|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
AΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1128/2009
23 Σεπτεμβριου, 2011.
[ Μ. ΦΩΤΙΟΥ Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28, 29, 146 ΚΑΙ 150 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Λ. ΣΑΒΒΑ
Αιτητής
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
Καθ' ου η αίτηση
...........................
Α. Σ. Αγγελίδης με Ξ. Ευγενίου (κα) για τον αιτητή
Γ. Νικολάου για δικηγορικό γραφείο Χριστοφίδης, Σαμψών & Σία, για τον καθ' ου η αίτηση
Ελ. Αρότη (κα) για το διαχειριστη της περιουσίας του ενδιαφερόμενου μέρους Λουκά Λουκά
.............................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Ο αιτητής στην παρούσα προσφυγή ζητά από το δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία, την οποία παραθέτω αυτούσια:
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του καθ' ου η αίτηση η οποία γνωστοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή του καθ' ου η αίτηση ημερ. 30/7/09 όπου κατόπιν επανεξέτασης μετά από σειρά ακυρωτικών αποφάσεων που πέτυχε ο αιτητής επαναδιόρισε τον Λουκά Λουκά αναδρομικά από την 1/12/1989 στη θέση Εφόρου Αθλημάτων και Αθλητικών χώρων, αντί και/ή στη θέση του αιτητή είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.»
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
O αιτητής στρέφεται κατά του κύρους της απόφασης του Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού (στο εξής ο «ΚΟΑ») ημερ. 16/6/2009 με την οποία διορίστηκε ο Λουκάς Λουκά (ενδιαφερόμενο μέρος ) στη θέση Εφόρου Αθλημάτων και Αθλητικών Χώρων αναδρομικά από 1/12/1989. Πρόκειται για περίπτωση επανεξέτασης διοικητικής απόφασης. Είχαν προηγηθεί επτά ακυρωτικές αποφάσεις και επτά αντίστοιχοι διορισμοί του ιδίου προσώπου στην ίδια θέση.
Συγκεκριμένα το ενδιαφερόμενο μέρος διορίστηκε για πρώτη φορά στην πιο πάνω θέση στις 7/11/1989 με ημερομηνία έναρξης του διορισμού την 1/12/1989. Η απόφαση με την οποία έγινε ο πρώτος διορισμός προσβλήθηκε από τον αιτητή και άλλο πρόσωπο με τις προσφυγές αρ. 885/1989 και 891/1989 και ακυρώθηκε λόγω της κήρυξης του περί Ορισμένων Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (Διορισμός Διοικητικών Συμβουλίων) Νόμου του 1988 (Ν. 149/88) ως αντισυνταγματικού, στις υποθέσεις Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου και Άλλοι ν. Χρίστος Καραγιώργης και Άλλων (1991) 3 Α.Α.Δ. 159 και του επακόλουθου επηρεασμού του νομίμου της συγκρότησης και του διοικητικού συμβουλίου του ΚΟΑ. (Βλ. Γεώργιος Λ. Σάββα ν. Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού (1991) 4 Α.Α.Δ. 2223). Ακολούθως, την ίδια ημέρα της έκδοσης της συγκεκριμένης ακυρωτικής απόφασης, (30/6/1991), το διοικητικό συμβούλιο του ΚΟΑ, νόμιμα πλέον συγκροτημένο, επανεξέτασε το θέμα και επαναδιόρισε τον Λουκά, από την 1/12/1989. Ο αιτητής, ως μη διορισθείς, καταχώρησε εναντίον της απόφασης την προσφυγή αρ. 714/1991 στην οποία εκδόθηκε απόφαση από τον Νικήτα Δ στις 30/4/1993 με την οποία ακυρώθηκε και πάλι ο διορισμός του Λουκά. (βλ. Γεώργιος Λ. Σάββα ν. Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού (1993) 4 Α.Α.Δ. 962). Διαπιστώθηκε έλλειψη αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης, μη διευκρίνηση αν λήφθηκαν υπόψη οι παλαιές συνεντεύξεις και μη διεξαγωγή έρευνας αναφορικά με το αν ο επιλεγείς κατείχε το απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας προσόν της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής. Πιο συγκεκριμένα αποφασίστηκαν τα εξής στις σελ. 966-967:
«Το κείμενο της προσβαλλόμενης απόφασης που παρέθεσα δεν περιέχει νόμιμη αιτιολογία. Είναι τόσο στερεότυπο που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε κάθε περίπτωση. Είναι περισσότερο από πρόδηλο ότι η αοριστία που το χαρακτηρίζει δεν εξυπηρετεί τον πρωταρχικό σκοπό της αιτιολόγησης που είναι η παροχή δυνατότητας για δικαστικό έλεγχο. Θα πρόσθετα ακόμη πως δεν έχουμε εδώ την περίπτωση που η αιτιολογία μπορεί να ανευρεθεί ή ακόμη να συμπληρωθεί από τα στοιχεία που προσκομίσθηκαν (δεν υπάρχει διοικητικός φάκελος).
