτη μου, έρχεται σε αντίθεση με την ανωτέρω ισχύουσα νομοθεσία από την στιγμή που η αρμοδιότητα αυτή δεν εμπίπτει εντός των αρμοδιοτήτων σας. Εξάλλου, η εξαγγελόμενη πρόθεση και/ή απόφαση σας να δώσετε οδηγίες στον Διευθυντή Σκηνής να συντάξει το εβδομαδιαίο πρόγραμμα εργασίας έρχεται σε άμεση αντίθεση με το Σχέδιο Υπηρεσίας, το οποίο ρυθμίζει τα καθήκοντα της θέσης του πελάτη μου και το οποίο εντάσσει εντός των αρμοδιοτήτων του τελευταίου την σύνταξη του εβδομαδιαίου προγράμματος εργασίας.»

 

 

Μετά την αποστολή της πρώτης επιστολής του αιτητή ο Διευθυντής απάντησε με επιστολή ημερ. 18.11.09 ως ακολούθως:

 

«Μελέτησα την επιστολή σας ημερομηνίας 14.11.2009 και αναφορικά με την ουσία του θέματος, δηλαδή πρώτη και τελευταία παράγραφο της επιστολής σας, έχω να παρατηρήσω τα εξής:

 

α.    Προσληφθήκατε στον Οργανισμό με συγκεκριμένο Σχέδιο Υπηρεσίας αλλά όχι με καθορισμένο ωράριο σε πενθήμερη βάση όπως ισχυρίζεστε. Εκτός και εάν κατέχετε κάποια στοιχεία επ΄ αυτού, τα οποία δεν βρίσκονται στους Φακέλους του Οργανισμού.

 

β.    Οι όροι διορισμού και απασχόλησής σας στη θέση του Τεχνικού Προϊστάμενου/Συντονιστή, πουθενά δεν τεκμηριώνουν τους ισχυρισμούς σας και ως εκ τούτου δεν υφίσταται θέμα μονομερούς αλλαγής του εβδομαδιαίου ωραρίου εργασίας σας ή άλλων ωρών απασχόλησής σας.

 

γ.    Η υπηρεσία κρίνει σκόπιμο όπως το ωράριο σας εναρμονιστεί με το ωράριο του υπόλοιπου Τεχνικού προσωπικού του οποίου προϊστασθε και το οποίο συντονίζετε. Εν τη απουσία σας δεν νομίζω πως η εξάσκηση των καθηκόντων της θέσης σας είναι εφικτή με βάση το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης.

 

δ.    Επιμένω στο περιεχόμενο της επιστολής μου ημερομηνίας 20 Οκτωβρίου 2009 και σας πληροφορώ πως θα δοθούν οδηγίες στο Διευθυντή Σκηνής, ο οποίος εκπονεί και το πρόγραμμα εργασίας, από 1^η Δεκεμβρίου να προβεί στις αναγκαίες αλλαγές ούτως ώστε το ωράριό σας να εναρμονιστεί με αυτό του υπόλοιπου Τεχνικού Προσωπικού.»

 

 

 

Ακολούθησε  συνεδρία του Διοικητικού Συμβουλίου του ΘΟΚ στις 9.12.09  κατά την οποία εξουσιοδοτήθηκε η διεύθυνση να απαντήσει στο δικηγόρο του αιτητή αναφορικά με το θέμα, τα εξής (επιστολή Προϊσταμένου Διεύθυνσης και Προσωπικού ημερ. 18.12.09):

 

«Επιθυμώ να σας πληροφορήσω ότι το θέμα ωραρίου του Τεχνικού Προϊστάμενου/Συντονιστή του ΘΟΚ, είχε συζητηθεί στο Διοικητικό Συμβούλιο σε προηγούμενη συνεδρία του λαμβάνοντας γνώση των ενεργειών του Διευθυντή και της επιστολής του προς τον κ. Χιώτη και το Διοικητικό Συμβούλιο συναίνεσε στην αλλαγή ωραρίου του. Εκ παραδρομής δεν καταγράφηκε η εν λόγω συζήτηση και απόφαση αλλαγής του ωραρίου του στα πρακτικά της συνεδρίας αυτής.