Στρέφομαι στο θέμα των συνεντεύξεων. Είναι ορθή η αρχή που επικαλέσθηκε ο δικηγόρος του Οργανισμού αναφορικά με το κρίσιμο νομοθετικό και πραγματικό καθεστώς που διέπει τη συμμόρφωση. Εντούτοις δεν είναι δυνατό κατά την επανάκριση να συνεκτιμηθεί με τα άλλα στοιχεία κρίσης η απόδοση στις συνεντεύξεις. Ο λόγος γιαυτό είναι ότι οι εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν δεν συνιστούν γεγονότα. Με άλλα λόγια δεν είναι μέρος του πραγματικού καθεστώτος που ίσχυε, έτσι ώστε να ήταν επιτρεπτή η συνεκτίμηση της από το νέο συμβούλιο μαζί με τα άλλα αντικειμενικά στοιχεία κρίσης. Πρόκειται απλώς για τις υποκειμενικές εκτιμήσεις του προηγούμενου συμβουλίου: Δημοκρατία ν. Σαφειρίδη (1985) 3 Α.Α.Δ. 163.
Από το παραπάνω πρακτικό δε συνάγεται τι είχε συμβεί στο προκείμενο. Ο δικηγόρος του Οργανισμού μας βεβαίωσε πως το αποτέλεσμα των συνεντεύξεων αγνοήθηκε. Η άποψή του όμως είναι άσχετη. Στις υποθέσεις Μαρούλα Αχιλλέως ν. Ε.Δ.Υ. (1992) 3 Α.Α.Δ. 565και J.M.C. Polytrade ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 294, τονίζεται ότι «ισχυρισμοί που προβάλλονται από τους δικηγόρους δεν μπορούν να αποτελέσουν μέρος της αιτιολογίας της επίδικης απόφασης». Βλέπε επίσης Αναστασίου ν. Κυπριακού Οργανισμού Αναπτύξεως Γης (1989) 3(Δ) Α.Α.Δ. 2710.
Η επόμενη εισήγηση είναι ότι από τα πρακτικά της διαδικασίας δε φαίνεται αν το Συμβούλιο έκαμε οποιαδήποτε έρευνα για να διαπιστώσει κατά πόσον πράγματι οι υποψήφιοι, και ιδιαίτερα ο διορισθείς, είχαν «πολύ καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας», όπως απαιτείται από την παράγραφο 4 του σχεδίου υπηρεσίας. Αναλυτικότερα είναι η θέση του αιτητή ότι από τα στοιχεία δεν διαφαίνεται ότι ο αιτητής κατέχει τέτοιο προσόν ενώ ο ίδιος επισύναψε στην αίτησή του, τεκ. 6, κατάλογο που περιλαμβάνει πιστοποιητικά ότι φοίτησε στο Ινστιτούτο Ξένων Γλωσσών του Υπουργείου Παιδείας για 3 χρόνια και ότι υπέστη με επιτυχία τις εξετάσεις. Είναι αξιοπρόσεκτο ότι ο δικηγόρος του Οργανισμού δε σχολίασε καθόλου το θέμα αυτό. Ενόψει των ανωτέρω συνάγεται με ευχέρεια ότι το διοικητικό συμβούλιο δε διεξήγαγε σχετικά καμιά έρευνα. Στο σημείο αυτό χρήσιμη αναφορά μπορεί να γίνει στις παρατηρήσεις που έκαμε η Ολομέλεια του Δικαστηρίου στην απόφασή της Χρυστάλλα Χ»Γιάννη Ιωσήφ και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 317.