Στη συνεδρία αρ. 682 της 9^ης Δεκεμβρίου 2009 και με αφορμή τη δική σας επιστολή, το Διοικητικό Συμβούλιο επιβεβαίωσε την απόφαση του Οργανισμού για αλλαγή του ωραρίου του Τεχνικού Προϊστάμενου/Συντονιστή έτσι ώστε αυτό να εναρμονίζεται με αυτό του υπόλοιπου τεχνικού προσωπικού του ΘΟΚ που προϊσταται και να προσφέρει τις υπηρεσίες του εκεί όπου οι ανάγκες το απαιτούν. Για το σκοπό αυτό θα πρέπει να εργάζεται όπως κι το υπόλοιπο τεχνικό προσωπικό. Το χειμώνα πάνω σε εξαήμερη βάση με αργία τη Δευτέρα και πενθήμερη το καλοκαίρι με αργίες την Κυριακή και τη Δευτέρα. Εξάλλου στην προκήρυξη της θέσης Τεχνικού Προϊστάμενου/Συντονιστή, στο Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, στην επιστολή διορισμού του και στη συλλογική σύμβαση δεν υπάρχει πρόνοια ότι ο κάτοχος της θέσης αυτής εργάζεται με βάση το ωράριο του Διοικητικού Προσωπικού, δηλαδή πενθήμερη εβδομάδα εργασίας, από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή.

Η πιο πάνω ρύθμιση είναι με βάση την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΘΟΚ και εμπίπτει στις αρμοδιότητες του για καθορισμό του ωραρίου εργασίας των υπαλλήλων του που απορρέει από τις σχετικές πρόνοιες των Περί Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (Διάρθρωσις και Οροι Υπηρεσίας) Κανονισμούς του 1974 έως 2007.»

 

 

Με την προσφυγή 1762/2009 ο αιτητής προσβάλλει με την υπό Α αιτούμενη θεραπεία την απόφαση που για πρώτη φορά περιήλθε σε γνώση του με την επιστολή του Διευθυντή ημερ. 20.10.09. Ενώ με το αιτητικό Β προσβάλλει την απόφαση του Διευθυντή που του κοινοποιήθηκε με την επιστολή ημερ. 18.11.09.

 

Ταυτόχρονα με την προσφυγή 1763/09 προσβάλλει την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου που περιήλθε σε γνώση του συνεπεία της πιο πάνω επιστολής ημερ. 18.12.09.

 

Παρά το γεγονός ότι η προσβαλλόμενη απόφαση με την οποία αποφασίστηκε η αλλαγή του προγράμματος εργασίας του αιτητή και η μεταβίβαση των καθηκόντων και/ή ευθυνών του σε άλλο υπάλληλο του ΘΟΚ είναι ασφαλώς μια, ασκήθηκαν και μάλιστα συνεκδικάστηκαν, κατόπιν σχετικού αιτήματος των διαδίκων, δυο προσφυγές.

 

Η καταχρηστική αυτή παράλληλη καταχώρηση δυο προσφυγών με το ίδιο αντικείμενο οφείλεται, κατά την εξήγηση του αιτητή, στο ότι δεν προκύπτει με σαφήνεια από το περιεχόμενο των προσβαλλόμενων επιστολών πότε λήφθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση και από ποιό όργανο, αν δηλαδή αποφάσισε ο Διευθυντής ή το ίδιο το Διοικητικό Συμβούλιο.

 

Ο αιτητής πράγματι έχει δίκιο, διότι το λεκτικό που χρησιμοποίησαν οι καθ' ων η αίτηση στις επιστολές ημερ. 18.11.09 και 18.12.09 είναι τέτοιο που προκαλεί σύγχυση ως προς το χρόνο λήψης της απόφασης.

 

Ο δικηγόρος του ΘΟΚ ξεκαθαρίζει ότι η τελική λήψη απόφασης ως προς την αλλαγή των ωραρίου εργασίας του αιτητή λήφθηκε στη συνεδρία του Διοικητικού Συμβουλίου ημερ. 9.12.09. Εγείρει προδικαστική ένσταση σύμφωνα με την οποία η προσφυγή 1762/09 έχει ασκηθεί πρόωρα, πάσχει πολλαπλότητας και θα πρέπει να απορριφθεί. Προωθεί και δεύτερη προδικαστική ένσταση ότι εν πάση περιπτώσει οι προσφυγές θα πρέπει να απορριφθούν διότι η απόφαση που προσβάλλουν αποτελεί εσωτερικό διοικητικό μέτρο και ως εκ τούτου δεν υπόκειται σε ακυρωτικό έλεγχο. Παραπέμπει μάλιστα στην Κυριάκος Τσαγγαρίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας, υπόθεση 165/95, ημερ. 19.7.06,  η οποία όμως δεν εφαρμόζεται εδώ, διότι τα γεγονότα της διαφοροποιούνται αφού εκεί το υπό εξέταση έγγραφο αποτελούσε εγκύκλιο στην οποία διασαφηνιζόταν το ισχύον ωράριο, το οποίο προφανώς κρίθηκε εσωτερικό διοικητικό μέτρο.

 

Κρίνω σκόπιμο να επιληφθώ κατά προτεραιότητα της δεύτερης προδικαστικής ένστασης, αφού πιθανή αποδοχή της θα επισφράγιζε την τύχη των προσφυγών στο σύνολο τους.

 

Στη Vrahimis v. Republic (1984) 3 CLR 1428 επεξηγούνται τα κριτήρια βάσει των οποίων ταξινομούνται διοικητικές πράξεις ως εσωτερικά ή καθοριστικά μέτρα ανάλογα με την περίπτωση. Αν η πράξη ή η απόφαση αναφέρεται στη βασική σχέση υπαλλήλου και διοίκησης, την οργανική σχέση, τότε έχει εκτελεστό χαρακτήρα επειδή άπτεται της υπόστασης του υπαλλήλου. Αντίθετα, αν η απόφαση ανάγεται στη λειτουργική σχέση διοίκησης και υπαλλήλου, αυτή συνιστά εσωτερικό μέτρο.

 

Η διάκριση μεταξύ διοικητικής πράξης που έχει εξ ορισμού εξωτερικές έννομες συνέπειες και μέτρων εσωτερικής τάξης δεν είναι σαφής και εύκολη στο πλαίσιο των ειδικών, κυριαρχικών ή εξουσιαστικών σχέσεων όπως είναι για παράδειγμα η υπαλληλική ή μαθητική σχέση. (Βλ. Π.Δ. Δαγτόγλου, Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο, 2η έκδοση, παρ. 516, ΣτΕ  97/1980).

 

Το εσωτερικό διοικητικό μέτρο τεκμαίρεται ότι λαμβάνεται προς το συμφέρον και τις ανάγκες της υπηρεσίας (βλ. Ηλίας Κυριακόπουλος, Διοικητικόν Ελληνικόν Δίκαιον, Μέρος Γ΄, Τέταρτη Έκδοση, σελ. 312). Ωστόσο το ότι εν προκειμένω η απόφαση είναι συνυφασμένη με την ευθύνη των ανώτερων βαθμίδων της υπηρεσίας για την τελεσφόρηση του διοικητικού έργου και φέρει ως αιτιολογία την αποκατάσταση του ορθού, κατά την γνώμη του καθ' ου η αίτηση, ωραρίου του αιτητή με σκοπό την εύρυθμη και καλύτερη λειτουργία των τεχνικών υπηρεσιών, δεν επιδρά στη φύση της πράξης.

 