................................................................................................................»
Στη συνέχεια, το διοικητικό συμβούλιο του ΚΟΑ επανεξέτασε εκ νέου την πλήρωση της θέσης και με νέα απόφασή του, ημερ. 10/5/1993, διόρισε, αναδρομικά από 1/12/1989, και πάλι τον Λουκά. Εναντίον της εν λόγω απόφασης, ο αιτητής καταχώρησε την προσφυγή αρ. 560/1993. Ακυρώθηκε και πάλι ο διορισμός του Λουκά με απόφαση του Δικαστηρίου (Κωνσταντινίδης Δ) για τους ίδιους ουσιαστικά λόγους που παρατέθηκαν αμέσως πιο πάνω. (βλ. Γεώργιος Λ. Σάββα ν. Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού (1994) 4 Α.Α.Δ. 1728). Ειδικότερα, λέχθηκαν, αυτή τη φορά, τα εξής:
«Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι άκυρη για περισσότερους από ένα λόγους, στην πραγματικότητα για τους ίδιους λόγους για τους οποίους ακυρώθηκε και η προηγούμενη. Το Διοικητικό Συμβούλιο του Κ.Ο.Α. είχε πλέον τη σαφή δικαστική απόφαση ως οδηγό. Ήταν δεδικασμένο που το δέσμευε η διαπίστωση της ανυπαρξίας φακέλων ή άλλου υλικού θα ήταν δυνατό να θεωρηθεί ως συμπλήρωμα αιτιολογίας, η επισήμανση ανάγκης για διεξαγωγή έρευνας ως προς την κατοχή του προσόντος της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας και τελικά του ξεκαθαρίσματος, με τρόπο ρητό ώστε να μη δημιουργούνται ερωτηματικά, πως οι αρχικές συνεντεύξεις δεν διαδραμάτισαν ρόλο.
Το Διοικητικό Συμβούλιο δεν έκαμε τίποτε από αυτά. Αιτιολόγησε την απόφασή του με τον ίδιο γενικό και αόριστο τρόπο προσθέτοντας μερικές λέξεις ως να ήταν η διατύπωση ή η έκταση του πρακτικού το πρόβλημα. Προχώρησε δε σε παραπομπή στο περιεχόμενο των φακέλων των αιτητών, γεγονός που προκάλεσε επιπρόσθετο παράπονο του αιτητή αφού δεν υπήρχαν φάκελοι. Έτσι, εξακολουθούμε να μην γνωρίζουμε γιατί ο Λ. Λουκά «υπερέχει έναντι των άλλων υποψηφίων» ενώ ήταν υποχρέωση του Διοικητικού Συμβουλίου του Κ.Ο.Α., ενόψει της δεύτερης ακυρωτικής απόφασης, να εξειδικεύσει το στοιχείο ή στοιχεία της υπεροχής που είχε υπόψη του. Όπως έχουν τα πράγματα είναι και πάλι αδύνατος ο δικαστικός έλεγχος του συμπεράσματος στο οποίο κατέληξε.