Στην παρούσα υπόθεση είναι φανερό ότι η προσβαλλόμενη απόφαση επάγεται μεταβολή του επί 14 ετών εφαρμοζόμενου πενθήμερου προγράμματος εργασίας του αιτητή, κατά τρόπο ρυθμιστικό της υπηρεσιακής του κατάστασης. Θεωρώ πως η ανατροπή του δημοσιοϋπαλληλικού ωραρίου εργασίας που τηρούσε ο αιτητής από την πρόσληψη του στο ΘΟΚ κατά το πρότυπο εργασίας του διοικητικού προσωπικού και η εναρμόνιση του με το ωράριο του τεχνικού προσωπικού, φέρει τα χαρακτηριστικά εκτελεστής διοικητικής πράξης. Κατέληξα σε αυτό το συμπέρασμα, εκτιμώντας ότι ο χρόνος παροχής εργασίας είναι από τις σημαντικότερους παραμέτρους της δημοσιοϋπαλληλικής σχέσης αφενός και αφετέρου ότι η λήψη της επίδικης απόφασης εδώ συνδέθηκε με την οργανική τοποθέτηση της θέσης του αιτητή (διοικητικό ή τεχνικό προσωπικό). Ακόμη και ο τρόπος λήψης της επίδικης απόφασης, δηλαδή όχι μονομερώς αλλά κατόπιν διαβούλευσης με τον αιτητή στον οποίο δόθηκε το δικαίωμα ακρόασης, επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για απόφαση με εξωτερικές δυσμενείς συνέπειες και όχι απλά για ένα μέτρο εσωτερικής φύσεως, μη υποκείμενο σε δικαστικό έλεγχο.

 

Αναφορικά με την πρώτη προδικαστική ένσταση ως προς την πολλαπλότητα, είναι έργο του δικαστηρίου να αποφανθεί εν προκειμένω ποια από τις προσβαλλόμενες επιστολές κοινοποίησης περιέχει την απόφαση που επέφερε τις δυσμενείς συνέπειες για τον αιτητή. Μελετώντας το περιεχόμενο των επιστολών στο σύνολο τους συμπεραίνω ότι οι επιστολές του Διευθυντή του ΘΟΚ ημερ. 20.10.09 και 18.11.09 αντίστοιχα,  αντικείμενο της προσφυγής αρ. 1762/09, αποτελούν προπαρασκευαστικές πράξεις οι οποίες εντάσσονται στο πλαίσιο μιας σύνθετης διοικητικής ενέργειας που σκοπό είχε την ρύθμιση του ωραρίου εργασίας του αιτητή που νομοθετικά εμπίπτει στις αρμοδιότητες του Διοικητικού Συμβουλίου.

 

Η πρώτη επιστολή[1] απλά εκφράζει την πρόθεση του οργάνου κατά τις προκαταρκτικές υποδείξεις του Διευθυντή και ζητά τις απόψεις του αιτητή. Η επόμενη επιστολή παρά το ότι παρουσιάζει την απόφαση ως ειλημμένη, αφού με την τελευταία της παράγραφο εξαγγέλλει ενέργειες προς υλοποίηση της, ωστόσο αποτελεί επανάληψη των απόψεων του διευθυντή και διατύπωση της τελικής του εισήγησης για το θέμα, χωρίς ακόμη να φαίνεται ότι επιλήφθηκε του θέματος αποφασιστικά το Διοικητικό Συμβούλιο.

 

Ωστόσο και αν ακόμη η επιστολή αυτή αποτελούσε εκτελεστή διοικητική πράξη που μπορούσε να προσβληθεί με προσφυγή εάν θεωρηθεί ότι επέφερε έννομα αποτελέσματα, με την έκδοση της τελικής απόφασης η οποία κοινοποιήθηκε με την επιστολή του Διοικητικού Συμβουλίου ημερ. 18.12.09, απέβαλε την αυτοτέλεια της και ενσωματώθηκε/απορροφήθηκε από αυτήν. (Koινοπραξία Cyprus Airports Group v. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 92/2004, ημερ. 8.1.07, Chrikar Trading Limited κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, συνεκδ. υποθ. 993/2005 κ.α., ημερ. 13.7.11).

 

Καταλήγω ότι η εκτελεστή απόφαση είναι αυτή που αποτελεί το αντικείμενο της προσφυγής αρ. 1763/09, η οποία λήφθηκε σε συνεδρία του Διοικητικού Συμβουλίου και αφού εξετάστηκαν τα στοιχεία που έθεσε ο δικηγόρος του αιτητή με την επιστολή του ημερ. 27.11.09. Η ίδια η αναφορά του Συμβουλίου σε προηγούμενη συνεδρία που συζητήθηκε το θέμα και σε επιβεβαίωση της συναίνεσης προς αλλαγή του ωραρίου κατά τη συνεδρία ημερ. 9.12.09 δεν καθιστά την εν λόγω απόφαση βεβαιωτική, όπως ισχυρίζεται ο αιτητής. Αυτό γιατί η επιστολή του δικηγόρου του αιτητή εμπεριείχε νέα στοιχεία που διερευνήθηκαν από το Συμβούλιο και λήφθηκαν υπόψη κατά την έκδοση της τελικής απόφασης, ενώ η οποιαδήποτε προηγούμενη απόφαση ή συζήτηση του Διοικητικού Συμβουλίου για την οποία δεν τηρήθηκαν πρακτικά παρέμεινε internum της διοίκησης και δεν παρήγαγε έννομες συνέπειες.