Αναφέρεται στο πρακτικό ότι το Διοικητικό Συμβούλιο εξέτασε αν οι υποψήφιοι κατέχουν την αγγλική γλώσσα και γενικά «αν πληρούν τα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας». Σημειώθηκε πως ο Λ. Λουκά τα διαθέτει. Μόνο που και ως προς αυτό το ζήτημα δε γνωρίζουμε τι ήταν εκείνο που οδήγησε σε αυτή την κατάληξη. Δεν γίνεται αναφορά σε έρευνα που διεξάχθηκε άλλη από την απλή εξέταση των στοιχείων που υπήρχαν εξ αρχής και το έχουμε, ως δεδικασμένο, πως αυτά τα στοιχεία δεν αποκάλυπταν την απαιτούμενη πολύ καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας. Τελικά, όπως ήδη σημείωσα, με τη γενική παραπομπή στο σύνολο των στοιχείων, το Διοικητικό Συμβούλιο άφησε αναπάντητο το ερωτηματικό ως προς το αν περιλαμβάνονταν σε αυτά και οι αρχικές συνεντεύξεις, για να μείνει και αυτή η υποχρέωσή του, όπως την προσδιόρισε η δεύτερη ακυρωτική απόφαση, ανεκπλήρωτη.
.............................................................................................................»
Ακολούθησε τρίτη επανεξέταση και νέα απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του ΚΟΑ ημερ. 10/1/1995 για επαναδιορισμό του ενδιαφερομένου μέρους στην επίδικη θέση, αναδρομικά από 1/12/89. Ο αιτητής προσέβαλε το κύρος και αυτού του διορισμού με την καταχώρηση της προσφ. αρ. 173/1995. Με απόφαση του Δικαστηρίου (Κωνσταντινίδης Δ) ημερ. 29/5/1996 ακυρώθηκε για τέταρτη φορά ο διορισμός του Λουκά. (Βλ. Γεώργιος Λ. Σάββα ν. Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού (1996) 4 Α.Α.Δ. 1405). Κρίθηκε πως τα στοιχεία που λήφθηκαν υπόψη από τον ΚΟΑ για τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης δεν επιμαρτυρούσαν επάρκεια γνώσης της αγγλικής στο απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας επίπεδο, η έρευνα δε, η οποία έγινε προκειμένου να αξιολογηθεί το επίπεδο γνώσης της αγγλικής σε ό,τι αφορούσε το ενδιαφερόμενο μέρος, ήταν ανεπαρκής.
Έγινε νέα εξέταση και με απόφαση ημερ. 9/10/1996 ο καθ' ου η αίτηση διόρισε ξανά το ίδιο πρόσωπο (Λουκά Λουκά) αναδρομικά από 1/12/1989. Ο αιτητής καταχώρησε την προσφυγή αρ. 607/1997 στην οποία εκδόθηκε απόφαση (Κραμβής Δ) στις 7/9/1999 και πάλιν υπέρ του αιτητή. (Βλ. Γεώργιος Λ. Σάββα ν. Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού (1999) 4 Α.Α.Δ. 991.). Η απόφαση ακυρώθηκε και πάλιν λόγω νομικής και πραγματικής πλάνης και γιατί δεν έγινε η δέουσα έρευνα όσον αφορά το κατά πόσο το ενδιαφερόμενο πρόσωπο κατείχε το προσόν της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας. Η κατάληξη του ΚΟΑ ότι το κατείχε, κρίθηκε ότι ήταν χωρίς αιτιολογία.
Ακολούθησε νέα εξέταση του θέματος και με απόφαση του ΚΟΑ ημερ. 22/9/1999 διορίστηκε ξανά ο Λουκάς Λουκά. Ο αιτητής καταχωρησε την προσφ. 1492/1999 και με απόφαση του Δικαστηρίου (Π. Αρτέμης Δ, όπως ήταν τότε) ημερ. 27/7/2001 ακύρωσε ξανά το διορισμό γιατί διαπιστώθηκε παραβίαση του δεδικασμένου το οποίο δημιουργήθηκε με τις προηγούμενες ακυρωτικές αποφάσεις σχετικά με την κατοχή από τον επιλεγέντα του προσόντος της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής. Εν τω μεταξύ, στις 29/12/2000, δηλαδή πριν από την έκδοση της τελευταίας ακυρωτικής απόφασης στις 27/7/2001, δημοσιεύτηκε ο Ν. 52(ΙΙ)/2000 (Νόμος Προνοών περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού για τη Χρήση του Δωδεκαμήνου που λήγει στις Τριαντα Μία του Δεκεμβρίου του Έτους Δύο Χιλιάδες). Με το Νόμο αυτό καταργήθηκαν πέντε θέσεις στον ΚΟΑ μεταξύ των οποίων και η επίδικη θέση. Λόγω δε της κατάργησης της επίδικης θέσης το συμβούλιο του ΚΟΑ δεν προέβη σε επανεξέταση της υπόθεσης.