 

Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αρ. 1762/09, στρεφόμενη κατά μη εκτελεστών διοικητικών πράξεων, κρίνεται απαράδεκτη και απορρίπτεται. Θα προχωρήσω με την εξέταση της ουσίας στην προσφυγή αρ. 1763/09.

 

Ο πρώτος λόγος ακύρωσης που προβάλλει ο αιτητής είναι ότι η απόφαση παραβιάζει το άρθρο 24 του Ν.158(Ι)/99 που επιβάλλει την τήρηση άρτιων πρακτικών. Το πρακτικό ημερ. 9.12.09 πράγματι δεν περιέχει τη συζήτηση που έγινε ούτε καταγράφονται τοποθετήσεις των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, αναφέρεται όμως με σαφήνεια στην απόφαση που λήφθηκε καθώς και στους λόγους που οδήγησαν σε αυτήν. Συνεπώς το πρακτικό που τηρήθηκε συμμορφώνεται με τις πρόνοιες του άρθρου 24.

 

Επίσης ο αιτητής διαμαρτύρεται ότι απλά κατεγράφη εκ των υστέρων η απόφαση που λήφθηκε σε προηγούμενη συνεδρία για την οποία, κατά την παραδοχή του ίδιου του Συμβουλίου, δεν τηρήθηκε πρακτικό. Παρόλο που η δικαιολογία που δόθηκε, δηλαδή ότι εκ παραδρομής δεν συμπεριλήφθηκε σε προηγούμενο πρακτικό η συζήτηση που έγινε για το θέμα, είναι απαράδεκτη, η έλλειψη τέτοιου ενδιάμεσου πρακτικού δεν οδηγεί αφ' εαυτή σε ακυρότητα εφόσον το τελικό πρακτικό ημερ. 9.12.09 επιτρέπει τον δικαστικό έλεγχο και αναπληρώνει την αιτιολογία.

 

Το βασικό επιχείρημα που αναπτύσσει ο αιτητής στη συνέχεια είναι ότι η προσβαλλόμενη απόφαση προσκρούει στο σχέδιο υπηρεσίας του αλλά και στον περί Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου Νόμο του 1970, στους περί Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (Κανονισμούς) του 1974 έως 2007, στον περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμο του 1990 καθώς και στους περί Δημόσιας Υπηρεσίας (Χρόνος Εργασίας) Κανονισμούς του 1990. Διατείνεται ότι εφόσον  ούτε ο Καν. 4 των περί Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (Διάρθρωση και Οροι Υπηρεσίας) Κανονισμών (στο εξής «οι Κανονισμοί») ούτε και το ίδιο το σχέδιο υπηρεσίας του δεν εντάσσουν την θέση του Τεχνικού Προϊσταμένου/Συντονιστή εντός του τεχνικού Προσωπικού του Οργανισμού, δεν είναι απαραίτητο να εναρμονιστεί το ωράριο του με αυτό των υφιστάμενων του τεχνικών. Παραπέμπει στον Καν. 86  (εισήχθη στους Κανονισμούς με την ΚΔΠ 323/99) που προνοεί τα εξής:

 

«Για οποιοδήποτε θέμα για το οποίο δε γίνεται ειδική πρόβλεψη στους παρόντες Κανονισμούς ισχύουν, τηρουμένων των αναλογιών, οι σχετικές διατάξεις του περί της Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου και των δυνάμει αυτού εκδιδόμενων εκάστοτε Κανονισμών και εγκυκλίων.»