Εναντίον της συγκεκριμένης απόφασης του ΚΟΑ να προχωρήσει σε κατάργηση και/ή μη πλήρωση της επίδικης θέσης καταχωρήθηκε από μέρους του αιτητή η προσφυγή αρ. 280/2002 η οποία με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Κρονίδης Δ) ημερ. 23/4/2004 απορρίφθηκε ως απαράδεκτη για το λόγο ότι δεν ήταν ο ΚΟΑ που κατήργησε τη θέση, αλλά ο νομοθέτης. Ο αιτητής καταχώρησε την Α.Ε. 3802 εναντίον της εν λόγω πρωτόδικης απόφασης. Η Ολομέλεια εκδίδοντας την απόφαση της στις 17/7/2007 κατέληξε πως «το ζήτημα της κατάργησης της θέσης δεν επηρέαζε την υποχρέωση για επανεξέταση που θα αφορούσε στο καθεστώς του 1989» αφού άλλωστε η κατάργηση ήταν για το μέλλον. (Βλ. Γεώργιος Λ. Σάββα ν. Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού (2007) 3 Α.Α.Δ. 182).
Μετά την έκδοση της πιο πάνω απόφασης, ο αιτητής με σειρά επιστολών του ζήτησε από τον ΚΟΑ να συμμορφωθεί προς το δικαστικό δεδικασμένο.
Ενόψει της παράλειψης του ΚΟΑ να προχωρήσει σε επανεξέταση, ο αιτητής στις 11/12/2008 καταχώρησε την προσφυγή αρ. 1899/2008. Εκκρεμούσης της εν λόγω προσφυγής, ο καθ' ου η αίτηση με επιστολή του προς τον αιτητή ημερ. 30/7/2009 τον πληροφόρησε πως το Συμβούλιο του ΚΟΑ στη συνεδρία του στις 16/6/2009 επανεξέτασε το όλο ζήτημα και επαναδιόρισε τον Λουκά στην επίδικη θέση αναδρομικά από την 1/12/1989.
Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω ο αιτητής απέσυρε την προσφυγή 1899/2008 με έξοδα υπέρ του στις 29/9/2009 και καταχώρησε την παρούσα (1128/2009) προσφυγή κατά της απόφασης ημερ. 16/6/2009 που του κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερ. 30/7/2009. Σημειώνεται ότι στο μεταξύ το ενδιαφερόμενο μέρος αφυπηρέτησε από τον ΚΟΑ το Μάρτιο του 2001 και στη συνέχεια απεβίωσε στις 20/12/2009. Η προσφυγή, που καταχωρήθηκε στις 14/8/2009, επιδόθηκε στο γιο του αποβιώσαντα και διαχειριστή της περιουσίας του, Ηλία Λουκά που εκπροσωπήθηκε ως ανωτέρω.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Με τις γραπτές του αγορεύσεις (αρχική και απαντητική) ο αιτητής προωθεί τους εξής βασικά λόγους ακύρωσης:
(α) παραβίαση του δεδικασμένου το οποίο δημιουργήθηκε με τις προηγούμενες ακυρωτικές αποφάσεις,
(β) έλλειψη δέουσας έρευνας αναφορικά με την κατοχή εκ μέρους του ενδιαφερομένου μέρους του απαιτούμενου προσόντος της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής,
(γ) έλλειψη αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης, και
(δ) παραγνώριση της αξίας, της πείρας και των προσόντων του.