 

 

 

Κατά συνέπεια θεωρεί πως έχει εφαρμογή το άρθρο 72 του Ν. 1/90 που προνοεί  για πενθήμερο πρόγραμμα εργασίας από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή και ο Καν. 3(1) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας (Χρόνος Εργασίας) Κανονισμών του 1990 που αναφέρει:

 

«Από την εφαρμογή της πενθήμερης εβδομάδας εργασίας με βάση το ωράριο που καθορίζεται στον Πρώτο Πίνακα, εξαιρούνται το προσωπικό των υπηρεσιών που αναφέρονται στο Δεύτερο Πίνακα καθώς και θέσεις των οποίων τα σχέδια υπηρεσίας προνοούν ότι οι υπάλληλοι δυνατό να εργάζονται και εκτός του συνηθισμένου ωραρίου της δημόσιας υπηρεσίας αλλ΄ όχι πέρα από τον καθορισμένο αριθμό ωρών εβδομαδιαίως και υπάλληλοι που εργάζονται με βάση το ωράριο των εργατών.»

 

 

 

Ακολούθως ισχυρίζεται πώς εφόσον το σχέδιο υπηρεσίας του αιτητή δεν περιέχει οποιαδήποτε πρόνοια/σημείωση για εργασία εκτός ή πέραν των συνηθισμένων ημερών και/ή ωρών, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομη.

 

Η θέση του Συντονιστή/Προϊσταμένου Τεχνικού Προσωπικού, όπως ορίζεται στον Προϋπολογισμό του ΘΟΚ, ανήκει οργανικά στο τεχνικό προσωπικό. (Παράρτημα Χ στην Γραπτή αγόρευση των καθ' ων η αίτηση). Το άρθρο 80 των Κανονισμών, ως ειδικότερη του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου νομοθεσία, έχει εδώ εφαρμογή και προνοεί:

 

«80.-(1) Το Διοικητικόν και Λογιστικόν προσωπικόν εργάζεται τον αυτόν αριθμόν ωρών καθ΄ εβδομάδα ως και οι υπάλληλοι εν τη δημοσία υπηρεσία της Δημοκρατίας, του ωραρίου εργασίας καθοριζομένου εκάστοτε υπό του Διοικητικού Συμβουλίου.

 

(2)-(α) Αι ώραι εργασίας και το ωράριον των μελών του καλλιτεχνικού, τεχνικού και βοηθητικού προσωπικού, ως και του Διοργανωτού Παραστάσεων και Περιοδειών/ Διαφημιστού και του Ταμίου Θεάτρου καθορίζονται δι΄ αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου.

 

Νοείται ότι τα μέλη του καλλιτεχνικού, τεχνικού και βοηθητικού προσωπικού υποχρεούνται, εφ΄ όσον ήθελε ζητηθή παρ΄ αυτών, να προσφέρωσι τας υπηρεσίας τις ειδικότητός των και πέραν του κανονικού ωραρίου αμειβόμενοι συμφώνως προς τας διατάξεις της παραγράρου (3) του παρόντος Κανονισμού.»

 

 

Είναι λοιπόν φανερό ότι το προσωπικό του ΘΟΚ ανάλογα με την δομή του Οργανισμού και τις ανάγκες κάθε θέσης, εργάζεται με το πρόγραμμα και το ωράριο που αποφασίζει το Διοικητικό Συμβούλιο. Στην προκειμένη περίπτωση, ο αιτητής εργαζόταν επί σειρά ετών με το  ωράριο που εφαρμοζόταν για το διοικητικό προσωπικό, χωρίς όμως κάτι τέτοιο να εμποδίζει τον καθ' ου η αίτηση να το τροποποιήσει εφόσον αιτιολογημένα έκρινε ότι η εναρμόνιση του ωραρίου με αυτό του τεχνικού προσωπικού θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες του Οργανισμού και εφόσον ο συνολικός χρόνος εργασίας του δεν θα αυξανόταν.