Από πλευράς του καθ' ου η αίτηση και ενδιαφερόμενου μέρους υποστηρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι ορθή αφού, σύμφωνα με τη νομολογία, το κατά πόσο ένας υποψήφιος ικανοποιεί τις απαιτήσεις του σχεδίου υπηρεσίας είναι θέμα που ανήκει στην αρμοδιότητα του διορίζοντος οργάνου.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Αναφορικά με τους υπό (α) και (β) πιο πάνω λόγους ακύρωσης, είναι ειδικότερα η θέση του αιτητή πως ο ΚΟΑ κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης παρέλειψε να προβεί στη δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει αν πράγματι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε το προβλεπόμενο από το σχέδιο υπηρεσίας προσόν της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής. Αποτελεί εισήγηση του, ότι ο ΚΟΑ κατά την τελευταία επανεξέταση του θέματος περιόρισε την έρευνα του αρκούμενος στην αποδοχή στοιχείων που προσκομίστηκαν από το ενδιαφερόμενο μέρος (πιο κάτω ε.μ.), χωρίς να προβεί ο ίδιος ο ΚΟΑ, ως όφειλε, σε ενδελεχή έρευνα μέσω των αρμοδίων αρχών για να εξασφαλίσει τις πληροφορίες εκείνες που θα του επέτρεπαν να καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με το ακριβές επίπεδο γνώσης της αγγλικής, όπως αυτό θα μπορούσε να διαφανεί μέσα από τα έγγραφα και πιστοποιητικά που είχε παρουσιάσει το ε.μ. Η πιο πάνω παράλειψη αποτελεί κατά την εισήγηση του αιτητή, παραβίαση του δεδικασμένου το οποίο δημιουργήθηκε με τις προηγηθείσες ακυρωτικές αποφάσεις, οι οποίες είχαν επισημάνει ότι δεν υπήρχαν στο φάκελο του ε.μ. τα στοιχεία εκείνα που θα μπορούσαν να αποδείξουν το ζητούμενο προσόν.
Ο καθ' ου η αίτηση και το ε.μ. απορρίπτουν τις πιο πάνω εισηγήσεις και ισχυρίζονται ότι, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της συνεδρίας κατά την οποία λήφθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, είχε προηγηθεί δέουσα έρευνα για την εξακρίβωση του επιπέδου γνώσης της αγγλικής του ε.μ, η επίδικη δε απόφαση, είναι, κατά την άποψή τους πλήρως αιτιολογημένη.
Εξέτασα τους αντίστοιχους ισχυρισμούς και για τους λόγους που εξηγώ στη συνέχεια έχω καταλήξει να συμφωνήσω με τις συγκεκριμένες αιτιάσεις του αιτητή.
Κατά τη γνώμη μου, τα πρακτικά της συνεδρίας ημερ. 16/6/2009 κατά την οποία λήφθηκε η επίδικη απόφαση αποδεικνύουν πως ούτε αυτή τη φορά ο ΚΟΑ προχώρησε σε περαιτέρω έρευνα προκειμένου να διαπιστώσει αν ο επιλεγείς κατείχε το ζητούμενο προσόν. Έλαβε ουσιαστικά υπόψη του τα στοιχεία στα οποία στηρίχθηκαν οι προηγούμενες αποφάσεις του που ακυρώθηκαν και τα οποία είχαν χαρακτηριστεί από το Δικαστήριο ως ανεπαρκή.