 

Με δεδομένο τα καθήκοντα του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης, μεταξύ των οποίων είναι η ευθύνη για την οργάνωση και κανονική λειτουργία των τεχνικών συνεργείων, η εποπτεία και καθοδήγηση του τεχνικού προσωπικού καθώς και ο έλεγχος μαζί με το Διευθυντή Σκηνής της εκτέλεσης όλων των παραστάσεων και περιοδειών, εύλογα έκρινε τόσο ο Διευθυντής όσο και το Συμβούλιο ότι θα μπορούσαν να εκτελεστούν αποτελεσματικά από τον αιτητή μόνο με την προτεινόμενη ρύθμιση του ωραρίου του.

 

Ο αιτητής ισχυρίζεται επίσης ότι βάσει του σχεδίου υπηρεσίας του ο ίδιος καταρτίζει το εβδομαδιαίο πρόγραμμα εργασίας και αυτός αποφασίζει πώς θα κατανεμηθεί η εβδομαδιαία εργασία των υφισταμένων του. Συνεπώς, κατά την εισήγηση του, η απόφαση πάσχει επειδή ανέθετε στον Διευθυντή Σκηνής την εκπόνηση του προγράμματος εργασίας αφαιρώντας από τον ίδιο το σχετικό καθήκον. Σύμφωνα με την παρ. 2 του σχεδίου υπηρεσίας, (ο αιτητής) «.. συντάσσει, μετά από συνεννόηση με τους αρμόδιους διοικητικούς και τεχνικούς παράγοντες, και υποβάλλει στην Διεύθυνση του Οργανισμού για έκδοση το εβδομαδιαίο πρόγραμμα εργασίας». Ωστόσο ο καθ' ου η αίτηση υποστηρίζει ότι παρόμοια πρόνοια υπάρχει και στο Σχέδιο Υπηρεσίας του Διευθυντή Σκηνής (Καλλιτεχνικό προσωπικό) δυνάμει της οποίας αυτός ετοιμάζει το πρόγραμμα το οποίο συνυπογράφουν ο ίδιος, ο αιτητής και ο Διευθυντής. (Παράρτημα Χ2 στην αγόρευση του καθ' ου η αίτηση). Η πρακτική  αυτή δείχνει ότι η έκδοση προγράμματος δεν ασκείτο κατ' αποκλειστικότητα από τον αιτητή και εφόσον η ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας και η διανομή καθηκόντων καθώς και η κατεύθυνση για τον τρόπο άσκησης και χρόνο άσκηση τους ανάγεται στην προϊσταμένη αρχή, δεν προκύπτει λόγος ακύρωσης.

 

Τέλος ο αιτητής προβάλλει ως λόγο ακύρωσης την έλλειψη αιτιολογίας και δέουσας έρευνας που οδήγησαν στην παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας. Ούτε αυτοί οι ισχυρισμοί ευσταθούν. Οι λόγοι που καταγράφηκαν στις επιστολές προς τον αιτητή είναι σαφείς και βρίσκουν περαιτέρω έρεισμα στο περιεχόμενο των διοικητικών φακέλων που συμπληρώνει την αιτιολογία. Ενδεικτικά από το φάκελο Τεκμ.1Α είναι το ιδιόχειρο σημείωμα του Διευθυντή ημερ. 30.10.02 (Κυανούν 233) και η επιστολή του Προϊσταμένου  Διοίκησης και Προσωπικού ημερ. 7.11.02 που αφορούσε διερεύνηση για την εκτέλεση των καθηκόντων του αιτητή (Κυανούν 224-231). Κρίνω πως διεξήχθη η δέουσα έρευνα που κατέδειξε την ανάγκη ρύθμισης/προσαρμογής του προγράμματος εργασίας του αιτητή ώστε ο Συντονιστής/Τεχνικός Προϊστάμενος να ελέγχει το τεχνικό προσωπικό κατά τις ώρες εργασίας του. Ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν δυσανάλογα ανεπιεικής για τον σκοπό που εξυπηρετούσε.

 

Ενόψει της επιτυχίας της προδικαστικής ένστασης στην προσφυγή αρ. 1762/03, αυτή απορρίπτεται ως μη παραδεκτή. Η προσφυγή αρ. 1763/09 αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Η προβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται βάσει του άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος. Επιδικάζονται έξοδα υπέρ του καθ΄ ου η αίτηση τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

 

                                                                         Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.

ΣΦ.