Το ακόλουθο απόσπασμα από την απόφαση που δόθηκε στην υπόθεση αρ. 1472/99 ημερ. 27/7/2001, όταν δηλαδή είχε ακυρωθεί ο διορισμός του ε.μ. λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας, έχει πλήρη εφαρμογή και στην υπό εξέταση περίπτωση. Συνεπώς κρίνω σκόπιμη την παράθεση του:
«Τα εν λόγω στοιχεία περιλάμβαναν:
Απολυτήριο γυμνασίου, βεβαίωση από φροντιστήριο ξένων γλωσσών ότι είχε το ενδιαφερόμενο μέρος παρακολουθήσει σειρά μαθημάτων αγγλικής κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ελλάδα κατά τα έτη 1974-1975, βεβαίωση του Διευθυντή του πιο πάνω φροντιστηρίου ότι το ενδιαφερόμενο μέρος τελείωσε την τάξη LOWER και Πιστοποιητικά του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας της Ελλάδας της Νομαρχίας Αττικής στα οποία απλά δίνονται πληροφορίες για το συγκεκριμένο φροντιστήριο και βεβαιώνεται η λειτουργία του κατά την περίοδο εκείνη. Όλα τα πιο πάνω προϋπήρχαν. Δεν φαίνεται να έγινε νέα σε βάθος έρευνα προς οποιοδήποτε αρμόδιο φορέα για να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα ως προς το επίπεδο γνώσης της αγγλικής του ενδιαφερόμενου μέρους. Νέα στοιχεία και νέα έρευνα φαίνεται να θεώρησε ο ΚΟΑ κάποια έντυπα ενημερωτικού περιεχομένου, τα οποία παρέδωσε το ενδιαφερόμενο μέρος και στα οποία αναγράφονταν γενικές πληροφορίες για Αμερικανικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Αυτό που θεώρησε ενδιαφέρον για την υπόθεση τόσο ο ΚΟΑ όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν προφανώς η αναφορά στο ότι αλλοδαποί φοιτητές μπορούσαν να υποβάλουν αίτηση για φοίτηση σε αυτά εφόσον είχαν επιτύχει βαθμό τουλάχιστον 500 στην εξέταση TOEFL. Λήφθηκε επίσης υπόψη το πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης στο οποίο επιβάλλεται ως απαραίτητη προϋπόθεση για συμμετοχή στο πρόγραμμα η γνώση μιας ξένης γλώσσας επιπέδου LOWER ή TOEFL 500.
.........................................................»
Στην απόφαση της 16/6/2009 αφού ο καθ' ου η αίτηση αναφέρεται στο ιστορικό της υπόθεσης από τις 13/7/1989 που είχε αρχικά προκηρύξει τη θέση, στις νομικές αρχές που διέπουν την επανεξέταση μετά από ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, καθώς και τι αποτελεί δέουσα έρευνα και ποιούς ισχυρισμούς του ε.μ. (π.χ. επιβεβαίωση από κ. Ουράνιο Ιωαννίδη) για πολύ καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας, δεν θα λάβει υπόψη, κατάληξε ξανά χωρίς αιτιολογία, ότι το ε.μ. ικανοποιεί το εν λόγω προσόν.
Φαίνεται ξεκάθαρα κατά την άποψη μου από τις σελ. 8-13 των πρακτικών της κρίσιμης συνεδρίας του συμβουλίου του ΚΟΑ ημερ. 16/6/2009 (Παράρτημα Α στην αίτηση) και ιδιαίτερα στις παραγράφους (Η) μέχρι και (ΙΕ), ότι λήφθηκαν υπόψη στην προκείμενη περίπτωση επακριβώς τα ίδια στοιχεία, τα οποία στην πιο πάνω προσφυγή κρίθηκαν ανεπαρκή. Συνεπώς και πάλιν η επίδικη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί.
Ενόψει της πιο πάνω κατάληξης δεν το κρίνω αναγκαίο να εξεταστούν οι υπόλοιποι λόγοι ακύρωσης που προβάλλονται.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα (πλέον ΦΠΑ αν υπάρχει) υπέρ του αιτητή και εναντίον του καθ' ου η αίτηση, τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Μεταξύ αιτητή και ενδιαφερόμενου μέρους καμιά διαταγή για έξοδα.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